2014.07.01 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-375/14-2/AKr
z 1 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 25 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego przez Wnioskodawcę dofinansowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego przez Wnioskodawcę dofinansowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, tj. spółka Sp. z o.o. (Lider) wraz ze spółką S.A. (Partner) w partnerstwie realizują kilka projektów aktywizacji społecznej i zawodowej dla osób pozostających bez zatrudnienia w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Celem tych projektów jest wsparcie osób niezatrudnionych z konkretnej grupy docelowej (np. osoby po 50 roku życia, osoby niepełnosprawne), które ma na celu nauczenie tychże osób wykonywania deficytowego na regionalnych rynkach pracy zawodu robotnika gospodarczego, co ma im umożliwić znalezienie i utrzymanie zatrudnienia w tym zawodzie. Wszystkie ww. projekty są w 100% dofinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i środków budżetu państwa - oznacza to, że Sp. z o.o./ S.A. otrzymują zwrot faktycznie poniesionych wydatków. W żadnym z projektów nie są generowane przychody, ani nie są wystawiane faktury na uczestników; udział uczestników w projekcie jest bezpłatny.

W przedmiotowych projektach nie jest wymagane wniesienie wkładu własnego przez Sp. z o.o./ S.A. Jak wspomniano wyżej z tytułu udziału w projektach nie są również pobierane jakiekolwiek opłaty od uczestników.

Sp. z o.o. występuje w ww. projektach jako Lider Partnerstwa (Wnioskodawca), odpowiedzialny przed konkretną instytucją Pośredniczącą za prawidłową realizację danego projektu. S.A. z kolei występuje jako Partner, jego udział w projekcie regulowany jest umową partnerską podpisaną z Sp. z o.o., której treść, zgodnie z zasadami obowiązującymi w POKL, wyklucza możliwość wzajemnego podzlecania sobie usług przez Lidera i Partnera.

Sp. z o.o. odpowiada w projektach za:

zarządzanie projektem i rozliczenia finansowe,
organizację poradnictwa zawodowego i psychologicznego dla uczestników,
organizację staży zawodowych w zawodzie robotnika gospodarczego.

S.A. odpowiada zaś w projektach za:

rekrutację uczestników do projektu,
organizację szkoleń zawodowych dla uczestników w zawodzie robotnika gospodarczego.

Dofinansowanie do przedmiotowych projektów, zgodnie z przyjętymi dla Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki wzorami umów o dofinansowanie projektów (i zawartymi umowami), wypłacane jest w formie zaliczki w wysokości określonej w harmonogramie płatności, przy czym dofinansowanie to może być również wypłacane w formie refundacji kosztów poniesionych przez Lidera lub Partnera. Na pokrycie kosztów związanych w realizacją projektu, Lider uzyskuje zatem zaliczki lub refundacje od właściwej Instytucji Pośredniczącej, które rozliczane są przez Lidera i Partnera zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

Podczas realizacji projektu Lider i Partner nie generują jakichkolwiek przychodów i nie wystawiają faktur sprzedażowych, które w jakikolwiek sposób byłyby związane z realizacją projektów. W trakcie realizacji projektu generowane są koszty obciążone podatkiem VAT związane m.in. z:

zapewnieniem obsługi logistycznej szkoleń dla uczestników projektu i trenerów (catering, sale szkoleniowe, noclegi, przejazdy uczestników na szkolenia),
badaniami lekarskimi dot. zdolności uczestników do wykonywania pracy w zawodzie robotnika gospodarczego,
produkcją materiałów szkoleniowych i promocyjnych niezbędnych do realizacji projektu (materiały szkoleniowe, tabliczki i plakaty do oznaczania miejsc realizacji projektu itp.).

