Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/423-56/14/AM
z 19 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie amortyzacji nabytych praw ochronnych do znaków towarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie amortyzacji nabytych praw ochronnych do znaków towarowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Mając na względzie plany biznesowe Spółka rozważa odpłatne nabycie praw ochronnych do znaków towarowych, obecnie już zgłoszonych i zarejestrowanych w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej przez inny podmiot (dalej: „Prawa do Znaków”). Przedmiotowe Prawa do Znaków zostały zarejestrowane w Urzędzie Patentowym na podstawie polskich regulacji dotyczących własności przemysłowej. W momencie nabycia Praw do Znaków Wnioskodawca nie będzie jeszcze wpisany w rejestrze znaków towarowych prowadzonym przez Urząd Patentowy, jako podmiot uprawniony do ww. Praw.

Planowane jest, że po nabyciu ww. Praw do Znaków Spółka – na podstawie odrębnych umów – będzie pobierać opłaty z tytułu udostępnienia znaków na rzecz innych podmiotów. Spółka planuje zatem, że ww. znaki towarowe będą przez nią wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej w okresie przekraczającym jeden rok.

Przeniesienie własności Praw do Znaków zostanie dokonane w formie pisemnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z planowanym odpłatnym nabyciem Praw do Znaków (tj. praw ochronnych do znaków towarowych, zarejestrowanych już w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, co do których zostały wydane świadectwa ochronne) Wnioskodawca będzie uprawniony do ujęcia nabytych Praw do Znaków w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych w miesiącu dokonania czynności prawnej nabycia tych Praw?
2. Czy w związku z planowanym odpłatnym nabyciem Praw do Znaków Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Praw do Znaków poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wprowadzi ww. Prawa do Znaków do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki (tj. w miesiącu następującym po miesiącu, w którym dokonano czynności prawnej nabycia Praw do Znaków)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl normy art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia (...) wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Legalna definicja „wartości niematerialnych i prawnych” została zaś zawarta przez ustawodawcę w treści art. 16b ustawy. Zgodnie z przedmiotową regulacją, przez „wartości niematerialne i prawne”, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, rozumie się:

• nabyte,
  

• nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  

• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej – art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy,
  

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok,
  

• wykorzystane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
  

W tym miejscu należy wskazać, że pojęcie „nabycia” nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani innych regulacji podatkowych. Jednakże, na przestrzeni lat wykształciła się utrwalona linia interpretacyjna organów podatkowych, zgodnie z którą przez „nabycie” rozumie się wszelkie czynności prawne, których wspólnym mianownikiem jest wywołanie skutku w postaci przeniesienia własności (tytułu prawnego) do danego składnika majątkowego. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2010 r. (ITPB3/423-348a/10/AW) zajął stanowisko, zgodnie z którym „(...) pod pojęciem «nabycia» użytym w art. 16a i art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć «nabycie pochodne», «nabycie wtórne», tj. nabycie istniejącego składnika majątku od innego podmiotu - w odróżnieniu od «nabycia pierwotnego, tj. wytworzenia we własnym zakresie. Nabycie prawa własności składnika majątku może zatem nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej”.

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, iż nabycie wartości niematerialnej i prawnej może zostać dokonane przez podatnika na wiele sposobów – w tym w szczególności w drodze kupna, zamiany, aportu, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej.

Na podstawie treści art. 16d ust. 2 ustawy, składniki majątku, w tym wartości niematerialne i prawne, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Natomiast zgodnie z normą art. 16h ust. 1 ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym tę wartość niematerialną i prawną wprowadzono do Ewidencji.

Mając zatem na uwadze powyższe regulacje skonkludować należy, że moment wprowadzenia danego składnika (tu: Prawa do Znaków) do Ewidencji uzależniony jest od spełnienia dwóch warunków:

1. dany składnik (tu: Prawo do Znaków) jest prawem majątkowym, które co do zasady może podlegać amortyzacji podatkowej (art. 16b ustawy), oraz
2. podatnik nabył dany składnik (prawo majątkowe; tu: Prawo do Znaków).

