Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-492/14-2/BH
z 21 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki o numerze 33/12 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki o numerze 33/12.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, należąca do grupy H – jednej z największych grup deweloperskich w Europie Środkowo-Wschodniej - jest podatnikiem VAT czynnym, użytkownikiem wieczystym gruntu, , który zgodnie z aktualnym na dzień złożenia niniejszego wniosku wypisem i wyrysem z rejestru gruntów składa się z działek ewidencyjnych o numerach 36, 37 i 33/12, („Grunt”). Wskazane powyżej działki ewidencyjne objęte są księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy , X Wydział Ksiąg Wieczystych („Sąd”).

Podział Gruntu na działki ewidencyjne o numerach 36, 37 i 33/12 nastąpił w wyniku Decyzji Prezydenta z dnia 9 kwietnia 2014 roku, , („Decyzja o Podziale”). Przed wydaniem Decyzji o Podziale, Grunt był podzielony na działki ewidencyjne: 33/3, 33/4 oraz 33/5.

Nabycie przez Spółkę prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działki ewidencyjne o numerach 33/3, 33/4 oraz 33/5 (numery ewidencyjne działek przed wydaniem Decyzji o Podziale) oraz prawa własności zabudowy nastąpiło z dniem 30 października 2012 r. od spółki Polskie SA , co zostało potwierdzone aktem notarialnym (działka 33/3) oraz aktem notarialnym Repertorium (dziatki 33/4, 33/5).

Obecnie dla obszaru, na którym znajdują się ww. działki, nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jednakże, Prezydent wydał decyzje o warunkach zabudowy ustalające warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania tego terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynków usługowych (biura, handel, hotel itp.) z częściami magazynowymi oraz garażami podziemnymi i infrastrukturą, planowanych do realizacji na:

• działkach o numerze ewidencyjnym 33/3, 33/4 (część), 30/1 (część) Decyzja Prezydenta o warunkach zabudowy z dnia 3 kwietnia 2014 r., , która w toku postępowania administracyjnego stała się ostateczna z dniem 30 kwietnia 2014 r. („DWZ-1”);
  

• częściach działek o numerze ewidencyjnym 33/4, 33/5, 30/1 Decyzja Prezydenta o warunkach zabudowy z dnia 7 marca 2014 r., , która w toku postępowania administracyjnego stała się ostateczna z dniem 27 marca 2014 r. („DWZ-2”);
  

• częściach działek o numerze ewidencyjnym 33/5, 30/1, 31/1, 31/3, Decyzja Prezydenta o warunkach zabudowy z dnia 14 lutego 2014 r., , która w toku postępowania administracyjnego stała się ostateczna z dniem 7 marca 2014 r. („DWZ-3”).
  
  
  

Na podstawie DWZ-1, DWZ-2 oraz DWZ-3 Grunt stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę.

W ewidencji gruntów i budynków, działkom ewidencyjnym o numerach 36, 37 oraz 33/12 została nadana klasyfikacja BI - „Inne tereny zabudowane”.

Obecna zabudowa działek

Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji na działkach znajduje się następująca zabudowa:

Działka o numerze ewidencyjnym 36

Na działce o numerze 36 znajduje się następująca zabudowa:

1. droga dojazdowa o nawierzchni asfaltowej na podbudowie z tłucznia i żwiru o powierzchni 1.097 m2 („Droga 1”);
2. ogrodzenie (m.in. z blachy trapezowej na słupkach zabetonowanych; z siatki na słupkach zabetonowanych);
3. stalowa brama wjazdowa;
4. dwie furtki;
5. miejsca parkingowe utwardzone tłuczniem.

Na działce o numerze 36 zlokalizowane są także urządzenia infrastruktury technicznej, które zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej „kc”) nie stanowią części składowej gruntu.

Część działki o numerze 36 objęta jest umową najmu. Na dzień złożenia niniejszego wniosku okres 2 lat od dnia pierwszego zasiedlenia (zawarcia umowy najmu) działki o numerze 36 już upłynął.

Przedmiot najmu stanowi plac z przeznaczeniem na parking, wraz ze zlokalizowaną na działce 36 zabudową.

Ponadto, w odniesieniu do opisanej powyżej zabudowy nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, których wysokość stanowiłaby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Działka o numerze ewidencyjnym 37

Na działce o numerze 37 znajduje się następująca zabudowa:

1. droga dojazdowa - nawierzchnia asfaltowa na podbudowie z kruszywa, o powierzchni 243,8 m2, („Droga 2”),
2. wyjazd na drogę - kostka betonowa,
3. ogrodzenia (m.in. z siatki na słupkach zabetonowanych, z blachy trapezowej na słupkach zabetonowanych, z przęseł stalowych z kątownika i prętów na słupkach zabetonowanych),
4. trzy bramy wjazdowe,
5. miejsca parkingowe utwardzone tłuczniem.

