Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-358/14/KK
z 18 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2014 r. (data wpływu 1 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 23 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest rolnikiem. Dokonuje dostawy produktów rolnych i z tego tytułu jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jego działalność rolnicza polega na sprzedaży mleka uzyskiwanego od hodowanych przez siebie krów, sporadycznie dokonuje dostaw bydła. Wcześniej był rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ale w 2009 r. zrezygnował z tego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 3 tej ustawy.

Wnioskodawca od 2004 r. jest właścicielem działki gruntu, która wchodzi w skład Jego gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Działka ta stanowi odrębną nieruchomość, dla której urządzona jest samodzielna księga wieczysta, w ewidencji gruntów sklasyfikowana jest jako grunty orne. W dniu 19 listopada 2013 r. Wnioskodawca podpisał dwie umowy:

1. Umowa najmu części tej działki o pow. ok. 6850 m2 na okres 10 lat, na podstawie której najemca wybuduje, będzie utrzymywał i korzystał z odcinka drogi do budowanej przez siebie w okolicy farmy wiatrowej.
2. Umowa dzierżawy opisanej działki na okres 29 lat, polegająca na korzystaniu i pobieraniu wszelkich pożytków, w szczególności pożytków wynikających z energii siły wiatru dostępnej w słupie powietrza nad działką. Na podstawie tej umowy Wnioskodawca zezwolił na wybudowanie fundamentów, instalację masztu turbiny wiatrowej, ułożenie wymaganej sieci przyłączeniowej i telekomunikacyjnej, wybudowanie wymaganych stacji rozdzielczych, pomiarowych i transformatorowych oraz wybudowanie na działce niezbędnych dróg dojazdowych wraz z placem manewrowym.

W tym samym dniu na rzecz tejże firmy ustanowił odpłatną służebność przesyłu na wydzierżawianej nieruchomości na czas 30 lat. Polega ona na:

• prawie budowy, korzystania i utrzymania na terenie nieruchomości elektroenergetycznych linii kablowych średniego napięcia do 30 kV wraz z towarzyszącymi kablami światłowodowymi przebiegającymi pod powierzchnią ziemi,
• prawie usunięcia krzewów rosnących na trasie budowanych linii,
• prawie nieograniczonego dostępu do nieruchomości w celu wykonania niezbędnych robót związanych z budową, eksploatacją, konserwacją i naprawą oraz przebudową i remontami linii, w szczególności swobodnego dojścia i dojazdu na teren nieruchomości sprzętem niezbędnym do wykonania tych prac,
• obowiązku każdoczesnego właściciela nieruchomości powstrzymania się w odległości 1 m w obie strony od linii od budowy budynków, sadzenia drzew oraz dokonywania na tym obszarze wszelkich działań, które mogłyby prowadzić do uszkodzenia lub utrudnienia linii kablowych.

Z tytułu ustanowienia służebności przesyłu i korzystania z niej przez cały okres jej istnienia ustalono jednorazowe wynagrodzenie.

Z tytułu dzierżawy ustalono czynsz dzierżawny płatny raz do roku za każdy rok jej trwania, z tytułu najmu ustalono jednorazowy czynsz płatny w dwóch ratach.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań zmierzających do zawarcia umowy dzierżawy i ustanowienia służebności (ogłoszenia, poszukiwanie przy pomocy wyspecjalizowanych firm). Nie udostępnia zarobkowo swoich gruntów innym podmiotom w sposób stały, podejmując w tym celu aktywne działania i angażując określone środki.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

Czy wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu i korzystania z niej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też jest od niego zwolnione?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

• ustanowienia służebności gruntowej,
• rekultywacji gruntów,
• szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie
• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o której mowa w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W przepisie tym nie ma mowy o służebności przesyłu. Jednak należy zwrócić uwagę, że wprowadzony on został do obrotu prawnego z dniem 1 stycznia 2005 r. (ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw). Wprowadzenie tego zwolnienia było następstwem zmiany orzecznictwa Sądu Najwyższego, dopuszczającego możliwość ustanowienia służebności gruntowej również w przypadku realizacji inwestycji związanej z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 49 Kodeksu cywilnego (uchwała Sądu Najwyższego z 17 stycznia 2003 r., III CZP 79/02). Począwszy od 1 stycznia 2005 r. zwolnione od podatku dochodowego stały się zatem dochody uzyskane w związku z otrzymanymi przez posiadaczy gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego odszkodowaniami z tytułu ustanowienia służebności gruntowej w przypadku realizacji tzw. inwestycji liniowych.

Z dniem 3 sierpnia 2008 r. wprowadzono od Kodeksu cywilnego, obok istniejącej już służebności gruntowej instytucję służebności przesyłu. Od tego dnia dla realizacji inwestycji liniowych nie można ustanawiać służebności gruntowych, lecz służebności przesyłu. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest to, że zastąpienie na gruncie prawa cywilnego służebności gruntowej służebnością przesyłu (w przypadku ograniczenia prawa własności właściciela na rzecz podmiotu, który zamierza realizować inwestycję dotyczącą budowy urządzeń infrastruktury technicznej, lub który użytkuje takie urządzenia), nie zmieniło ani celu ani treści tych służebności. Jednakże treść art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po dodaniu do Kodeksu cywilnego instytucji służebności przesyłu, nie uległa zmianie. W związku z tym całkowicie uprawnione jest stanowisko, że przepis ten dotyczy również odszkodowań (wynagrodzeń) wypłacanych na podstawie umowy posiadaczom gospodarstw rolnych z tytułu ustanowienia na ich gruntach służebności przesyłu.

Stanowisko takie znajduje poparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładem są wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych - WSA w Olsztynie z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Ol 591/12; WSA w Białymstoku z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 610/13 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie: z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt II FSK 88/10; z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 654/10; z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 2131/11; z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 3050/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Powołany wyżej art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Wskazać przy tym należy, że ww. zwolnienie przysługuje tylko i wyłącznie posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, którego to pojęcia ustawa o podatku dochodowym nie definiuje. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła jednak, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381 z późn. zm.).

Stosownie do art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 stanowi, iż za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Należy więc podkreślić, że gospodarstwem rolnym w myśl ustawy o podatku rolnym są grunty o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. Grunty np. z uwagi na ich różne położenie nie muszą stanowić zorganizowanej całości. Takie rozumienie gospodarstwa rolnego powoduje m.in., że za gospodarstwo należy uznać grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha, nawet wówczas, gdy nie istnieje pomiędzy nimi żadna więź ekonomiczna. Jedynym elementem łączącym grunty jest osoba właściciela tego gruntu.

Służebność gruntowa uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2014 r. poz. 121). Przepis ten stanowi, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Natomiast zgodnie z art. 3051 Kodeksu cywilnego, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Stosownie do art. 3054 Kodeksu cywilnego, do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

W myśl art. 3052 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. (art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego).

W świetle powyższego służebność przesyłu jest ustanawiana na rzecz przedsiębiorcy za odpowiednim wynagrodzeniem należnym od przedsiębiorcy na rzecz właściciela nieruchomości obciążonej. Wymaga to zawarcia stosownej umowy przez zainteresowane strony albo wydania konstytutywnego orzeczenia sądu (postanowienia), zapadającego na wniosek strony występującej z roszczeniem o ustanowienie służebności przesyłu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem. Od 2004 r. jest właścicielem działki gruntu, która wchodzi w skład Jego gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Działka ta stanowi odrębną nieruchomość, dla której urządzona jest samodzielna księga wieczysta, w ewidencji gruntów sklasyfikowana jest jako grunty orne. W dniu 19 listopada 2013 r. Wnioskodawca ustanowił odpłatną służebność przesyłu na wydzierżawianej nieruchomości na czas 30 lat. Polega ona na:

• prawie budowy, korzystania i utrzymania na terenie nieruchomości elektroenergetycznych linii kablowych średniego napięcia do 30 kV wraz z towarzyszącymi kablami światłowodowymi przebiegającymi pod powierzchnią ziemi,
• prawie usunięcia krzewów rosnących na trasie budowanych linii,
• prawie nieograniczonego dostępu do nieruchomości w celu wykonania niezbędnych robót związanych z budową, eksploatacją, konserwacją i naprawą oraz przebudową i remontami linii, w szczególności swobodnego dojścia i dojazdu na teren nieruchomości sprzętem niezbędnym do wykonania tych prac,
• obowiązku każdoczesnego właściciela nieruchomości powstrzymania się w odległości 1 m w obie strony od linii od budowy budynków, sadzenia drzew oraz dokonywania na tym obszarze wszelkich działań, które mogłyby prowadzić do uszkodzenia lub utrudnienia linii kablowych.

Z tytułu ustanowienia służebności przesyłu i korzystania z niej przez cały okres jej istnienia ustalono jednorazowe wynagrodzenie.

W odniesieniu do możliwości zastosowania w niniejszej sprawie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważyć należy, że regulacje prawne dotyczące służebności przesyłu, wprowadzone zostały do Kodeksu cywilnego z dniem 3 sierpnia 2008 r. Konieczność wprowadzenia do przepisów Kodeksu cywilnego unormowań dotyczących tzw. służebności przesyłu powodowana była w szczególności potrzebą gospodarczą jednoznacznego, ustawowego uregulowania tej problematyki, wobec istniejących nadal wątpliwości prawnych wynikających z niedostosowania przepisów o służebności gruntowej do tzw. „inwestycji liniowych”. Ustanowienie nowego rodzaju służebności, odnoszącej się do inwestycji polegających na budowie urządzeń infrastruktury technicznej w sposób ustawowy regulowało istniejącą już (zapoczątkowaną uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2003 r. sygn. III CZP 79/02) praktykę ustanawiania służebności gruntowych dla realizacji tych inwestycji.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, zastąpienie takiej służebności służebnością przesyłu, uregulowaną w Kodeksie cywilnym oznacza, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, lecz jedynie służebności przesyłu. Istotą tej służebności jest również (jak w przypadku wcześniej stosowanej służebności gruntowej) ograniczenie prawa własności właściciela nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza realizować inwestycję dotyczącą budowy urządzeń infrastruktury technicznej, lub który użytkuje takie urządzenia (stanowiące jego własność). Wobec tego, zastąpienie w sferze cywilistycznej służebności gruntowej służebnością przesyłu (spowodowane ustawowym uregulowaniem tej problematyki) ustanawianą w związku z budową lub użytkowaniem przedmiotowych urządzeń (sieci), nie zmieniło ani celu, ani treści tych instytucji prawnych. Ten fakt zaakcentował również ustawodawca, odsyłający w art. 3054 Kodeksu cywilnego do reżimu prawnego służebności gruntowych. W toku interpretacji i stosowania przepisów o służebności przesyłu należy więc dopełniać regulację prawną poprzez odpowiednie sięganie do przepisów z dziedziny służebności gruntowych.

Biorąc więc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 ww. ustawy zwolnienie z tytułu odszkodowania wypłaconego na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, jako odmiany służebności gruntowej. W konsekwencji, wypłacone Wnioskodawcy w niniejszej sprawie jednorazowe wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu na Jego gruntach, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust 1 ustawy o podatku rolnym, zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest wolne od podatku dochodowego.

Wszelkie powyższe kwestie znajdują również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w myśl którego zwolnienie dotyczące odszkodowania za ustanowienie służebności gruntowej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się także do wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu (wyrok NSA: z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 3050/11, z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 2131/11, z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt II FSK 88/10 oraz z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 654/10). Stanowisko takie akceptuje także Minister Finansów w piśmie z dnia 21 maja 2014 r. Nr DD3/033/126/CRS/14/RD-46264/14, zmieniającym interpretację ogólną z dnia 10 lipca 2013 r. Nr DD3/033/101/CRS/13/RWPD-48186/RD-70022/13 z powodu jej nieprawidłowości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.