Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-639/14/CzP
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 28 maja 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 maja 2014 r.), uzupełnionym 22 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci prawa bezpłatnego użytkowania nieruchomości wykorzystywanej na cele statutowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci prawa bezpłatnego użytkowania nieruchomości wykorzystywanej na cele statutowe. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 12 sierpnia 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-639/14/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 22 sierpnia 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o Stowarzyszeniach (t.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.) oraz postanowień Statutu. Cele statutowe określone zostały w § 4 Statutu, natomiast sposób realizacji tych celów w § 5 i 6 Statutu. 3 stycznia 2011 r. zawarta została umowa użyczenia nieruchomości pomiędzy Fundacją (Użyczający) a Wnioskodawcą, na mocy której Użyczający przekazał do bezpłatnego używania pomieszczenia określone w umowie.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 18 sierpnia 2014 r. wskazano, że zgodnie z § 4 Statutu do celów Wnioskodawcy należy:

1. szerzenie zdobyczy nauki w dziedzinie fizjoterapii, a w szczególności w zakresie limfologii i terapii przeciwzastoinowej oraz nauk pokrewnych,
2. upowszechnianie i wdrażanie wiedzy i zdobyczy praktycznych z dziedzin wymienionych w pkt 1 w tym organizowanie zajęć rehabilitacyjnych i rozwój kształcenia zawodowego, w tym zakresie, ze szczególnym naciskiem na kształcenie osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących),
3. przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu i opieka społeczna, przez działania skierowane na najwszechstronniejszą rehabilitację i leczenie osób chorych, rozumiane jako proces osiągania optymalnego poziomu funkcjonowania w społeczeństwie po to, by zapewnić im możliwość kierowania własnym życiem, a także wyzwalanie inicjatywy wśród osób posiadających wiedzę i umiejętności w dziedzinie fizjoterapii, ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących) oraz organizowanie zajęć rehabilitacyjnych,
4. aktywizacja zawodowa w tym poradnictwo zawodowe oraz podnoszenie aktywności zawodowej osób posiadających wiedzę i umiejętności w dziedzinie fizjoterapii, ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących) oraz zorganizowanie zajęć rehabilitacyjnych,
5. działania zmierzające do podniesienia kwalifikacji osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących),
6. działalność naukowa z zakresu limfologicznego, z naciskiem na badanie możliwości praktycznego zastosowania najnowszych osiągnięć naukowych w tej dziedzinie,
7. reprezentowanie interesów zawodowych i naukowych swoich członków,
8. podnoszenie etyki zawodowej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, polegającego na bezpłatnym użytkowaniu nieruchomości przeznaczonej na cele statutowe jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851, dalej „updop”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Na podstawie art. 17 ust. 1b updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Art. 17 ust. 1b updop pozwala na objęcie zakresem przedmiotowego zwolnienia przypadki nabycia przez podatnika nieruchomości służących bezpośrednio realizacji społecznie użytecznych celów.

Zakres ww. artykułu obejmuje również wydatki poniesione w związku z posiadaniem nieruchomości niezależnie od tytułu prawnego do niej. Istotą spełnienia warunku niezbędnego do zachowania prawa do zwolnienia jest wykorzystanie nieruchomości bezpośrednio na cele statutowe.

Wyżej zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 czerwca 2004 r. sygn. akt FSK 188/04 uznał, że przepis art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że zwolnienie określone w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy „dochód” określonych podmiotów realizujących cele preferowane przez ustawodawcę jest „przeznaczony” i „wydatkowany” na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu.

Zdaniem NSA redakcja przepisu była wadliwa gdy uwzględnić, że ustawodawca posłużył się w nim pojęciem „wydatkowania” dochodu. Oczywistym jest bowiem, że „dochód”, jako wykreowane przez ustawodawcę pojęcie prawne, będące elementem konstrukcji podatku dochodowego, wprowadzone dla prawnopodatkowych potrzeb określenia podstawy opodatkowania, nie może być „wydatkowany”; wydatkować można jedynie środki znajdujące pokrycie w ustalonym dla potrzeb wymiaru podatku dochodzie. Skoro zatem w istocie dochód podmiotów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegał zwolnieniu w sytuacji, gdy pochodzące z niego środki wydatkowane zostały na ściśle określone przez ustawę cele społeczne - to brak jest racjonalnych przesłanek do przyjęcia, że uzyskane przez takich podatników nieodpłatne świadczenie, wykorzystywane bezpośrednio przez nich na te same cele mogły wpływać na wysokość płaconego przez nich podatku dochodowego.