Reasumując - w projektach pojawiają się koszty obciążone podatkiem VAT, który nie może zostać odliczony od VAT-u sprzedażowego, ponieważ w projektach nie występuje sprzedaż i nie są wystawiane faktury sprzedażowe, zaś koszty powstałe w projektach nie są w żaden sposób związane z działalnością komercyjną którejkolwiek z firm.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej: ustawą o VAT) podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wnioskodawca podkreśla, że w literaturze podnosi się, że aby dotacje, subwencje lub inne dopłaty o podobnym charakterze można było uznać za element zwiększający podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ustawy o VAT, to pomiędzy dotacją, subwencją lub inną dopłatą o podobnym charakterze, a daną transakcją musi zachodzić bezpośredni związek (tak: A. Bartosiewicz, Komentarz do art. 29(a) ustawy o podatku od towarów i usług, Lex.).

Za część zapłaty - na co wskazuje użycie w przepisie art. 29a ustawy o VAT sformułowania „włącznie z” - uznaje się także otrzymane przez podatnika dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Należy tutaj wskazać na specyfikę opodatkowania dotacji, dopłat itp. Otóż otrzymanie dotacji nie jest, jako takie, żadną odrębną czynnością opodatkowaną. Dotacje podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Otrzymanie dotacji nie stanowi natomiast samo w sobie żadnej czynności opodatkowanej, ani zdarzenia opodatkowanego. Jest to tylko dodatkowy element podstawy opodatkowania do czynności, z którą dotacja jest związana. Skutkuje to m.in. tym, że dotacje opodatkowane są wedle takiej stawki jak czynności, których dotyczą. Jeśli zaś dotacje dotyczą czynności niepodlegającej opodatkowaniu, to także one same nie mogą podlegać opodatkowaniu (o ile faktycznie mają charakter zwrotny). Także wówczas, gdy dotacja pokrywa całą kwotę należną na świadczenie usług, bądź dostawę towarów, opodatkowanie dotyczy konkretnej czynności, a nie dotacji. Opodatkowana jest wówczas czynność odpłatna (gdzie odpłatnością jest dotacja) - zob. także wyrok WSA w Łodzi z 14 marca 2007 r. (I SA/Łd 721/06, LEX nr 925951).

Z orzecznictwa ETS wynika, że określenie związku pomiędzy dotacją a świadczeniem usług, czy dostawą towaru jako „bezpośredniego” ma istotne znaczenie dla opodatkowania. W uzasadnieniu wyroku w sprawie C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) podkreślono, że sam tylko fakt, iż dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia (co niemal zawsze ma miejsce), nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Jednocześnie wyjaśniono, że do uznania dotacji (subwencji itp.) za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług). Opowiedziano się więc za takim rozumieniem przepisów, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do takich dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności. Dotacja powinna być związana także z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą.

Nie ma zatem wątpliwości, że dotacje podmiotowe, czy przeznaczone na pokrycie kosztów działalności - chociaż mogą mieć w ostatecznym rozrachunku jakiś wpływ na cenę świadczonych usług lub dostarczanych towarów - nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania. Dotacje zawsze w jakiś sposób wpływają na cenę świadczonych usług, czy towarów dostarczanych przez podatnika. Do podstawy opodatkowania wlicza się jednakże tylko te dotacje (dofinansowania), które są w bezpośredni sposób związane z podstawą opodatkowania. Okoliczność, że dotacja - np. pokrywająca część ogólnych kosztów podatnika - pozwoliła na zmniejszenie ceny świadczonych usług, nie jest powodem, aby włączać takie dotacje do podstawy opodatkowania, jeśli nie dotyczą one konkretnych czynności opodatkowanych. Jak stwierdził ETS w cytowanym już orzeczeniu w sprawie C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State), w praktyce niemal zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś sposób na stosowane przez niego ceny. Fakt ten jednak nie ma znaczenia dla uznania, czy dofinansowanie powinno zwiększyć podstawę opodatkowania - aby otrzymana dotacja zwiększała podstawę opodatkowania, konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta została dokonana w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług (tak: A. Bartosiewicz, komentarz do art. 29(a) ustawy o podatku od towarów i usług, Lex).