W celu stwierdzenia czy ww. warunki są spełnione – z uwagi na specyficzną naturę składników będących prawami ochronnymi na znaki towarowe – konieczne jest sięgnięcie do regulacji ustawy Prawo własności przemysłowej.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach określonych w tej ustawie, udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. Zgodnie zaś z normą art. 120 ust. 1 i 2 Prawa własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym (...) może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

A zatem, na znak towarowy może zostać udzielone prawo ochronne, przez uzyskanie którego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 121 w zw. z art. 153 ust. 1 Prawa własności przemysłowej).

W myśl zaś normy art. 149 Prawa własności przemysłowej, udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych (dalej: „Rejestr”). Przedmiotowy Rejestr jest z mocy prawa prowadzony przez Urząd Patentowy (art. 228 ust. 1 pkt 4 i nast. Prawa własności przemysłowej). Prawo ochronne na znaki towarowe istnieje zatem już od momentu pierwszego ujawnienia (wpisania) go w Rejestrze – niezależnie od późniejszych aktualizacji danych rejestracyjnych dotyczących tego prawa, zawartych w Rejestrze.

Na podstawie art. 162 ust. 1 w zw. z art. 67 ust. 2 Prawa własności przemysłowej, prawo ochronne na znak towarowy jest prawem zbywalnym, tj. może być przedmiotem czynności prawnej. Czynność prawna, na podstawie której takie prawo jest zbywane (przenoszone), wymaga jednak – pod rygorem nieważności – zachowania formy pisemnej. Z chwilą dokonania ww. czynności prawnej (w formie pisemnej) dochodzi zatem do rozporządzenia prawem ochronnym na znak towarowy i zmiany podmiotu dysponującego tytułem prawnym do tego prawa.

Równocześnie, regulacja zawarta w § 28 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 maja 2008 r. w sprawie rejestrów prowadzonych przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 91, poz. 564) wskazuje, że Urząd Patentowy na wniosek osoby zainteresowanej dokonuje w rejestrze wpisu zmian aktualizujących dane podmiotu uprawnionego, zawarte w rejestrze. Dodatkowo, przeniesienie prawa ochronnego na znak towarowy staje się skuteczne wobec osób trzecich z chwilą wpisu tego przeniesienia do Rejestru (art. 67 ust. 3 Prawa własności przemysłowej).

Z powyższych regulacji wynika zatem, że:

• dla skutecznego przeniesienia własności praw ochronnych do znaków towarowych wystarczające jest dokonanie (w formie pisemnej) czynności prawnej rozporządzającej tymi prawami;
  

• ważność i skuteczność ww. czynności nie zależy zaś od dokonania aktualizacji danych zawartych w Rejestrze, prowadzonym przez Urząd Patentowy;
  

• wpis do Rejestru, prowadzonego przez Urząd Patentowy, ma jedynie znaczenie dla określenia momentu, od którego nabywcy praw ochronnych do znaków towarowych będzie przysługiwała ochrona wobec osób trzecich (co jest istotne w kontekście domniemań prawnych związanych z danymi ujawnionymi w Rejestrze, a określonych w ustawie Prawo własności przemysłowej).
  

Przechodząc ponownie na grunt regulacji podatkowych, należy zatem wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnia prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności od praw ochronnych na znaki towarowe, m.in. od ich nabycia przez podatnika.

Z treści ustawy Prawo własności przemysłowej jasno zaś wynika, że ustawodawca uzależnił skuteczność przeniesienia praw ochronnych na znaki towarowe jedynie od zachowania formy pisemnej dla czynności prawnej przenoszącej dane prawo ochronne. Dokonanie zaś w Rejestrze aktualizacji danych dotyczących właściciela praw ochronnych na znaki towarowe pozostaje bez znaczenia z perspektywy skuteczności nabycia ww. praw, a tym samym możliwości ich amortyzowania dla celów podatkowych przez nabywcę (tu: Spółkę).

