2014.05.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-203/14/AŚ
z 26 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 19 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie:

budownictwa (przemysłowe, ogólne, specjalistyczne),
produkcji (m.in. konstrukcje stalowe, budowlane i maszynowe),
innych usług (usługi projektowe, cynkowni konstrukcji stalowych, usługi transportowo-dźwigowe, kontroli pojazdów, napraw, świadczone przez Ośrodek Usług Dźwigowych i Kontroli Pojazdów, szkoleń, weryfikacji i rozszerzenia uprawnień spawaczy poprzez własny Ośrodek Spawalnictwa).

W ramach Ośrodka Usług Dźwigowych i Kontroli Pojazdów, Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie:

wynajmu dźwigów (żurawi) o udźwigu od 18 do 300 ton, transportu samochodowego oraz
kontroli pojazdów, napraw pojazdów samochodowych oraz wszelkich naczep i przyczep.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie kontroli pojazdów, napraw pojazdów oraz wszelkich naczep i przyczep świadczone są przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów.

Działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów jest organizacyjnie wyodrębniona w ramach istniejącego Ośrodka Usług Dźwigowych i Kontroli Pojazdów - w szczególności do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przypisany jest zespół pracowników świadczący pracę jedynie w zakresie działalności Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów (w umowach o pracę z tymi pracownikami, jako miejsce pracy wskazano Okręgową Stację Kontroli Pojazdów) oraz składniki majątkowe, które służą wykonywaniu wyżej wskazanych usług przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów, tj. w szczególności wyposażenie stacji, w której prowadzone są badania techniczne pojazdów (zapisy analityczne ewidencji środków trwałych umożliwiają wyodrębnienie poszczególnych środków trwałych przypisanych do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów).

Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów i kosztów, należności i zobowiązań, przepływów na rachunku bankowym i w kasie Wnioskodawcy w sposób, który pozwala przyporządkować przychody, koszty, należności i zobowiązania oraz środki pieniężne do działalności Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów (w planie kont utworzone są odrębne konta, na których ujęte są aktywa i pasywa związane z Okręgową Stacją Kontroli Pojazdów oraz odpowiadające im przychody i koszty). Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów posiada także własną kasę oraz rachunek bankowy.

Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów świadczy usługi w budynkach przypisanych do Ośrodka Usług Dźwigowych i Kontroli Pojazdów stanowiących własność Wnioskodawcy, zbudowanych na gruncie stanowiącym przedmiot prawa użytkowania wieczystego. Prawo użytkowania wieczystego oraz prawo własności budynków zbudowanych na tej nieruchomości objęte są księgą wieczystą. Wnioskodawca aktualnie rozpoczął procedurę administracyjną zmierzającą do wydzielenia części nieruchomości, w której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli pojazdów i założenia dla niej odrębnej księgi wieczystej.

Wnioskodawca planuje zbyć Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Przedmiotem sprzedaży będzie zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący wszystko co wchodzi w skład Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i służy wykonywanej przez nią działalności (w szczególności składniki materialne służące do wykonywania badań technicznych pojazdów oraz napraw, tj. maszyny, urządzenia, narzędzia, wyposażenie).

Jeżeli do dnia zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów procedura administracyjna, zmierzająca do wydzielenia części nieruchomości, w której prowadzona jest działalność przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów zostanie skutecznie zakończona i utworzona zostanie dla niej odrębna księga wieczysta, wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, Wnioskodawca zbędzie prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków, w których prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów na rzecz nabywcy.

Jeżeli procedura zmierzająca do wydzielenia części nieruchomości nie zostanie skutecznie zakończona do dnia zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, ze względów wynikających z przepisów prawa cywilnego nie będzie istniała możliwość skutecznego zbycia części nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów. W takim przypadku pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, w dniu zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów zostanie zawarta jedynie przedwstępna umowa sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynków. Zbycie prawa do nieruchomości (zawarcie umowy przyrzeczonej) nastąpi w terminie późniejszym, po zakończeniu procedury wydzielenia.

