Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-883/14/AP
z 17 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 10 września 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania uzyskanego dofinansowania za obrót podlegający opodatkowaniu oraz braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „O...” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 września 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania uzyskanego dofinansowania za obrót podlegający opodatkowaniu oraz braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „O ... ”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie prowadzi działalność statutową nieodpłatną (usługi informacyjne, szkoleniowe) i działalność gospodarczą (Fundusz Poręczeń Kredytowych i pozostałe drukowanie). Jest zarejestrowane jako podatnik VAT od dnia 23 lipca 2002 r. do chwili obecnej. Rejestracja Towarzystwa jako „płatnika” VAT nie była spowodowana przekroczeniem wysokości rocznego pułapu obrotów określonych w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ale uzyskaniem środków z Wojewódzkiego Urzędu Pracy na realizację szkoleń i doradztwa dla osób rozpoczynających działalność gospodarczą, jak i działających firm.

Od 2005 r. Towarzystwo jest zarejestrowane jako ośrodek KSU w zakresie usług informacyjnych, doradczych o charakterze ogólnym i szkoleniowych.

W związku z ogłoszeniem konkursu przez Zarząd Województwa, za pośrednictwem Fundacji Lokalna Grupa Działania, w ramach działania Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju dla operacji odpowiadających warunkom przyznania pomocy dla działania Małe projekty, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, Towarzystwo złożyło wniosek o dofinansowanie pod nazwą „Z...”. Złożony wniosek został wybrany do dofinansowania, a na jego realizację została podpisana, w dniu 16 grudnia 2013 r., umowa przyznania pomocy. W projekcie realizowana jest operacja, której celem jest wzrost jakości życia społeczności lokalnej na terenie gminy P. przez zorganizowanie trzech imprez lokalnych. Elementem projektu jest zorganizowanie festynu tradycji lokalnych i dwóch jarmarków produktów lokalnych: jesienny (październik 2013) i wiosenny (maj 2014), na które zostały wynajęte stoiska (namioty), w których lokalni wytwórcy prezentowali swoje towary lub usługi (miody, przetwory z owoców i warzyw, rękodzieło i tradycyjne potrawy). Podczas festynu tradycji lokalnych był pokaz „wozów sołeckich” i pokaz kulinarny, które przygotowane były przez mieszkańców. Projekt nie promował indywidualnych przedsiębiorców. Festyn i jarmarki były nieodpłatne i ogólnodostępne. Pomoc pozyskana przez Towarzystwo na realizację zadania ma charakter zakupowy, bowiem dotyczy pokrycia kosztów zakupu produktów, materiałów i usług. Stąd też dotacja przyznana na realizację projektu nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Projekt nie generuje dochodu. Dla rozliczenia projektu, koszty zakupu produktów, materiałów i usług mają wyodrębnioną ewidencję księgową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, których treść sformułowano w uzupełnieniu wniosku.

• Czy pomoc otrzymana przez Towarzystwo na realizację operacji „O .....” stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług?
• Czy Towarzystwo ma możliwość odzyskania podatku VAT od dokonywanych zakupów towarów i usług w ramach pozyskanej pomocy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, pomoc przyznana na realizację operacji „O ....”, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Towarzystwo nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w ramach rozliczanej pomocy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Analiza cytowanych regulacji jednoznacznie wskazuje, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dofinansowania, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na uznanie uzyskanej przez podatnika dopłaty za podstawę opodatkowania jest stwierdzenie, czy udzielane jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dofinansowania o charakterze przedmiotowym, które jednocześnie stanowią dopłatę do ceny towaru lub usługi – dofinansowanie takie stanowi wówczas, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy lub świadczenia.

Według art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. ww. przepis posiadał brzmienie:

„Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.”

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje – co do zasady – wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje czynny podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656).

Przepisy rozdziału 4 tego rozporządzenia regulują przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), w którym powyższe kwestie były uregulowane w analogiczny sposób w § 8 ust. 3 i 4 i rozdziale 9.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że pozyskane dofinansowanie nie stanowiło dopłaty, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, gdyż nie miało wpływu na cenę świadczonych usług (festyn i jarmarki były nieodpłatne i ogólnodostępne). Tym samym nie stanowiło obrotu w rozumieniu tego przepisu.

Jednocześnie należy stwierdzić, że Stowarzyszeniu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, ponieważ wykonane w ramach projektu zadanie nie służyło sprzedaży opodatkowanej. Nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wymienionymi w § 8 ust. 3 i 4 powołanych rozporządzeń.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.