Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-342/14-4/ES
z 26 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) o wydanie o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. nr ILPB2/415-342/14-2/ES, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 12 czerwca 2014 r., skutecznie doręczono dnia 16 czerwca 2014 r., zaś w dniu 23 czerwca 2014 r. (data nadania 20 czerwca 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Syn Zainteresowanej, urodzony 14 września 1976 r., został zaliczony przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w dniu 8 września 1999 r. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Orzeczenie ma charakter trwały, wydane jest na stałe, datowane od dzieciństwa. W związku z tym, syn Wnioskodawczyni pobierał zasiłek pielęgnacyjny (początkowo przy rencie po zmarłym ojcu). Obecnie jest on wypłacany przez Burmistrza Miasta Decyzją nr (…) z (...) marca 2005 r. w wysokości 153,00 zł.

Został przyznany również zasiłek stały w kwocie 389,00 zł. Są to jedyne dochody syna, który jest na utrzymaniu matki.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że jest na niskiej emeryturze, potrzebuje środków na opłaty, leki, sama choruje na cukrzycę.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana doprecyzowała, że:

• chciałaby rozliczyć ulgę prorodzinną za lata 2010 – 2013,
• pobiera emeryturę z ZUS, nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej, dochody opodatkowane są na zasadach ogólnych (PIT – 37),
• za rok 2013 dochody nie przekroczyły 56.000 zł,
• nie ciąży na Wnioskodawczyni obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniego syna.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odliczenia w PIT – 37 ulgi prorodzinnej na pełnoletnie dziecko bez względu na jego wiek, który zgodnie z przepisami otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny i zasiłek stały?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo dokonać odliczenia ulgi prorodzinnej w stosunku do pełnoletniego dziecka będącego na utrzymaniu Zainteresowanej, bez względu na wiek, który zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymało zasiłek pielęgnacyjny (od dzieciństwa) lub rentę socjalną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia
4. sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w latach 2010- 2012, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z analizy wniosku wynika, że na utrzymaniu Wnioskodawczyni jest pełnoletni syn zaliczony przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Orzeczenie ma charakter trwały, wydane jest na stałe, datowane od dzieciństwa. W związku z tym, syn Wnioskodawczyni pobierał zasiłek pielęgnacyjny. Obecnie jest on wypłacany przez Burmistrza Miasta w wysokości 153,00 zł. Został przyznany również zasiłek stały w kwocie 389,00 zł. Ponadto, Zainteresowana w uzupełnieniu wniosku wskazała m.in. że nie ciąży na Niej obowiązek alimentacyjny wobec syna.

Zauważyć należy, że po myśli art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z kolei w przywołanym wyżej 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy, mowa jest o dzieciach:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.
  
  

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że Zainteresowana nie jest uprawniona do skorzystania z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej, ponieważ nie spełnia jednego z warunków wskazanych we wskazanych wyżej przepisach, mianowicie nie wykonuje obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pełnoletniego syna.

Tym samym , nie ma możliwości odliczenia w PIT – 37 ulgi prorodzinnej na pełnoletnie dziecko bez względu na jego wiek, który zgodnie z przepisami otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny i zasiłek stały.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.