Zobowiązanie Wnioskodawcy do zbycia części wydzielonej nieruchomości na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów (do zawarcia umowy przyrzeczonej) wynikać będzie z preambuły umowy zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów. Jednocześnie wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, Wnioskodawca wydzierżawi nabywcy przedmiotową część nieruchomości, celem umożliwienia mu nieprzerwanego prowadzenia działalności w ramach Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

Na nabywcę Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przejdą także prawa i obowiązki związane z działalnością prowadzoną przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów (np. prawa i obowiązki oraz związane z nimi należności i zobowiązania wynikające z umów na dostawę mediów).

Planowana przez Wnioskodawcę transakcja zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów zakłada także, że na nabywcę Stacji przejdą wszystkie istniejące na moment zbycia zobowiązania oraz należności wiązane z funkcjonowaniem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

W wyniku zawarcia umowy sprzedaży, na nabywcę Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przejdzie również zakład pracy w rozumieniu Kodeksu Pracy i stanie się on stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, w trybie art. 231 Kodeksu pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zbycie przez Wnioskodawcę opisanej w zdarzeniu przyszłym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów opodatkowane będzie podatkiem od towarów i usług, w przypadku gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nastąpi sprzedaż praw do wydzielonej części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów?
Czy zbycie przez Wnioskodawcę opisanej w zdarzeniu przyszłym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów opodatkowane będzie podatkiem od towarów i usług, w przypadku gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie nastąpi sprzedaż praw do części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, a nieruchomość ta zostanie jedynie wydzierżawiona nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i dopiero po zakończeniu procedury wydzielenia, zostanie ona zbyta na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko do pytania oznaczonego nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, zbycie przez Wnioskodawcę opisanej w zdarzeniu przyszłym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, w przypadku gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nastąpi sprzedaż praw do wydzielonej części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej jako „ustawa o VAT") przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanego zdarzenia przyszłego w ocenie Wnioskodawcy Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji transakcja polegająca na zbyciu Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług.

Z przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT wynika, że o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić, jeżeli spełnione są następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespól tych składników jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
zespół tych składników jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników może stanowić niezależne samodzielne przedsiębiorstwo, realizujące określone zadania gospodarcze.

W orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w interpretacjach organów podatkowych podkreśla się, że w przepisie definiującym „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” jest mowa o „zespole składników”, nie natomiast o sumie składników. Takie określenie jest konsekwencją faktu, iż zespół tych składników ma tworzyć funkcjonalną całość, która zdolna będzie do samodzielnego prowadzenia działalności w danym zakresie. Pierwszą przesłankę należy więc analizować ściśle z przesłanką zdolności prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, realizującej określone zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).

Mając na uwadze powyższe, definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy analizować w trzech płaszczyznach., tj.:

wyodrębnienia organizacyjnego,
wyodrębnienia finansowego,
wyodrębnienia funkcjonalnego.

Zauważyć jednak należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczącym podatku od towarów i usług wskazuje się, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa budzi wątpliwości, co do jej zgodności z przepisami prawa unijnego. Warunek wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego nie został bowiem przewidziany wprost ani w przepisach wspólnotowych, ani w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. III SA/Wa 2836/11 wskazał, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wprowadzająca warunek wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego w szczególności jest sprzeczna z wnioskami zawartymi w orzeczeniu w sprawie C-497/01 Zita Modes. W orzeczeniu tym Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które, łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nawiązanie na potrzeby podatku VAT do koncepcji trzech płaszczyzn wyodrębnienia (organizacyjnej, funkcjonalnej i finansowej), definiowanych w dużej mierze za pomocą kryteriów formalnych, prowadzi do konstruowania zbyt rygorystycznych wymogów, pozwalających na uznanie danych składników przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie podatku od towarów i usług (tak też wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. I FSK 1124/10).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w powołanym wyżej wyroku zwrócił uwagę, że ustawodawca nie wprowadził odrębnej (autonomicznej) definicji legalnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa na potrzeby podatku od towarów i usług, lecz posłużył się definicją przyjętą na potrzeby podatków dochodowych. Sposób rozumienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wypracowany na gruncie podatków dochodowych (uwzględniający trzy płaszczyzny wyodrębnienia) nie jest właściwy w ocenie Sądu na gruncie podatku od towarów i usług. Podstawowe znaczenie dla oceny czy dany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie podatku od towarów i usług ma jedynie kryterium funkcjonalne, wskazujące, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić część przedsiębiorstwa, prowadzonego przez podatnika, zdolną do samodzielnego działania.

