Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-408/14-2/AA
z 2 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2014 r. (data wpływu 10 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonania korekty wartości początkowej środka trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonania korekty wartości początkowej środka trwałego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podmiot prowadzi działalność, która nie podlega podatkowi od towarów i usług. W lutym 2012 roku został zakupiony środek trwały (komputer) o niskiej wartości (2099,00 PLN) na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, którego koszt został jednorazowo rozliczony w miesiącu lutym 2012 poprzez wliczenie kosztów jego nabycia w koszty działalności firmy. W miesiącu lutym 2012 została wystawiona faktura potwierdzająca dokonanie transakcji. W roku 2014 nastąpiła awaria środka trwałego. Ze względu na brak możliwości usunięcia awarii zapadła decyzja o jego wymianie na nowy przedmiot, wolny od wad. Ponieważ sprzedawca nie dysponował takim samym komputerem został on zamieniony na inny model innego producenta, ale wartość tego środka trwałego była identyczna do wartości pierwotnego komputera, tj. 2099,00 PLN. Ze względów ewidencyjnych sprzedawcy (konieczność wykazania w księgach zdjęcia ze stanu towarów produktu wydanego w związku z reklamacją) do pierwszej faktury za nabycie komputera została wystawiona w marcu 2014 roku faktura korygująca do faktury z lutego 2012 roku na wartość 2099,00 PLN. Ostateczna wartość faktury po korekcie to 0.00 PLN. W tym samym dniu została wystawiona nowa faktura na kwotę 2099,00 PLN, która odpowiada wartości wymienionego środka trwałego i wydano nowy komputer bez wad. Nowy komputer także będzie użytkowany jako środek trwały o niskiej wartości w firmie. Całość operacji wymiany środka trwałego odbyła się bez udziału gotówki lub innych form płatności.

Całe zdarzenie, tj. wystawienie faktury korygującej i faktury za wymieniony środek trwały oraz wydanie nowego komputera nastąpiło z datą 31 marca 2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poprawnym jest wprowadzenie faktury korygującej wystawionej w marcu 2014 roku - w marcu 2014 roku z kwotą - 2099,00 PLN oraz wprowadzenie faktury na wymieniony środek trwały z kwotą 2099,00 PLN w marcu 2014 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ suma operacji finansowych związanych z wymianą środka trwałego wynosi w marcu 2014 roku 0,00 PLN (faktura korygująca z marca 2014 to – 2099,00 PLN i druga faktura na nowy środek trwały to 2099,00 PLN) to zobowiązania podatkowe za marzec 2014 wyniosą z tytułu wymiany środka trwałego 0,00 PLN. Wymieniony środek trwały nie będzie powodował żadnych dodatkowych kosztów, ponieważ wszystko zostało już rozliczone w lutym 2012 roku. Wymiana środka trwałego nastąpiła z przyczyn niezależnych od podatnika i nie czerpie on z tego tytułu korzyści i nie ponosi strat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

− o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Treść art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22g ust. 3 powołanej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wystawiona przez sprzedawcę faktura korygująca sprzedaży pierwszego komputera nie prowadzi do korekty wartości początkowej tego komputera. Zmianie nie ulega kwota należna zbywcy. Wystawione przez sprzedawcę faktury: korygująca sprzedaż wadliwego komputera i potwierdzająca nabycie nowego komputera, dokumentują jedynie dla celów księgowych dokonaną przez sprzedawcę wymianę na nowy komputer, wolny od wad.

W związku z powyższym, zwrot wadliwego komputera powoduje wykreślenie go z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, bez konieczności korygowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Amortyzacja stanowi pieniężny wyraz zużywania się środków trwałych. Zużycie środków trwałych określa się przy zastosowaniu stawek procentowych lub kwotowych, których wielkość uzależniona jest od następujących czynników:

• od wartości początkowej środków trwałych,
• od przewidywanego okresu ich zużywania,
• od przyjętej metody amortyzacji.
  
  

Powyższe komputery są odrębnymi środkami trwałymi. Każdy z nich ma odmienną datę nabycia i przyjęcia do użytkowania. Każdy z nich powinien być odrębnie amortyzowany.

Nowy komputer należy odrębnie wprowadzić do ewidencji środków trwałych z datą nabycia. Wartość początkową należy ustalić na podstawie faktury dokumentującej nabycie tego komputera. Od następnego miesiąca po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych należy rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże przy zaliczeniu dokonanych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów należy mieć na uwadze treść art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że wartość nowo otrzymanego komputera jest równa wartości stanowiącej cenę nabycia komputera wadliwego, zaliczoną jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w lutym 2012 roku, wymiana środka trwałego nie powoduje żadnych konsekwencji dla Wnioskodawcy.

Zatem w konsekwencji dokonania wymiany komputera nastąpić powinny odpowiednie zmiany w ewidencji środków trwałych, które jednak nie powinny mieć wpływu na wcześniejsze rozliczenia podatkowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.