Przekładając powyższe na okoliczności niniejszej sprawy Wnioskodawca stwierdza, że otrzymywane dofinansowanie na realizację projektów nie zwiększa (nie stanowi) podstawy opodatkowania w rozumieniu powołanego wyżej art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Jest tak z tego względu, że przedmiotowe dofinansowanie nie ma bezpośredniego wpływu na cenę usług i nie jest związane z konkretną dostawą lub usługą. Co więcej wymaga podkreślenia i to, że czynności wykonywane w ramach realizacji projektu nie stanowią czynności opodatkowanych omawianym podatkiem, a w szczególności nie stanowią dofinansowania do ceny usługi.

Jedynie dla wzmocnienia powyższego stanowiska Wnioskodawcy (i jego argumentacji) zasadne jest oprzeć się na interpretacji zwrotu: „dotacja, subwencja i innych dopłat o podobnym charakterze” w rozumieniu art. 29 § 1 ustawy o VAT (w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2014 r.). Jest to o tyle istotne, że przy pracach nad nowelizacją ustawy o VAT zaniechano dokonywania zmian w zakresie zasad uwzględniania dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze w podstawie opodatkowania. Potwierdza to także literatura przedmiotu, gdzie wskazuje się, że:

„Początkowo planowano zmianę zasad uwzględnienia dotacji, subwencji i tym podobnych kwot w podstawie opodatkowania. Wedle początkowych projektów komentowanego artykułu dotacje i inne podobne świadczenia miały być w szerszym zakresie niż dotychczas uwzględniane w podstawie opodatkowania.

Ostatecznie jednak dotacje, subwencje i podobne kwoty są wliczane do podstawy opodatkowania w podobnym zakresie, jak dotychczas” (tak: A. Bartosiewicz, komentarz do art. 29(a) ustawy o podatku od towarów i usług, Lex).

Z tego też powodu, uzasadnione jest sięgnąć do dorobku orzecznictwa przedmiotu w zakresie wykładni przepisu art. 29 § 1 ustawy o VAT w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2014 r. w aspekcie „dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze” jako elementu obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT sprzed nowelizacji. Należy zatem w tym miejscu przytoczyć najistotniejsze fragmenty właściwych judykatów sądów administracyjnych:

1. Wyrok WSA w Poznaniu z 29 stycznia 2009 r. sygn. I SA/Po 1389/08, gdzie sąd wskazał, że:

„Przedmiotem indywidualnej interpretacji w rozpatrywanej sprawie pozostawało to, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją projektu wykonywanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. W ramach Projektu Spółka przeprowadzi miedzy innymi następujące działania:

zatrudni specjalistów przygotowujących i prowadzących szkolenie lub inne czynności w zakresie realizacji Projektu,
wynajmie sale wykładowe,
zapewni wyżywienie uczestnikom szkoleń,
przygotuje materiały szkoleniowe,
przygotuje i przeprowadzi kampanie promocyjną Projektu (dodatkowe działania mające na celu dotarcie do grup docelowych w całym kraju oraz promocję Projektu),
przeprowadzi badania i analizy potrzebne w celu realizacji Projektu.
(…)

Natomiast w rozpatrywanej sprawie Sąd w całości podziela stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej zajęte w odpowiedzi na skargę, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, związanych z realizacją Projektu w części finansowanej uzyskaną dotacją, natomiast w pozostałej części dotyczącej wkładu własnego uczestników szkoleń podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Za prawidłowe uznać należy, bowiem zajęte w odpowiedzi na skargę stanowisko organu podatkowego, że w rozpatrywanym stanie faktycznym, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu jako czynność nie wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Bowiem z przepisu art. 29 ust. 1 ustawy wynika, iż na obrót składają się: kwota należna obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy (pomniejszona o kwotę należnego podatku), jak również otrzymane przez podatnika dotacje (mające wpływ na cenę usługi - co nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie)”.