Mając na uwadze powyższe, z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że dla uznania, że zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie podatku od towarów i usług, konieczne jest jedynie spełnienie warunku funkcjonalnego.

Abstrahując jednak od powyższego, w ocenie Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów spełnia wszystkie przewidziane ustawą o VAT warunki uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, tj. warunek wyodrębnienia organizacyjnego, wyodrębnienia finansowego oraz wyodrębnienia funkcjonalnego.

Ad. a) Wyodrębnienie organizacyjne

Przepisy prawa podatkowego nie określają co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. W interpretacjach organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że przez wyodrębnienie organizacyjne rozumieć należy fakt, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej całego przedsiębiorstwa jako dział, wydział, oddział, itp. (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. I SA/Gd 971/12). Oznacza to, że powinno być możliwe wyodrębnienie wszystkich składników dotyczących przedmiotu działalności, dla których utworzona jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. Składniki podlegające wyodrębnieniu powinny mieć cechę zorganizowania, a wyodrębnienie organizacyjne powinno być dostrzegalne niejako „z zewnątrz”. W interpretacjach organów podatkowych podkreśla się, że ocena czy doszło do wyodrębnienia organizacyjnego powinna być dokonywana według podstawowego kryterium, polegającego na ustaleniu jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa – na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

W ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów jest wyodrębniona organizacyjnie w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przyporządkowana jest cała działalność Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług kontroli pojazdów, napraw pojazdów samochodowych, przyczep oraz naczep. Działalność ta jest odmienna i wydzielona od podstawowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. działalności budowlanej oraz produkcyjnej, a także od innych usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Pomimo faktu, iż działalność prowadzona przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów prowadzona jest w ramach Ośrodka Usług Dźwigowych i Kontroli Pojazdów, pomiędzy działalnością prowadzoną przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów a pozostałą działalnością prowadzoną przez Ośrodek istnieje wyraźne rozdzielenie – działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów jest wyodrębniona organizacyjnie w ramach Ośrodka, co przejawia się w szczególności tym, że do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przypisany jest zespół pracowników świadczący pracę jedynie w zakresie działalności Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów. Do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przypisane są także składniki majątkowe, przy użyciu których Stacja świadczy usługi (zapisy analityczne ewidencji środków trwałych umożliwiają wyodrębnienie poszczególnych środków trwałych przypisanych do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów).

W ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym wyodrębnienie organizacyjne Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów dostrzegalne jest „z zewnątrz”. Stacja stanowi wyodrębnioną organizacyjne część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i ma swoje wyraźne miejsce w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w analizowanym zdarzeniu przyszłym spełniona jest przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego.

Ad. b) Wyodrębnienie finansowe

W ocenie Wnioskodawcy w analizowanym zdarzeniu przyszłym spełniona będzie także przesłanka wyodrębnienia finansowego. Sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (ewidencji przychodów i kosztów, należności i zobowiązań, przepływów na rachunku bankowym i w kasie) pozwala przyporządkować przychody, koszty, należności i zobowiązania oraz środki pieniężne do działalności Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów. Możliwe jest zatem oddzielenie finansów Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów od finansów pozostałej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

O wyodrębnieniu finansowym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów świadczy także posiadanie przez Stację wyodrębnionej kasy oraz własnego rachunku bankowego.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w analizowanym zdarzeniu przyszłym spełniona jest przesłanka wyodrębnienia finansowego.

