Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-276/14/BK
z 3 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 lutego 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 7 marca 2014 r.), uzupełnionym 14 i 19 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z nieodpłatnym świadczeniem przez syna czynności polegających na zawieraniu polis ubezpieczeniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2014 r. w Urzędzie Skarbowym w ... złożył Pan wniosek, o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej skutków podatkowych związanych z nieodpłatnym świadczeniem przez syna czynności polegających na zawieraniu polis ubezpieczeniowych. Wniosek powyższy za pismem z 28 lutego 2014 r. Znak: ... Naczelnik Urzędu Skarbowego w ... przekazał do tut. Biura, celem załatwienia zgodnie z właściwością. Ww. wniosek wpłynął do tut. Biura 7 marca 2014 r. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 maja 2014 r. Znak IBPBI/1/415-276/14/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 14 i 19 maja 2014 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest emerytem. Zamierza założyć działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług ubezpieczeniowych (agencję ubezpieczeniową). Ze względu na fakt, że sam nie posiada wymaganych przepisami uprawnień do zawierania umów zamierza, na podstawie umowy zlecenia, nieodpłatnie zlecić swojemu synowi (który takie uprawnienia posiada) wykonywanie na swoją rzecz czynności polegających na zawieraniu umów (polis) ubezpieczeniowych. Syn nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, jest zatrudniony w jednostce budżetowej; otrzymywane przez niego ze stosunku pracy uposażenie stanowi jego źródło utrzymania. Mieszka osobno i prowadzi odrębne gospodarstwo domowe. Do dochodów z prowadzonej działalności Wnioskodawca zaliczał będzie tylko i wyłącznie prowizje uzyskane z zawartych polis, które traktował będzie jako jedyne źródło przychodu jego firmy. Uzyskane z tego tytułu dochody opodatkuje tzw. podatkiem liniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane nieodpłatnie świadczenie (usługa) na moją rzecz przez syna, który zalicza się do I i II grupy podatkowej i prowadzi odrębne gospodarstwo domowe, traktowane jest, jako przychód (dochód) podlegający wycenie, a tym samym wykazywaniu i opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności te są wolne od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższy przepis stanowi, że wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do 1 i 2 grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn z zastrzeżeniem ust. 20.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany w żaden sposób wyceniać tych usług, traktować ich jako dochód i wpisywać ich w koszty uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), do grupy podatkowej I zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże, jak wynika z treści art. 21 ust. 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście). Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. określone w art. 13 pkt 8 lit. a cyt. ustawy, przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zauważyć jednocześnie należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „nieodpłatny”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń. Na gruncie języka polskiego „nieodpłatny” znaczy tyle co: „nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003 r.). W świetle powyższego, uznać należy, że dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Przy próbie zdefiniowania pojęcia „nieodpłatne świadczenie” pomocne jest również odwołanie się do rozumienia pojęcia „świadczenie” zgodnego z przepisami prawa i nauką prawa cywilnego. Świadczenie stanowi przedmiot każdego zobowiązania, określa bowiem rodzaj zachowania (działania lub zaniechania), do którego zobowiązany jest jeden podmiot (dłużnik) w stosunku do innego podmiotu (wierzyciela). W tym kontekście o istnieniu świadczenia może być mowa wówczas, gdy między określonymi podmiotami doszło do powstania zobowiązaniowej więzi prawnej. Świadczenie ma więc o tyle skonkretyzowany podmiotowo charakter, że z jednej strony występuje podmiot, który może domagać się jego realizacji, z drugiej zaś strony podmiot, który zrealizować dane świadczenie powinien.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. W związku z brakiem stosownych uprawnień do zawierania umów ubezpieczeniowych Wnioskodawca zamierza, na podstawie umowy zlecenia powierzyć ww. czynności synowi, który za nie nie będzie pobierać wynagrodzenia. Przy czym, syn Wnioskodawcy uzyskuje dochody ze stosunku pracy i prowadzi odrębne od Wnioskodawcy gospodarstwo domowe.

Mając na względzie ww. przepisy, stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisie zdarzenia przyszłego, w związku z nieodpłatnym zleceniem synowi, czynności polegających na zawieraniu polis ubezpieczeniowych, Wnioskodawca uzyska przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychód ten, na mocy wyłączenia określonego w art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie korzystał ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 cyt. ustawy, albowiem jak sam Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, pomiędzy nim a synem zostanie zawarta umowa zlecenia. Jak wskazano powyżej, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, umowa zlecenia zawarta przez osobę fizyczną z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą generują dla tej osoby, co do zasady, przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ut. 1 pkt 2 cyt. ustawy, a więc z działalności wykonywanej osobiście.

W związku z powyższym przychód, jaki Wnioskodawca uzyska w związku z wykonywaniem przez syna na jego rzecz wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego czynności, będzie podlegał wykazaniu przez Wnioskodawcę w prowadzonych dla celów ewidencyjnych księgach podatkowych, w wysokości ustalonej zgodnie zasadami określonymi w art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że w świetle przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wątpliwości tut. Organu budzi kwestia - kto w istocie prowadził będzie działalność w zakresie świadczenia usług ubezpieczeniowych - Wnioskodawca, czy też jego syn. Dokonanie oceny w powyższym zakresie wykracza jednakże poza kompetencje tut. Organu i ramy postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, lecz jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Powyższa kwestia może jednakże zostać zweryfikowana w prowadzonym przez właściwe organy postępowaniu podatkowym lub kontrolnym.

Niejako na marginesie, wskazać przy tym należy, że jeżeli podatnik, za zgodą innej osoby, w celu zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej lub rzeczywistych rozmiarów tej działalności, posługuje się lub posługiwał się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą tej osoby, osoba ta ponosi solidarną odpowiedzialność z podatnikiem całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe powstałe podczas prowadzenia tej działalności (art. 113 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do zadanego pytania (wyznaczającego zakres interpretacji indywidualnej), w kontekście opisanego zdarzenia przyszłego, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej były wyłącznie skutki podatkowe jakie po stronie przychodów związane są z nieodpłatnym zleceniem synowi, czynności polegających na zawieraniu na rzecz Wnioskodawcy polis ubezpieczeniowych. Tym samym nie była przedmiotem oceny ta część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosiła się do uznania ww. świadczeń jako kosztu podatkowego.

Nadmienić należy również, że w zakresie dotyczącym skutków podatkowych jakie na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego powstaną po stronie syna Wnioskodawcy wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.