Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-328/14-4/TR
z 24 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do comiesięcznego stypendium dla laureata,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 5 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-328/14-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 czerwca 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 9 czerwca 2014 r.), zaś w dniu 17 czerwca 2014 r. (data nadania 16 czerwca 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W grudniu 2012 r. Centrum na mocy uchwały z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie warunków konkursu „E.” na stypendia doktorskie (wraz z załącznikami) ogłosiło zgodnie z procedurami konkurs na stypendia doktorskie E. Po pomyślnym przejściu wszystkich etapów, ww. stypendium zostało przyznane Zainteresowanemu na okres od 1 października 2013 r. do 30 września 2014 r. Stypendium to ma na celu wsparcie rozwoju doktorantów i umożliwienie zagranicznej wymiany naukowej. Stypendium doktorskie E. obejmuje comiesięczne stypendium dla laureata, środki na pokrycie kosztów związanych z wizytą laureata w zagranicznym ośrodku naukowym i środki na pokrycie kosztów podróży do niego. Wysokość stypendium jest zależna od czasu jego pobierania i kraju do którego laureat odbędzie wyjazd. Comiesięczne podstawowe stypendium wynosi 3 000 zł, a środki na dostosowanie kwoty stypendium do realiów stypendialnych i bytowych w kraju wybranego ośrodka naukowego i na pokrycie kosztów odbycia podróży są obliczane wg stawek z załącznika nr 2 do uchwały Rady Centrum. Stypendium jest wypłacane przez Centrum instytucji, w której laureat konkursu odbywa studia III stopnia (studia doktoranckie) i następnie dana instytucja wypłaca stypendia stypendyście. W sytuacji Wnioskodawcy jest to uniwersytet. W lipcu 2013 r. ogłoszona została decyzja Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego uznająca, że konkurs E. jest konkursem przyznającym stypendia i w świetle bieżących przepisów podatkowych dochód ten jest dochodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Umowy między ośrodkiem Centrum a uniwersytetem, a następnie między uniwersytetem a laureatami programu podpisane zostały we wrześniu 2013 r.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że na podstawie decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lipca 2013 r., stypendium doktorskie E. przyznane laureatowi stanowi stypendium naukowe bądź za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należy odprowadzać podatek dochodowy od kwoty stypendium E., które w myśl art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lipca 2013 r. nie podlega konieczności odprowadzania 18-procentowego podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa (art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, ww. uchwałę Rady Centrum), stypendium E. jest dochodem zwolnionym z odprowadzania 18-procentowego podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do comiesięcznego stypendium dla laureata,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pozostałej części.
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Pod pojęciem przychodu kryją się więc wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również – zgodnie z utrwalonym orzecznictwem – przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 9 ust. 1) są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Równocześnie, przepis art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródła przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść), tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna.

Z analizy przedmiotowego wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymuje trzy kategorie środków pieniężnych dostępnych w ramach stypendium doktorskiego E., tj.:

• comiesięczne stypendium dla laureata,
• środki przeznaczone na pokrycie kosztów wizyty stypendysty (laureata) w zagranicznym ośrodku naukowym,
• środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży związanej z odbyciem przez stypendystę stażu w zagranicznym ośrodku naukowym.
  
  

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że środki wypłacane w ramach drugiej i trzeciej z kolejno przestawionych kategorii środków pieniężnych – w odróżnieniu od pierwszej kategorii wymienionych środków – nie są środkami przeznaczonymi na „stypendium”.

Natomiast na mocy przywołanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Treść art. 21 ust. 1 pkt 39 cytowanej ustawy pozwala wyodrębnić dwie grupy stypendiów podlegających zwolnieniu na mocy tego przepisu.

Pierwsza grupa obejmuje stypendia otrzymywane na podstawie przepisów ustawowych i dotyczy:

• stypendiów otrzymywanych na podstawie ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. Nr 65, poz. 595 ze zm.) oraz
• stypendiów doktoranckich otrzymywanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 572 ze zm.).
  