Ad. c) Wyodrębnienie funkcjonalne

Dla uznania danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zasadnicze znaczenie ma spełnienie kryterium funkcjonalnego. Kluczowym jest więc ustalenie czy jest on w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że chodzi o minimum środków, bez których kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK1586/11, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r., sygn. I FSK 1223/11).

W interpretacjach organów podatkowych wskazuje się także, iż zdolność do niezależnego działania gospodarczego przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa może być potencjalna. Takie stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2011 r., nr IBPP3/4441-23/11/IK, wskazując, że „aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy”. Tak też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn. I SA/Ke 226/09.

Przedmiotem zbycia w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą być więc elementy konieczne do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, umożliwiające prowadzenie tej działalności.

Jednocześnie elementy te muszą pozostawać we wzajemnych relacjach, nie mogą stanowić jedynie przypadkowego zbioru. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest bowiem sumą poszczególnych składników, lecz ich zorganizowanym zespołem.

Mając na uwadze literalne brzmienie definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, elementami koniecznymi do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa są:

składniki materialne,
składniki niematerialne,
zobowiązania.

W ocenie Wnioskodawcy w analizowanym zdarzeniu przyszłym Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów spełniać będzie warunek wyodrębnienia funkcjonalnego. Elementy materialne oraz niematerialne, a także zobowiązania pozwolą nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie opisanym w zdarzeniu przyszłym.

Po pierwsze wskazać należy, że w przypadku zakończenia administracyjnej procedury zmierzającej do wydzielenia części nieruchomości, w które prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli pojazdów i założenia dla niej odrębnej księgi wieczystej, wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nastąpi zbycie praw do wyodrębnionej części nieruchomości, przy użyciu której aktualnie prowadzona jest działalność gospodarcza przez Stację.

Przedmiotem umowy sprzedaży będą także wszelkie składniki materialne służące do prowadzenia działalności przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Jak Wnioskodawca wskazywał w opisie zdarzenia przyszłego przedmiotem zbycia będą maszyny, urządzenia, narzędzia, wyposażenie. W ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że powyższe elementy pozwalają na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług w zakresie kontroli pojazdów, napraw pojazdów samochodowych, przyczep oraz naczep.

Na nabywcę Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przejdzie również zakład pracy w rozumieniu Kodeksu Pracy i stanie się on nowym pracodawcą pracowników, którzy świadczą pracę w zakresie usług świadczonych przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Niewątpliwym jest więc, że przejście na nabywcę Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów pracowników Wnioskodawcy, który aktualnie świadczą pracę w ramach Stacji, umożliwi kontynuowanie nabywcy działalności gospodarczej prowadzonej przez Stację.

Na nabywcę Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przejdą także prawa i związane z działalnością prowadzoną przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów (np. prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę mediów). Wnioskodawca jednocześnie pragnie nadmienić, że funkcjonowanie Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie jest związane z koniecznością zawierania licznych długoterminowych umów z dostawcami lub nabywcami.

Planowana przez Wnioskodawcę transakcja zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów zakłada także, że na nabywcę Stacji przejdą wszystkie istniejące na moment zbycia zobowiązania oraz należności związane z funkcjonowaniem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów niewątpliwie stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Niewątpliwym jest, że wyodrębniony zostanie zespół składników materialnych oraz niematerialnych, w tym zobowiązań (środki trwałe, wyposażenie, pracownicy, prawa i obowiązki wynikające z umów, należności i zobowiązania), które pozwolą nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów na kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej aktualnie przez Stację. Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów zdolna będzie do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, tak jakby była niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym zadania gospodarcze. Przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego niewątpliwie będzie spełniona w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy transakcja polegająca na zbyciu Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko do pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, zbycie przez Wnioskodawcę opisanej w zdarzeniu przyszłym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług również w przypadku, gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie nastąpi sprzedaż praw do części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, a nieruchomość ta zostanie jedynie wydzierżawiona nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i dopiero po zakończeniu procedury wydzielenia zostanie zbyta na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

