Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-101/14-3/KS
z 10 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 7 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do dochodów wydatkowanych na nabycie składników będących przedmiotem aportu (Nieruchomości) do spółki osobowej – jest prawidłowe,
  

• skutków podatkowych wniesienia aportu w postaci Nieruchomości do spółki osobowej – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do dochodów wydatkowanych na nabycie składników będących przedmiotem aportu (Nieruchomości) do spółki osobowej,
  

• skutków podatkowych wniesienia aportu w postaci Nieruchomości do spółki osobowej,
  

• skutków podatkowych przekształcenia formy prawnej spółki osobowej w spółkę kapitałową.
  
  
  

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca („Uczelnia”) jest uczelnią niepubliczną wpisaną do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych prowadzonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Uczelnia działa na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. Nr 572, z późn. zm.). Na podstawie statutu Uczelni, do jej podstawowej działalności należy m.in. (1) kształcenie studentów w celu ich przygotowania do pracy zawodowej i naukowej, (2) prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych oraz opiniodawczych i eksperckich, kształcenie i promowanie kadr naukowych, (3) kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy, (4) upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki i kultury narodowej, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych („działalność statutowa”). Od początku swojego istnienia Uczelnia nie prowadziła i nie prowadzi innej działalności poza działalnością statutową.

Część dochodów uzyskanych z działalności statutowej Uczelnia przeznaczyła na nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością posadowionego na tym gruncie budynku („Nieruchomość”). Nabyta Nieruchomość stanowi jedną z baz lokalowych Uczelni i jest wykorzystywana do prowadzenia zajęć dla studentów.

W związku z reorganizacją sposobu zarządzania majątkiem, Wnioskodawca planuje wydzielenie Nieruchomości i wniesienie jej w drodze aportu do odrębnego podmiotu, którego jedynym celem działania byłoby administrowanie i zarządzanie Nieruchomością. Podmiotem tym byłaby spółka osobowa z siedzibą w Polsce lub na Słowacji („Spółka osobowa”).

W przypadku podjęcia decyzji o przeniesieniu Nieruchomości do spółki z siedzibą na Słowacji, spółką tą byłby podmiot funkcjonujący w formie „komanditná spoloćnost” („SKS”). Wnioskodawca będzie w niej pełnić funkcję wspólnika o nieograniczonej odpowiedzialności, odpowiednika polskiego komplementariusza. Zgodnie ze słowackimi regulacjami podatkowymi, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym ustala się dla SKS, posiadającej siedzibę lub miejsce efektywnego zarządu na terytorium Słowacji jako dla odrębnego od wspólników podmiotu. Od tak ustalonej podstawy odejmuje się część przypadającą na wspólników o nieograniczonej odpowiedzialności, określoną proporcjonalnie do ich udziałów w zysku SKS wskazanych w umowie spółki. Wyłączona z podstawy opodatkowania SKS kwota przypadająca wspólnikom o nieograniczonej odpowiedzialności stanowi dochód tych wspólników podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W efekcie, w odniesieniu do dochodów SKS, które będą przypadały Wnioskodawcy, to Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku dochodowego, a nie SKS. Natomiast pozostała po odjęciu dochodów przypadających na udziały wspólników o nieograniczonej odpowiedzialności (w tym na udział Wnioskodawcy) kwota stanowić będzie dochód SKS i będzie podlegać opodatkowaniu na poziomie SKS. Zatem, w zakresie dochodów przypadających na udział Wnioskodawcy, SKS nie będzie podatnikiem podatku dochodowego ani w Polsce, ani na Słowacji. SKS w zakresie dochodów przypadających Wnioskodawcy będzie w konsekwencji spółką transparentną podatkowo, posiadającą cechy polskiej spółki osobowej.

Niezależnie jednak od jurysdykcji Spółki osobowej, poza Wnioskodawcą, jej wspólnikami będą osoby fizyczne lub osoby prawne, polscy rezydenci podatkowi.

Nieruchomość zostanie przeniesiona do Spółki osobowej w formie aportu na pokrycie wkładu Wnioskodawcy. Dalsze korzystanie z Nieruchomości przez Wnioskodawcę odbywać się będzie na podstawie umowy leasingu finansowego zawartej ze Spółką osobową.