Prawidłowość powyższego stanowiska została wielokrotnie potwierdzona przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2010 r. (ITPB3/423-348a/10/AW) stwierdził, że „(...) w związku z nabyciem prawa ochronnego do znaku towarowego, które jako wartość niematerialna i prawna podlega amortyzacji, Spółka może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Bez znaczenia w tym przypadku pozostaje to, czy i kiedy dokonany zostanie wpis w rejestrze patentowym przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2013 r. (IBPBI/2/423-1043/13/PC) w pełni uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „(..,) jeżeli w związku z wniesieniem do spółki przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi również zarejestrowany znak towarowy, zachowana jest forma notarialna, mająca pierwszeństwo nad formą pisemną to w takim przypadku dochodzi również do skutecznego przeniesienia na spółkę prawa do znaku towarowego. Wpis do rejestru patentowego stanowi jedynie przesłankę domniemania co do praw własności, nie decyduje jednak o prawie do korzystania”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 października 2012 r. (IPPB3/423-554/12-3/PK1) w pełni zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż „(...) dla określenia momentu rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od WNIP bez znaczenia będzie data przerejestrowania wchodzących w skład WNIP praw do zarejestrowanych znaków towarowych z nabywcy na Spółkę”.

Ponadto, w powyższej sprawie wypowiedział się również Departament Podatków Dochodowych w Ministerstwie Finansów w piśmie „Skutki podatkowe otrzymania przez spółkę znaku towarowego, wchodzącego w skład przedsiębiorstwa, wniesionego do niej tytułem wkładu niepieniężnego” zamieszczonym w Biuletynie Skarbowym MF nr 4/2007. W treści ww. pisma wskazano m.in., że „(...) skoro zgodnie z art. 16b ust. 1 updop amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu ich przyjęcia do używania prawa, o których mowa w Prawie własności przemysłowej, to w konsekwencji spółka, do której został wniesiony wkład obejmujący prawo do znaku towarowego, może na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 6 updop dokonywać amortyzacji tego prawa. Bez znaczenia w tym przypadku pozostaje to, czy i kiedy dokonany zostanie wpis w rejestrze patentowym przeniesienia prawa do znaku towarowego”.

Tym samym – zgodnie z jednolitym stanowiskiem organów podatkowych – podatkowych odpisów amortyzacyjnych od nabytych praw ochronnych do znaków towarowych można dokonywać począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi nabycie ww. praw na podstawie ważnej czynności prawnej (zakładając, że podatnik wprowadzi ww. prawa do Ewidencji w miesiącu dokonania ww. czynności prawnej).

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz zdarzenie przyszłe przedstawione w niniejszym wniosku, nie powinno ulegać wątpliwości, iż z uwagi na fakt, że Spółka:

• nabędzie – w momencie dokonania w formie pisemnej stosownej czynności prawnej – prawa ochronne na znaki towarowe (tu: Prawa do Znaków),
  

• przewidywany okres używania przez Spółkę Praw do Znaków będzie dłuższy niż rok,
  

• przedmiotowe Prawa do Znaków będą wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, oraz
  

• przedmiotowe Prawa do Znaków zostaną wprowadzone przez Spółkę do Ewidencji w miesiącu dokonania ww. czynności prawnej (nabycia ww. praw),
  

będzie ona uprawniona do dokonywania dla celów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od nabytych Praw do Znaków.

Podsumowując, w związku z planowanym odpłatnym nabyciem Praw do Znaków (tj. praw ochronnych do znaków towarowych, zarejestrowanych już w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, co do których zostały wydane świadectwa ochronne) Wnioskodawca będzie uprawniony do ujęcia nabytych Praw do Znaków w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych w miesiącu dokonania czynności prawnej nabycia tych Praw.

Wnioskodawca będzie także uprawniony do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Praw do Znaków poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wprowadzi ww. Prawa do Znaków do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy (tj. w miesiącu następującym po miesiącu, w którym dokonano czynności prawnej nabycia Praw do Znaków).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.