Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-373/14/HS
z 7 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2014 r. (data otrzymania 7 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia dywidendy wspólnikom mającym miejsce zamieszkania we Włoszech – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia dywidendy wspólnikom mającym miejsce zamieszkania we Włoszech.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z o.o., której wspólnikami są zagraniczne osoby fizyczne – obywatele Włoch. Struktura udziałów jest następująca: pierwszy wspólnik ma 29 udziałów o łącznej wartości 390 942,33 zł, drugi wspólnik – 19 udziałów o łącznej 256 134,63 zł, trzeci wspólnik – 15 udziałów o łącznej wartości 202 211,55 zł, czwarty – 15 udziałów o łącznej wartości 202 211,55 zł, piąty – 18 udziałów o łącznej wartości 242 653,86 zł we współwłasności z inną osobą, szósty – 18 udziałów o łącznej wartości 107 846,16 zł we współwłasności z inną osobą i siódmy wspólnik – 8 udziałów o łącznej wartości 107 846,16 zł.

Opis struktury kapitału wspólników sporządzony został na podstawie informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców. Na Zwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników Spółki z o.o., które odbyło się 11 marca 2014 r. podjęto Uchwałę nr 1, w której Wspólnicy zadecydowali, że zysk netto za 2013 r. pozostaje w Spółce jako zysk niepodzielony. Bilans sporządzony na 31 grudnia 2013 r. tj. na dzień zamknięcia roku obrachunkowego wykazuje po stronie PASYWA – Kolumna „A” dział VII – zysk z lat ubiegłych wynosi 2 005075,86 zł, dział VIII zysk netto 312 106,17 zł. Wspólnicy spółki chcieliby podjąć decyzję w trakcie trwania roku podatkowego, na zgromadzeniu wspólników, aby Wnioskodawca – Spółka z o.o. – jako osoba prawna zarejestrowana w Polsce dokonała wypłaty dywidendy na rzecz wszystkich wspólników spółki w formie wypłaty kapitału pieniężnego w proporcji do posiadanych udziałów w kapitale podstawowym. Wspólnicy – odbiorcy dywidendy jako zagraniczne osoby fizyczne, które nie mają miejsca zamieszkania w Polsce – udokumentują to przedkładając właściwe zaświadczenia (certyfikaty rezydencji).Wówczas udziałowcy są podatnikami kraju, z którym Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania – Umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzoną w Rzymie 21 czerwca 1985 r. Procentowy udział posiadanych przez udziałowców udziałów w kapitale podstawowym (udziałowym) spółki odpowiednio wynosi; pierwszy wspólnik – 17,31 %, drugi wspólnik – 18,27 %, trzeci wspólnik – 14,425 %, czwarty wspólnik – 14,425 %, piąty wspólnik –14,425%, szósty – (we współwłasności łącznie) –17,31 % i siódmy wspólnik – 7,69 %.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka z o.o., jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty dywidendy w formie kapitału pieniężnego, nie pobiera podatku od wypłaconych dywidend na rzecz wspólników spółki, będących zagranicznymi osobami fizycznymi – obywatelami Włoch, którzy przedłożą zaświadczenia (certyfikaty rezydencji) wydane przez właściwe organy administracji podatkowej dla celów ustalenia i udokumentowania miejsca zamieszkania zagranicznej osoby fizycznej?
2. Czy Spółka z o.o., jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat dywidendy w formie kapitału pieniężnego, pobiera podatek od wypłaconych dywidend na rzecz wspólników spółki, jeżeli tak to według jakiej stawki podatkowej, będących zagranicznymi osobami fizycznymi – obywatelami Włoch, którzy przedłożą zaświadczenia (certyfikaty rezydencji) wydane przez właściwe organy administracji podatkowej dla celów ustalenia i udokumentowania miejsca zamieszkania zagranicznej osoby fizycznej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1). W przypadku dywidendy otrzymywanej przez osobę fizyczną, która nie ma miejsca zamieszkania w Polsce, ale osoba ta jest podatnikiem w kraju, z którym Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, to do opodatkowania dywidendy stosuje się w pierwszej kolejności postanowienia tej umowy.

Wnioskodawca wskazuje, że zapisy ww. umowy odpowiednio regulują w art. 3 Ogólne definicje par. 1 pkt c - określenie „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają odpowiednio Polskę lub Włochy, w art. 4 Miejsce zamieszkania dla celów podatkowym w par. 1 – w rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże niniejsze określenie nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł położonych w tym Państwie. Umowa w art. 10 Dywidendy definiuje w par. 1 Dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, w § par. 2 art. 10. Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendę ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidendy brutto.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca wyraża pogląd, że jeżeli na Zgromadzeniu Wspólników Spółki z o.o. podjęta zostanie uchwała o wypłacie dywidendy z niepodzielonego zysku z lat poprzednich w postaci kapitału pieniężnego wszystkim wspólnikom proporcjonalnie do posiadanych udziałów w kapitale podstawowym, wszyscy wspólnicy jako zagraniczne osoby fizyczne przedłożą certyfikaty rezydencji wydane przez właściwe organy administracji podatkowej, potwierdzające ich miejsce zamieszkania na terenie państwa włoskiego dla celów podatkowych, wówczas Wnioskodawca jako płatnik zryczałtowanego podatku od dywidendy nie pobierze podatku u źródła i zostanie wypłacona kwota brutto dywidendy wspólnikom spółki. Natomiast w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku wszystkim wspólnikom, jak i właściwemu urzędowi skarbowemu zostaną przekazane dokumenty IFT-1 – informacje o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne nie mające w Polsce miejsca zamieszkania, wskazując w kolumnie D.2 – symbol –10, rodzaj przychodu dywidendy w pozycji 38 – Kwota dochodu zwolnionego z opodatkowania – kwotę brutto wypłaconej dywidendy. Ponadto Wnioskodawca winien przekazać dokumenty IFT-1R do końca lutego roku następującego po roku podatkowym gdy Spółka nie zakończy działalności przed końcem lutego roku następującego po roku podatkowym z danymi tożsamymi, które były zawarte w informacjach IFT-1.

Ad. 2). Wnioskodawca jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych dywidend w formie kapitałów pieniężnych nie pobiera tegoż podatku w żadnej wysokości u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy – osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Przychód z tytułu dywidendy należy kwalifikować jako przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, tj. kapitałów pieniężnych. Zgodnie z tą regulacją źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl zaś art. 17 ust. 1 pkt 4 cytowanej na wstępie ustawy – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce lub spółdzielni.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Biorąc powyższe wyjaśnienia pod uwagę, należy stwierdzić, że dochód z tytułu dywidendy wypłaconej przez polską spółkę będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatkiem w wysokości 19%.

Jak wynika z art. 30a ust. 2 ustawy – ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy – płatnicy, o których mowa w ust. 1 tego artykułu, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów dywidenda podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy

o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W interesie podatnika jest więc, by dostarczyć wymagany prawem dokument – certyfikat. Pobranie podatku w stawce wynikającej z umowy bądź też odstąpienie od poboru zryczałtowanego podatku możliwe jest bowiem tylko pod warunkiem udokumentowania płatnikowi dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika (odbiorcy płatności) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Certyfikat rezydencji stanowi środek dowodowy posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi zastosowanie postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Istotne jest zatem, aby certyfikat, wystawiony przez władze podatkowe drugiego państwa, potwierdzał uprawnienie dotyczące obniżenia lub niepobrania podatku z tytułu wypłat należności dokonywanych przez płatnika.

Oznacza to, że realizacja uprawnień przewidzianych odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania może nastąpić jedynie pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby certyfikatem rezydencji obejmującym dzień dokonania wypłaty.

Udokumentowanie rezydencji podatkowej podmiotu zagranicznego uzyskującego przychody wymienione w art. 29 ust. 1, art. 30a ust. 1 oraz art. 30b ust. 1 cyt. ustawy, może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności. Jednakże w razie uzyskania certyfikatu po dokonaniu płatności, taki certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową podmiotu za okres, w którym została dokonana płatność (por. wyrok WSA w Warszawie z 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 94/09, opubl. LEX nr 532653; wyrok WSA w Warszawie z 23 października 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1448/06, niepubl.).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania we Włoszech będące wspólnikami Spółki z o. o. z siedzibą w Polsce otrzymają dywidendę stosownie do udziałów posiadanych w tej Spółce.