Nie jest wykluczone, że w przyszłości Spółka osobowa zostanie przekształcona w spółkę kapitałową. W przypadku spółki polskiej będzie to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.), a w przypadku spółki słowackiej „spoločnost`s ručenim obmedzeným” (s.r.o.), stanowiąca odpowiednik polskiej sp. z o.o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki osobowej, dochód Uczelni wydatkowany na nabycie składników aportu korzysta nadal ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1b ustawy o CIT, w stosunku do dochodów wydatkowanych uprzednio na zakup składników będących przedmiotem aportu?
2. Czy wniesienie przez Uczelnię do Spółki osobowej Nieruchomości nie będzie stanowiło, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT, zdarzenia powodującego powstanie przychodu podatkowego po stronie Uczelni?
3. Czy przekształcenie Spółki osobowej w spółkę kapitałową nie będzie zdarzeniem powodującym powstania przychodu podatkowego po stronie Uczelni?

Przedmiotem interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytań oznaczonych numerami 1 i 2. W pozostałym zakresie, tj. odnośnie pytania numer 3, dotyczącego skutków podatkowych przekształcenia formy prawnej spółki osobowej w spółkę kapitałową, sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie Nieruchomości, która została nabyta przez Uczelnię w celu wykonywania działalności statutowej polegającej na kształceniu studentów i faktycznie była z tym zakresie wykorzystywana, nie powoduje utraty przez Uczelnię prawa do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 z związku z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz, 397, z późn. zm.), w stosunku do dochodu uprzednio wydatkowanego na jej zakup.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Art. 17 ust. 1b ustawy o CIT zastrzega jednak, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

W efekcie zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, zgodnie z art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o CIT nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy o CIT, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, przytoczone powyżej przepisy oznaczają, że co do zasady dochód podmiotów realizujących cele określone w poszczególnych punktach art. 17 (np. w zakresie edukacji) będzie zwolniony od podatku dochodowego, jeżeli zostanie:

1. przeznaczony na cele społecznie użyteczne określone w tych przepisach,
2. wydatkowany - bez względu na termin - na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że ustawa o CIT nie wskazuje żadnego dodatkowego warunku w postaci przedziału czasowego stanowiącego minimalny okres wykorzystywania środków trwałych na cele działalności statutowej. Przepisy ustawy o CIT nie uzależniają możliwości korzystania ze zwolnienia dochodu, w części wydatkowanej na nabycie środków trwałych służących bezpośrednio działalności statutowej, od upływu określonego czasu, w trakcie którego podatnik nie zbędzie środka trwałego nabytego z tego dochodu lub też nie zmieni sposobu jego wykorzystywania, w sposób inny niż do realizacji celów statutowych wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W związku z tym, skoro Wnioskodawca przeznaczył dochód na nabycie Nieruchomości, która wykorzystywana była jako baza lokalowa Uczelni do prowadzenia działalności statutowej, takie działanie mieściło się niewątpliwie w hipotezie art. 17 ust. 1b ustawy o CIT. Jednocześnie planowane obecnie przeniesienie Nieruchomości nie będzie już wpływać na ocenę sposobu wydatkowania dochodów pierwotnie przeznaczonych na jej zakup. Tym samym przeniesienie Nieruchomości nie pozbawi Uczelni prawa do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Skoro więc wydatkowanie i przeznaczenie dochodu Wnioskodawcy spełniło przesłanki zawarte w art. 17 ust. 1b ustawy o CIT, zastosowania w sprawie Wnioskodawcy nie znajdzie art. 25 ust. 4 ustawy o CIT.

Wyżej przedstawione stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w utrwalonej już linii orzeczniczej sądów administracyjnych. W swoim wyroku z dnia 30 stycznia 2013 r. (sygn. akt II FSK 1237/11) Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”) analizując przypadek uczelni wyższej wskazał, że prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT uzależnione jest od spełnienia dwóch przesłanek: „Po pierwsze, podatnik musi prowadzić działalność statutową wymienioną w tym przepisie, a po drugie, podlegające zwolnieniu dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na realizację tej działalności. Zwolnienie, o którym mowa, nie obejmuje dochodów wydatkowanych na inne cele niż wymienione we wspomnianym przepisie. Stanowi o tym wprost art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodzić się należy z poglądem Sądu pierwszej instancji, że nie jest dopuszczalne wprowadzanie do konstrukcji zwolnienia podatkowego dodatkowego kryterium, od którego zależy korzystanie z tego zwolnienia. Dla zastosowania zwolnienia nie ma natomiast znaczenia, że w późniejszym czasie podatnik określone środki majątkowe przeniesie na inny podmiot i to bez względu na to, czy wcześniej zostały one wykorzystane do realizacji celów statutowych podatnika. Stanowiłoby to wprowadzenie nie przewidzianego przepisami prawa ograniczenia, które nie jest dopuszczalne”.