Jak podkreślił Sąd stałoby to bowiem w sprzeczności z zasadą racjonalnego ustawodawcy, który z jednej strony odstępując od zasady równości opodatkowania w przypadku wydatkowania środków z dochodu na preferowane przez niego cele społeczne, dopuszczały z drugiej strony możliwość opodatkowania w sytuacji wykorzystania przez podatnika uzyskanych przez niego nieodpłatnych świadczeń na te same cele. Wniosek taki jest tym bardziej zasadny, gdy uwzględnić, że zakres wydatków mających wpływ na wysokość zwolnienia określony został przez ustawodawcę bardzo szeroko. Obejmował on bowiem nie tylko wydatki bezpośrednio poniesione na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz i wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących realizacji tych celów oraz na opłacenie określonych podatków (art. 17 ust. 16 tej ustawy).

Zdaniem Sądu niezrozumiałe i nieracjonalne byłoby więc stwierdzenie, że podatnik korzysta ze zwolnienia w przypadku, gdy nabywa on za środki mające pokrycie w dochodzie np. środki trwałe służące bezpośrednio realizacji preferowanych przez ustawodawcę celów społecznych, natomiast w przypadku, gdy uzyska on możliwość dysponowania tymi samymi środkami dla tych samych celów ale w ramach nieodpłatnych świadczeń, to zmuszony będzie ponosić ciężar podatkowy z tego tytułu. Skoro więc ustawodawca wskazane w ustawie (art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) cele pozafiskalne uważa za ważne na tyle, aby poświęcić dla nich zasadę równości opodatkowania, to w procesie dokonywania wykładni przepisów nie można narażać jej na ewentualność niezrealizowania poprzez zastosowanie specjalnej (ścisłej, możliwie wąskiej) interpretacji.

Biorąc pod uwagę przepisy prawa oraz przytoczone orzecznictwo uznać należy, że w zaistniałym stanie faktycznym dochód z nieodpłatnego świadczenia, polegającego na bezpłatnym użytkowaniu nieruchomości przeznaczonej na cele statutowe, jest wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851, dalej „updop”), z zastrzeżeniem, wypadków, o których mowa w art. 21 przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Updop nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust 1 pkt 1-2 updop). Na podstawie art. 12 ust. 1 updop można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, mająca definitywny charakter, powiększająca jego aktywa, którą może on rozporządzać jak własną. Wobec powyższego, źródłem przychodu w rozumieniu ww. ustawy są wszelkie stany, zdarzenia lub czynności (a także zespoły zdarzeń lub czynności), które powodują uzyskiwanie przychodu - są przyczyną jego powstawania. Źródło przychodów można określić szeroko, w sposób ogólny (np. rodzaj działalnośći prowadzonej przez podatnika), jak i w sposób bardziej precyzyjny (np. stosunek prawny, którego stroną jest podatnik; składnik majątku podatnika). W szczególności źródłami przychodów są stany, zdarzenia lub czynności będące powodem (podstawą, przyczyną) uzyskania przez podatnika przysporzeń i wartości wymienionych w art. 12 ust. 1 updop.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje również, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 6 ww. ustawy, wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, pojęcie nieodpłatnego świadczenia na gruncie prawa podatkowego ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (taką definicję przedstawiono m.in. w uchwałach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06). Nieodpłatnym świadczeniem, jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu.

Natomiast pojęcie „świadczenia” rozpatrywane jest z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. w świetle postanowień art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód – co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, jest jego otrzymanie przez podatnika. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

Z opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem. 3 stycznia 2011 r. zawarta została umowa użyczenia nieruchomości pomiędzy Fundacją (Użyczający) a Wnioskodawcą, na mocy której Użyczający przekazał do bezpłatnego używania pomieszczenia określone w umowie.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca winien rozpoznać przychód z tytułu bezpłatnego korzystania z pomieszczenia należącego do Użyczającego. Przychód ten ma wpływ na wysokość dochodu, który stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W określonych sytuacjach uzyskany dochód może jednak korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Art. 17 ust. 1b updop stanowi natomiast, i że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Z treści art. 17 ust. 1a pkt 2 updop wynika natomiast, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z ww. zwolnienia nie mogą jednak korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni art. 17 ust. 1c updop:

1. przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki,
2. przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze,
3. zakłady budżetowe i inne jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
   
   

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, które nie jest wymienione w powołanym wyżej wykazie podmiotów, do których nie stosuje się przedmiotowego zwolnienia.

