INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 07 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 17 i 19 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 13 kwietnia 2012 r. znak: IBPP2/443-117/12/ICz, IBPB II/1/436-42/12/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 17 kwietnia 2012 r. (uiszczenie dodatkowej opłaty) oraz w dniu 19 kwietnia 2012 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 13 maja 2011 r. Spółka z o.o. X udzieliła pożyczki Wnioskodawcy (Sportowej Spółce Akcyjnej). Oba podmioty prowadzą działalność gospodarczą i są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Pożyczka była zaciągnięta na bieżące finansowanie działalności Wnioskodawcy. Spółka X udzielając pierwszej pożyczki nie kwestionowała możliwości udzielenia Wnioskodawcy pożyczki również w przyszłości, jeśli strony dojdą do porozumienia, co do warunków nowej transakcji. Wnioskodawca złożył z ostrożności w Urzędzie Skarbowym deklarację PCC-3 i zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych; nie mając jednak pewności co do interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku od towarów i usług planował wystąpić o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami kolejna pożyczka została udzielona przez Spółkę X w grudniu 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym pożyczki udzielone Wnioskodawcy przez Spółkę X powinny podlegać pod opodatkowanie na gruncie podatku od towarów i usług zgodnie z obowiązującymi w tym podatku zasadami, czy na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych i Wnioskodawca powinien był uiścić podatek od tych czynności...

Zdaniem Wnioskodawcy zawarte przez niego ze Spółką X umowy pożyczki nie podlegają opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych lecz na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, na zasadach wskazanych poniżej.

Wnioskodawca wskazał, iż dla przedstawionego stanu faktycznego znaczenie mają następujące okoliczności:

Oba podmioty występowały w ramach udzielonej pożyczki jako przedsiębiorcy i czynni podatnicy podatku od towarów i usług. Spółka X udzieliła pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a środki otrzymane w ramach transakcji posłużyły Wnioskodawcy na finansowanie jego bieżącej działalności.

Bez wątpienia udzielenie pożyczki mieści się w definicji usługi, przyjętej dla potrzeb podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług przez podlegające opodatkowaniu odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ppkt b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Szczególnym zasadom podlegają jednak te transakcje, w których choć jedna ze stron jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług.
   
   

Wskazane w ustawie wyjątki, nie mają zastosowania w niniejszym stanie faktycznym, dlatego nie wymagają komentarza.

Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wskazuje jednoznacznie, że zawarte umowy pożyczki nie podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Powinny one zostać opodatkowane na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Według Wnioskodawcy, po ustaleniu, że przedmiotowe pożyczki podlegają regulacjom dotyczącym podatku od towarów i usług, wskazać należy, iż zastosowanie powinien znaleźć art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe pożyczki powinny podlegać regulacji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, a zgodnie z nią powinny zostać zwolnione z podatku. Zwolnienie z podatku od towarów i usług skutkuje również niepodleganiem przedmiotowych pożyczek regulacjom zawartym w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zaznacza się, iż przywołując powyżej stanowisko Wnioskodawcy – z uwagi na zakres niniejszej interpretacji – pominięto większą jego część, która odnosi się wyłącznie do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), jak również pominięto, odnoszące się do tej ustawy i przywołane przez Wnioskodawcę – wyroki sądowe oraz interpretacje organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Przy czym zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Pod pojęciem rzeczy ujętym w ww. przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

Zatem, co do zasady umowy pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek przedstawione stanowisko Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje – dokonane pomiędzy wskazanymi we wniosku podmiotami – podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący Sportową Spółką akcyjną, zaciągnął w 2011 r. dwie pożyczki od Spółki z o.o. X. Oba podmioty prowadzą działalność gospodarczą i są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, iż niniejszą interpretacją dokonuje się rozstrzygnięcia jedynie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, natomiast nie rozstrzyga się czy czynności udzielenia pożyczek są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub też są z tego podatku zwolnione. W tym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie, podlegające generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki będą wyłączone z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm) umowy pożyczki uznane zostaną za podlegające opodatkowaniu tym podatkiem lub mieszczące się w zakresie zwolnienia od tego podatku.

Wnioskodawca uważa, że przedmiotowe pożyczki powinny podlegać uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług, a zgodnie z nią powinny zostać zwolnione z podatku. Zwolnienie z podatku od towarów i usług skutkuje również wyłączeniem przedmiotowych pożyczek z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem z ustaleń Wnioskodawcy będzie wynikało, że usługi udzielonych mu pożyczek w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podlegają uregulowaniom tejże ustawy (w tym, na mocy tejże ustawy usługi pożyczek będą zwolnione z podatku od towarów i usług) – co jak wskazano powyżej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych – to pożyczki te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych – są z niego wyłączone.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.