Powyższe stanowisko NSA podtrzymał również w wyroku z dnia 30 stycznia 2013 r. (sygn. akt II FSK 45/12), w którym analizując przypadek uczelni wyższej stwierdził, że „(...) w stanie faktycznym zaprezentowanym przez wnioskodawcę wyzbycie się przez niego nabytych środków trwałych przeznaczonych na określone cele wskazane w ustawie (i z tego tytułu objętego zwolnieniem podatkowym) na rzecz innego podmiotu, nie powoduje utraty prawa do tego zwolnienia. Innymi słowy, nie ma znaczenia to, co stanie się z użytymi przez podatnika na cel statutowy środkami w sytuacji, gdy cel statutowy zostanie już zrealizowany bądź podatnik zaprzestanie jego realizacji”.

Wskazać przy tym należy, że powyższe konkluzje składów orzekających NSA są analogiczne do tez NSA w wyroku z dnia 18 stycznia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1369/10), w którym NSA uznał za niedopuszczalne wprowadzanie do konstrukcji zwolnienia podatkowego zawartego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dodatkowego kryterium, od którego zależy korzystanie z tego zwolnienia. W rozpatrywanej sprawie NSA nie zgodził się ze stanowiskiem organu podatkowego, który twierdził że „podatnik traci zwolnienie w sytuacji, gdy swój dochód (w niniejszej sprawie określone środki majątkowe) przeniesie na rzecz innego podmiotu, i to niezależnie od tego czy dochód ten wcześniej został wykorzystany do realizacji celów statutowych tego podatnika”. NSA uznał, że tak sformułowanego ograniczenia nie można odnaleźć w przepisach ustawy o CIT i kłóci się to z wykładnią przepisów z których wynika prawo do zwolnienia.

Reasumując, przeniesienie przez Wnioskodawcę Nieruchomości nie spowoduje utraty prawa do zwolnienia z podatku dochodu przeznaczonego na jej nabycie.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, wniesienie przez Uczelnię Nieruchomości do Spółki osobowej aportem nie będzie stanowiło zdarzenia powodującego powstanie przychodu podatkowego po stronie Uczelni.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Dochodem, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Mając na uwadze katalog przychodów podatkowych zawartych w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, za przychód należy uznać wymierne i definitywne przysporzenie majątkowe po stronie podatnika.

Niemniej zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT tworzy więc generalną zasadę wyłączenia spod opodatkowania przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną.

Skoro więc, wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki niebędącej osobą prawną (Spółki osobowej) tytułem wkładu niepieniężnego Nieruchomości, w sposób przewidziany w art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT, nie skutkuje powstaniem po jego stronie przychodu podatkowego, to nie może powstać dochód który mógłby zostać wydatkowany niezgodnie z hipotezą art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W konsekwencji, brak wystąpienia przychodu podatkowego przy aporcie Nieruchomości do Spółki osobowej, zdaniem Wnioskodawcy prowadzi do wniosku, że dalsze dywagacje, czy przepisy dotyczące zwolnienia przedmiotowego zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT znajdą zastosowania w jego przypadku, należy uznać za bezprzedmiotowe.

Takie same wnioski płyną z analizy interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lutego 2010 r. (sygn. IPPB5/423-752/09-4/AM), w której stwierdził, że „wniesienie przez Wnioskodawcę (Uczelnię) udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu jednej z działek wraz z prawem własności budynku znajdującego się na tej działce tytułem pokrycia wkładu nie spowoduje powstania przychodu u wnioskodawcy. Pomimo, iż w wyniku wniesienia wkładu niepieniężnego nastąpi przeniesienie własności przedmiotu tego wkładu na spółkę komandytową, to jednak na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przeniesienie to będzie zdarzeniem podatkowo neutralnym. Reasumując, w przypadku wniesienia przez Uczelnię do spółki celowej - komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynków znajdujących się na tym gruncie, po stronie Uczelni nie powstanie przychód podatkowy, a zatem przepisy dotyczące zwolnienia przedmiotowego zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 nie znajdą zastosowania.

