INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2012r. (data wpływu do organu 19 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania gruntu wraz z rozpoczętym procesem inwestycyjnym dotyczącym jednorodzinnego budynku mieszkalnego, w sytuacji gdy zakończona będzie Faza I i II inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie gruntu wraz z rozpoczętym procesem inwestycyjnym dotyczącym jednorodzinnego budynku mieszkalnego, w sytuacji gdy zakończona będzie Faza I inwestycji.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 czerwca 2012r. Nr IBPP1/443-445/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i obrotu nieruchomościami oraz w zakresie czynności deweloperskich. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza zbywać na rzecz indywidualnych inwestorów działki gruntu wraz z wybudowanymi, w oparciu o uzyskane pozwolenia budowlane, nowymi jednorodzinnymi budynkami mieszkalnymi spełniającymi wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.; dalej ustawa VAT). Z indywidualnymi inwestorami Wnioskodawca zawiera przedwstępne umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego dotyczące powyższych inwestycji. W zależności od konkretnego przypadku Wnioskodawca może zbywać w finalnej przyrzeczonej umowie sprzedaży działki gruntu z wybudowanym jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym spełniającym wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy VAT lub działki gruntu z rozpoczętymi pracami budowlanymi dotyczącymi takiego budynku jednakże w sytuacji gdy prace budowlane nie zastały w pełni ukończone. Mając na względzie proces inwestycyjny wydzielić można kolejno następujące po sobie etapy realizacji inwestycji na rzecz indywidualnego klienta:

1. niwelacja terenu i przygotowanie gruntu pod wykonanie inwestycji (Faza I),
2. wytyczenie granic budynku, wstępne prace ziemne dotyczące budowy (Faza II),
3. postawienie fundamentów budynku (Faza III),
4. postawienie murów i stropów budynku (Faza IV),
5. stan surowy otwarty przykryty dachem - wybudowana pełna bryła budynku bez wstawienia okien i drzwi (Faza V),
6. stan surowy zamknięty - wybudowana pełna bryła budynku z wstawionymi oknami i drzwiami (Faza VI).
   
   

Co do zasady Spółka wykonywać będzie prace budowlane zgodnie z założeniami i projektem architektonicznym przedstawionym przez klienta. W przypadku zbycia gruntu z rozpoczętymi lecz nieukończonymi pracami budowlanymi (określona faza inwestycji) nowy właściciel (inwestor osoba fizyczna) kontynuować będzie rozpoczętą budowę.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25 czerwca 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla terenu na którym znajdują się działki gruntu zbywane przez Wnioskodawcę, nieruchomość jest sklasyfikowana jako obszar mieszkaniowo-usługowy intensywnej zabudowy przy czym jako przeznaczenie dopuszczalne ustala się m.in. zabudowę jednorodzinną Takie też będzie przeznaczenie terenu w momencie dostawy realizowanej przez Wnioskodawcę.

Przygotowanie gruntu pod wykonanie inwestycji obejmuje prace wstępne takie jak oczyszczenie terenu i jego wyrównanie w celu umożliwienia wjazdu i instalacji maszyn budowlanych, oznaczenie terenu, na którym będzie prowadzona inwestycja, zabezpieczenie dojazdu do terenu.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż wytyczenie granic budynku oraz wstępne prace ziemne dotyczące budowy oznaczają: budowlane umiejscowienie bryły budynku na działce (oznaczenie miejsca gdzie przebiegać będą ściany budynku w stosunku do ułożenia i przebiegu danej działki wykonane przez uprawnionego geodetę) wraz z wstępnymi pracami ziemnymi związanymi z tym procesem (np. usuniecie wierzchniej warstwy ziemi jeśli jest to konieczne do wytyczenia granic budynku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka stawka podatku od towarów i usług znajdzie zastosowanie do transakcji zbycia przez Wnioskodawcę gruntu wraz z rozpoczętym procesem inwestycyjnym dotyczącym jednorodzinnego budynku mieszkalnego spełniającego wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy VAT w sytuacji gdy zakończona będzie Faza I i II inwestycji...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Spółka zbywać będzie na rzecz indywidualnego inwestora grunt wraz z rozpoczętym procesem inwestycyjnym dotyczącym jednorodzinnego budynku mieszkalnego spełniającego wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy VAT w sytuacji gdy zakończona będzie jedynie Faza I i II inwestycji, do całego wygenerowanego obrotu zastosowanie znajdzie podstawowa stawka VAT w wysokości 23%.

Poniżej zaprezentowana jest argumentacja wspierająca przyjęte stanowisko.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, to z preferencji takiej korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony. Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., podstawowa stawka podatku wynosi 23%. Obniżoną 8% stawkę podatku stosuje się natomiast między innymi do dostawy, budowy, remontu modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 ustawy VAT w związku z art. 146a pkt 2 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 41 ust 12a ustawy VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264.

W myśl art. 41 ust. 12b ustawy VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Należy jednocześnie stwierdzić, że zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Ustawa VAT poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, oznacza to iż dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (dalej: PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z PKOB, przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych, będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Dla analizy zagadnienia będącego przedmiotem zapytań Spółki istotne znaczenie będą miały również tezy wyrażone w piśmie Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999r. nr SRI-4-WSK-12-535/99 (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanych zagadnień, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży taki obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określanym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Zdaniem Spółki mając na względzie przedstawione powyżej regulacje oraz definicje obiektu budowlanego oraz budynku wynikające z zapisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm., dalej: ustawa Prawo budowlane), choć rozpoczęte prace budowlane na gruncie inwestycyjnym dotyczą budynków mieszkalnych, które po ukończeniu spełniałyby wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy VAT, zaawansowanie prac w Fazie I i II inwestycji jest niewystarczające aby można było uznać, że Wnioskodawca dokonuje dostawy opodatkowanej preferencyjną 8% stawka podatku VAT. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonywać będzie zatem zbycia niezabudowanej działki gruntu i do całości wygenerowanego obrotu zastosowanie znajdzie 23% stawka podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 2 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl art. 41 ust. 12b ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Stosownie do postanowień art. 41 ust. 12c ustawy o VAT w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z PKOB, przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych, będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. W przypadku budynków połączonych między sobą (np. domy bliźniacze lub szeregowe), budynek jest budynkiem samodzielnym, jeśli jest oddzielony od innych jednostek ścianą przeciwpożarową od fundamentu po dach. Gdy nie ma ściany przeciwpożarowej, budynki połączone między sobą uważane są za budynki odrębne, jeśli mają własne wejścia, są wyposażone w instalacje i są oddzielnie wykorzystywane.

Natomiast budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wskazać należy, iż zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999r. nr SRI-4-WSK-12-535/99 (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

W art. 3 pkt 1a, 1b, 1c, 2, 2a i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) zostały zdefiniowane nw. pojęcia:

1. obiekt budowlany to:
   1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   2. budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   3. obiekt małej architektury;
2. budynek - to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
   2a) budynek mieszkalny jednorodzinny – to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;
3. budowla - każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów usług, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i obrotu nieruchomościami oraz w zakresie czynności deweloperskich. Wnioskodawca zamierza zbywać na rzecz indywidualnych inwestorów działki gruntu wraz z wybudowanymi, w oparciu o uzyskane pozwolenia budowlane, nowymi jednorodzinnymi budynkami mieszkalnymi spełniającymi wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z indywidualnymi inwestorami Wnioskodawca zawiera przedwstępne umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego dotyczące powyższych inwestycji. W zależności od konkretnego przypadku Wnioskodawca może zbywać w finalnej przyrzeczonej umowie sprzedaży działki gruntu z wybudowanym jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym spełniającym wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy VAT lub działki gruntu z rozpoczętymi pracami budowlanymi dotyczącymi takiego budynku jednakże w sytuacji gdy prace budowlane nie zastały w pełni ukończone. Mając na względzie proces inwestycyjny wydzielić można kolejno następujące po sobie etapy realizacji inwestycji na rzecz indywidualnego klienta.

Faza I obejmować będzie niwelację terenu i przygotowanie gruntu pod wykonanie inwestycji, a Faza II wytyczenie granic budynku, wstępne prace ziemne dotyczące budowy.

Co do zasady Spółka wykonywać będzie prace budowlane zgodnie z założeniami i projektem architektonicznym przedstawionym przez klienta. W przypadku zbycia gruntu z rozpoczętymi lecz nieukończonymi pracami budowlanymi (określona faza inwestycji) nowy właściciel (inwestor osoba fizyczna) kontynuować będzie rozpoczętą budowę.

W zakresie Fazy I i II inwestycji – Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla terenu, na którym znajdują się działki gruntu, nieruchomość jest sklasyfikowana jako obszar mieszkaniowo-usługowy intensywnej zabudowy przy czym jako przeznaczenie dopuszczalne ustala się m.in. zabudowę jednorodzinną Takie też będzie przeznaczenie terenu w momencie dostawy realizowanej przez Wnioskodawcę.

Przygotowanie gruntu pod wykonanie inwestycji (Faza I) obejmuje prace wstępne takie jak oczyszczenie terenu i jego wyrównanie w celu umożliwienia wjazdu i instalacji maszyn budowlanych, oznaczenie terenu na którym będzie prowadzona inwestycja, zabezpieczenie dojazdu do terenu.

Natomiast wytyczenie granic budynku oraz wstępne prace ziemne dotyczące budowy (Faza II) oznaczają: budowlane umiejscowienie bryły budynku na działce (oznaczenie miejsca gdzie przebiegać będą ściany budynku w stosunku do ułożenia i przebiegu danej działki wykonane przez uprawnionego geodetę) wraz z wstępnymi pracami ziemnymi związanymi z tym procesem (np. usuniecie wierzchniej warstwy ziemi jeśli jest to konieczne do wytyczenia granic budynku).

W świetle powyższego należy zaznaczyć, iż dokonanie czynności takich jak przygotowanie gruntu pod wykonanie inwestycji oraz wytyczenie granic budynku oraz wstępne prace ziemne dotyczące budowy, nie jest wystarczające, aby można było uznać inwestycję za budynek czy budowlę, czy ich część (budynku/budowli), gdyż jak wskazano wcześniej za towar uważa się jedynie takie części budynków lub budowli, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia ze zbyciem niezabudowanej działki.

W sprawie nie znajdzie zatem zastosowania przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, gdyż przedmiotem dostawy nie będzie budynek, budowla ani ich część.

Odnośnie opodatkowania gruntu niezabudowanego należy zauważyć, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustawa ta określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy, przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast w myśl art 4 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Z wniosku wynika, że przedmiotowy grunt został sklasyfikowany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako obszar mieszkaniowo-usługowy intensywnej zabudowy z dopuszczalną zabudową jednorodzinną.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż w przypadku planowanej transakcji zbycia inwestycji w Fazie I i II mamy do czynienia ze zbyciem gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę.

Zatem zbycie przedmiotowego gruntu (Faza I i II inwestycji) będzie podlegało opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.