Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-240/14-4/HW
z 23 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 21 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. (data 16 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny lokalu użytkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny lokalu użytkowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna Wnioskodawczyni od dnia 5 kwietnia 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą „A”. Jest to firma jednoosobowa świadcząca usługi gastronomiczne.

Dnia 10 września 2004 r. Wnioskodawczyni dokonała wraz z mężem zakupu lokalu użytkowego za kwotę 314.100 zł brutto, w ramach małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej. Sprzedającym była Gmina. Do dnia wykupu Zainteresowany wykorzystywał ten lokal w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni na podstawie umowy najmu. W tym czasie za wiedzą i zgodą właściciela Zainteresowana wykonała znaczące prace remontowo-modernizacyjne. Była to inwestycja w obcym środku trwałym.

Zakup lokalu został potwierdzony aktem notarialnym, a podatek VAT nie był odliczony, ponieważ lokal „jako używany”‚ przy sprzedaży korzystał ze zwolnienia od VAT. Po nabyciu został od razu oddany do użytkowania, przez wprowadzenie do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawczyni.

Po wprowadzeniu do użytkowania nie dokonano już żadnych znaczących wydatków na ulepszenie, od których przysługiwało prawo do odliczenia VAT, poniesione wydatki były niższe niż 30% wartości początkowej lokalu.

Ważnym wydatkiem, ze względu na zmiany w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdzie dodano nabycie części składowych jako przyczynę uznania czynności m.in. darowizny za dostawę, jest w przypadku Zainteresowanej nabycie z montażem centrali wentylacyjno-grzewczej (z odliczeniem VAT). Obiekt ten jest ujęty w ewidencji środków trwałych jako osobna pozycja inwentarzowa, ale trudno jednoznacznie stwierdzić, czy jednak w obecnym stanie prawnym nie spełnił kryteriów części składowej w znaczeniu jakie było intencją ustawodawcy. Zakup ten na kwotę 12.119.00 zł netto, miał miejsce już po wprowadzeniu lokalu do użytkowania. Centrala została sklasyfikowana wówczas jako odrębny obiekt inwentarzowy, ponieważ jej montaż nie wymagał ingerencji w konstrukcję budynku. W przypadku, gdyby system okazał się nieefektywny można by go demontować i na przykład odsprzedać.

Przy nabyciu lokalu nie przysługiwało odliczenie VAT, dokumentem podstawowym na nabycie lokalu jest akt notarialny. W momencie nabycia pełnomocnik Urzędu Miasta nie dysponował fakturą VAT. W późniejszym czasie również Wnioskodawczyni nie otrzymała faktury, a na pisemne prośby Zainteresowanej o wydanie lub wystawienie duplikatu faktury, Wnioskodawczyni otrzymała pisemną odpowiedź, że jest zbyt późno na wystawienie faktury VAT. Pismo zawiera informację, że sprzedaż lokalu została ujęta rejestrach VAT Urzędu Miasta w zbiorczej fakturze wewnętrznej oraz że została dokonana z zastosowaniem zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT, z uwagi na spełnienie definicji towaru używanego. Pisma te Wnioskodawczyni przechowuje ponieważ – zdaniem Zainteresowanej – w sposób nie budzący wątpliwości, mimo braku faktury, potwierdzają, że nabycie lokalu korzystało ze zwolnienia, zatem bez prawa do odliczenia VAT.

Od czerwca 2005 r. Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem lokalu – w wyniku podziału majątku uzyskał 100% własności lokalu.

O becnie Zainteresowana rozważa przekazanie lokalu w formie darowizny swojej matce. Będzie to decyzja wynikająca z ważnych powodów osobistych i rodzinnych, którą Zainteresowana będzie musiała podjąć w najbliższym czasie.