2. Wyrok WSA w Poznaniu z 9 lutego 2009 r. sygn. I SA/Po 1390/08, gdzie sąd wskazał, że:

„Przedmiotem indywidualnej interpretacji w rozpatrywanej sprawie pozostawało to, czy do obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT należy zaliczyć: otrzymane - w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego - wkład własny uczestników szkoleń lub ich pracodawców oraz dotację otrzymaną od B. Przedmiotem sporu pozostaje również to czy otrzymanie powyższych dotacji i wkładu własnego Spółka jest zobowiązana udokumentować fakturami VAT, czy też ich otrzymanie może udokumentować: innymi dokumentami księgowymi np. notą księgową. Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach Projektu Spółka przeprowadzi między innymi następujące działania:

zatrudni specjalistów przygotowujących i prowadzących szkolenie lub inne czynności w zakresie realizacji Projektu,
wynajmie sale wykładowe,
zapewni wyżywienie uczestnikom szkoleń,
przygotuje materiały szkoleniowe,
przygotuje i przeprowadzi kampanie promocyjną Projektu (dodatkowe działania mające na celu dotarcie do grup docelowych w całym kraju oraz promocję Projektu),
przeprowadzi badania i analizy potrzebne w celu realizacji Projektu.

W związku z realizacją powyższych zadań Wnioskodawca ponosi koszty, z których część jest Spółce zwracana przez uczestników szkoleń lub ich pracodawców w postaci wnoszonego przez nich wkładu własnego. Kwota wkładu własnego musi stanowić, co najmniej 20% przypadających na danego uczestnika szkolenia kosztów Projektu.

Na podstawie zawartej umowy B. przyzna Wnioskodawcy dofinansowanie w formie dotacji rozwojowej na realizację Projektu w wysokości pozostałych wydatków kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją Projektu.

Natomiast w rozpatrywanej sprawie Sąd w całości podziela stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej zajęte w odpowiedzi na skargę, iż otrzymana przez wnioskodawcę dotacja nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. Natomiast, wpłaty uczestników szkolenia, które z uwagi na swój charakter stanowią obrót z tytułu wykonywanych przez Spółkę usług zalicza się do czynności podlegających opodatkowaniu, wymienionych w art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

3. Wyrok WSA w Warszawie z 15 maja 2013 r. sygn. III SA/Wa 3401/12 - gdzie sąd wskazał, że:

„Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Skarżąca otrzymała dofinansowanie na realizację projektu finansowanego w części z dotacji celowej z budżetu krajowego oraz ze środków europejskich. Dofinansowanie pokrywa koszty organizowania projektu. Zatem otrzymane dofinansowanie stanowi zwrot kosztów poniesionych w związku z zarządzaniem projektem i realizacją szkoleń. Wobec tego przyznana na taki cel dotacja nie spełnia przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

Skoro pozyskana dotacja przeznaczona jest na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego programu to oznacza, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji, w związku z realizacją projektu w części dofinansowania, Skarżąca nie będzie otrzymywać wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Tym samym dotacja ze środków unijnych, czyli otrzymany zwrot poniesionych kosztów, nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej VAT jako niewymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.
(...)

Sąd podziela stanowisko wyrażone przez organ w zaskarżonej interpretacji, według, którego otrzymywana przez Skarżącą dotacja nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi podstawę opodatkowania. Ta kwestia w rozpoznanej sprawie nie była sporna pomiędzy stronami i została przez organ, w zaskarżonej interpretacji oceniona w sposób prawidłowy”.

