Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-282/14/AP
z 2 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 3 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 7 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy oraz możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. prawa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy oraz możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. prawa.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Umową darowizny, sporządzoną w formie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni otrzyma znak towarowy podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej. Znak towarowy zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według wartości określonej w umowie darowizny (wg wartości rynkowej znaku towarowego), ustalonej na podstawie dokonanej odrębnie wyceny. Po otrzymaniu prawa do znaku towarowego Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ww. prawa do znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie wyklucza również udzielania odpłatnego prawa użytkowania znaku innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania, będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności, a jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. Wartość znaku towarowego przekroczy 3.500 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będę mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze darowizny, który będzie wykorzystywany gospodarczo dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej?
2. Czy odpisy amortyzacyjne, o których mowa w pytaniu nr 1 będą stanowić koszt uzyskania przychodu?
3. Od jakiego momentu będę uprawiona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodu? Czy od momentu wprowadzenia znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych po otrzymaniu znaku w formie darowizny, czy też od momentu zmiany decyzji Urzędu Patentowego i wpisania Wnioskodawczyni jako beneficjanta ochrony?
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze darowizny, który będzie wykorzystywany gospodarczo dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie odpisy te będą stanowić dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu. W świetle art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Treść art. 1 pkt 1 (winno być art. 1 ust. 1 pkt 1) ustawy Prawo własności przemysłowej, normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych, a zgodnie z art. 121 ww. ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Wartość znaku towarowego będącego przedmiotem darowizny zostanie określona zgodnie z przygotowaną wyceną – według wartości rynkowej. Nastąpi to zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, który definiuje wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych na potrzeby amortyzacji w przypadku nabycia w drodze darowizny.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, pozytywna odpowiedź na pytanie nr 1 jest uzasadniona – Wnioskodawczyni będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego do znaku towarowego, zaś jego wartością początkową będzie wartość rynkowa.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 22 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Odpisy amortyzacyjne, jako koszt uzyskania przychodu ujęte zostały w art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, który stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22c z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PIT. Art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o PIT stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny. Przy czym, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne dokonywanie od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny) spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Znak towarowy, który Wnioskodawczyni uzyska w drodze darowizny, ze względu na jego cechy opisane w stanie faktycznym i prawnym, stanowi prawo określone w ustawie Prawo własności przemysłowej. Z uwagi na powyższe, znak ten będzie stanowić nabytą przez nią wartość niematerialną i prawną, która w chwili przyjęcia do użytkowania będzie zdatna do użytku i wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Zdaniem Wnioskodawczyni, wobec treści przywołanych przepisów, odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tego znaku towarowego, będą stanowić koszt uzyskania przychodu.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawo ochronne do znaku towarowego będzie już istnieć w momencie wprowadzenia go do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w związku z tym zmiana beneficjenta ochrony, z darczyńcy na obdarowanego, będzie jedynie czynnością formalną, która nie będzie warunkować momentu rozpoczęcia amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodu są jednak odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog składników majątku, które mogą stanowić wartości niematerialne i prawne w rozumieniu tej ustawy, podlegające amortyzacji podatkowej. Katalog wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej zawarty został w art. 22b ww. ustawy. Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przy czym, prawa, które mogą stanowić wartości niematerialne i prawne na podstawie art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, to prawa określone w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1410), tj. m.in. prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. Zgodnie z art. 120 ust. 1 i 2 ww. Prawa własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 Prawa własności przemysłowej). W myśl art. 147 ust. 1 ww. ustawy, Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego, jeżeli nie stwierdzi braku ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy. Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych (art. 149 ww. ustawy). Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy (art. 150 ww. ustawy). Stosownie do treści art. 153 ust. 1 ww. ustawy, przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio (art. 162 ust. 1 ww. ustawy). Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79 (art. 163 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów, aby ww. prawa określone w Prawie własności przemysłowej mogły zostać uznane przez podatnika za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne muszą spełniać łącznie następujące przesłanki:

• muszą zostać nabyte przez podatnika,
• muszą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• muszą być wykorzystywane w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 (umowy leasingu),
• przewidywany okres ich wykorzystywania w ww. sposób powinien być dłuższy niż rok.
  
  

Oznacza to, że za wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może zostać uznane wyłącznie udzielone prawo ochronne na znak towarowy, nabyte przez podatnika na cele prowadzonej działalności gospodarczej od podmiotu trzeciego. Jak wynika z cyt. przepisów, prawo to powstaje wskutek wydania prawokształtującej decyzji Urzędu Patentowego. Prawo to nie istnieje zatem przed wydaniem takiej decyzji. Amortyzacji może podlegać wyłącznie istniejące, już w momencie jego nabycia przez podatnika, prawo ochronne na znak towarowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny znak towarowy podlegający ochronie na podstawie ustawy Prawo własności przemysłowej. Znak towarowy zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według wartości określonej w umowie darowizny (tj. wg wartości rynkowej), na podstawie dokonanej odrębnie wyceny. Po otrzymaniu prawa do znaku towarowego Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie wyklucza również oddania do odpłatnego użytkowania ww. prawa ochronnego do znaku innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Ww. prawo, w dniu przyjęcia do używania, będzie nadawało się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności, a jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. Wartość znaku towarowego przekroczy 3.500 zł.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawczyni nabędzie na podstawie umowy darowizny znak towarowy, na który zostało udzielone przez Urząd Patentowy prawo ochronne przed jego nabyciem przez Wnioskodawcę (przed otrzymaniem darowizny), a w dniu przyjęcia ww. prawa do używania, będzie nadawało się do gospodarczego wykorzystania i jego przewidywany okres używania w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej będzie dłuższy niż rok, to prawo to może zostać uznane za podlegającą amortyzacji wartości niematerialną i prawną, na podstawie art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii sposobu ustalenia wartości początkowej ww. prawa ochronnego na znak towarowy, wskazać należy, że zgodnie z art. 22f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Sposób ustalenia tej wartości początkowej uzależniony jest m.in. od sposobu nabycia danego składnika majątku i został określony w art. 22g ww. ustawy. W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ustawy).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie uprawniona do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (prawa ochronnego na znak towarowy udzielonego przed otrzymaniem darowizny) w wysokości określonej w umowie darowizny (w wartości nie wyższej niż jego wartość rynkowa w dniu otrzymania darowizny). Odpisy amortyzacyjne od tak ustalonej wartości początkowej Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy czym, Wnioskodawczyni (co do zasady) będzie mogła rozpocząć amortyzację ww. wartości niematerialnej i prawnej od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzi ww. wartość niematerialną i prawną do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co powinno nastąpić najpóźniej w miesiącu przekazania jej do używania. Zgodnie bowiem z art. 22d ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Zauważyć przy tym należy, że (jak wskazano wyżej) aby prawo ochronne na znak towarowy uznać za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji, prawo takie musi zostać nabyte. Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Powyższe oznacza że dla możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego na znak towarowy nabyty w drodze darowizny istotne jest skuteczne przeniesienie prawa własności znaku towarowego, na które udzielone zostało prawo ochronne, a więc zawarcie umowy darowizny (nie jest wymagana decyzja Urzędu Patentowego). Natomiast moment rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych uzależniony jest od wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej (prawa ochronnego na znak towarowy) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.