INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2012 r. (data wpływu 21 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi mieszkaniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi mieszkaniowej.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W marcu 2006 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z bratem w spadku po zmarłym ojcu lokal mieszkalny, w udziale wynoszącym 1/2 części. W mieszkaniu tym zamieszkiwała i była zameldowana od 1982 r. Po ślubie w 1995 r. zamieszkał tam również mąż Wnioskodawczyni oraz syn. Przedmiotowe mieszkanie miało 57 m² powierzchni użytkowej i 40,74 m² powierzchni mieszkalnej. Składało się z trzech pokoi, kuchni i łazienki. Po śmierci ojca w marcu 2006 r. brat również tam zamieszkał zajmując dwa pokoje.

Ze względu na problemy wspólnego zamieszkiwania w jednym mieszkaniu, pogorszenie się warunków mieszkalnych, brakiem warunków do nauki 11-letniego syna oraz planami powiększenia rodziny, Wnioskodawczyni zmuszona była sprzedać mieszkanie w celu poprawy warunków życiowych i mieszkalnych rodziny a tym samym zdobycia środków do budowy domu. Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła o pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego, które uzyskała 1 grudnia 2006 r. Z uwagi na problemy ze sprzedażą mieszkania, niską cenę proponowaną przez potencjalnych nabywców, do sprzedaży doszło we wrześniu 2008 r. Uzyskany przychód został natychmiast przeznaczony na budowę domu. Zakończenie budowy nastąpiło w grudniu 2008 r. a prawo do użytkowania uzyskała w styczniu 2009 r., czyli w ciągu 6 miesięcy od sprzedaży mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji zachodzą przesłanki zachowania ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawczyni, warunki do zachowania ulgi w podatku od spadków i darowizn zostały zachowane z uwagi na uzasadnioną konieczność zmiany warunków mieszkaniowych i życiowych, bez względu na to, że pozwolenie na budowę zostało wydane przed datą sprzedaży mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej - nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Stosownie do art. 16 ust. 2 powołanej ustawy ulga, o której mowa wyżej, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. są obywatelami polskimi lub mają miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy;
3. nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego;
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu;
5. będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:
   
   
   
   1. od dnia złożenia zeznania podatkowego – jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,
   2. od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.

Natomiast w świetle art. 16 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji zbycie udziału w budynku lub lokalu na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych oraz zbycie budynku lub lokalu, jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia zbycia.

Celem norm zawartych w treści ww. art. 16 jest nieobciążanie osób najbliższych spadkodawcy lub darczyńcy znacznymi, pod względem finansowym, skutkami podatkowymi z tytułu przyrostu majątkowego w postaci nieruchomości bądź lokalu, gdy nie dysponują budynkiem lub lokalem mieszkalnym i zamierzają zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat. Prawo do tej ulgi przysługuje również w przypadkach, gdy wymienione osoby - po zamieszkaniu w nabytym w ten sposób budynku lub lokalu - znajdują się w sytuacji życiowej powodującej konieczność zmiany warunków mieszkaniowych, skutkującą zbyciem przedmiotu tej darowizny czy masy spadkowej, przed upływem okresu określonego w art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy. Podkreślić jednak należy, że wyłącznie „uzasadniona konieczność” zmiany warunków mieszkaniowych pozwala na zachowanie prawa do przewidzianej w art. 16 ust. 1 ulgi. Nie wystarcza zatem dla spełnienia tej przesłanki zwykła potrzeba zmiany warunków mieszkaniowych. Zgodnie z wykładnią językową, pojęcie "konieczność" oznacza bowiem: nieodzowność, przymus lub, że coś jest nieuchronne, nie dające się uniknąć (Słownik języka polskiego PWN I tom 1978 r.).

Analiza zacytowanego przepisu art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn wskazuje, że dla zachowania prawa do ulgi konieczne jest, aby zbycie nabytego w drodze spadku lub darowizny budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego) było uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a do nabycia nowego budynku (lokalu) mieszkalnego lub uzyskania pozwolenia na jego budowę doszło w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia. Przepis ten nie przewiduje innych warunków, w tym obowiązku zameldowania w zbywanym lub nabywanym budynku (lokalu) mieszkalnym oraz zgłaszania faktu zbycia i nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, których spełnienie konieczne jest dla zachowania prawa do ulgi. Powyższe sprawia, że tylko spełnienie dwóch enumeratywnie wskazanych w art. 16 ust. 7 warunków decyduje o zachowaniu prawa do ulgi.

Konieczność zmiany warunków mieszkaniowych występuje wówczas, gdy zachodzi nagła, nieoczekiwana sytuacja życiowa, w której znalazł się podatnik. Za przesłankę uzasadniającą zbycie budynku mieszkalnego w świetle omawianej ustawy uznać należy więc trudne warunki materialne podatnika w sytuacji, gdy przeznaczy on środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży budynku na zakup lokalu, w którym zobowiązany będzie do ponoszenia mniejszych opłat, a w wyniku czego nastąpi poprawa położenia materialnego podatnika. Okolicznością uzasadniającą konieczność zmiany warunków mieszkaniowych może być również stan zdrowia, jeśli w sposób oczywisty utrudnia lub uniemożliwia realizację potrzeb mieszkaniowych w budynku nabytym w drodze darowizny lub spadku, trudna sytuacja życiowa, zmiana sytuacji rodzinnej, zmiana miejsca pracy.

Drugą konieczną przesłanką zachowania ulgi, wynikającą z art. 16 ust. 7 ww. ustawy, jest nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na budowę albo nabycie innego lokalu nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia lokalu (budynku) nabytego w spadku (darowiźnie).

Jednocześnie sam fakt uzyskania pozwolenia na budowę przed sprzedażą lokalu otrzymanego w drodze spadku nie stanowi podstawy do pozbawienia podatnika prawa do ulgi.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż sprzedaż nabytego przez Wnioskodawczynię w 2006 r. w drodze spadku lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od dnia otrzymania spadku, uzasadniona była trudną sytuacją mieszkaniową (zajęcie przez brata dwóch pokoi, brak warunków do nauki dla syna) oraz względami rodzinnymi (planowane powiększenie rodziny), które wymusiły konieczność zmiany warunków życia. Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła o pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego, które uzyskała 1 grudnia 2006 r. Do sprzedaży doszło we wrześniu 2008 r. a uzyskany przychód został przeznaczony na budowę domu. Zakończenie budowy nastąpiło w grudniu 2008 r., natomiast prawo do użytkowania uzyskała w styczniu 2009 r.

Biorąc pod uwagę argumentację przedstawioną we wniosku można zatem przyjąć, iż w sytuacji Wnioskodawczyni zachodziła uzasadniona konieczność zmiany warunków mieszkaniowych, wymagana przepisem art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Uzyskanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego nastąpiło nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia. W konsekwencji należy więc stwierdzić, iż Wnioskodawczyni zachowała prawo do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.