Pismem z dnia 18 marca 2014 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – wynika, że:

1. Przedmiotem darowizny ma być lokal wraz z zainstalowaną w nim centralą wentylacyjno-grzewczą.
2. Lokal użytkowy wraz z zainstalowaną w nim centralą wentylacyjno-grzewczą był wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Sprzedaż i dostawa korzystające ze zwolnienia nie występowała.
3. Prace remontowo-modernizacyjne w lokalu użytkowym przed jego zakupem miały niewątpliwie charakter ulepszenia, modernizacji. Wartość tych nakładów wymaga jednak dodatkowego omówienia.
   W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 22j ust. 3 pkt 2 – mówi się, że „środki trwałe (...) uznaje się za ulepszone – jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.”
   W przypadku Wnioskodawczyni inwestycja w obcym środku trwałym została ukończona i oddana do użytku 5 września 2004 r. Suma nakładów (netto) po odliczeniu podatku VAT wyniosła 159.509,45 zł, z tego:
   1. 128.471,83 zł to część nakładów, które poniosło Miasto (Pismo ZGL z dnia 9 listopada 2004 r. – uzupełnienie do pism z grudnia 2003 r. i stycznia 2004 r.: „(...) Zakład Gospodarki Lokalowej informuje, że wysokość kosztów remontu lokalu w zakresie obciążającym nasz zakład (...) wynosi brutto 128.471,83 zł (netto 105.304,78 zł plus 22% VAT) (...)”.
      Kwota ta wynikała z zastosowanej przez ZGL ulgi w czynszu w okresie remontu. Ulga ta stanowiła wkład Miasta w remont lokalu.
   2. 31.037,62 zł – to część nakładów poniesiona przez Wnioskodawczynię z własnych środków finansowych (tylko ta część podlega amortyzacji podatkowej).
      Wykup lokalu i wprowadzenie do użytkowania (do ewidencji) miał miejsce 10 września 2004 r. Cena nabycia lokalu zgodnie z aktem notarialnym wyniosła 319.550,30 zł.
      Zatem wydatki poniesione przez Zainteresowaną z Jej środków finansowych nie przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu.
4. Rejestracji w podatku VAT Wnioskodawczyni dokonała 23 kwietnia 2004 r. Przed tą datą odliczenie VAT od nakładów remontowo-modernizacyjnych Zainteresowanej nie przysługiwało. Po rejestracji przysługiwało Wnioskodawczyni takie prawo, ponieważ zakupy służyły przyszłemu wykonywaniu czynności opodatkowanych.
   Nakłady do dnia rejestracji w VAT – przed wykupem lokalu – wyniosły 76.541,53 zł – to nakłady bez prawa do odliczenia VAT, nakłady po dniu rejestracji w VAT – przed wykupem lokalu – wyniosły 82.967,92 zł – to nakłady z prawem do odliczenia VAT. Wszystkie te ww. zakupy w okresie remontu były dokonywane przez Wnioskodawczynię na Jej nazwisko z zamiarem rozliczenia z Miastem po zakończeniu prac.
5. Prace remontowo-modernizacyjne Zainteresowana zakończyła 4 września 2004 r. Następnego dnia nakłady Wnioskodawczyni zsumowała, a na część nakładów, która była wkładem Miasta (ZGL), wystawiła fakturę na ZGL. Rozliczenia tego dokonała zgodnie ze stanowiskiem Naczelnika Urzędu Skarbowego, do którego zwróciła się z pismem – zapytaniem o szczegóły tego rozliczenia (sposób, kwoty, terminy, przedmiot).
   Faktura z dnia 6 września 2004 r. na wykonanie usługi remontowo-modernizacyjnej, wystawiona na ZGL na kwotę 105.304,78 zł netto, VAT należny 22% – 23.167,05 zł, brutto 128.471,83 zł, wykazana w deklaracji VAT-7, zmniejszyła o ww. kwotę podatek VAT naliczony (wykazywany w miesiącach poprzednich). Wnioskodawczyni uważa, że dokonała rozliczenia poniesionych nakładów w obcym środku trwałym z Miastem.
6. Po dniu nabycia lokalu Zainteresowana nie dokonywała wydatków stanowiących ulepszenie w rozumieniu ww. przepisów ustawy o podatku od osób fizycznych. Były to tylko naprawy i remonty bieżące, wynikające ze zwykłej eksploatacji lokalu. Wydatki te nie przekraczały nigdy 30% wartości początkowej lokalu. Były to zakupy w celu napraw i odświeżenia, nie miały charakteru modernizacji czy ulepszenia – poza centralą (pkt 8).
7. Po zakupie lokalu Zainteresowana dokonywała zakupu różnych materiałów do wykonania bieżących napraw bieżące remonty w lokalu, naprawy instalacji, wymiana uszkodzonych elementów, itp.
   Cały czas takie nakłady muszą być ponoszone, aby lokal wyglądał estetycznie, był czysty i bezpieczny. Cały czas przysługuje Zainteresowanej prawo do odliczenia VAT od takich zakupów, ponieważ służą czynnościom opodatkowanym.
8. Zdaniem Wnioskodawczyni zakup centrali wentylacyjno-grzewczej (z montażem wykonanym przez dostawcę/sprzedawcę centrali) miał charakter modernizacji, ponieważ centrala zastąpiła przestarzały dotychczasowy system.
9. Centrala została nabyta 15 października 2004 r. – na fakturę VAT: treść faktury dostawa, montaż i uruchomienie centrali, wartość netto 12.119 zł, VAT 22% – 2.666,18 zł.
10. Wartość centrali nie przekraczała 30% wartości początkowej lokalu użytkowego –319.550,30 zł.
11. Montaż centrali odbył się 15 października 2004 r., już po wprowadzeniu lokalu do ewidencji środków trwałych, które miało miejsce 10 września 2004 r.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy stanowisko Wnioskodawczyni, jako osoby fizycznej podatnika podatku VAT działającego pod nazwą firmy, w sprawie zwolnienia od VAT darowizny lokalu użytkowego jest prawidłowe?
2. Jaka byłaby właściwa podstawa zwolnienia od VAT dla tej darowizny (który przepis ustawy o VAT miałby zastosowanie do tego zwolnienia)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Darowizna lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia od VAT.

