2014.06.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-251/14/DK
z 13 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji otrzymanej na pokrycie wydatków związanych z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 25 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji otrzymanej na pokrycie wydatków związanych z realizacją projektu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 maja 2014 r. IBPP1/443-251/14/DK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

M.S.A. jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi rachunkowość w oparciu o ustawę o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (t.j. Dz.U. z dnia 11 marca 2013 r., poz. 330).

M.S.A. jest instytucją powołaną do prowadzenia działalności wspierającej rozwój regionu.

Do jej zadań statutowych należy inicjowanie i promowanie przedsiębiorczości w regionie, udzielanie pomocy finansowej na realizacje przedsięwzięć gospodarczych i społecznych, podejmowanie inicjatyw gospodarczych i organizacyjnych na rzecz tworzenia nowych miejsc pracy i redukcji bezrobocia, zarządzanie mieniem samorządowym, przekształcenia strukturalne i własnościowe, działanie na rzecz ochrony środowiska, tworzenie i zarządzanie parkami przemysłowymi i strefami inwestycyjnymi. Zadania te Wnioskodawca realizuje przy współpracy z jednostkami samorządowymi oraz poprzez realizację programów unijnych. M. S.A. jest również członkiem Krajowej Sieci Innowacji, która stanowi część kierowanego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości Krajowego Systemu Usług.

W sierpniu 2013 r. M. S.A. podpisała z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości umowę o udzielenie wsparcia w ramach projektu systemowego PARP „D.” w ramach Działania 5.2 Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013. Celem Działania 5.2 realizowanego w ramach POIG: Oś priorytetowa: Dyfuzja innowacji jest „W.”.

Na podstawie tej umowy PARP udziela M. S.A. wsparcia ze środków Unii Europejskiej na realizację usług doradczych o charakterze proinnowacyjnym:

Etap I - audyt innowacyjności,

Etap II - doradztwo we wdrożeniu innowacji.

Usługi doradcze wykonywane w ramach projektu systemowego D. są realizowane przez ośrodek K. działający w strukturze organizacyjnej M. S.A., nie będący odrębnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie ze Standardem Świadczenia Usługi Proinnowacyjnej ustalonym przez PARP doradztwo o charakterze proinnowacyjnym udzielane jest na podstawie umowy zawartej pomiędzy Ośrodkiem K. a beneficjentem - przedsiębiorcą, w której określone są: zakres prac, sposób i termin ich realizacji, personalia i kwalifikacje osób odpowiedzialnych ze strony Ośrodka K. za prawidłową realizację usługi, forma przygotowania raportu lub innego dokumentu potwierdzającego wywiązanie się stron z umowy oraz wysokość kosztów kwalifikowanych, która stanowi podstawę do obliczenia wartości udzielonej pomocy publicznej dla beneficjenta - przedsiębiorcy oraz wysokość wymaganego wkładu własnego beneficjenta.

Przyjęty koszt usługi doradczej zgodnie z katalogiem wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem określonym w Rozporządzeniu PO IG Ministra Rozwoju Regionalnego z 2 kwietnia 2012 r. w sprawie udzielania przez PARP pomocy finansowej w ramach PO IG 2007-2013, obejmuje ściśle określone w budżecie i wyłącznie niezbędne wydatki ponoszone w celu prawidłowej realizacji projektu „D.”.

Kalkulacja kosztu doradztwa obliczonego dla potrzeb projektu nie może zawierać i nie zawiera elementu zysku, marży, nie stanowi więc dla spółki przysporzenia.

Otrzymywane wsparcie jest refundacją poniesionych przez spółkę wydatków kwalifikowanych projektu, natomiast poniesione ale niekwalifikowane wydatki w całości obciążają spółkę.

Zgodnie z umową, warunkiem uznania wydatków za kwalifikujące się objęciem wsparciem jest poniesienie ich przez podmiot wsparcia bezpośrednio w związku z realizacją Projektu, zgodnie z postanowieniami umowy oraz zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki finansowej.