Na działce o numerze 37 zlokalizowane są także urządzenia infrastruktury technicznej, które zgodnie z art. 49 kc nie stanowią części składowej gruntu.

Działka o numerze 37 objęta jest umową najmu. Na dzień złożenia niniejszego wniosku okres 2 lat od dnia pierwszego zasiedlenia (zawarcia umowy najmu) działki o numerze 37 już upłynął.

Przedmiot najmu stanowi plac z przeznaczeniem na parking, wraz ze zlokalizowaną na działce zabudową, w tym m.in. znajdującymi się na tej działce Drogą 2 i wyjazdem na drogę oraz ogrodzeniami.

Ponadto, w odniesieniu do opisanej powyżej zabudowy nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, których wysokość stanowiłaby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Na działkach o numerach 36 i 37 znajdują się dwie niezwiązane z gruntem stróżówki, które są wykorzystywane przez ochronę placów parkingowych.

Działka o numerze ewidencyjnym 33/12

Na działce o numerze 33/12 znajduje się zabudowa, na którą składają się ogrodzenia (m.in. blacha na słupkach zabetonowanych, z blachy trapezowej, z przęseł, z desek w ramach kątownika) oraz miejsca parkingowe utwardzone tłuczniem i plac z przeznaczeniem na parking utwardzony żwirem.

Na działce o numerze 33/12 zlokalizowane są także urządzenia infrastruktury technicznej które zgodnie z art. 49 kc nie stanowią części składowej gruntu.

Sprzedaż działek

Ze względów biznesowych Spółka planuje dokonać sprzedaży wybranych lub wszystkich działek spośród działek o numerach ewidencyjnych 36, 37 i 33/12 do spółek z grupy H będących czynnymi podatnikami VAT („Nabywcy” albo każda z osobna - „Nabywca”).

Przedmiot wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej

Przedmiotem wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej jest sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki o numerze ewidencyjnym 33/12 wraz zabudową posadowioną odpowiednio na tej działce.

Uzyskane indywidualne interpretacje prawa podatkowego

Spółka nadmienia, że działka o numerze 33/12 stanowi część działki 33/5 istniejącej przed wydaniem Decyzji o Podziale. Przed wydaniem tej decyzji Spółka planowała podział ww. Gruntu w sposób odmienny od podziału wynikającego z Decyzji o Podziale. W ramach uprzednio planowanego podziału miało dojść do wyodrębnienia innej części działki 33/5 do nowej działki o odrębnym numerze ewidencyjnym. Następnie tak wyodrębniona działka, zabudowana jedynie ogrodzeniem wraz ze znajdującymi się na niej urządzeniami infrastruktury technicznej niestanowiącymi części składowej gruntu, miała zostać sprzedana.

Spółka uzyskała indywidualną interpretację prawa podatkowego dotyczącą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy wyodrębnionej części działki 33/5 (interpretacja z dnia 24 maja 2013 r., sygn. IPPP2/443-355/I3-2/AO), która potwierdza, że dostawa przedmiotowej działki podlegałaby, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej w wysokości 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa działki o numerze 33/12 podlegać będzie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, dostawa działki o numerze 33/12 podlegać będzie, w myśl z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT zbycie prawa użytkowania wieczystego uznawane jest za dostawę towarów.

Ustawa o VAT rozróżnia zasady opodatkowania dostawy gruntów w zależności od tego, czy przedmiotem dostawy jest grunt (teren) zabudowany, czy tez niezabudowany.

Zdaniem Spółki, analiza art. 43 ust. 1 pkt 9-10a ustawy o VAT wskazuje, że grunt (teren) niezabudowany jest to teren, na którym nie zostały posadowione budynki, budowle lub ich części.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, dokonując analizy opodatkowania VAT dostawy działki o numerze 33/12, należy ocenić, jakie składniki będą przedmiotem dostawy.

Przedmiotem dostawy będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu działki o numerze 33/12, wraz z znajdującymi się na tej działce ogrodzeniami, miejscami parkingowymi utwardzonymi tłuczniem i placem utwardzonym żwirem przeznaczonym na parking. Zdaniem Spółki, należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie grunt niezabudowany, gdyż nie znajduje się na nim budynek ani budowla lub jej część w myśl przepisów Prawa budowlanego. W szczególności, na gruncie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. z 2010 r. Dz. U. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ogrodzenia i miejsca parkingowe utwardzone tłuczniem jak również plac parkingowy utwardzony żwirem nie stanowią budynków albo budowli lub ich części.

Podsumowując, uznać należy, że przedmiotem dostawy będzie grunt (teren) niezabudowany.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolniona z VAT jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. A contrario, dostawa terenów niezabudowanych będących terenami budowlanymi, podlega opodatkowaniu stawką podstawową VAT.