Zwolnienie zawarte w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 updop jest więc zwolnieniem warunkowym i zależy od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• celem statutowym podatnika musi być działalność wymieniona w tym przepisie,
• uzyskane przez niego dochody muszą być przeznaczone i bez względu na termin wydatkowane na ten cel.
  
  

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. W związku z powyższym wskazać należy, że organy podatkowe sprawdzając, czy spełniony został warunek wyłączenia dochodów z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 updodp, uprawnione są jedynie do badania treści celów statutowych oraz treści przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe. Zatem sposób realizacji celów określonych w statucie jednostki powinien być wskazany w sposób ścisły i niebudzący wątpliwości by organy podatkowe mogły rozstrzygnąć, czy jest on zgodny z celami preferowanymi przez ustawodawcę. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu. Innymi słowy precyzyjne określenie celów, dla realizacji których dana osoba prawna została powołana jest istotne dlatego, że cele te nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni postanowień statutu, ponieważ nie są do tego upoważnione. Organ podatkowy, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy. Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między „celami działania”, a „sposobem jego realizacji”. Określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia.

Updop nie definiuje takich pojęć jak: ochrona zdrowia, nauka czy rehabilitacja. Uzasadnione jest zatem, posługiwanie się w tym przypadku wykładnią gramatyczną. Powołując się na językowe znaczenie tych wyrazów (Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl/) przez „naukę” należy rozumieć ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, a także dyscyplinę badawczą odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości. Pojęcie „ochrony zdrowia” obejmuje m.in. „zdrowie” jako stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo oraz pojęcie „ochrony” jako zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym.

Natomiast Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określiła zdrowie jako stan pełnego, dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego, a nie tylko jako brak choroby lub zniedołężnienia. Definicja ta została uzupełniona o sprawność do prowadzenia produktywnego życia społecznego i ekonomicznego. Rehabilitacja społeczna obejmuje m.in. przystosowanie do normalnego życia w społeczeństwie osób, które utraciły sprawność fizyczną lub psychiczną bądź mają wady wrodzone.

Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyklucza prowadzenia w sposób pośredni działalności w zakresie ochrony zdrowia, naukowej, czy innej w nim wymienionej. Istotne jest jedynie to, aby doszło do rzeczywistego prowadzenia tego rodzaju działalności a nie to, aby działalność miała bezpośredni charakter.

Z wniosku wynika, że celami statutowymi Wnioskodawcy (określonymi w § 4 Statutu) są:

1. szerzenie zdobyczy nauki w dziedzinie fizjoterapii, a w szczególności w zakresie limfologii i terapii przeciwzastoinowej oraz nauk pokrewnych,
2. upowszechnianie i wdrażanie wiedzy i zdobyczy praktycznych z dziedzin wymienionych w pkt 1 w tym organizowanie zajęć rehabilitacyjnych i rozwój kształcenia zawodowego, w tym zakresie, ze szczególnym naciskiem na kształcenie osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących),
3. przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu i opieka społeczna, przez działania skierowane na najwszechstronniejszą rehabilitację i leczenie osób chorych, rozumiane jako proces osiągania optymalnego poziomu funkcjonowania w społeczeństwie po to, by zapewnić im możliwość kierowania własnym życiem, a także wyzwalanie inicjatywy wśród osób posiadających wiedzę i umiejętności w dziedzinie fizjoterapii, ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących) oraz organizowanie zajęć rehabilitacyjnych,
4. aktywizacja zawodowa w tym poradnictwo zawodowe oraz podnoszenie aktywności zawodowej osób posiadających wiedzę i umiejętności w dziedzinie fizjoterapii, ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących) oraz zorganizowanie zajęć rehabilitacyjnych,
5. działania zmierzające do podniesienia kwalifikacji osób niepełnosprawnych (niewidomych i słabowidzących),
6. działalność naukowa z zakresu limfologicznego, z naciskiem na badanie możliwości praktycznego zastosowania najnowszych osiągnięć naukowych w tej dziedzinie,
7. reprezentowanie interesów zawodowych i naukowych swoich członków,
8. podnoszenie etyki zawodowej.
   
   

Zdaniem tut. Organu, cele statutowe Wnioskodawcy wymienione w pkt 1-8 mają związek z celami statutowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, a mianowicie z działalnością w zakresie ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz naukową.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dochód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, polegającego na bezpłatnym użytkowaniu nieruchomości przeznaczonej na cele statutowe (wykorzystywanej w toku działań zmierzających do realizacji tych celów), może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.