Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-229/14-4/UNR
z 26 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 18 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu obiektu użytkowego z pomieszczeniami krótkotrwałego zakwaterowania firmie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu obiektu użytkowego z pomieszczeniami krótkotrwałego zakwaterowania firmie oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 czerwca 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca z dniem 14 marca 2014 r. zarejestrował działalność gospodarczą, w ramach której m.in. rozpoczął budowę obiektu użytkowego z przeznaczeniem na wynajem (w ramach PKD 55.20.Z-obiekty turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania). Budynek ten będzie składać się z 7 lokali przeznaczonych na krótkotrwałe zakwaterowanie jako „inne obiekty hotelowe”. W planach Zainteresowany ma wynajmowanie części bądź całości tego budynku firmie, która będzie okresowo zakwaterowywać tam swoich pracowników. Działalność ta będzie opodatkowana na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 czerwca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Budynek, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego został sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych z symbolem 121 Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego. Lokale w budynku będą zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Budynek nie będzie miał charakteru mieszkalnego i zostanie zaklasyfikowany wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych z symbolem 121. Nie można określić czy i ewentualnie w jakiej części projektowany budynek będzie wynajmowany na cele mieszkaniowe. Nie jest do przewidzenia, jacy klienci i na jaki okres będą wynajmować lokale. Część może być wynajmowana na pojedyncze dni osobom indywidualnym, a część może zostać wynajęta firmie, która zakwateruje tam swoich pracowników na krótki bądź długi okres. Usługi, które Wnioskodawca będzie wykonywał należeć będą do grupy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług o symbolu 55.20.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.(oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

Czy wynajmując obiekt użytkowy z pomieszczeniami krótkotrwałego zakwaterowania firmie, która zakwateruje tam swoich pracowników, muszę naliczyć VAT, czy działalność taka jest z VAT zwolniona?

Zdaniem Wnioskodawcy zwolnieniu z VAT podlega wynajem budynków o charakterze mieszkalnym wynajmowanych w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Planowany przez Zainteresowanego budynek będzie obiektem sklasyfikowanym jako inny obiekt hotelowy krótkotrwałego zakwaterowania oraz będzie budynkiem użytkowym - nie spełnia więc przesłanek warunkujących zwolnienie, a więc Wnioskodawca nie może zastosować zwolnienia z VAT w tym zakresie. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona w lokalu użytkowym usługa związana z zakwaterowaniem opodatkowana będzie VAT według stawki 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przepisach art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) ustawodawca wskazał, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywana w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wyjaśnić należy, iż klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, w poz. 163 wymieniono usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.

Przy czym stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% natomiast stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca z dniem 14 marca 2014 r. zarejestrował działalność gospodarczą, w ramach której m.in. rozpoczął budowę obiektu użytkowego z przeznaczeniem na wynajem. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Budynek będzie składać się z 7 lokali przeznaczonych na krótkotrwałe zakwaterowanie jako „inne obiekty hotelowe”. W planach Zainteresowany ma wynajmowanie części bądź całości tego budynku firmie, która będzie okresowo zakwaterowywać tam swoich pracowników. Budynek, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego został sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych z symbolem 121 Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego. Budynek nie będzie miał charakteru mieszkalnego. Usługi, które Wnioskodawca będzie wykonywał należeć będą do grupy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług o symbolu 55.20.

W przedmiotowym przypadku, jak wskazał Wnioskodawca, budynek nie będzie miał charakteru mieszkalnego, został sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych z symbolem 121 Hotele i budynki zakwaterowania turystycznego. Tak więc usługi wynajmowania przez Wnioskodawcę obiektu użytkowego z pomieszczeniami krótkotrwałego zakwaterowania nie będą objęte zwolnieniem od podatku, gdyż nie zostanie spełniony warunek z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy - budynek nie będzie miał charakteru mieszkalnego.

Mając na uwadze, iż przedmiotowe usługi wynajmowania obiektu użytkowego z pomieszczeniami krótkotrwałego zakwaterowania Wnioskodawca uznaje za „usługę związaną z zakwaterowaniem” zgrupowaną pod numerem 55 PKWiU niniejsze usługi będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy i poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Informuje się jednocześnie, że Minister Finansów nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU i weryfikacji prawidłowości zaklasyfikowania przez Podatnika danego wyrobu lub usługi. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11) – zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu.

W związku z powyższym niniejszego rozstrzygnięcia dokonano wyłącznie w oparciu o klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu obiektu użytkowego z pomieszczeniami krótkotrwałego zakwaterowania firmie. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozparzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.