W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz.U. 1989, Nr 62, poz. 374).

Jak stanowi art. 10 ust. 1 ww. umowy dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże w myśl art. 10 ust. 2 Umowy – dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidendy brutto. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.

Należy zauważyć, że w rozpatrywanej sprawie Umawiającym się Państwem, w którym powstaje dywidenda jest Polska, natomiast Włochy są drugim Umawiającym się Państwem. Przy czym pod pojęciem „dywidendy” zgodnie z art. 10 ust. 3 Umowy należy rozmieć dochody z akcji, akcji typu „jouissance” lub praw typu „jouissance”, akcji w kopalnictwie, akcji członków-założycieli lub innych praw związanych z udziałem w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób jak wpływy z akcji, zgodnie z prawem podatkowym Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę.

Z postanowień przywołanej Umowy wynika jasno, że dywidenda wypłacona przez spółkę z siedzibą w Polsce wspólnikom zamieszkałym we Włoszech będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce, ale oprócz tego może podlegać opodatkowaniu we Włoszech. Przy czym pojęcia „mogą być opodatkowane” użytego w art. 10 ust. 1 Umowy nie należy rozumieć w ten sposób, że podatnik może sobie wybrać państwo, w którym opodatkuje dywidendę. Pojecie to oznacza, że dywidenda będzie opodatkowana również i w tym państwie, jeśli prawo wewnętrzne tego państwa przewiduje opodatkowanie dywidendy. Oba państwa na mocy art. 10 Umowy mają więc prawo do podatku od dywidendy. Kwestia eliminowania podwójnego opodatkowania będzie możliwa dzięki zastosowaniu właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. art. 23 ust. 3 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania.

Zatem jeżeli wspólnicy mający miejsce zamieszkania we Włoszech dostarczą płatnikowi – Wnioskodawcy certyfikaty rezydencji, stwierdzające, że są rezydentami podatkowymi we Włoszech na dzień wypłaty dywidendy Spółka z o.o. jako płatnik będzie upoważniona do pobrania i obliczenia podatku dochodowego z tego tytułu w wysokości 10%. Oznacza to, że Wnioskodawca jako płatnik nie może wypłacić dywidendy w kwocie brutto, lecz będzie zobowiązany do pobrania 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podatek ten Wnioskodawca winien przekazać na rachunek urzędu skarbowego według swojej siedziby do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został pobrany podatek (art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Do końca stycznia następnego roku Wnioskodawca jako płatnik będzie również zobowiązany przesłać PIT-8AR do urzędu skarbowego według siedziby płatnika (art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Do końca lutego następnego roku Wnioskodawca jako płatnik będzie miał obowiązek przesłać nierezydentowi oraz urzędowi skarbowemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych IFT-1R (art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ponadto, na pisemny wniosek nierezydenta, w związku z zamiarem opuszczenia przez niego Polski, płatnik ma obowiązek w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku sporządzić IFT-1 i przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 42 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Niezależnie od tego, do końca lutego płatnik sporządza dodatkowo IFT-1R (art. 42 ust. 2 pkt 2 www. ustawy).

Podsumowując, wypłacenie przez Wnioskodawcę osobom fizycznym – wspólnikom mającym miejsce zamieszkania we Włoszech dywidendy w kwocie brutto i nie pobranie podatku dochodowego od osób fizycznych byłoby niezgodne z prawem. Wnioskodawca jako płatnik w sytuacji zastosowania korzystniejszej stawki wynikającej z Umowy z tytułu dywidendy wypłaconej wspólnikom mającym miejsce zamieszkania we Włoszech będzie zobowiązany do obliczenia i poboru 10% podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce. Przy czym zastosowanie stawki podatku wynikającej z Umowy będzie możliwe wyłącznie pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatników zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji, tj. certyfikatem rezydencji.

We Włoszech wspólnicy polskiej Spółki z o.o. unikną podwójnego opodatkowania stosując metodę wynikającą z treści art. 23 ust. 3 Umowy.

Natomiast w przypadku braku aktualnego na dzień wypłaty certyfikatu rezydencji na Wnioskodawcy jako płatniku ciążył będzie obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanej na rzecz wspólników – osób fizycznych wypłaty, w wysokości określonej w art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (19%).

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.