Jak Wnioskodawca wskazywał w opisie zdarzenia przyszłego, w przypadku gdy procedura wydzielenia części nieruchomości, przy użyciu której Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów świadczy usługi kontroli pojazdów, napraw pojazdów samochodowych, przyczep oraz naczep nie zostanie skutecznie zakończona, jednocześnie z zawarciem umowy sprzedaży Stacji zawarta zostanie przedwstępna umowa sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynków. Jednocześnie zawarta zostanie umowa dzierżawy części nieruchomości na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów. Własność prawa do części nieruchomości zostanie przeniesiona na nabywcę dopiero po jej formalnym wyodrębnieniu (zawarcie umowy przyrzeczonej, przenoszącej własność), co jest konieczne ze względu na ograniczenia prawne wynikające z przepisów prawa cywilnego.

W ocenie Wnioskodawcy brak jednoczesnego przeniesienia na nabywcę Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów prawa użytkowania wieczystego oraz własności posadowionych na nim budynków, przy użyciu których Stacja świadczy usługi, ze względu na ograniczenia prawne (konieczność uprzedniego formalnego wydzielenia części nieruchomości) nie wyklucza uznania, że Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów na moment jej zbycia stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca w tym miejscu pragnie wskazać, że definicja legalna pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa uregulowana w ustawie o VAT, nie zawiera warunku, iż prawo do nieruchomości ma być konstytutywnym elementem niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lipca 2013 r. sygn. II FSK 2288/11 wskazano, że „jedyną kwestią sporną w sprawie było to, czy prawo do nieruchomości stanowi element konstytutywny niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania opisane we wniosku. Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko sądu administracyjnego pierwszej instancji, że definicja legalna pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarta w art. 4a ust. 4 u.p.d.o.p., takiego warunku nie stawia – do samodzielnego realizowania zadań opisanych we wniosku nie jest konieczne aby pośród przenoszonych składników znalazło się prawo do nieruchomości”. Pomimo, iż wyrok dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, ze względu na tożsamość definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ustawie o VAT oraz w ustawie o CIT, twierdzenia przedstawione przez Sąd zachowują swoją aktualność w niniejszej sprawie.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. II FSK 502/10, w którym Sąd zwrócił uwagę, że „wykładnia językowa oraz systemowa interpretowanego przepisu nie daje podstaw do przyjęcia, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi wchodzić prawo do nieruchomości, na której działalność gospodarcza ma być prowadzona. Z kolei, odwołanie się do wykładni funkcjonalnej winno w tym wypadku uwzględniać przede wszystkim kontekst gospodarczy wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę realia stosunków gospodarczych oraz wynikające z zasady swobody działalności gospodarczej prawo prowadzenia tej działalności w dogodnej ze względów ekonomicznych formie (przewidzianej przez prawo), stwierdzić należy, że nie jest konieczne by wśród samodzielnych gospodarczo składników znajdowało się również prawo do nieruchomości, na której działalność ma być prowadzona. Jakkolwiek, działalność gospodarcza musi być, co oczywiste, realizowana w określonym fizycznie miejscu, to jednak prawo do władania nieruchomością, na której funkcjonuje zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi wchodzić w skład tak wyodrębnionej całości”.