Kwalifikowalność wydatków w ramach projektu i przejrzystość finansowa wymaga aby:

wydatki były ponoszone jedynie w oparciu o prawnie zawarte umowy, porozumienia lub dokumenty księgowe,
Podmiot Wsparcia prowadził dla Projektu odrębną ewidencję księgową (w szczególności wydatków),
niezbędne jest posiadanie przez Podmiot Wsparcia należytej dokumentacji będącej podstawą poniesienia wydatku oraz przypisanie go określonym pozycjom w harmonogramie rzeczowo-finansowym realizacji Projektu,
wydatki były bezpośrednio związane z projektem i niezbędne przy jego realizacji.

Ponoszone w związku z realizacją projektu wydatki rozliczane są kompleksowo i dotyczą:

działań związanych z organizacją doradztwa (zapewnienie doradców, pomieszczeń i materiałów biurowych dla potrzeb doradztwa itp.),
czynności związanych z zarządzaniem całym projektem, w tym również promocją, monitoringiem i rozliczeniem projektu.

Wsparcie może być udzielone w formie refundacji odpowiedniej części poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem lub też zaliczek i refundacji wydatków kwalifikowanych.

Warunkiem przyznania wsparcia ze środków unijnych jest wniesienia przez beneficjentów pomocy publicznej pieniężnego „WKŁADU WŁASNEGO” na pokrycie części kosztów kwalifikowanych projektu, jako dopełnienie finansowania przyznanego przez Instytucję Pośredniczącą (PARP).

Beneficjent (przedsiębiorca) wnosi wkład własny w wysokości od 0% do 50% wysokości kosztów kwalifikowanych (ale NIE CENY) realizowanej usługi w zależności od zakresu merytorycznego usługi oraz wielkości przedsiębiorstwa. Określona w umowie o wsparcie maksymalna kwota dofinansowania nie może przekroczyć różnicy pomiędzy całkowitą sumą wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem, a sumą wkładów pieniężnych wnoszonych przez przedsiębiorców korzystających z usług doradczych w ramach projektu systemowego PARP „D.”.

Poziom dofinansowania oraz wysokość wkładu własnego przedsiębiorcy podlega następującym zasadom:

W przypadku mikro i małych przedsiębiorstw: intensywność wsparcia dla przedsiębiorców z tytułu usług świadczonych w ramach projektu może wynosić w części obejmującej:

audyt innowacyjności, do 100% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem poniesionych na ten cel, jeżeli na rzecz tego przedsiębiorcy został wyświadczony audyt innowacyjności oraz doradztwo we wdrożeniu innowacji - w tym przypadku wkład własny beneficjenta wynosi „0”, wszystkie koszty kwalifikowane pokrywane są w całości ze środków unijnych;
audyt innowacyjności, do 90% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem poniesionych na ten cel, jeżeli na rzecz tego przedsiębiorcy został wyświadczony wyłącznie audyt innowacyjności - beneficjent pokryje ze środków własnych 10% kosztów kwalifikowanych;
doradztwo we wdrożeniu innowacji mającej postać rozwiązania technologicznego opracowanego wyłącznie na potrzeby tego przedsiębiorcy przez inny podmiot, w szczególności jednostkę naukową w rozumieniu przepisów o zasadach finansowania nauki, do 85% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem poniesionych na ten cel - beneficjent pokryje ze środków własnych 15% kosztów kwalifikowanych;
doradztwo we wdrożeniu innowacji mającej postać gotowego rozwiązania technologicznego, w szczególności mającego postać maszyny lub urządzenia, jeżeli to rozwiązanie technologiczne lub prawo do jego wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej zostały nabyte przez przedsiębiorcę od innego podmiotu niż jednostka naukowa, do 50% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem poniesionych na ten cel - beneficjent pokryje ze środków własnych 50% kosztów kwalifikowanych.

Część wydatków kwalifikowanych usług doradczych pokrywanych ze środków Unii Europejskiej zostanie udokumentowane odpowiednimi zaświadczeniami o udzielonej pomocy de minimis wystawianymi beneficjentom pomocy przez spółkę, natomiast zasady wnoszenia wkładu własnego zakładają, że beneficjenci będą otrzymywać faktury VAT, na kwoty stanowiące ich procentowy udział w kosztach kwalifikowanych realizowanej usługi, zatem wkład własny beneficjenta do projektu będzie stanowił w M. S.A. czynność podlegającą opodatkowaniu według właściwej stawki VAT.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że na podstawie umowy o udzielenie wsparcia w ramach projektu systemowego „D.” Działanie 5.2 Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 Oś priorytetowa: Dyfuzja innowacji „W.” PARP udziela M. S.A. wsparcia ze środków Unii Europejskiej na realizację usług doradczych o charakterze proinnowacyjnym.

Dotacja w ramach powyższej umowy nie jest przyznawana jako dopłata do ceny ani nie stanowi rekompensaty z tytułu wykonywania świadczeń po cenach obniżonych.

Dotacja wypłacana jako dopłata do ceny pozwalałaby świadczącemu usługi doradcze wykonywać je po cenie niższej, niż musiałby żądać w braku takiej dotacji. Spółka musiałaby zatem świadczyć tego typu usługi oraz wycenić je na warunkach rynkowych. Ostateczna cena płacona przez usługobiorcę powinna być nie tylko akceptowalna przez nabywcę, ale również powinna przynosić zysk usługodawcy oraz uwzględniać należny podatek VAT.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia PO IG koszty kwalifikowane projektu obejmują wyłącznie niezbędne do prawidłowej realizacji, nie zawierające zysku ani podatków wydatki, a zatem refundacja kosztów kwalifikowanych projektu „D.” może służyć wyłącznie sfinansowaniu (refundacji) wydatków kwalifikowanych poniesionych bezpośrednio w związku z realizacją projektu. Dotacja nie ma charakteru wynagrodzenia za usługę, spółka realizuje projekt sfinansowany dotacją o charakterze zakupowym.

Wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu rozliczane są kompleksowo i dotyczą nie tylko działań związanych z organizacją doradztwa, przy czym nie da się określić jaka część dotacji pokryje tylko i wyłącznie koszty doradztwa. Katalog wydatków kwalifikowanych poza kosztami związanymi z doradztwem obejmuje również koszty związane z zarządzaniem całym projektem, w tym również promocją monitoringiem, rozliczeniem oraz audytem projektu na potrzeby PARP. Koszty te stanowią koszty ogólne projektu i nie mają bezpośredniego związku z usługami doradztwa dla beneficjentów, poniesienie ich wynika jedynie z warunków umowy o wsparcie.

Ponadto refundacja poniesionych wydatków nie przyniesie spółce żadnego przysporzenia, po stronie M. S.A. nie wystąpi żaden dochód, dodatkowo część kosztów nie mieszczących się w katalogu kosztów kwalifikowanych do objęcia wsparciem obciąży środki własne spółki.

Zakupowy charakter dotacji determinują również rygory jakim podlegają refundowane wydatki. Zgodnie z postanowieniami umowy kwalifikowalność wydatków w ramach projektu i przejrzystość finansowa wymaga aby:

wydatki były ponoszone jedynie w oparciu o prawnie zawarte umowy, porozumienia lub dokumenty księgowe,
podmiot Wsparcia prowadził dla Projektu odrębną ewidencję księgową (w szczególności wydatków),
niezbędne jest posiadanie przez Podmiot Wsparcia należytej dokumentacji będącej podstawą poniesienia wydatku oraz przypisanie go określonym pozycjom w harmonogramie rzeczowo-finansowym realizacji Projektu
wydatki były bezpośrednio związane z projektem i niezbędne przy jego realizacji.

Warunkiem przyznania wsparcia ze środków unijnych dla beneficjentów pomocy publicznej-przedsiębiorców uczestniczących w projekcie, jest wniesienia przez nich pieniężnego wkładu własnego na pokrycie części kosztów kwalifikowanych projektu jako dopełnienie finansowania przyznanego przez Instytucję Pośredniczącą (PARP).

Beneficjent (przedsiębiorca) w zależności od zakresu merytorycznego oraz wielkości przedsiębiorstwa wnosi wkład własny do projektu w wysokości od 0% do 50% szacowanych kosztów kwalifikowanych doradztwa. Wysokość wkładu własnego beneficjenta uzależniona jest również od uczestnictwa w kolejnych etapach projektu, np przechodząc do II etapu projektu, przedsiębiorca może uzyskać dofinansowanie I etapu w wysokości 100%. Zasady dofinansowania zostały dokładnie opisane we wniosku z dnia 25 lutego 2014 r.

Przyjęty w budżecie koszt kwalifikowany usługi doradczej nie jest ceną, stanowi jedynie podstawę do obliczenia wkładu własnego beneficjenta do projektu oraz otrzymanej przez niego pomocy de minimis, z tego względu nie zawiera on w przeciwieństwie do ceny takich elementów ceny jak zysk, marża czy podatek VAT. Nie można stwierdzić, że dzięki udzielonemu dofinansowaniu ze środków unijnych beneficjenci projektu płacą za usługi doradcze mniejszą cenę.

Ceny ustala się w odniesieniu do popytu, w relacji do cen konkurencji oraz na podstawie obserwacji sytuacji rynkowej. Określony w projekcie koszt kwalifikowany usługi doradczej nie ma żadnego odniesienia do ww. relacji, obejmuje ściśle określone w budżecie i wyłącznie niezbędne wydatki ponoszone w celu prawidłowej realizacji projektu „D”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez M. S.A. wsparcie na pokrycie kosztów kwalifikowanych projektu systemowego PARP „D.” w ramach Działania 5.2 PO IG 2007-2013: Oś priorytetowa: Dyfuzja innowacji „W.” będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 29 a ust. 1 od 1 stycznia 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wsparcie, jakie otrzyma od Instytucji Pośredniczącej na pokrycie ściśle określonych wydatków („wydatków kwalifikowanych”) ponoszonych w związku z realizacją projektu systemowego PARP „D.” nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. art. 29 a ust.1 i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako czynność nie wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia PO IG koszty kwalifikowane projektu obejmują wyłącznie niezbędne do prawidłowej realizacji, nie zawierające zysku wydatki, zatem refundacja kosztów kwalifikowanych dotyczących usług doradczych K. nie stanowi ceny usługi, która powinna być nie tylko akceptowalna przez nabywcę, ale również powinna przynosić zysk usługodawcy.

W kalkulacji kosztów kwalifikowanych doradztwa brak takich elementów ceny jak zysk czy marża. Ponadto ceny ustala się w odniesieniu do popytu, w relacji do cen konkurencji oraz na podstawie obserwacji sytuacji rynkowej. Określony w projekcie koszt kwalifikowany usługi doradczej nie ma żadnego odniesienia do ww. relacji.

Przyjęty w budżecie koszt kwalifikowany usługi doradczej nie jest ceną, lecz stanowi podstawę do obliczenia wkładu własnego beneficjenta do projektu oraz otrzymanej przez niego pomocy de minimis.

Nie można zatem stwierdzić, że dzięki udzielonemu dofinansowaniu ze środków unijnych beneficjenci projektu płacą mniejszą cenę za usługi doradcze lub otrzymują je za darmo.

Przedsiębiorcy uczestniczą bowiem w projekcie wnosząc określony wkład własny na pokrycie części kosztów kwalifikowanych.

Wskazane we wniosku dofinansowanie projektu nie może zatem być utożsamiane z zapłatą, bowiem spółka otrzymuje jedynie zwrot poniesionych wydatków kwalifikowanych, a nie świadczenie należne od usługobiorcy w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, zatem w omawianym przypadku nie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, o jakim mowa w art. 5 ust.1 pkt 1.

Wymogi Rozporządzenia PO IG w sposób jednoznaczny determinują charakter wsparcia jakie otrzyma M. S.A z tytułu realizacji projektu „D.”. Wsparcie to może służyć wyłącznie sfinansowaniu (refundacji) wydatków kwalifikowanych poniesionych bezpośrednio w związku z realizacją konkretnego projektu, co świadczący o tym, że spółka realizuje projekt sfinansowany dotacją o charakterze zakupowym.

Istotny jest również fakt, że katalog wydatków kwalifikowanych poza kosztami związanymi z doradztwem dla przedsiębiorców obejmuje również koszty związane z zarządzaniem całym projektem, w tym również promocją, monitoringiem, rozliczeniem oraz audytem projektu. Koszty te stanowią koszty ogólne projektu i nie mają bezpośredniego związku z usługami doradztwa dla beneficjentów, poniesienie ich wynika jedynie z warunków umowy o wsparcie.

Zaliczka na realizację projektu nie jest przekazywana do swobodnej dyspozycji M. S.A., lecz na wydzielony rachunek bankowy, z którego mogą być pokrywane wyłącznie wydatki kwalifikowane projektu.

Poza wyżej wymienionymi przesłankami dla określenia, czy wsparcie, którego dotyczy zapytanie jest opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki jego przyznawania oraz cele dofinansowania. Konieczne jest zatem zastosowanie wykładni celowościowej oraz wykładni prowspólnotowej.

Uznanie wsparcia na realizację projektu „D.” za podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług byłoby uzyskaniem korzyści ze środków unijnych przez Skarb Państwa, co stoi w sprzeczności z prawem wspólnotowym, na co wskazuje treść przepisu art. 80 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz funduszu Spójności.

Przepis ten stanowi, iż „Państwa członkowskie upewniają się, że instytucje odpowiedzialne za dokonywanie płatności zapewniają, aby beneficjenci otrzymali pełną kwotę wkładu ze środków publicznych możliwie najszybciej i w całości. Nie potrąca się ani nie wstrzymuje żadnych kwot, ani też nie nakłada się żadnych opłat szczególnych lub innych opłat o równoważnym skutku, które powodowałyby zmniejszenie kwot wypłacanych beneficjentom”.

Zdaniem M. S.A. opodatkowanie podatkiem od towarów i usług od otrzymanego wsparcia stanowiłby właśnie tego rodzaju niedozwoloną opłatę.

Ponadto wydatki kwalifikowane objęte dotacją nie obejmują ewentualnego podatku VAT należnego. Przyjęcie, że dotacja powinna stanowić podstawę opodatkowania z tytułu świadczonych usług doradczych, w sytuacji, gdy organ państwowy (Instytucja Pośrednicząca) przyznający wsparcie nie uwzględnia w kwocie dotacji kwoty podatku należnego z ww. tytułu, prowadziłoby do dodatkowego obciążenie spółki jako ośrodka K.

Skutkowałoby to pogorszeniem sytuacji finansowej lub wręcz wykluczeniem z realizowania projektów unijnych podmiotów takich jak M. S.A, co w konsekwencji spowodowałoby zagrożenie dla absorpcji funduszy unijnych. Stosując wykładnię celowościową, opartą o założenie racjonalności polskiego ustawodawcy należy stwierdzić, że sytuacja taka stałaby oczywistej sprzeczności z celami projektów pomocowych, w tym wypadku, Działania nr 5.2: „W.”.

W świetle wykładni prowspólnotowej i celowościowej również należy uznać, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, która nie będzie stanowiła obrotu ani podstawy opodatkowania o których mowa w art. 29 ust. 1 oraz od 1 stycznia 2014 art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.).

W tym miejscu wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35 ze zm.). Art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy i art. 1 pkt 24 wprowadza do ustawy art. 29a.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Generalnie ustawa o VAT, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. (art. 29 ust. 1) jak i od 1 stycznia 2014 r. (art. 29a ust. 1), jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT wskazuje to, co otrzymuje dostawca/usługodawca od nabywcy za dostarczone towary/wykonane usługi, a więc za dokonaną sprzedaż.

