Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-505/14/TJ
z 13 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 13 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wspólnie ze swoją partnerką nabył udziały w nieruchomości zabudowanej w następujący sposób:

• udziały wynoszące po 1/2 części we własności zabudowanej działki (91,75% nieruchomości) przed zawarciem związku małżeńskiego, w czasie gdy byli stanu wolnego, w dniu 4 września 2008 r.;
  
• udziały wynoszące po 1/2 we własności niezabudowanej działki (przyległej, stanowiącej 8,24% nieruchomości) w trakcie związku małżeńskiego w dniu 8 listopada 2010 r. za pieniądze pochodzące z ich majątków osobistych.

Na przedmiotową nieruchomość został zaciągnięty kredyt hipoteczny. Wnioskodawca wstąpił w związek małżeński ze swoją partnerką w 2009 r., a w 2012 r. orzeczono rozwód.

Ponoszone wydatki na wykończenie zakupionej nieruchomości udokumentowane były fakturami VAT wystawionymi tylko na Wnioskodawcę lub tylko na partnerkę Wnioskodawcy. Po przeanalizowaniu posiadanych dokumentów ustalono, że większość faktur wystawiona jest na partnerkę Wnioskodawcy. Wydatki pokrywane były ze środków z zaciągniętego wspólnie kredytu na ten cel. Płatność pochodziła ze wspólnego konta lub dokonywana była gotówką pochodzącą ze wspólnego konta.

W 2013 r. dokonano zniesienia współwłasności w następujący sposób:

• była małżonka stała się wyłącznym właścicielem nieruchomości,
  
• była małżonka przejęła na siebie wszelkie zobowiązania wynikające z umowy kredytu hipotecznego zaciągniętego na nieruchomość,
  
• wartość przedmiotu umowy zniesienia współwłasności strony określiły na kwotę 725 000 zł,
  
• z tytułu powyższego zniesienia współwłasności była żona wypłaciła Wnioskodawcy kwotę tytułem spłaty w wysokości 78 700 zł.
  

Wnioskodawca, w zamian za przeniesienie prawa własności do przedmiotowej nieruchomości otrzymał ekwiwalent w postaci korzyści majątkowej tj. zwolnienie z długu wobec Banku Millennium. Wartość nieruchomości strony ustaliły na kwotę 725 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. W jaki sposób ustalić dochód z transakcji opisanej w stanie faktycznym?
2. Czy w celu właściwego zastosowania przepisów Wnioskodawca prawidłowo podzielił przychód opisany w stanie faktycznym, w ten sposób, że część nieruchomości, którą nabył w 2009 r. (tj. 8,24% dochodu) wyliczył proporcjonalnie do powierzchni całej działki?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia a udokumentowanymi kosztami nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c i 6d ww. ustawy, powiększonymi o nakłady, które zwiększyły wartość ww. nieruchomości i były poczynione w czasie jej posiadania. Zatem dla Wnioskodawcy będzie to 50% wartości nieruchomości.

Kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będą tylko udokumentowane koszty nabycia oraz opłaty poniesione w związku z nabyciem, a także udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości poczynione w czasie jej posiadania. Tak więc, określając koszty uzyskania przychodu należy brać pod uwagę te wydatki, które mają bezpośredni wpływ na uzyskany przychód. Przy czym wysokość wydatkowanych środków pieniężnych dla celów podatkowych winna być udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami w postaci faktur VAT.

Odnosząc się do kwestii kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Powyższy przepis – w ocenie Wnioskodawcy – nakazuje podatnikom określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich praw w udziale w zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma prawo do pomniejszenia przychodu z tytułu zniesienia współwłasności w przedmiotowej nieruchomości, o kwotę przypadającej na Niego proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości, części wydatków poniesionych i udokumentowanych na ulepszenie nieruchomości.