Ad. 2

Podstawą zwolnienia byłby art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wprawdzie zakup lokalu ze stawką zwolnienia od VAT może być uznany za wystarczającą podstawę do uznania, że darowizna ta nie stanowi dostawy w znaczeniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, jednak w przypadku uznania centrali wentylacyjno-grzewczej za część składową obiektu oznaczałoby ze darowizna ta jest dostawą podlegającą opodatkowaniu i należy rozważyć inne właściwe w tym przypadku podstawy zwolnienia darowizny od VAT.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, przewidziano, że dostawa części budynków jest zwolniona od VAT chyba, że następuje w ramach pierwszego zasiedlenia przed upływem 2 lat od dokonywanej dostawy.

Budynek, w którym znajduje się lokal, jest budynkiem przedwojennym. W lokalu tym wiele lat działał sklep. Wnioskodawczyni nabyła go od Urzędu Gminy w roku 2004 w drodze kupna – była to czynność podlegająca podatkowi VAT. O czym świadczy mimo braku faktury, posiadane przez Zainteresowanego pismo urzędowe, potwierdzające sprzedaż ze stawką zwolnioną. Od chwili nabycia upłynęło ponad 9 lat. Od 2008 r. co roku w sezonie letnim wynajmuje odpłatnie część lokalu innemu przedsiębiorcy na punkt sprzedaży lodów. Z tytułu tego najmu Zainteresowany odprowadza stosowny VAT.

Zainteresowany uważa, że zamierzona darowizna lokalu byłaby zwolniona od VAT również na podstawie art. 43 ust. 10a, ponieważ spełnione byłyby warunki wymienione w podpunktach a) i b) tego przepisu.

Obecnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że najbardziej właściwą podstawą do zwolnienia darowizny od VAT byłby art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o podatku od towarów i usług zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Natomiast w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do zapisu art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Definicja pojęcia „wytworzenie nieruchomości” zawarta jest w art. 2 pkt 14a cytowanej ustawy, zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W myśl art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni – jako osoba fizyczna – od dnia 5 kwietnia 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą. Jest to firma jednoosobowa świadcząca usługi gastronomiczne. Dnia 10 września 2004 r. Wnioskodawczyni dokonała wraz z mężem zakupu lokalu użytkowego za kwotę 314.100 zł brutto w ramach małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej. Sprzedającym była Gmina. Do dnia wykupu Zainteresowana wykorzystywała ten lokal w działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu. W tym czasie za wiedzą i zgodą właściciela Zainteresowana wykonała znaczące prace remontowo-modernizacyjne Była to inwestycja w obcym środku trwałym. Zakup lokalu został potwierdzony aktem notarialnym podatek VAT nie był odliczony, ponieważ lokal „jako używany”‚ przy sprzedaży korzystał ze zwolnienia od VAT. Po nabyciu został od razu oddany do użytkowania, przez wprowadzenie do ewidencji środków trwałych firmy Wnioskodawczyni. Po wprowadzeniu do użytkowania nie dokonano już żadnych znaczących wydatków na ulepszenie, od których przysługiwało prawo do odliczenia VAT, poniesione wydatki były niższe niż 30% wartości początkowej lokalu. Ważnym wydatkiem, ze względu na zmiany w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, gdzie dodano nabycie części składowych jako przyczynę uznania czynności m.in. darowizny za dostawę, jest w przypadku Zainteresowanej nabycie z montażem centrali wentylacyjno-grzewczej, w związku z którym Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Zakup ten na kwotę 12.119.00 zł netto, miał miejsce już po wprowadzeniu lokalu do użytkowania.

Przy nabyciu lokalu nie przysługiwało Wnioskodawczyni odliczenie VAT, dokumentem podstawowym na nabycie lokalu jest akt notarialny. W momencie nabycia pełnomocnik Urzędu Miasta nie dysponował fakturą VAT. W późniejszym czasie również Wnioskodawczyni nie otrzymała faktury. Wnioskodawczyni otrzymała pisemną odpowiedź, że sprzedaż lokalu została ujęta rejestrach VAT Urzędu Miasta w zbiorczej fakturze wewnętrznej oraz że została dokonana z zastosowaniem zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT, z uwagi na spełnienie definicji towaru używanego.

Od czerwca 2005 r. Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem lokalu – w wyniku podziału majątku uzyskała 100 % własności lokalu.

Obecnie Zainteresowana rozważa przekazanie lokalu w formie darowizny swojej matce.

Przedmiotem darowizny ma być lokal wraz z zainstalowaną w nim centralą wentylacyjno-grzewczą. Lokal użytkowy wraz z zainstalowaną w nim centralą wentylacyjno-grzewczą był wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Sprzedaż i dostawa korzystające ze zwolnienia nie występowała. Prace remontowo-modernizacyjne w lokalu użytkowym przed jego zakupem miały niewątpliwie charakter ulepszenia, modernizacji. W przypadku Wnioskodawczyni inwestycja w obcym środku trwałym została ukończona i oddana do użytku 5 września 2004 r. Suma nakładów (netto) po odliczeniu podatku VAT wyniosła 159.509,45 zł, z tego:

• 128.471,83 zł to część nakładów, które poniosło Miasto (Pismo ZGL z dnia 9 listopada 2004 r. – uzupełnienie do pism z grudnia 2003 r. i stycznia 2004 r.; „(...) Zakład Gospodarki Lokalowej informuje, że wysokość kosztów remontu lokalu w zakresie obciążającym nasz zakład (...) wynosi brutto 128.471,83 zł (netto 105.304,78 zł plus 22% VAT) (...)”
  Kwota ta wynikała z zastosowanej przez ZGL ulgi w czynszu w okresie remontu. Ulga ta stanowiła wkład Miasta w remont lokalu.
• 31.037,62 zł – to część nakładów poniesiona przez Wnioskodawczynię z własnych środków finansowych (tylko ta część podlega amortyzacji podatkowej). Wykup lokalu i wprowadzenie do użytkowania (do ewidencji) miał miejsce 10 września 2004 r. Cena nabycia lokalu zgodnie z aktem notarialnym wyniosła 319.550,30 zł. Zatem wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię z środków finansowych nie przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu.
  
  

Rejestracji w podatku VAT Wnioskodawczyni dokonała 23 kwietnia 2004 r. Przed tą datą odliczenie VAT od nakładów remontowo-modernizacyjnych Zainteresowanej nie przysługiwało. Po rejestracji przysługiwało Wnioskodawczyni takie prawo, ponieważ zakupy służyły przyszłemu wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Nakłady do dnia rejestracji w VAT – przed wykupem lokalu – wyniosły 76,541,53 zł – to nakłady bez prawa do odliczenia VAT, nakłady po dniu rejestracji w VAT – przed wykupem lokalu – wyniosły 82.967,92 zł – to nakłady z prawem do odliczenia VAT. Wszystkie te ww. zakupy w okresie remontu były dokonywane przez Wnioskodawczynię z zamiarem rozliczenia z Miastem po zakończeniu prac.