  

Druga grupa dotyczy innych stypendiów naukowych i za wyniki w nauce, które mogą być przyznawane przez różnego rodzaju instytucje (np. szkoły), organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, czy organizacje społeczne, w ramach prowadzonej przez nie działalności.

W przypadku drugiej grupy stypendiów, aby zachowany został charakter stypendiów (naukowych i za wyniki w nauce), ustawodawca wprowadził dodatkowy warunek zastosowania omawianego zwolnienia, tj. konieczność zatwierdzenia zasad ich przyznawania przez właściwego ministra do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, bowiem wyłącznie te organy są kompetentne do potwierdzenia charakteru przyznawanych stypendiów.

Należy przy tym podkreślić, że użyte w analizowanym przepisie pojęcie „zatwierdzone” w odniesieniu do zasad przyznawania omawianych stypendiów oznacza, że dopiero zakończenie procesu zatwierdzania umożliwia zastosowanie powyższego zwolnienia podatkowego. Jeżeli zatem procedurę zatwierdzania kończy decyzja ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania albo do spraw szkolnictwa wyższego, to możliwość zwolnienia od podatku stypendiów, których dotyczy, istnieje dopiero od dnia jej wydania.

Na tle badanego stanu faktycznego – co już wykazano wcześniej – tylko pierwsza z wyszczególnionych kategorii wypłacanych środków pieniężnych, tj. stypendium doktorskie, uprawnia do analizowania pod kątem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 39 cyt. ustawy podatkowej, ponieważ dwie pozostałe w ogóle nie stanowią stypendium.

Zainteresowany doprecyzował natomiast opisany stan faktyczny przez wskazanie, że na podstawie decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lipca 2013 r., stypendium doktorskie E. przyznane laureatowi stanowi stypendium naukowe bądź za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Z tak doprecyzowanego stanu faktycznego wynika zatem, że w odniesieniu do pierwszej z wyszczególnionych kategorii środków pieniężnych, tj. do comiesięcznego stypendium dla laureata, spełnione zostają przesłanki zastosowania zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to zarazem jedyna z trzech wyszczególnionych przez Wnioskodawcę kategorii środków pieniężnych, co do której spełnione zostają przesłanki do zastosowania tegoż zwolnienia przedmiotowego; co do dwóch pozostałych kategorii te przesłanki nie zostają spełnione, ponieważ nie są one stypendiami.

Reasumując: na gruncie opisanego stanu faktycznego jedynie kwota otrzymywanego przez Wnioskodawcę comiesięcznego stypendium dla laureata jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w tej części stanowisko Zainteresowanego należało uznać za prawidłowe.

Pozostałe ze wskazanych kategorii wypłacanych środków pieniężnych – tj. środki przeznaczone na pokrycie kosztów wizyty stypendysty (laureata) w zagranicznym ośrodku naukowym oraz środki przeznaczone na pokrycie kosztów podróży związanej z odbyciem przez stypendystę stażu w zagranicznym ośrodku naukowym – nie korzystają ze zwolnienia od podatku uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Te środki stanowią podlegający opodatkowaniu przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy podatkowej, a który należy rozliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym i w zależności od wyniku tegoż rozliczenia, na Wnioskodawcy może ciążyć ewentualny obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali podatkowej. Tym samym, w tej części stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślenia jednak wymaga, że w niniejszej interpretacji oparto się na przedstawionym przez Wnioskodawcę we wniosku i jego uzupełnieniu opisie stanu faktycznego, z którego wynika charakter i status prawny poszczególnych kategorii świadczeń pieniężnych. W przypadku, gdyby tak przedstawiony opis stanu faktycznego różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanego w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego, gdyż tut. Organ w toku wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że to na podatniku bądź płatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Zainteresowanego i stanowiskiem Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.