Z powołanego wyżej orzecznictwa wynika wprost, że prawo do nieruchomości, na której prowadzona jest działalność gospodarcza, nie jest konieczne aby uznać dany zespół składników materialnych oraz niematerialnych (w tym zobowiązania) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jednocześnie Wnioskodawca w tym miejscu pragnie podkreślić, że istnienie miejsca, w którym działalność gospodarcza może być wykonywana stanowi jeden z elementów oceny czy spełnione są przesłanki funkcjonalne istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa ma być bowiem zdolna do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, tak jakby była samodzielnym przedsiębiorstwem. Przenosząc powyższe na grunt analizowanego zdarzenia przyszłego, nie ulega wątpliwości, że nabywca Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów będzie mógł bez żadnego przestoju kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną aktualnie przez Stację. Jednocześnie ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, pomiędzy nabywcą a Wnioskodawcą zawarta zostanie bowiem umowa dzierżawy części nieruchomości, na której prowadzona jest działalność Stacji. Po zbyciu Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, będzie ona mogła funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, w miejscu w którym aktualnie prowadzi działalność.

Podkreślić jednocześnie należy, że w żadnym przypadku posiadanie własności prawa do nieruchomości nie jest wymagane do istnienia przedsiębiorstwa. Uwzględniając aktualne realia gospodarcze, nie ulega wątpliwości, że przedsiębiorstwa niejednokrotnie prowadzą działalność gospodarczą na nieruchomościach, które nie są ich własnością, a jedynie są dzierżawione, czy też najmowane.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że po zakończeniu procedury formalnego wydzielenia nieruchomości, na nabywcę Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów zostanie przeniesiony tytuł prawny do tej nieruchomości. W preambule do umowy sprzedaży Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, Wnioskodawca zobowiąże się do przeniesienia prawa własności nieruchomości na rzecz nabywcy Stacji po zakończeniu przedmiotowej procedury.

Zawarcie umowy zbycia nieruchomości stanowić będzie zatem niejako kontynuację umowy zbycia Okręgowej Stancji Kontroli Pojazdów – de facto więc zbycie nieruchomości nastąpi łącznie ze zbyciem Stacji. Powyższego nie zmienia fakt, iż sporządzona będzie odrębna umowa. Żaden z przepisów prawa nie wymaga aby zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokonane zostało na podstawie jednej umowy. Co więcej, ze względu na fakt, iż przedmiotem zbycia są też zobowiązania – dokonanie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na podstawie jednej umowy jest niemożliwe. Zbycie zobowiązań następuje bowiem na podstawie umów o przejęcie długu, której stroną musi być także wierzyciel. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa może zatem nastąpić na podstawie kilku umów.

Powyższe potwierdza orzecznictwo sądów powszechnych. Przykładowo w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 lipca 2005 r. sygn. III CK 705/04 wskazano, że nabycie przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego może nastąpić także w wyniku zawarcia kilku umów.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zbycie przez Wnioskodawcę opisanej w zdarzeniu przyszłym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, w przypadku gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie nastąpi sprzedaż praw do części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, a nieruchomość ta zostanie jedynie wydzierżawiona nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i dopiero po zakończeniu procedury wydzielenia zostanie zbyta na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Okręgowa Stancja Kontroli Pojazdów stanowić będzie bowiem zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, której zbycie wyłączone jest z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego przepisu wynika, że podstawowym wymogiem uznania, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W ocenie organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.)

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: „Przegląd Podatkowy” 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

W ocenie organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu go od reszty przedsiębiorstwa.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zbyć Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Przedmiotem sprzedaży będzie zespół składników materialnych i niematerialnych, obejmujący wszystko co wchodzi w skład Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i służy wykonywanej przez nią działalności (w szczególności składniki materialne służące do wykonywania badań technicznych pojazdów oraz napraw, tj. maszyny, urządzenia, narzędzia, wyposażenie). Działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów jest organizacyjnie wyodrębniona w ramach istniejącego Ośrodka Usług Dźwigowych i Kontroli Pojazdów – w szczególności do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów przypisany jest zespół pracowników świadczący pracę jedynie w zakresie działalności Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów (w umowach o pracę z tymi pracownikami, jako miejsce pracy wskazano Okręgową Stację Kontroli Pojazdów) oraz składniki majątkowe, które służą wykonywaniu wyżej wskazanych usług przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów, tj. w szczególności wyposażenie stacji, w której prowadzone są badania techniczne pojazdów (zapisy analityczne ewidencji środków trwałych umożliwiają wyodrębnienie poszczególnych środków trwałych przypisanych do Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów). Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów i kosztów, należności i zobowiązań, przepływów na rachunku bankowym i w kasie Wnioskodawcy w sposób, który pozwala przyporządkować przychody, koszty, należności i zobowiązania oraz środki pieniężne do działalności Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów (w planie kont utworzone są odrębne konta, na których ujęte są aktywa i pasywa związane z Okręgową Stacją Kontroli Pojazdów oraz odpowiadające im przychody i koszty). Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów posiada także własną kasę oraz rachunek bankowy.