Prace remontowo-modernizacyjne Zainteresowana zakończyła 4 września 2004 r. Następnego dnia nakłady Wnioskodawczyni zsumowała, a na część nakładów, która była wkładem Miasta (ZGL), wystawił fakturę na ZGL.

Faktura z dnia 6 września 2004 r. na wykonanie usługi remontowo-modernizacyjnej, wystawiona na ZGL na kwotę 105.304,78 zł netto, VAT należny 22% – 23.167,05 zł, brutto 128.471,83 zł, wykazana w deklaracji VAT-7, zmniejszył o ww. kwotę podatek VAT naliczony (wykazywany w miesiącach poprzednich). Wnioskodawczyni uważa, że dokonała rozliczenia poniesionych nakładów w obcym środku trwałym.

Po dniu nabycia lokalu Wnioskodawczyni nie dokonywała wydatków stanowiących ulepszenie w rozumieniu ww. przepisów ustawy o podatku od osób fizycznych. Były to tylko naprawy i remonty bieżące, wynikające ze zwykłej eksploatacji lokalu. Wydatki te nie przekraczały nigdy 30% wartości początkowej lokalu. Były to zakupy w celu napraw i odświeżenia, nie miały charakteru modernizacji czy ulepszenia – poza centralą.

Po zakupie lokalu Zainteresowana dokonywała zakupu różnych materiałów do wykonania bieżących napraw bieżące remonty w lokalu, naprawy instalacji, wymiana uszkodzonych elementów, itp. w związku z którymi przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku.

Cały czas przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do odliczenia VAT od takich zakupów, ponieważ służą czynnościom opodatkowanym. Zakup centrali wentylacyjno-grzewczej (z montażem). Wartość centrali nie przekraczała 30% wartości początkowej lokalu użytkowego – 319.550,30 zł. Montaż centrali odbył się 15 października 2004 r., już po wprowadzeniu lokalu do ewidencji środków trwałych, które miało miejsce 10 września 2004 r.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w związku z darowizną lokalu użytkowego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że nieodpłatne przekazanie na rzecz matki Wnioskodawczyni – w świetle art. 7 ust. 2 ustawy – będzie stanowiło czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów. Należy wskazać, że wprawdzie Zainteresowanej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego lokalu, gdyż jego sprzedaż korzystała ze zwolnienia od podatku, jednakże prawo to przysługiwało od nakładów poniesionych na jego wytworzenie w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy. Powyższe wynika z faktu, że jak wskazała Wnioskodawczyni – zakup centrali wentylacyjno-grzewczej wraz z montażem miał charakter modernizacji (centrala zastąpiła przestarzały dotychczasowy system) i stanowił ulepszenie lokalu.

Został zatem spełniony warunek do uznania tej nieodpłatnej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W analizowanej sprawie przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca - jak wskazał - prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy podkreślić, że z uwagi na powyższe, w przypadku dostawy nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia.

Zatem, z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do opisanego lokalu użytkowego nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że do pierwszego zasiedlenia ww. lokalu użytkowego doszło w roku 2004, w momencie jego sprzedaży na rzecz Wnioskodawczyni, bowiem w tym momencie doszło do wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy.

Natomiast zbycie nastąpi po upływie 2 lat od tego zasiedlenia. Ponadto, Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej przedmiotowego lokalu użytkowego.

W konsekwencji, dostawa (darowizna) lokalu użytkowego, o którym mowa w rozpatrywanej sprawie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie zachodzą wyjątki w nim przedstawione.

Podsumowując, darowizna przez Wnioskodawczynię lokalu użytkowego, o którym mowa w rozpatrywanej sprawie, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Tym samym stanowisko Zainteresowanej należy uznać za prawidłowe. Podstawą zastosowania tego zwolnienia będzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.