Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-283/14/WM
z 10 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie przetwarzania danych, zarządzania stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność (PKD: 63.11.Z).

Wnioskodawca posiada rachunki walutowe (między innymi w walucie euro), na które wpływają środki od odbiorców zagranicznych oraz krajowych. Z ww. rachunków bankowych są płacone faktury dla dostawców zagranicznych oraz krajowych.

Wnioskodawca ustala różnice kursowe w oparciu o art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wpływu i wypływu środków w walucie obcej, Wnioskodawca stosuje do wyceny operacji na rachunku walutowym kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego daną operację, z wyjątkiem sprzedaży waluty i jej wymiany na walutę polską, gdzie Wnioskodawca stosuje kurs ustalony przez bank, według którego doszło do wymiany waluty.

W przypadku, gdy Wnioskodawca na konto walutowe prowadzone w walucie euro otrzymał wpłatę w tej walucie, a następnie uregulował za pośrednictwem tego konta swoje zobowiązania również w tej walucie, to w celu obliczenia różnic kursowych stosuje kurs średni NBP z dnia poprzedzającego transakcję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy działanie Wnioskodawcy, który w przypadku, gdy wpłaty i wypłaty z rachunku walutowego odbywają się w tej samej walucie obcej i nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty obcej na złotówki, a Wnioskodawca do wyceny różnic kursowych stosuje kurs średni NBP ustalony na ostatni dzień roboczy poprzedzający datę dokonania transakcji, jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy operacje dokonywane przez rachunek walutowy odbywają się w tej samej walucie obcej i nie dochodzi do przewalutowania, niemożliwe jest wyliczenie różnic kursowych w oparciu o kurs faktycznie zastosowany, gdyż nie ma tutaj, jego faktycznego zastosowania, w związku z czym Wnioskodawca prawidłowo dokonuje wyceny różnic kursowych w oparciu o kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę dokonania transakcji.

Wnioskodawca uważa, że przez niezdefiniowane pojęcie kursu faktycznie zastosowanego należy rozumieć kurs, według którego dochodzi do wymiany waluty, np. w przypadku sprzedaży waluty obcej bankom. Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy nie dochodzi do rzeczywistej wymiany waluty, bowiem środki przechowywane na koncie walutowym wyrażone są w walucie obcej, a wpłaty i wypłaty dokonywane są w tej samej walucie obcej niemożliwa jest wycena, różnic kursowych na potrzeby podatku dochodowego według kursu ustalonego przez bank. Zatem konieczne jest zastosowanie kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania lub zarejestrowania transakcji. Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska przytacza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2013 r. o sygnaturze II FSK 2499/2011, w którym stwierdzono, "zrozumiałe jest, że ściśle związane ze zwiększeniem przychodów lub kosztów ich uzyskania dodatnie lub ujemne różnice kursowe wówczas, gdy nie dochodzi do operacji zakupu lub sprzedaży waluty i tym samym rzeczywistego, faktycznego zastosowania określonego kursu, obliczane są na podstawie tego samego, obiektywnego parametru, jakim jest średni kurs NBP z dnia poprzedniego".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca ustala różnice kursowe w oparciu o metodę podatkową o której mowa w art. 24c ww. ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

• przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  

• poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

Natomiast w myśl art. 24c ust. 3 pkt 1 i 2, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

• przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
  

• poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 24c ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy, należy więc porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej kursu średniego NBP do wartości przeliczonej wg kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni.

Zgodnie z brzmieniem art. 24c ust. 4 ww. ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2012 r., przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jednocześnie – w myśl art. 24c ust. 5 ww. ustawy, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Przez średni kurs ogłaszany przez Bank, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

W art. 24c ust. 7 ustawy wskazano, że za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Zatem należy uznać, że jeżeli nie występuje operacja sprzedaży lub kupna waluty obcej oraz nie dochodzi do przewalutowania otrzymanej należności lub płaconego zobowiązania z zastosowaniem kursu faktycznego – wówczas przy ustalaniu podatkowych różnic kursowych, w przypadku otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań, należy zastosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W świetle powyższego, na tle przedstawionego stanu faktycznego, w przypadku otrzymania należności określonych w walucie obcej (wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy) oraz zapłaty zobowiązań w walucie obcej (wypływu środków pieniężnych z rachunku walutowego), nie dochodzi do faktycznego przewalutowania środków, nie można więc ustalić faktycznie zastosowanego kursu waluty, a tym samym, zgodnie z art. 24c ust. 4 powołanej ustawy należy do wyceny zastosować - zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy - średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień transakcji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.