Na gruncie powyższego opisu sprawy powstały wątpliwości Wnioskodawcy czy w przedmiotowej sprawie dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w sytuacji gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nastąpi sprzedaż prawa do wydzielonej części nieruchomości oraz czy dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w sytuacji gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nastąpi sprzedaż prawa do części nieruchomości a nieruchomość ta zostanie jedynie wydzierżawiona nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

Jak już wyjaśniono powyżej aby określony zespół składników majątkowych i niemajątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ww. ustawy), musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie wymaga, aby nieruchomość (jej wydzielona cześć) była elementem niezbędnym zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyłączenie z mającego być przedmiotem zbycia zespołu składników majątkowych, nieruchomości nie pozbawia co do swej istoty tego zespołu składników majątkowych cech zorganizowanej części przedsiębiorstwa ani nie niweczy możliwości kontynuowania działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że aktualnie rozpoczął procedurę administracyjna zmierzającą do wydzielenia części nieruchomości, w której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i założenia dla niej odrębnej księgi wieczystej. Jeżeli do dnia zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów procedura ta zostanie skutecznie zakończona Wnioskodawca wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów zbędzie prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynków. Jeżeli natomiast procedura zmierzająca do wydzielenia części nieruchomości nie zostanie skutecznie zakończona do dnia zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą w dniu zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów zostanie zawarta przedwstępna umowa sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynków. Wnioskodawca wydzierżawi nabywcy przedmiotową nieruchomość celem umożliwienia mu nieprzerwalnego prowadzenia działalności w ramach Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis sprawy do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów - będąca zespołem określonych składników materialnych i niematerialnych jest wyodrębniona pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Bowiem jak wyżej zaznaczono wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Biorąc natomiast pod uwagę aspekt wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego tego zespołu składników w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest ona niewątpliwie jednostką wyodrębnioną pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym przede wszystkim ze względu na charakter działalności jakiemu służy ten zespół składników, który może samodzielnie funkcjonować w obrocie gospodarczym z kontynuacją profilu działalności jaki prowadzony był z wykorzystaniem tej części przedsiębiorstwa u Wnioskodawcy.

Tym samym część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (tj. mająca być przedmiotem zbycia Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów) – zarówno w przypadku zbycia Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów wraz z wydzieloną częścią nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji jak i w przypadku gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie nastąpi sprzedaż praw do części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, a nieruchomość ta zostanie jedynie wydzierżawiona nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i dopiero po zakończeniu procedury wydzielenia, zostanie ona zbyta na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów – spełnia wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zostały zawarte w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów), stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, będzie wyłączone spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle powyższych rozważań stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

w ocenie Wnioskodawcy, zbycie przez Wnioskodawcę opisanej w zdarzeniu przyszłym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, w przypadku gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nastąpi sprzedaż praw do wydzielonej części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług
w ocenie Wnioskodawcy, zbycie przez Wnioskodawcę opisanej w zdarzeniu przyszłym Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług również w przypadku, gdy wraz ze zbyciem Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów nie nastąpi sprzedaż praw do części nieruchomości, przy użyciu której prowadzona jest działalność Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów, a nieruchomość ta zostanie jedynie wydzierżawiona nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów i dopiero po zakończeniu procedury wydzielenia zostanie zbyta na rzecz nabywcy Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów

jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin