Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-324/14/AZb
z 8 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął 26 marca 2014 r., uzupełnionym pismem z 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 25 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług dla Wnioskodawcy będącego rzeczoznawcą majątkowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług dla Wnioskodawcy będącego rzeczoznawcą majątkowym.

Wniosek został uzupełniony pismem z 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 25 czerwca 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 czerwca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od listopada 2013 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wycen nieruchomości - jest rzeczoznawcą majątkowym. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polega tylko i wyłącznie na przeprowadzaniu wyceny nieruchomości, ich części składowych i praw związanych z nieruchomością, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca nie prowadzi natomiast doradztwa w dziedzinie nieruchomości i nie zamierza prowadzić w przyszłości. Wycena nieruchomości polega na odtwórczym szacowaniu wartości na podstawie zaistniałych cen na rynku. Ponadto Wnioskodawca nie przewiduje by wartość sprzedanych usług przekroczyła w roku podatkowym 150.000 złotych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że:

1. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. 5 listopada 2013 r.
   
2. Data rozpoczęcia działalności gospodarczej: 5 listopada 2013 r. (piąty listopada dwa tysiące trzynastego roku).
   
3. Podstawą prawną świadczenia usług wyceny nieruchomości jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 518.)
   
4. Wysokość obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2013 r. wyniosła 950 złotych. Wnioskodawca nie przekroczył w 2013r. limitu obrotów o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.
   
5. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
   
6. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego od rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. od 5 listopada 2013 r. Wnioskodawca nie składał VAT-R ani aktualizacji VAT-R.
   
7. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej nie wykonuje żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (tj. czynności w odniesieniu do których istnieje ograniczenie stosowania zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT).
   
8. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie świadczy jakichkolwiek usług o charakterze doradczym (nie udziela porad, opinii i wyjaśnień w jakimkolwiek zakresie). Wnioskodawca wykonuje tylko i wyłącznie wyceny nieruchomości w formie operatów szacunkowych.
   
9. Wnioskodawca prowadząc działalność w zakresie wyceny nieruchomości nie udziela żadnych porad, ani zaleceń, nie wskazuje sposobów postępowania i nie świadczy usług doradztwa.
   
10. W 2013 r. wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej w 2013r. działalności gospodarczej.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo interpretuje przepisy prawa podatkowego korzystając ze zwolnienia z płatności podatku od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Wnioskodawcy zwolnienie od podatku od towarów i usług VAT, gdyż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie szacowania nieruchomości bez doradztwa na rynku nieruchomości. Tezę tą potwierdzają wcześniejsze interpretacje prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. (obowiązujące do 31 grudnia 2013 r.) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.)

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do powołanego rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  
• wyrobów tytoniowych,
  
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
   
   

2.świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
   
   

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, że termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa prawnego”. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Jak ponadto wynika z Małego Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, „rzeczoznawca” to biegły, ekspert. Pojęcia te wymieniono w ww. Słowniku wyjaśniając, że „biegły” to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a „ekspert” to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych.

Należy zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu także wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane z ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r., Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 tej ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W świetle art. 174 ust. 2 ww. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 cyt. ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

1. rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
2. efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
3. skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
4. oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
5. bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
6. określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
7. wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
8. wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Zgodnie z art. 174 ust. 1 tej ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wycen nieruchomości - jest rzeczoznawcą majątkowym. Data rozpoczęcia działalności gospodarczej 5 listopada 2013 r. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego od rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. od 5 listopada 2013 r. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca nie składał VAT-R ani aktualizacji VAT-R. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polega tylko i wyłącznie na przeprowadzaniu wyceny nieruchomości, ich części składowych i praw związanych z nieruchomością, zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie świadczy jakichkolwiek usług o charakterze doradczym (nie udziela porad, opinii i wyjaśnień w jakimkolwiek zakresie), nie wykonuje żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Wnioskodawca wykonuje tylko i wyłącznie wyceny nieruchomości w formie operatów szacunkowych. Wysokość obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2013 r. wyniosła 950 zł. Wnioskodawca nie przekroczył w 2013r. limitu obrotów o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. 5 listopada 2013 r.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca wykonuje od 5 listopada 2013 r. usługi polegające wyłącznie na sporządzaniu wyceny nieruchomości w formie operatów szacunkowych bez jakiegokolwiek doradzania np. co do sposobów postępowania w jakiejś sprawie poprzez udzielanie fachowych zaleceń, zwłaszcza ekonomicznych, wówczas nie można uznać tych usług za świadczenie usług doradztwa, o których mowa w ww. art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT a zatem świadczenie usług, o których mowa we wniosku nie wyklucza zastosowania dla Wnioskodawcy zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, w związku z rozpoczęciem wykonywania działalności gospodarczej od 5 listopada 2013 r., przy założeniu, że – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca nie wykonywał usług o charakterze doradczym i nie udzielał porad prawnych ani wykonywał innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT wykluczających prawo do zwolnienia podmiotowego.

W tym miejscu wskazać należy, że Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności przekroczy kwotę 150.000 zł.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, stosownie do którego „zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Wnioskodawcy zwolnienie od podatku od towarów i usług VAT”, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.