Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-208/14/RSz
z 6 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 28 maja 2014r. (data wpływu 29 maja 2014r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorygowania podatku VAT od nakładów poniesionych na inwestycję w związku ze zmianą przeznaczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2014r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorygowania podatku VAT od nakładów poniesionych na inwestycję w związku ze zmianą przeznaczenia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 maja 2014r. (data wpływu 29 maja 2014r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 maja 2014r. znak: IBPP2/443-208/14/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 27 kwietnia 2006 r. Wnioskodawca zakupił nieruchomość, która wg ówczesnego pozwolenia budowlanego była realizowana przez poprzedniego właściciela jak "...". W dniu 31 stycznia 2007 r. Wnioskodawca otrzymał zatwierdzenie projektu zamiennego do w/w pozwolenia budowlanego, otrzymując pozwolenie budowlane na budowę ośrodka wypoczynkowego z odnową biologiczną. W okresie od daty zakupu do chwili obecnej Wnioskodawca ponosił koszty związane z dalszą realizacją inwestycji w wysokości 2.400.000 zł brutto. Realizując inwestycję Wnioskodawca odliczał podatek VAT w pełnej wysokości (początkowo 22%, a od 01 stycznia 2011 r. - 23%). W dniu 23 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca wystąpił o zmianę pozwolenia budowlanego w zakresie przeznaczenia obiektu i otrzymał zgodę na powyższe w dniu 27 czerwca 2013 r. Zgodnie z nowym pozwoleniem budowlanym nieruchomość jest przeznaczona na obiekt o całodobowej opiece pielęgniarskiej i lekarskiej nad osobami starszymi zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wnioskodawca zamierza prowadzić dalszą budowę w ramach jego działalności gospodarczej.

W piśmie uzupełniającym z 16 maja 2014r. Wnioskodawca podał, jak następuje:

Ad. I. Art. 91 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. II.


pkt 1) Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od dnia 01.11.2004 r.

pkt 2) Zdaniem wnioskodawcy poprzedni właściciel – sprzedawca nakładów był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, o czym świadczy wystawiona przez niego faktura VAT z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości z dnia 27.04.2006 r.

pkt 3) Wnioskodawca zakupił nieruchomość od rolnika z zamiarem budowy ośrodka wypoczynkowego z odnową biologiczną.

pkt 4) Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości.

pkt 5) Faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji były wystawiane na Handel Hurtowo-Detaliczny Export-Import Z.P..

pkt 6) Inwestycja miała służyć od dnia 27.04.2006 r. do 27.06.2013 r. działalności związanej ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, tj. prowadzenie ośrodka wypoczynkowego z odnową biologiczną.

pkt 7) Wnioskodawca zamierza wykorzystać obiekt na prowadzenie działalności sklasyfikowanej według PKD jako pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych, tj. obiekt o całodobowej opiece pielęgniarskiej i lekarskiej na osobami starszymi, która zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT zwolniona jest od podatku od towarów i usług (stawka zw.).

Ponadto, Wnioskodawca wskazał właściwy dla niego organ podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy realizując dalej inwestycję w oparciu o obecne pozwolenie na budowę dla obiektu o całodobowej opiece pielęgniarskiej i lekarskiej na osobami starszymi, należy skorygować podatek VAT od inwestycji dotychczas poniesionych na nieruchomość, biorąc pod uwagę, że nieruchomość ta nadal jest w fazie inwestycji i nie ma statusu środka trwałego?

Dotychczas był odliczany podatek VAT jedynie od faktur zakupowych na ww. inwestycję.

Czy w przypadku konieczności skorygowania podatku VAT należy wziąć pod uwagę okres 5-ciu lat wstecz czy 10-ciu lat wstecz?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie uzupełniającym z 28 maja 2014 r.):

Z uwagi na fakt, że inwestycja jest w fazie realizacji, należy przy korekcie podatku VAT uwzględnić okres 5 lat wstecz. Budynki wraz z nieruchomością nie są ujęte w ewidencji środków trwałych, ponieważ budowa, ze względu na stan realizacji, nie została jeszcze oddana do użytkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując dalej inwestycję w oparciu o obecne pozwolenie na budowę obiektu o całodobowej opiece pielęgniarskiej i lekarskiej na osobami starszymi, należy skorygować podatek VAT od wydatków poniesionych na inwestycję począwszy od dnia 27.06.2013 r., tj. od chwili zmiany przeznaczenia obiektu na działalność zwolnioną z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo – prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że w trakcie realizacji inwestycji odliczanie podatku naliczonego ma jednak charakter prognozowany i planowany. Ponieważ przywołane regulacje nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia podatku w oparciu o faktyczne przeznaczenie towaru czy usługi, w cenie których podatek był zawarty, stąd też każdorazowa zmiana planów finalnego wykorzystania inwestycji, determinuje prawo do jego odliczenia.

Zatem w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ww. ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Artykuł 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Z kolei zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Z kolei, w myśl ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie nabytych towarów i usług np. ze związanych z czynnościami nie dającymi prawa do doliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi czy odwrotnie.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że po wstępnym przeznaczeniu zakupionej nieruchomości wyłącznie na cele prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (prowadzenie ośrodka wypoczynkowego z odnową biologiczną). W dniu 23 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca wystąpił o zmianę pozwolenia budowlanego w zakresie przeznaczenia obiektu i otrzymał zgodę na powyższe w dniu 27 czerwca 2013 r. Wnioskodawca w dniu 27 czerwca 2013 r. otrzymał zgodę na zmianę przeznaczenia tej nieruchomości. Wnioskodawca zamierza wykorzystać obiekt na prowadzenie działalności w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych, tj. obiekt o całodobowej opiece pielęgniarskiej i lekarskiej nad osobami starszymi, która – jak wskazał Wnioskodawca – zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT jest zwolniona od podatku od towarów i usług (stawka zw.).

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi konieczność skorygowania odliczonego podatku naliczonego.

W świetle powyższego opisu należy stwierdzić, że na etapie realizacji inwestycji związanej z budową ośrodka wypoczynkowego z odnowa biologiczną tj. budynku, który miał być wykorzystywany do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, tak więc odliczenia dokonane od momentu nabycia budynku oraz w trakcie realizacji inwestycji do momentu zmiany przeznaczenia budynku były jak najbardziej zasadne.

Z momentem natomiast zmiany przeznaczenia tego budynku, będącego jeszcze w trakcie budowy, z ośrodka wypoczynkowego z odnowa biologiczną na obiekt o całodobowej opiece pielęgniarskiej i lekarskiej nad osobami starszymi, nastąpiła zmiana przeznaczenia prowadzonej inwestycji z mającej służyć czynnościom opodatkowanym na mającą służyć czynnościom zwolnionym od podatku. Tym samym w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła ta zmiana, tj. w rozliczeniu za czerwiec 2013 r., Wnioskodawca winien był dokonać jednorazowej korekty odliczonego już podatku naliczonego i jednocześnie od tego momentu na bieżąco nie dokonywać już odliczeń od dalszej budowy. Od tego momentu Wnioskodawca wiedział już bowiem, że budynek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku.

Obowiązek dokonania korekty w przedmiotowym przypadku wynika z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, stanowiącego, iż korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Należy wskazać, że w przedmiotowym przypadku w zakresie trybu dokonania korekty znajdzie zastosowanie przepis art. 91 ust. 7d ustawy, który reguluje zasady korekty podatku naliczonego między innymi od towarów i usług, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności opodatkowanych i niewykorzystanych do tych czynności do dnia zmiany ich przeznaczenia.

Zgodnie z tym przepisem w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Zatem, w miesiącu, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia budynku, Wnioskodawca zobowiązany był dokonać jednorazowo korekty odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych do momentu zmiany przeznaczenia tego budynku (dokumentujących budowę ośrodka wypoczynkowego z odnowa biologiczną) przyjmując, że nieruchomość ta nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Jednocześnie z uwagi na to, że jak wskazano we wniosku wydatki inwestycyjne poniesione od momentu zmiany przeznaczenia przedmiotowego budynku z ośrodka wypoczynkowego z odnową biologiczną na obiekt o całodobowej opiece pielęgniarskiej i lekarskiej na osobami starszymi nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną lecz posłużą sprzedaży zwolnionej, Wnioskodawcy w świetle postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących te wydatki. Przy czym korekty przedmiotowego błędnie odliczonego podatku VAT Wnioskodawca powinien dokonać korygując deklaracje VAT-7 za miesiące, w których odliczenie zostało dokonane.

Zatem w związku z tym, że Wnioskodawca miał obowiązek dokonania korekty całości podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na wybudowanie wskazanego we wniosku budynku, stanowisko Wnioskodawcy, że korekta podatku naliczonego powinna dotyczyć tylko podatku odliczonego po zmianie przeznaczenia tego budynku, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że nie zaistniały przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, że przedmiotem interpretacji jest zagadnienie związane z korektą podatku VAT od inwestycji dotychczas poniesionych na nieruchomość, biorąc pod uwagę, że nieruchomość ta nadal jest w fazie inwestycji. Natomiast przedmiotem rozstrzygnięcia nie jest kwestia związana z określeniem stawki dla czynności polegających na pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT.

Niniejsza interpretacja traci swoją aktualność w przypadku zmiany jakiegokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Należy bowiem zauważyć, że jedynie właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej jest uprawniony do badania stanu faktycznego danej sprawy w prowadzonym w tym zakresie postępowaniu oraz oceny ewentualnej pozorności czynności mających na celu uzyskanie korzyści podatkowych.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmienić należy, że na podatniku spoczywa ciężar udokumentowania planowanych zmian, co do sposobu przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości, co powoduje, że powinny one znaleźć odzwierciedlenie w stosownych dokumentach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.