Powyższa konkluzja Dyrektora zawarta w przywołanej wyżej interpretacji dotycząca braku powstania przychodu przy wniesieniu wkładu niepieniężnego do spółki niebędącej osobą prawną wynika wprost z literalnej wykładni art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, co do zasady, aby uznać dany podmiot, za spółkę niebędącą osobą prawną w rozumieniu ustawy o CIT, musi ona być spółką która nie jest opodatkowana ani podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ani podatkiem dochodowym od osób prawnych. Do takich spółek (nieopodatkowanych PIT jak i CIT) zalicza się wszystkie polskie spółki osobowe, Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że ustawa o CIT nie różnicuje skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki niebędącej osobą prawną w zależności od miejsca siedziby spółki niebędącej osobą prawną czy też prawa handlowego kraju, na podstawie którego utworzona została spółka niebędącą osobą prawną. Zatem art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT powinien mieć również zastosowanie do wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) przez Wnioskodawcę zarówno do polskiej spółki osobowej jak i do SKS, w przypadku uznania SKS za spółkę niebędącą osobą prawną w rozumieniu ustawy o CIT.

Należy wskazać, że SKS, jak o tym była mowa w zdarzeniu przyszłym, w zakresie dochodów przypadających na udział Wnioskodawcy jest spółką transparentną podatkowo, czyli w zakresie dochodów Wnioskodawcy SKS nie jest podatnikiem słowackiego podatku dochodowego od osób prawnych i/lub fizycznych. Oznacza to, że dochód osiągnięty przez SKS w części przypadającej na wspólników o nieograniczonej odpowiedzialności, w tym na Wnioskodawcę, będzie dochodem tychże wspólników, którzy z tego tytułu będą zobowiązani do rozliczenia podatku dochodowego. W świetle powyższego należy uznać, że SKS jest spółką niebędącą osobą prawną w rozumieniu art. 4a pkt 14 ustawy o CIT. Oznacza to, że wniesienie aportem przez Wnioskodawcę Nieruchomości do SKS nie będzie stanowić przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT.

Takie wyłączenie przychodu spod opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT oraz umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 18 sierpnia 1994 r. potwierdzone zostało w następujących indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lipca 2013 r.
  (sygn. IPPB1/415-559/13-2/EC);
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2013 r.
  (sygn. ILPB1/415-339/13-3/AP);
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2013 r.
  (sygn. IPPB1/415-62/13-3/MS);
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2013 r.
  (sygn. IBPBI/1/415-1543/12/BK);
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 października 2012 r. (sygn. IPPB1/415-1229/12-2/AM);
  
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 października 2012 r. (sygn. IPPB1/415-971/12-2/MT).
  
  
  

Dodatkowo wskazać można, że wniesienie aportem do Spółki osobowej Nieruchomości nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącego aport (Wnioskodawcy). W zamian za wniesiony wkład niepieniężny, Wnioskodawca otrzyma bowiem jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach Spółki osobowej oraz prawa i obowiązki związane z reprezentowaniem spółki. Wnioskodawca nie otrzyma natomiast od Spółki osobowej w zamian za wniesiony aport świadczenia ekwiwalentnego w postaci zapłaty ceny nabycia lub innego świadczenia, którego skutkiem byłby trwały przyrost majątku wspólnika. Wnioskodawca nie otrzyma od Spółki osobowej akcji, udziałów lub innych praw majątkowych. Dodatkowo, Wnioskodawca podobnie jak komplementariusz w polskiej spółce komandytowej, będzie ponosił odpowiedzialność osobistą za zobowiązania Spółki osobowej. Nie można zatem mówić w tej sytuacji o „odpłatnym zbyciu” w przypadku wniesienia aportem Nieruchomości przez Wnioskodawcę. W związku z tym, Spółka osobowa może być uznana za spółkę niebędącą osobą prawną w świetle art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawca wniesie aportem Nieruchomość do słowackiej SKS, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego od całości swoich dochodów, gdyż w części przypadającej na udział Wnioskodawcy jest spółką transparentną podatkowo, takie zdarzenie prawne dla Wnioskodawcy pozostanie podatkowo neutralne w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez Uczelnię aportem Nieruchomości do Spółki osobowej, nie będzie zdarzeniem powodującym powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do dochodów wydatkowanych na nabycie składników będących przedmiotem aportu (Nieruchomości) do spółki osobowej – jest prawidłowe,
  

• skutków podatkowych wniesienia aportu w postaci Nieruchomości do spółki osobowej – jest prawidłowe.
  
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

W toku wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie. Z uwagi na powyższe, przywołane rozstrzygnięcia sądów administracyjnych oraz interpretacje indywidualne mają jedynie walor informacyjny i nie mogą być wiążące dla tutejszego organu podatkowego w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.