Cytowane powyżej przepisy, stanowią odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74 -77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na realizację projektu pn. „D.”. Dofinansowanie stanowi refundację poniesionych wydatków kwalifikowanych projektu które dotyczą:

działań związanych z organizacją doradztwa (zapewnienie doradców, pomieszczeń i materiałów biurowych dla potrzeb doradztwa itp.),
czynności związanych z zarządzaniem całym projektem, w tym również promocją, monitoringiem i rozliczeniem projektu.

Koszty te stanowią koszty ogólne projektu i nie mają bezpośredniego związku z usługami doradztwa dla beneficjentów, poniesienie ich wynika jedynie z warunków umowy o wsparcie.

Wsparcie może być udzielone w formie refundacji odpowiedniej części poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem lub też zaliczek i refundacji wydatków kwalifikowanych.

Warunkiem przyznania wsparcia ze środków unijnych jest wniesienie przez beneficjentów pomocy publicznej, pieniężnego wkładu własnego na pokrycie części kosztów kwalifikowanych projektu, jako dopełnienie finansowania przyznanego przez Instytucję Pośredniczącą (PARP).

Beneficjent wnosi wkład własny w odpowiedniej wysokości kosztów kwalifikowanych (ale nie ceny) realizowanej usługi w zależności od zakresu merytorycznego usługi oraz wielkości przedsiębiorstwa.

Refundacja kosztów kwalifikowanych projektu może służyć wyłącznie sfinansowaniu (refundacji) wydatków kwalifikowanych poniesionych bezpośrednio w związku z realizacją projektu. Dotacja nie ma charakteru wynagrodzenia za usługę, spółka realizuje projekt sfinansowany dotacją o charakterze zakupowym.

Refundacja poniesionych wydatków nie przyniesie spółce żadnego przysporzenia, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi żaden dochód, dodatkowo część kosztów nie mieszczących się w katalogu kosztów kwalifikowanych do objęcia wsparciem obciąży środki własne spółki.

Dotacja w ramach powyższej umowy nie jest przyznawana jako dopłata do ceny ani nie stanowi rekompensaty z tytułu wykonywania świadczeń po cenach obniżonych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu rozliczane są kompleksowo i dotyczą nie tylko działań związanych z organizacją doradztwa, przy czym nie da się określić jaka część dotacji pokryje tylko i wyłącznie koszty doradztwa. Katalog wydatków kwalifikowanych poza kosztami związanymi z doradztwem obejmuje również koszty związane z zarządzaniem całym projektem, w tym również promocją monitoringiem, rozliczeniem oraz audytem projektu na potrzeby PARP. Koszty te stanowią koszty ogólne projektu i nie mają bezpośredniego związku z usługami doradztwa dla beneficjentów, poniesienie ich wynika jedynie z warunków umowy o wsparcie.

Skoro – jak wskazał Wnioskodawca – pozyskane dofinansowanie stanowi refundację poniesionych przez spółkę wydatków kwalifikowanych projektu, co oznacza, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży.

Przedmiotowa dotacja nie jest bowiem przyznawana jako dopłata do ceny ani nie stanowi rekompensaty z tytułu wykonywania świadczeń po cenach obniżonych.

W konsekwencji, w związku z realizacją projektu w części dofinansowania, Wnioskodawca nie będzie otrzymywać wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Tym samym dofinansowanie w ramach projektu systemowego PARP „D.” w ramach Działania 5.2. Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, czyli otrzymany zwrot poniesionych kosztów, nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie na pokrycie kosztów realizacji wskazanego we wniosku projektu nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz art. 29a ust. 1 obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., a tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wsparcie, jakie otrzyma od Instytucji Pośredniczącej na pokrycie ściśle określonych wydatków („wydatków kwalifikowanych”) ponoszonych w związku z realizacją projektu systemowego PARP „D.” nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. art. 29 a ust.1 i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako czynność nie wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie tut. organ dodaje, że fakt zrealizowania bądź nie zysku przez dany podmiot na danej transakcji pozostaje bez wpływu na ewentualne opodatkowanie otrzymanej dotacji. Jeżeli dotacja stanowi dopłatę do ceny podlegającą opodatkowaniu to należy ja opodatkować niezależnie od tego czy podmiot osiągnął zysk czy nie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin