Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-475/14-4/TK
z 2 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymaniem miejskich obiektów użyteczności publicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymaniem miejskich obiektów użyteczności publicznej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 sierpnia 2014 r. o informację Wnioskodawcy dotyczącą sklasyfikowania usług udostępniania szaletów miejskich w grupowaniu PKWiU.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina – miasto na prawach Powiatu, zapewniając czystość i porządek na terenie Gminy tworzy niezbędne warunki do ich utrzymania. Między innymi na przełomie lat 2013 i 2014 Gmina z własnych środków poddała modernizacji toalety miejskie, które są jej własnością.

Na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 16, poz. 95, z późn. zm.) oraz Uchwały r. Rady Miejskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. w sprawie powierzenia Prezydentowi Miasta uprawnień do ustalania wysokości cen i opłat albo stanowienia o wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, stanowiących własność Gminy, w przygotowaniu jest Zarządzenie Prezydenta Miasta w sprawie ustalenia wysokości opłaty za korzystanie z gminnych obiektów użyteczności publicznej – toalet miejskich, oraz Regulamin pobierania opłat z wpłatomatów wrzutowych zainstalowanych w tych obiektach.

W ww. aktach prawa miejscowego została określona:

• wysokość opłaty w złotych,
• sposób jej pobierania (wpłatomaty wrzutowe zainstalowane na drzwiach wejściowych toalet miejskich),
• zasady wybierania gotówki z wpłatomatów wrzutowych (zespół składający się z pracowników urzędu, na podstawie upoważnień wydanych przez Prezydenta Miasta cha będą wybierali dwa razy w tygodniu gotówkę),
• dalszy sposób postępowania z gotówką (przeliczenie gotówki, sporządzenie protokołu, w którym określony będzie dochód z każdego wpłatomatu oddzielnie, oraz dokonanie wpłaty gotówki na rachunek bankowy Gminy).
  
  

Opłaty za korzystanie z przedmiotowych toalet stanowią dochód Gminy.

Również utrzymanie i eksploatacja tych obiektów użyteczności publicznej należy do zadań własnych. Gmina będzie ponosić bieżące wydatki związane z ich utrzymaniem w odpowiednim stanie technicznym i porządku (koszty wody, prądu, remontów, przeglądów). Wydatki te będą dokumentowane przez dostawców mediów – fakturami z wykazanymi kwotami podatku VAT naliczonego.

W piśmie z dnia 28 sierpnia 2014 r. Gmina wskazała, że usługi udostępniania szaletów miejskich mieszczą się w grupowaniu PKWiU 96.09.19.0 „Pozostałe różnorodne usługi, gdzie indziej niesklasyfikowane” – zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej Rozporządzeniem Ministra z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymaniem omawianych miejskich obiektów użyteczności publicznej ?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminy – miasta na prawach Powiatu, czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku VAT – Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z utrzymaniem omawianych miejskich obiektów użyteczności publicznej:

• zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje przy łącznym spełnieniu następujących przesłanek:
  • nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT,
  • nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT,
  • podatek VAT zostanie odliczony, kiedy obowiązek podatkowy wystąpi u sprzedawcy i otrzymano fakturę,
  • usługa zostanie wykonana.
  
  

Zdaniem Gminy jeżeli powyższe przesłanki będą spełnione to tym samym Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z utrzymaniem szaletów miejskich, w tym również od wydatków związanych z bieżącym funkcjonowaniem tych obiektów, ich remontami, jak i od ewentualnych wydatków inwestycyjnych, ponoszonych przez Gminę w tym zakresie.

Ponoszenie wydatków na utrzymanie toalet miejskich będzie konieczne i bezpośrednio związane z ich odpłatnym udostępnianiem. Bez ich ponoszenia, świadczenie przez Gminę usług udostępniania toalet nie byłoby możliwe.

• wg art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 4 ustawy, warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, a nabywane towary i usługi związane z utrzymaniem toalet miejskich, mają związek z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.
  
  

Zatem z uwagi na związek ponoszonych wyżej wymienionych wydatków na utrzymanie szaletów miejskich z czynnościami opodatkowanymi Gmina uważa, że ma prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących ich poniesienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo – prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina – miasto na prawach Powiatu, zapewniając czystość i porządek na swoim terenie tworzy niezbędne warunki do ich utrzymania. Między innymi na przełomie lat 2013 i 2014 z własnych środków poddała modernizacji toalety miejskie, które są jej własnością.

Na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 16, poz. 95, z późn. zm.) oraz Uchwały r. Rady Miejskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. w sprawie powierzenia Prezydentowi Miasta cha uprawnień do ustalania wysokości cen i opłat albo stanowienia o wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, stanowiących własność Gminy , w przygotowaniu jest Zarządzenie Prezydenta Miasta w sprawie ustalenia wysokości opłaty za korzystanie z gminnych obiektów użyteczności publicznej – toalet miejskich, oraz Regulamin pobierania opłat z wpłatomatów wrzutowych zainstalowanych w tych obiektach.

W ww. aktach prawa miejscowego została określona:

• wysokość opłaty w złotych,
• sposób jej pobierania (wpłatomaty wrzutowe zainstalowane na drzwiach wejściowych toalet miejskich),
• zasady wybierania gotówki z wpłatomatów wrzutowych (zespół składający się z pracowników urzędu, na podstawie upoważnień wydanych przez Prezydenta Miasta cha będą wybierali dwa razy w tygodniu gotówkę ),
• dalszy sposób postępowania z gotówką (przeliczenie gotówki, sporządzenie protokołu, w którym określony będzie dochód z każdego wpłatomatu oddzielnie, oraz dokonanie wpłaty gotówki na rachunek bankowy Gminy).
  
  

Opłaty za korzystanie z przedmiotowych toalet stanowią dochód Gminy.

Również utrzymanie i eksploatacja tych obiektów użyteczności publicznej należy do zadań własnych. Gmina będzie ponosić bieżące wydatki związane z ich utrzymaniem w odpowiednim stanie technicznym i porządku (koszty wody, prądu, remontów, przeglądów). Wydatki te będą dokumentowane przez dostawców mediów – fakturami z wykazanymi kwotami podatku VAT naliczonego. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina wskazała, że usługi udostępniania szaletów miejskich mieszczą się w grupowaniu PKWiU 96.09.19.0 „Pozostałe różnorodne usługi, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymaniem omawianych miejskich obiektów użyteczności publicznej.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z interpretacji nr ILPP1/443-475/14-3/TK z dnia 2 września 2014 r. odpłatne udostępnienie toalet miejskich przez Gminę stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zatem, mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymaniem omawianych miejskich obiektów użyteczności publicznej.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymaniem omawianych miejskich obiektów użyteczności publicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast kwestia dotycząca uznania odpłatnego udostępnienia toalet miejskich za czynność opodatkowaną (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2014 r. nr ILPP1/443-475/14-3/TK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.