Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-296/14-2/MD
z 27 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 28 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (S. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w X) prowadzi portal internetowy za pośrednictwem którego klienci Spółki mogą oddawać wszelkiego rodzaju dobra, produkty, usługi, czy też rabaty na sprzedawane przez siebie dobra, czy usługi innym podmiotom korzystającym z systemu. W zamian za oddawane dobra osoby korzystające z Systemu otrzymują od biorących ,,elementy wirtualnej układanki”, co dalej przekłada się na wypłatę gratyfikacji finansowej, która ma zachęcać do korzystania z usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Im więcej osób będzie chciało korzystać z Systemu tym większe dochody za sprzedaż dostępu do Systemu będzie miał Wnioskodawca. System, za pomocą którego będzie można oddawać i brać produkty oraz tworzyć strukturę systemową będzie dostępny w serwisie internetowym pod adresem: www..... System ten został stworzony przez informatyków. Spółka nabyła prawa autorskie w tym zależne prawa autorskie w drodze umowy cywilnoprawnej (umowa o dzieło) i uznaje je za wartości niematerialne i prawne, co w konsekwencji powoduje, że od momentu zakupu rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Okres użytkowania praw autorskich przekracza okres 1 roku. Powyższe prawa majątkowe obejmujące stworzony System i stronę internetową są i będą wykorzystywane tylko w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Osobami korzystającymi z systemu mogą być zarówno osoby fizyczne jak i przedsiębiorstwa. W przypadku osób fizycznych, za pośrednictwem portalu mogą być oddawane wszelkiego rodzaju dobra, za co oddający otrzymuje od biorącego jeden element wirtualnej układanki. W przypadku przedsiębiorców poza dobrami mogą być oddawane rabaty na sprzedawane produkty, czy usługi, za które również oddający otrzymuje elementy układanek.

Osoby korzystające z systemu to: Klienci i Uczestnicy. Klientami są osoby fizyczne lub prawne, oraz jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną. Klient może również mieć status Autoryzowanego Handlowca albo Partnera Biznesowego. Uczestnikami są osoby fizyczne lub prawne oraz jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną zarejestrowane w systemie, które nie uzyskały uprawnień do brania produktów za pośrednictwem Systemu. Uczestnik może korzystać z Systemu w ograniczonym stopniu.

Dzięki zastosowanemu modelowi Network Marketingu każdy Klient Spółki nie jest tylko klientem, dystrybutorem układanek, może tworzyć (lecz nie musi) własne struktury dystrybucyjne i czerpać z tego tytułu dochody w postaci licznych gratyfikacji finansowych, przewidzianych w planie marketingowym S. Klient może jednak ograniczyć się do odbierania wystawionych na portalu dóbr. Nie ma obowiązku sprzedawania układanek (dostępu do Systemu) i polecania korzyści wynikających z uczestnictwa w Systemie osobom trzecim. Wszyscy klienci Spółki S. są potencjalnymi klientami Autoryzowanych Handlowców należących do Systemu. Mogą, zdaniem Wnioskodawcy, w zamian za elementy posiadanych układanek brać od Autoryzowanych Handlowców wystawione do oddania wewnątrz Systemu rabaty na dokonywanie zakupów w sklepach owych Autoryzowanych Handlowców. Budując dalej własne struktury dystrybucyjne za co otrzymują wynagrodzenie w postaci licznych gratyfikacji finansowych wynikających z regulaminu uczestnictwa, zwiększają tym samym liczbę potencjalnych klientów Autoryzowanym Handlowcom.

Każdy Klient w zależności od swoich potrzeb, może zakupić od Usługodawcy układankę składającą się z 50, 150, lub 400 elementów. Zakup układanki odbywa się w następujący sposób- Klient składa u Wnioskodawcy zamówienie na układankę, Wnioskodawca ma 10 dni na podjęcie decyzji, czy zgadza się na sprzedaż tej układanki - dostępu do Systemu. Po dokonaniu przez Usługodawcę akceptacji zamówienia Klient uzyskuje za pośrednictwem maila fakturę zawierającą opłatę za dostęp do Systemu. Po uiszczeniu opłaty, w terminie do 7 dni Wnioskodawca wysyła Klientowi maila z hasłem dostępu do Serwisu, numerem ID oraz dostępem do biura.

W zależności od wielkości dana układanka przypisana jest do jednej z trzech kategorii, odpowiednio I, II, lub III. Elementy tych układanek służą ich właścicielom do wymiany na oddawane dobra bądź rabaty. Każdy Klient posiada więc w swoim systemie dodatkowo matrycę, w której układana jest tzw. „układanka bonusowa”, składająca się z elementów otrzymanych od innych Klientów Systemu. Po ułożeniu układanki bonusowej, trafia ona do systemu rozliczeniowego, gdzie wypłaca gratyfikację bonusową jej właścicielowi.

Gratyfikacje finansowe zawsze będą wypłacane w formie przelewu z rachunku bankowego Wnioskodawcy na rachunek bankowy Klienta. Wnioskodawca przewiduje następujące gratyfikacje finansowe:

• gratyfikacja systemowa,
  

• prowizja realizacyjna,
  

• bonus układów partnerskich:
  • bezpośredni
    
  • pośredni,

• gratyfikacja bonusowa,
  

• gratyfikacja przejściowa,
  

• biznes punkty,
  

• biznes bonus.
  
  

Każdy Klient, który oddaje za pośrednictwem Systemu niepotrzebne przedmioty, bądź rabaty na sprzedawane przedmioty, czy usługi, prędzej czy później zacznie otrzymywać gratyfikację finansową za wszystkie wypełnione panele układanek, bez względu na to, czy buduje strukturę dystrybucji układanek, czy nie.

Jak wspomniano wcześniej każdy Klient posiadający układanki, poza wykorzystywaniem systemu do dokonywania opisanych transakcji może być dystrybutorem układanek i budować własną sieć sprzedaży. Układanki dzielą się na trzy grupy, które nazwane są w systemie Kategorią 1, Kategorią II i Kategorią III. W Kategoriach I, II i III, zapisywane są układanki składające się odpowiednio z 50 elementów, 150 elementów i 400 elementów. Układanki zapisywane są w systemie binarnym, co oznacza, że za każdą układanką danej kategorii zapisane są dwie kolejne tej samej kategorii.

Struktura wygląda następująco:

Układanki każdego klienta Wnioskodawcy, bez względu na to, czy zamierza on budować strukturę dystrybucyjną, czy chce wykorzystać jej elementy tylko do dokonywania transakcji na portalu Wnioskodawcy, zapisywane są zawsze na szczycie struktury rozliczeniowej danej kategorii owego Klienta, jako panele. Nawet w sytuacji gdy Klient zużyje (odda) wszystkie posiadane elementy układanek, Jego panel będzie zawsze w tym samym miejscu.

Jeżeli Klient w którymś momencie uzna, że chciałby budować strukturę dystrybucyjną, wówczas panele powstałe z układanek osoby zarekomendowanej przez owego Klienta zostaną zapisane bezpośrednio za panelami tego Klienta. Ten nowy Klient będzie widział tylko swoją strukturę, czyli w ego strukturze zakupione przez niego układanki pojawią się na szczycie. Klient, który zarekomendował nowego Klienta otrzyma od Spółki wynagrodzenie przewidziane w planie marketingowym. Wynagrodzenia rozliczane są na podstawie opisanego systemu binarnego i finansowane ze środków pochodzących ze sprzedaży układanek.

Każdy Klient posiada więc struktury rozliczeniowe w których umieszczane są panele powstałe z zakupionych przez niego układanek, bez względu na to, do czego zamierza wykorzystywać system. Każdy Klient ma prawo budowania swoich struktur dystrybucyjnych i polecania korzyści wynikających z uczestnictwa w systemie, lecz nie ma takiego obowiązku. Każdy Klient posiada własne panele powstałe z zakupionych układanek, które znajdują się na szczycie własnej struktury rozliczeniowej.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Kiedy powstają przychody w Spółce?
2. Czy dochody Spółki są opodatkowane na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
3. Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają charakter usług elektronicznych?
4. Kiedy powstaje obowiązek wystawienia faktury i obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?
5. Czy usługę sprzedawaną przez Wnioskodawcę należy opodatkować na podstawie art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług?
6. Czy potwierdzenie przelewu gratyfikacji finansowych wypłacanych Klientom przez Wnioskodawcę będzie wystarczającym dokumentem księgowym w rozumieniu art. 26 ustawy o rachunkowości?
7. Czy gratyfikacje finansowe wypłacane Klientom stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
8. Jakie obowiązki podatkowe po stronie Wnioskodawcy powstają w związku z wypłatą Klientom będącym osobami fizycznymi gratyfikacji finansowych?
9. Jakie obowiązki podatkowe po stronie Wnioskodawcy powstają w związku z wypłatą Klientom będącym osobami prawnymi gratyfikacji finansowych?
10. Czy nabyte przez Wnioskodawcę usługi polegające na budowie strony internetowej można uznać za wartości niematerialne i prawne w świetle art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
    
    

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 8, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy: Wnioskodawca w zakresie w ramach przedstawienia swojego stanowiska w pełni podziela pogląd Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z dnia 14 września 2011 r., Nr IPPB2/415-558/11-2/MK, w tożsamym stanie faktycznym: ,,przedstawione przedsięwzięcie nie może być uznane za sprzedaż premiową w rozumieniu przepisu art. 21 ust. l pkt 68 ustawy (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przyp. red.). W konsekwencji, ww. nagroda - cashback nie jest nagrodą związaną ze sprzedażą premiową. Jej wartość (bez względu na wysokość) nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego (...), stanowi natomiast dla ww. Klientów indywidualnych (użytkowników strony) w myśl art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy przychód z innych źródeł”.

Podobne stanowisko wyraził wcześniej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2010 r., Nr ITPB2/415-776/10/IB.

Przyjęcie tego kierunku wykładni oznacza, że firmy przyznające nagrody w postaci tzw. Cashback - robi to też Wnioskodawca, nie pełnią roli płatnika i nie mają obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich obowiązki sprowadzają się do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania tych formularzy osobom, które otrzymały tego rodzaju nagrody, oraz właściwym dla nich Urzędom Skarbowym, w terminie do 20 lutego następnego roku podatkowego (art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W rezultacie, w przedmiotowym stanie faktycznym na Klientach - podatnikach, którzy otrzymają świadczenie w postaci gratyfikacji finansowej będzie ciążył obowiązek samodzielnego rozliczenia podatku od uzyskanego przychodu z tzw. innych źródeł (o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje specyfikację źródeł przychodów, w którym w pkt 9 tego przepisu wymienione są przychody z innych źródeł.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i tym samym powyższa ustawa w swoich założeniach daje podstawy prawne, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być następujące warunki:

• nagroda związana być musi ze sprzedażą premiową,
  

• jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,
  

• sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.
  
  

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. W związku z powyższym dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia „sprzedaż premiowa” zauważyć należy, że składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu „sprzedaż” oraz „premiowa”.

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) i tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, zdaniem tutejszego organu podatkowego „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi portal internetowy za pośrednictwem którego Klienci Spółki mogą oddawać wszelkiego rodzaju dobra, produkty, usługi, czy też rabaty na sprzedawane przez siebie dobra, czy usługi innym podmiotom korzystającym z systemu. W zamian za oddawane dobra osoby korzystające z Systemu otrzymują od biorących ,,elementy wirtualnej układanki”, co dalej przekłada się na wypłatę gratyfikacji finansowej, która ma zachęcać do korzystania z usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Osobami korzystającymi z Systemu mogą być zarówno osoby fizyczne jak i przedsiębiorstwa. W przypadku osób fizycznych, za pośrednictwem portalu mogą być oddawane wszelkiego rodzaju dobra, za co oddający otrzymuje od biorącego jeden element wirtualnej układanki. W przypadku przedsiębiorców poza dobrami mogą być oddawane rabaty na sprzedawane produkty, czy usługi, za które również oddający otrzymuje elementy układanek.

Gratyfikacje finansowe zawsze będą wypłacane w formie przelewu z rachunku bankowego Wnioskodawcy na rachunek bankowy Klienta. Każdy Klient, który oddaje za pośrednictwem Systemu niepotrzebne przedmioty, bądź rabaty na sprzedawane przedmioty, czy usługi, prędzej czy później zacznie otrzymywać gratyfikację finansową za wszystkie wypełnione panele układanek, bez względu na to, czy buduje strukturę dystrybucji układanek, czy nie.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym nie sposób uznać, że gratyfikacje finansowe przyznawane przez Wnioskodawcę (właściciela portalu internetowego), stanowią nagrody związane e sprzedażą premiową. Jak wskazano we wniosku w zamian za oddawane dobra osoby korzystające z Systemu otrzymują od biorących ,,elementy wirtualnej układanki”, co dalej przekłada się na wypłatę gratyfikacji finansowej, która ma zachęcać do korzystania z usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Zatem, otrzymywane gratyfikacje finansowe, stanowią niejako formę nagrody za korzystanie z określonego serwisu internetowego na zasadach określonych w regulaminie tego serwisu. Wnioskodawca za pomocą swojej strony internetowej pełni rolę pośrednika pomiędzy klientami Spółki (oddającymi wszelkiego rodzaju dobra, produkty, usługi, czy też rabaty na sprzedawane przez siebie dobra, czy usługi) a innymi podmiotami korzystającymi z Systemu.

W przedmiotowej sprawie, osoby korzystające z serwisu nie zawierają bowiem umów sprzedaży z Wnioskodawcą, a Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży. Zadanie Wnioskodawcy sprowadza się do nagradzania użytkowników Serwisu za korzystanie z Jego portalu i dokonywanie transakcji u zarejestrowanych na tej stronie osób oraz przedsiębiorców. Zatem, przedstawione przedsięwzięcie jest sprzedaż premiową, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, gratyfikacje finansowe, o których mowa we wniosku stanowią dla Klientów Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego na Wnioskodawcy, jako podmiocie wypłacającym ww. gratyfikacje finansowe, nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od ich wartości, co potwierdza treść art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania tych formularzy osobom, które otrzymały gratyfikacje, oraz właściwym dla nich Urzędom Skarbowym, w terminie do 20 lutego następnego roku podatkowego (art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Dodać należy, że w myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT 8C).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.