Z kolei, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w ustawie jest mowa o terenach budowlanych, rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu o zagospodarowaniu przestrzennym.

Przedmiotem dostawy będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu. W odniesieniu do Gruntu, w tym do obszaru znajdującego się na terenie działki 33/12 zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (DWZ-1, DWZ-2, DWZ-3/), o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 20031. Nr 30, poz. 717 ze zm.). Z wymienionych decyzji wynika, że Grunt, w tym obszar działki 33/12 stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę. Zatem przedmiotem dostawy będzie teren budowlany w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, jako, że przedmiotem dostawy będzie grunt niezabudowany będący terenem budowlanym w rozumieniu przepisów o VAT, dostawa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Z uwagi na to, że dostawa terenów niezabudowanych będących terenami budowlanymi podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej, opodatkowanie dostawy prawa wieczystego użytkowania dziatki o numerze 33/12 wraz z ogrodzeniami oraz miejscami parkingowymi utwardzonymi tłuczniem i placem z przeznaczeniem na parking utwardzony żwirem znajdującymi na tej działce podlegać będzie opodatkowaniu według stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W przypadku terenów zabudowanych budynkami lub budowlami zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

Z wniosku wynika, że przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie działka o numerze ewidencyjnym 33/12, na której znajduje się zabudowa w postaci ogrodzenia (m.in. blacha na słupkach zabetonowanych, z blachy trapezowej, z przęseł, z desek w ramach kątownika) oraz miejsca parkingowe utwardzone tłuczniem i plac z przeznaczeniem na parking utwardzony żwirem. Na działce tej zlokalizowane są także urządzenia infrastruktury technicznej które, zgodnie z art. 49 kc, nie stanowią części składowej gruntu.

Aby teren, na którym znajduje się działka o numerze ew. 33/12 uznać za teren niezabudowany lub też zabudowany należy ustalić czy znajdujące się na tej działce naniesienia w postaci ogrodzenia (m.in. blacha na słupkach zabetonowanych, z blachy trapezowej, z przęseł, z desek w ramach kątownika) oraz miejsca parkingowe utwardzone tłuczniem i plac z przeznaczeniem na parking utwardzony żwirem stanowią budowle, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Za teren niezabudowany można uznać tylko taki teren, na którym nie znajdują się budynki, budowle lub ich części.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęć „budowli” i „budynku”, zasadnym więc jest sięgnięcie do regulacji prawa budowlanego, gdzie takie definicje sformułowano.

Stosownie do art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Zgodnie zaś z art. 3 pkt 2 ww. ustawy przez budynek należy przez rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z kolei według pkt 3 budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa Prawo budowlane definiuje budowlę jako obiekt budowlany niebędący budynkiem i obiektem małej architektury, zaś z definicji obiektu budowlanego (definicja zakresowa pełna) wynika, że są to budynki wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowle stanowiące całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekty małej architektury. Przykładowe wyliczenie obiektów budowlanych, zaliczanych do kategorii budowli, wyraża intencje ustawodawcy do objęcia zakresem tej definicji również tych obiektów, które nie zostały wymienione a które są do podobne do tych wskazanych w ustawie z uwagi na ich konstrukcję, przeznaczenie i charakter. Zaliczenie konkretnego obiektu budowlanego do budowli wymaga zatem stwierdzenia, czy został on wymieniony w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, a jeżeli nie, to czy jest on podobny do obiektów w nim wymienionych i jednocześnie nie ma cech, pozwalających na zaliczenie go do budynków lub obiektów małej architektury (wyrok NSA z 7 października 2009 r., sygn. akt II FSK 635/08; wyrok NSA z 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 918/11).

Jak Wnioskodawca wskazuje, na działce o numerze 33/12 będącej przedmiotem planowanej dostawy naniesienia w postaci ogrodzenia i miejsca parkingowego utwardzonego tłuczniem jak również miejsca parkingowego utwardzonego żwirem, nie stanowią budowli lub ich części na gruncie ustawy Prawo budowlane. Ponadto z wniosku wynika, że w odniesieniu do obszaru znajdującego się na terenie działki 33/12 zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z których wynika, że działka ta znajduje się na gruncie przeznaczonym pod zabudowę inwestycji polegającej na budowie budynków usługowych (biur, hoteli itp.) z częściami magazynowymi oraz garażami podziemnymi i infrastrukturą techniczną.

W związku z tym, należy przyjąć, że przedmiotem dostawy będzie grunt niezabudowany przeznaczony pod zabudowę.

W odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy należy zatem stwierdzić, że transakcja sprzedaży ww. działki (prawa wieczystego użytkowania gruntu) o numerze ew. 33/12 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż przedmiotem zbycia będzie nieruchomość gruntowa niezabudowana będąca terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Tym samym transakcja dostawy działki o numerze ew. 33/12 będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.