Jak już była mowa, adresaci przedmiotowych projektów nie wnoszą żadnych opłat w związku z uczestniczeniem w projekcie. Ich uczestnictwo w projektach jest zatem w całości nieodpłatne, co implikuje stwierdzenie, że przyznane w ramach dofinansowania środki nie stanowią dopłaty do ceny świadczonych usług. Przedmiotowe dofinansowanie nie ma bezpośredniego związku ze sprzedażą, nie zostało przyznane jako dopłata do ceny usługi, a przeznaczone zostało na pokrycie kosztów poniesionych w ramach projektu, przy czym udzielenie tejże dotacji nie nastąpiło w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Reasumując powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dofinansowanie projektów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie wykazuje się jej w deklaracjach dla podatku VAT.

Z uwagi na powyższe, uznać należy, że stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie zadanego organowi pytania, należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.) - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.) - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5 art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.), w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Uchylenie z dniem 1 stycznia 2014 r. art. 29 ustawy wiąże się z wprowadzeniem nowego art. 29a zawierającego kompleksowe regulacje dotyczące ustalania podstawy opodatkowania. Uregulowania te zostały zmodyfikowane, aby pełniej odzwierciedlić przepisy Dyrektywy 2006/112/WE, a także w celu większej przejrzystości i czytelności tych zasad.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią zapłaty w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu. Dotacja niedająca się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, służąca pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (Lider) wraz ze spółką S.A. (Partner) w partnerstwie realizują kilka projektów aktywizacji społecznej i zawodowej dla osób pozostających bez zatrudnienia w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Celem tych projektów jest wsparcie osób niezatrudnionych z konkretnej grupy docelowej (np. osoby po 50 roku życia, osoby niepełnosprawne), które ma na celu nauczenie tychże osób wykonywania deficytowego na regionalnych rynkach pracy zawodu robotnika gospodarczego, co ma im umożliwić znalezienie i utrzymanie zatrudnienia w tym zawodzie. Wszystkie ww. projekty są w 100% dofinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i środków budżetu państwa - oznacza to, że Lider oraz Partner otrzymują zwrot faktycznie poniesionych wydatków. W żadnym z projektów nie są generowane przychody, ani nie są wystawiane faktury na uczestników; udział uczestników w projekcie jest bezpłatny. W przedmiotowych projektach nie jest wymagane wniesienie wkładu własnego przez Lidera oraz Partnera, a z tytułu udziału w projektach nie są również pobierane jakiekolwiek opłaty od uczestników. Wnioskodawca występuje w ww. projektach jako Lider Partnerstwa, odpowiedzialny przed konkretną instytucją Pośredniczącą za prawidłową realizację danego projektu. S.A. z kolei występuje jako Partner, jego udział w projekcie regulowany jest umową partnerską podpisaną z Wnioskodawcą, której treść, zgodnie z zasadami obowiązującymi w POKL, wyklucza możliwość wzajemnego podzlecania sobie usług przez Lidera i Partnera.

Spółka odpowiada w projektach za:

zarządzanie projektem i rozliczenia finansowe,
organizację poradnictwa zawodowego i psychologicznego dla uczestników,
organizację staży zawodowych w zawodzie robotnika gospodarczego.

S.A. odpowiada zaś w projektach za:

rekrutację uczestników do projektu,
organizację szkoleń zawodowych dla uczestników w zawodzie robotnika gospodarczego.

Jak wskazał Zainteresowany, przedmiotowe dofinasowanie nie ma bezpośredniego związku ze sprzedażą opodatkowaną, nie zostało przyznane jako dopłata do ceny usługi, a przeznaczone zostało na pokrycie kosztów poniesionych w ramach projektu.

Należy wskazać, że z treści przepisów art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Podstawę opodatkowania zwiększają tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę konkretnego towaru, czy konkretnego rodzaju usługi.

Z okoliczności sprawy wynika, że otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie nie jest przeznaczane na dopłatę do ceny, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług, a fakt jego otrzymania pozostaje bez wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że dofinansowanie otrzymane przez Wnioskodawcę na realizację kilku projektów aktywizacji społecznej i zawodowej dla osób pozostających bez zatrudnienia w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony został odrębną interpretacją indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin