Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-99/14-4/EK
z 28 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki akcyjnej przedstawione we wniosku z 17 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 7 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca realizuje m.in. dwa projekty: „Dokapitalizowanie” i „Dokapitalizowanie (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013, Działanie 2.5. „Rozwój regionalnych i lokalnych instytucji otoczenia biznesu”. Okres realizacji projektu „Dokapitalizowanie (…)” ustalono na 1.07.2009 r.–31.12.2014 r., natomiast projekt II obejmuje okres 1.06.2013 r. - 30.06.2015 r. Oba projekty są realizowane w oparciu o umowę o dokapitalizowanie zawartą z Województwem. Realizacja obu projektów polega na udzielaniu pożyczek podmiotom gospodarczym inwestującym na terenie województwa.

Spółka otrzymała na ten cel w projekcie I - 10 mln zł, a w projekcie II - 4,5 mln zł. Niezbędnym warunkiem otrzymania dofinansowania był wkład własny w realizację projektu wynoszący 530 tys. zł w projekcie I oraz 240 tys. zł w projekcie II. Wkład własny w projekcie I został wniesiony poprzez wpłatę na własny rachunek bankowy założony w celu prowadzenia projektu I (na który wcześniej została dokonana wpłata dofinansowania i na którym dokonywany jest cały obrót związany z udzielaniem pożyczek łącznie z uzyskanymi przychodami), natomiast wkład własny w projekcie II nie został jeszcze wniesiony.

Wszelkie przychody związane z otrzymanym dofinansowaniem (zgodnie z umową) przeznaczone są na powiększenie kapitału i dalszą działalność. Jednocześnie koszty administracji i zarządzania funduszem pożyczkowym, w wys. max. równowartości 3% kwoty otrzymanego dofinansowania, są pokrywane z uzyskanych prowizji, odsetek i innych przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielonych pożyczek oraz z odsetek od lokat okresowo wolnych środków niezaangażowanych w pożyczki.

W projekcie I nie zostały oddzielone księgowo (ewidencyjnie) i finansowo kapitał (wraz z przychodami) związany z otrzymanym dofinansowaniem i kapitał (wraz z przychodami) związany z wkładem własnym. Stanowią one całość funduszu, którego obrót środkami pieniężnymi prowadzony jest na jednym rachunku bankowym.

Zgodnie z zawartymi umowami, po okresie 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektów zostanie dokonana ocena efektywności realizowanych zadań, w wyniku której Zarząd Województwa podejmie decyzję o dalszym wykorzystaniu otrzymanego dofinansowania lub o jego wycofaniu. Kwota dofinansowania podlegająca ewentualnemu zwrotowi może zostać pomniejszona o wartość udokumentowanych wierzytelności straconych, jednak nie więcej niż o 15%.

Przychodami funduszu są więc:

• wszelkiego rodzaju opłaty pobierane od pożyczkobiorców,
• odsetki od udzielonych pożyczek (umowne i karne),
• odsetki od lokat,
• odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych.
  
  

Kosztami funduszu są koszty administracji i zarządzania funduszem oraz utracony kapitał.

Ponadto w piśmie z 7 maja 2014 r. Wnioskodawca poinformował, że stan faktyczny od dnia złożenia wniosku z 17 lutego 2014 r. uległ zmianie w zakresie wniesienia wkładu własnego w realizację projektu „Dokapitalizowanie (…)” w ramach (…) Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013, Działanie 2.5. „Rozwój regionalnych i lokalnych instytucji otoczenia biznesu” w wysokości 240 tys. zł. Wkład własny został wniesiony (podobnie jak w projekcie I) poprzez wpłatę na własny rachunek bankowy założony w celu prowadzenia projektu II (na który wcześniej została dokonana wpłata dofinansowania i na którym dokonywany jest cały obrót związany z udzielaniem pożyczek łącznie z uzyskanymi przychodami).

W projekcie II również więc przepływy środków finansowych związane z udzielaniem pożyczek ze środków dokapitalizowania i z wkładu własnego odbywają się na jednym rachunku bankowym.

Zgromadzone środki finansowe w obu projektach (na obu rachunkach bankowych) pochodzą więc z trzech źródeł: Unii Europejskiej, budżetu państwa oraz środków własnych jednostki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji powstanie przychód podatkowy z tytułu otrzymanych odsetek od udzielonych pożyczek, prowizji, odsetek od lokat i odsetek zgromadzonych na rachunkach bankowych obu projektów (wraz z ewentualnymi innymi wpływami uzyskanymi od pożyczkobiorców)?

Treść pytania wynika z pisma uzupełniającego z 7 maja 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodów, a jedynie otwarty katalog przychodów podatkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie art. 17 ust. 1 ustawy wylicza wpływy pieniężne, które nie stanowią przychodów podatkowych. Z żadnego z punktów tego ustępu nie wynika wprost zwolnienie od podatku powyższych przychodów, za wyjątkiem pkt 24, który zwalnia odsetki od lokat terminowych od środków otrzymanych z Unii Europejskiej.

Jednak, zdaniem Spółki, prowadzenie obrotu środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej, budżetu państwa i środkami własnymi jednostki na jednym rachunku bankowym, z tytułu braku możliwości wydzielenia środków „unijnych” i uzyskanych od nich odsetek z tyt. zawartych terminowych umów lokacyjnych w banku, dyskwalifikuje zwolnienie również tych odsetek.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, Spółka jest zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od dochodu uzyskanego z obu prowadzonych projektów.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w piśmie uzupełniającym z 7 maja 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Regionalny Program Operacyjny Województwa na lata 2007–2013, zgodnie z przyjętymi przez Radę Ministrów w dniu 29 listopada 2006 r. Narodowymi Strategicznymi Ramami Odniesienia (NSRO) określającymi krajowe priorytety na które będą przeznaczone środki z UE, stanowi jeden z 16 regionalnych programów operacyjnych będących podstawowym narzędziem do osiągnięcia założonych w niej celów przy wykorzystaniu środków Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) w swej konstrukcji nie zawiera definicji przychodów, a jedynie otwarty katalog przychodów podatkowych. Jednocześnie enumeratywnie wylicza kategorie wpływów pieniężnych, które nie stanowią przychodów podatkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy można więc stwierdzić, że - co do zasady - przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych mocą art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika - względnie na jego rachunek - wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje m.in. dwa projekty: „Dokapitalizowanie (…)” i „Dokapitalizowanie (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013, Działanie 2.5. „Rozwój regionalnych i lokalnych instytucji otoczenia biznesu”. Oba projekty są realizowane w oparciu o umowę o dokapitalizowanie zawartą z Województwem i polegają na udzielaniu pożyczek podmiotom gospodarczym inwestującym na terenie województwa.

Jak wskazano w stanie faktycznym, przychodami funduszu są m.in.:

• wszelkiego rodzaju opłaty pobierane od pożyczkobiorców,
• odsetki od udzielonych pożyczek (umowne i karne),
• odsetki od lokat,
• odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych.
  
  

Wszelkie przychody związane z otrzymanym dofinansowaniem (zgodnie z umową) przeznaczone są na powiększenie kapitału i dalszą działalność.

Zgromadzone środki finansowe w obu projektach (na obu rachunkach bankowych) pochodzą z trzech źródeł: Unii Europejskiej, budżetu państwa oraz środków własnych jednostki.

Mając na uwadze powyższe, w stosunku do otrzymywanych przez Wnioskodawcę odsetek należy wskazać, że w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidziano szczególny tryb opodatkowania odsetek od należności i zobowiązań.

Do przychodów z tytułu odsetek mają bowiem zastosowanie przepisy art. 12 ust. 4 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie art. 12 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). W konsekwencji, jako że odsetki od należności naliczone, lecz nieotrzymane nie stanowią u wierzyciela przychodów, odsetki takie są przychodami w dacie ich faktycznego otrzymania.

Ponadto należy wskazać na zasadę neutralności podatkowej otrzymywanych i spłacanych kwot w związku z pożyczką. Zasada ta wynika z treści art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który przewiduje, że do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) oraz z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) tej ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W niniejszej sprawie dla ustalenia, czy odsetki od udzielonych pożyczek, odsetki od lokat i odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych obu projektów, a także prowizje oraz inne wpływy uzyskane od pożyczkobiorców korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w pierwszej kolejności istotnym jest ustalenie, czy uzyskane przez Spółkę środki są tymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 24 ww. ustawy istotne jest bowiem określenie źródła, z którego Wnioskodawca otrzymuje dofinansowanie.

Rozważając charakter środków finansowych, które Wnioskodawca otrzymał na realizację opisanych projektów należy odnieść się do regulacji art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.), zgodnie z którą sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, programy są dokumentami o charakterze operacyjno-wdrożeniowym ustanawianymi w celu realizacji średniookresowej strategii rozwoju kraju oraz strategii rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, określającymi działania przewidziane do realizacji zgodnie z ustalonym systemem finansowania i realizacji, stanowiącym element programu. Programy przyjmuje się w drodze uchwały lub decyzji odpowiedniego organu.

W myśl art. 15 ust. 4 ww. ustawy, programami są:

1. programy operacyjne - dokumenty, o których mowa w art. 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, realizujące cele zawarte w narodowej strategii spójności i strategiach rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3; programami operacyjnymi są krajowe programy operacyjne i regionalne programy operacyjne;
2. programy rozwoju - dokumenty realizujące cele zawarte w strategiach rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, w tym programy wojewódzkie, w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, oraz programy wieloletnie, o których mowa w przepisach o finansach publicznych.
   
   

Polityka rozwoju jest prowadzona na podstawie strategii rozwoju. Należą do nich między innymi strategie rozwoju województw, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 596 ze zm.), dla realizacji których ustanawia się regionalne programy operacyjne, o których mowa w powołanym wcześniej art. 15 ust. 4 pkt 2 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

Rozważając charakter środków finansowych, które Spółka pozyskała na realizację projektów:

1. „Dokapitalizowanie (…)” i
2. „Dokapitalizowanie (…)”

należy również odnieść się do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), która z dniem 1 stycznia 2010 r. wprowadziła szereg zmian w zakresie przepływu środków przeznaczonych na finansowanie programów operacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Stosownie do art. 5 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b.

W tym miejscu wskazać należy, że funduszami strukturalnymi są fundusze tworzone w budżecie Wspólnoty Europejskiej umożliwiające pomoc w restrukturyzacji i modernizacji gospodarki krajów członkowskich drogą interwencji w kluczowych sektorach i regionach (poprawa struktury). Są one wskazane w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1083/2006 z 11.7.2006 r. ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającym rozporządzenie (WE) Nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.7.2006 r., s. 25 ze zm.).

W perspektywie finansowej na lata 2007–2013 działają dwa fundusze strukturalne:

1. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (rozporządzenie (WE) Nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 5.7.2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1783/1999; Dz. Urz. UE L 210 z 31.7.2006 r., s. 1 ze zm.);
2. Europejski Fundusz Społeczny (rozporządzenie (WE) Nr 1081/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 5.7.2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1784/1999; Dz. Urz. UE L 210 z 31.7.2006 r., s. 12 ze zm.).
   
   

Należy przy tym zauważyć, że ustawodawca w ustawie o finansach publicznych wprowadził z dniem 1 stycznia 2010 r. zmianę charakteru środków przeznaczonych na realizację programów operacyjnych i w obecnie obowiązującym stanie prawnym środki europejskie nie zostały włączone do budżetu państwa, ale stanowią jego odrębną część w formie budżetu środków europejskich.

Reguluje to art. 111 pkt 16 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którym dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 lit. b tiret drugie, pkt 5 lit. c i d oraz pkt 6, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Należy również mieć na uwadze, że zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym źródło dofinansowania realizowanych przez Spółkę projektów stanowi Regionalny Program Operacyjny Województwa na lata 2007–2013.

Ponadto podkreślić należy, że w świetle przywołanych przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

W oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że przychody Spółki z tytułu dofinansowania obu projektów nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Z kolei przepis art. 17 ust. 1 pkt 24 ww. ustawy zwalnia od podatku dochodowego odsetki od dochodów lub środków, o których mowa w pkt 23, lokowanych na bankowych rachunkach terminowych.

Podkreślić należy, że warunkiem skorzystania z powyższych zwolnień jest uzyskanie środków bezzwrotnej pomocy bezpośrednio od rządów obcych państw, z budżetu Unii Europejskiej, ze środków NATO, czy też innych organizacji lub międzynarodowych instytucji finansowych.

Natomiast w niniejszej sprawie Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na realizację projektów ze środków publicznych na podstawie stosownych umów zawartych z województwem. Z uwagi na obowiązujący sposób budżetowania opisane środki pomocowe mają swoje źródło finansowania w budżecie krajowym.

Tym samym w analizowanej sytuacji nie znajdują zastosowania przepisy art. 17 ust. 1 pkt 23 i pkt 24 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje w żadnym z innych z przepisów zwolnienia od podatku środków pieniężnych otrzymanych w efekcie gospodarowania dofinansowaniem otrzymanym w związku z funduszem pożyczkowym.

Stąd uzyskane przez Spółkę środki pieniężne w postaci odsetek od udzielonych pożyczek, prowizji, odsetek od lokat i odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych obu projektów stanowią przychód podatkowy Wnioskodawcy.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest - co do zasady - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Dochód ten stanowi, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. W sytuacji gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przychody w postaci opłat pobieranych od pożyczkobiorców, które (zgodnie z umową) przeznaczone są na powiększenie kapitału i dalszą działalność, stanowią przychód Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast odsetki od udzielonych pożyczek (umowne i karne), odsetki od lokat oraz odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych są - w myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy - przychodami w dacie ich faktycznego otrzymania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.