Wnioskodawca wskazuje również zgodnie z art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa dowodem w sprawie jest wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że może ująć w kosztach uzyskania przychodu wydatki na ulepszenie nieruchomości, w proporcji do udziału we współwłasności (stosownie do art. 8 ustawy), których wysokość zgodnie z art. 22 ust 6e wynika z wystawionych faktur VAT zarówno na Niego jak i na partnerkę, ponieważ zostały one zapłacone ze wspólnego konta. Stwierdza również, że tak ustalony dochód będzie opodatkowany 19% podatkiem stosownie do art. 30e ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy proporcjonalna część dochodu dotycząca części nieruchomości nabytej w 2010 r. może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131, jeżeli Wnioskodawca zdecyduje się na wydatkowanie uzyskanego przychodu na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 4 września 2008 r. Wnioskodawca nabył wraz ze swoją ówczesną partnerką udział w nieruchomości zabudowanej – każde po 1/2. Wnioskodawca wstąpił w związek małżeński w 2009 r. Natomiast w dniu 8 listopada 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył udział (każde w 1/2 części) w przyległej działce niezabudowanej. Do nabycia tego doszło ze środków pochodzących z majątków osobistych Wnioskodawcy i Jego żony. Działka ta stanowiła 8,24% całej nieruchomości. Wydatki na wykończenie zabudowanej nieruchomości ponoszone były z zaciągniętego przez Wnioskodawcę i Jego żonę kredytu, a płatności dokonywane były ze wspólnego konta lub dokonywane były gotówką pochodzącą ze wspólnego konta. Wydatki te udokumentowane są fakturami VAT wystawianymi zarówno na Wnioskodawcę jak i Jego żonę. Po przeanalizowaniu posiadanych dokumentów ustalono, że większość faktur wystawiona jest na partnerkę Wnioskodawcy.

W 2013 r. dokonano zniesienia współwłasności w następujący sposób:

• była małżonka stała się wyłącznym właścicielem nieruchomości,
  
• była małżonka przejęła na siebie wszelkie zobowiązania wynikające z umowy kredytu hipotecznego zaciągniętego na nieruchomość,
  
• wartość przedmiotu umowy zniesienia współwłasności strony określiły na kwotę 725 000 zł,
  
• z tytułu powyższego zniesienia współwłasności była żona wypłaciła Wnioskodawcy kwotę tytułem spłaty w wysokości 78 700 zł.
  

Wnioskodawca, w zamian za przeniesienie prawa własności do przedmiotowej nieruchomości otrzymał ekwiwalent w postaci korzyści majątkowej tj. zwolnienie z długu wobec Banku.

Wobec tak przedstawionych okoliczności faktycznych wyjaśnić należy, że w 2013 r. na skutek zniesienia współwłasności Wnioskodawca dokonał zbycia przysługującego Mu udziału w nieruchomości zabudowanej nabytego w 2008 r. oraz udziału w nieruchomości przyległej, nabytego w 2010 r. Przy czym, z uwagi na fakt, że w zamian za przysługujące udziały Wnioskodawca otrzymał określoną korzyść majątkową w postaci spłaty oraz zwolnienia z zobowiązania do spłaty zaciągniętego kredytu hipotecznego, zbycie to miało charakter odpłatny. Odpłatne zbycie bowiem, zgodnie z językowym (potocznym) rozumieniem tego terminu, to zbycie rzeczy lub prawa za wynagrodzeniem. Należy przy tym zauważyć, że „płatność” nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego. Może oznaczać ją również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem „płatności” nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty ceny w pieniądzu (zwiększenie aktywów zbywcy) – płatnością może być również zwolnienie z długu czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Tym samy opisane we wniosku zbycie udziałów w nieruchomościach stanowiło źródło przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Z uwagi natomiast na fakt, że do ich nabycia doszło w 2008 r. oraz w 2010 r., do opodatkowania dochodów uzyskanych z tego tytułu znajdą zastosowanie zasady obowiązujące zarówno do dnia 31 grudnia 2008 r., jak również od dnia 1 stycznia 2009 r. Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Należy przy tym wskazać, że brzmienie niżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących na dzień 31 grudnia 2008 r. i od dnia 1 stycznia 2009 r. nie uległo zmianie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jak natomiast stanowi art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6f koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Jak z kolei stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2009 r., a więc znajdujący zastosowanie do dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych po tym dniu, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art.. 21 ust. 25 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:


1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;


2. wydatki poniesione na:


1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
   
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
   
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30;

Z uwagi natomiast na fakt, że Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia udziału w nieruchomościach, stanowiących przedmiot współwłasności Jego i Jego byłej żony, wskazać należy, że zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak natomiast wynika z art. 198 ww. ustawy każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Z zacytowanych przepisów wynika, że współwłasność charakteryzuje się trzema podstawowymi cechami: jednością przedmiotu – co oznacza, że w stosunku współwłasności przedmiotem prawa własności przysługującego kilku osobom jest jedna rzecz ruchoma lub nieruchomość – wielością podmiotów – chodzi tu o co najmniej dwie lub więcej osób (fizycznych i prawnych, jak też jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 331 Kodeksu cywilnego), które pomimo łączącego je stosunku współwłasności są nadal odrębnymi podmiotami prawa oraz niepodzielnością wspólnego prawa, co oznacza, że żaden ze współwłaścicieli nie ma wyłącznego prawa do fizycznie wydzielonej części rzeczy, a każdemu z nich przysługuje jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli. Niemniej jednak sam udział w majątku wspólnym jest wyłącznym prawem współwłaściciela, wobec czego może on nim swobodnie rozporządzać nawet bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Wobec treści wniosku wskazać również że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do ust. 2 tego przepisu zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Z przepisu tego wynika, że jakkolwiek podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są wszystkie osoby fizyczne samodzielnie, to wobec powszechnej praktyki gospodarczej, zgodnie z którą osoby fizyczne łączą się w celu osiągania wspólnego celu gospodarczego (prowadzenia działalności gospodarczej, nabycia wspólnego majątku), przewidziana została przez ustawodawcę prawna możliwość określenia dla poszczególnych podatników przychodów i kosztów ich uzyskania w sytuacji, gdy przychody te i koszty są osiągane (ponoszone) faktycznie przez zbiór podmiotów, np. przez współwłaścicieli.

Warunkiem zastosowania zacytowanego wyżej art. 8 ust. 1 i 2 ustawy jest więc osiągnięcie przychodu (i odpowiednio poniesienie kosztów jego uzyskania) wspólnie przez więcej niż jeden podmiot. Natomiast w opisanej we wniosku sytuacji przychód został osiągnięty przez jednego ze współwłaścicieli – Wnioskodawcę. Dodatkowo jego źródłem było odpłatne zbycie udziału we współwłasności, a więc – jak wykazano wyżej – prawa przysługującego wyłącznie Wnioskodawcy. W rezultacie w opisanej sytuacji brak jest podstaw do zastosowania dyspozycji art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego – odpowiadając na postawione we wniosku pytanie z uwzględnieniem stanowiska Wnioskodawcy – w związku z osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości zabudowanej nabytego w 2008 r. oraz udziału w nieruchomości przyległej, nabytego w 2010 r. Wnioskodawca – ustalając dochód do opodatkowania – do kosztów jego uzyskania zaliczyć może wyłącznie nakłady poniesione na tych nieruchomościach, zwiększające jej wartość, które udokumentowane zostały fakturami wystawionymi na Jego osobę.

W świetle zacytowanych przepisów art. 22 ust. 6c oraz art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wystarczy bowiem, by środki wydatkowane na nieruchomość pochodziły ze wspólnego konta inwestorów, na który przelana została kwota kredytu wspólnie zaciągniętego. Dla celów dowodowych bowiem, aby było możliwe przypisanie danego wydatku do określonego podmiotu uzyskującego przychód, którego koszt uzyskania ma taki wydatek stanowić, konieczne jest posiadanie dokumentu wystawionego na ten właśnie podmiot.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że wydatki udokumentowane fakturą wystawioną wyłącznie na imię i nazwisko byłej partnerki Wnioskodawcy nie mogą być uznane za poniesione przez Niego. Tym samym wydatków tak udokumentowanych Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu przez siebie osiągniętego.

Odnośnie natomiast uzyskanego dochodu z odpłatnego zbycia udziału nabytego w 2010 r. rację ma Wnioskodawca, że może korzystać on ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji wydatkowania przychodu na jeden z celów wskazanych w art. 21 ust. 25 ustawy w okresie dwóch lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Przy czym – wobec treści wniosku – dla ustalenia przychodu, który Wnioskodawca może wydatkować prawidłowe jego ustalenie nie może nastąpić wyłącznie na podstawie proporcji wielkości działki nabytej w 2010 r. do wielkości całej działki. Konieczne jest bowiem wyodrębnienie z całego przychodu wartości udziału w działce niezabudowanej, a więc przychodu stanowiącego podstawę do obliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach obowiązujących w 2010 r. W ten sposób ustalony przychód może być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, a więc korzystający ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjaśnić również należy, że z wynikającej z tego przepisu preferencji podatkowej korzystać mogą jedynie środki pieniężne faktycznie otrzymane przez Wnioskodawcę na skutek odpłatnego zbycia, a więc w części, w jakiej stanowiły one spłatę dokonaną przez byłą żonę Wnioskodawcy. Tylko bowiem w tej części Wnioskodawca uzyskał przychód, który może zostać faktycznie wydatkowany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.