Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1338/13/AJ
z 24 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 20 marca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii spełnienia warunków uprawniających do odliczenia i zwrotu kwoty z tytułu zakupu kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 marca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii spełnienia warunków uprawniających odliczenia i zwrotu kwoty z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 stycznia ub. roku rozpoczęła Pani świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (PKD 85.51.Z). Została przeprowadzona prezentacja firmy. Dla potencjalnych klientów dostępne były cennik, harmonogram zajęć, konspekty i program ćwiczeń. Ponadto w tym czasie rozpoczęta została sprzedaż karnetów na proponowane zajęcia. Pierwsza finalizacja sprzedaży odbyła się 4 lutego i została wykazana w ewidencji sprzedaży.

Świadczy Pani usługi tylko dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zgodnie z punktem 1b komentarza do „rozporządzenia 2012”, została wyliczona proporcja kwoty limitu 20.000 zł do okresu prowadzenia działalności w celu wyznaczenia kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia 2012. Wyliczona kwota wynosi 19.890,41 zł (sposób liczenia: 363/365*20.000). Przekroczenie tej kwoty nastąpiło w sierpniu 2013 r. wobec czego powinna Pani rozpocząć ewidencję sprzedaży przy pomocy kasy fiskalnej najpóźniej od 1 listopada 2013 r. W dniu 21 października 2013 r. powiadomiony został właściwy urząd skarbowy o rozpoczęciu ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej w dniu 23 października 2013 r. (wskazała Pani liczbę kas – 1 sztuka oraz adres jej używania). W dniu 24 października 2013 r. została zgłoszona w Urzędzie Skarbowym kasa fiskalna. Posiada Pani fakturę zakupu kasy fiskalnej oraz dowód zapłaty – gotówką w dniu zakupu. Kasa fiskalna objęta jest ważnym potwierdzeniem, że spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT oraz kryteria i warunki techniczne, którym musi odpowiadać. Ewidencjonowanie obrotu rozpoczęła Pani w obowiązujących terminach. Nie jest „płatnikiem” podatku VAT.

Reasumując, spełniła Pani warunki art. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących.

W złożonym w dniu 20 marca 2014 r. uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że „sprzedaż dokonywano już od dnia otwarcia działalności.” Sprzedaż jest procesem ciągłym, nie można w tym wypadku mówić o zdarzeniu w jednej danej chwili. Już od 3 stycznia dokonywana była sprzedaż – czyli realizowane były poszczególne etapy procesu sprzedaży. Wskazała Pani, że zgodnie definicją uznanych na świecie ekonomistów („Marketing Podręcznik Europejski” Philip Kotler, Gary Armstrong, John Saunders, Yeronica Wong, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2002, s. 944), proces sprzedaży składa się z elementów:

• etap pierwszy – poszukiwanie klientów i ich kategoryzacja,
  

• etap drugi – rozpoznanie wstępne,
  

• etap trzeci – nawiązanie kontaktu,
  

• etap czwarty – prezentacja i demonstracja,
  

• etap piąty – pokonywanie obiekcji,
  

• etap szósty – sfinalizowanie transakcji,
  

• etap siódmy – działania posprzedażowe.
  

Zgodnie z powyższym, sprzedaż dokonywana była już od dnia 3 stycznia 2014 r. W związku z tym, że jednym z etapów sprzedaży są działania posprzedażowe, to tak naprawdę sprzedaż nigdy nie zostanie zakończona. W wyniku realizacji etapu siódmego procesu sprzedaży czyli działań posprzedażowych [działania posprzedażowe – jest to działanie konieczne jeżeli sprzedawca pragnie uzyskać zadowolenie ze strony klienta oraz możliwość na zawarcie kolejnej transakcji, powinien on także utwierdzić nabywcę w przekonaniu, że dokonał on korzystnego zakupu, kontrolować realizację usługi, a także utrzymywać nieprzerwany i dobry kontakt z klientem (również w przypadku, gdy transakcja nie została sfinalizowana)] sprzedaż ma szansę zakończyć się dopiero przy zamknięciu firmy. Dopiero wtedy firma poprzez etap siódmy sprzedaży, czyli działania posprzedażowe przestanie dbać o klienta i będzie można mówić o sprzedaży jako czynności dokonanej. Dopiero po zamknięciu działalności będzie można użyć trybu czasownika dokonać w formie „dokonanej” i powiedzieć że sprzedaż została dokonana. W oparciu o wykładnię językową słowa „dokonać” – słowo to jest czasownikiem w formie dokonanej, a forma dokonana sprzedaży nastąpi dopiero, gdy przestanie być realizowany etap siódmy sprzedaży czyli działania posprzedażowe. Firma nie chce tracić klientów, więc działania posprzedażowe będzie realizować tak długo, jak długo firma będzie istnieć. Ekonomiści tacy jak Philip Kotler, Gary Armstrong, John Saunders, Veronica Wong zaznaczają, iż sprzedaży nie należy rozumieć jako działania w danej chwili, ale długiego procesu składającego się aż z siedmiu etapów. Ekonomiści w swoich publikacjach wskazują (np. w „Marketing Podręcznik Europejski” Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2002), że dopiero gdy ostatni etap sprzedaży przestanie być realizowany można mówić o jej zakończeniu czyli dokonaniu. Dopiero wtedy można użyć czasownika dokonać w formie „dokonanej”. Firma nie chce tracić klientów, więc będzie realizować działania posprzedażowe tak długo jak długo firma będzie istnieć.

Zgodnie z powyższym – w Pani ocenie – sprzedaż jeszcze nie została dokonana, ponieważ etap siódmy sprzedaży trwa nadal.

Ponadto w uzupełnieniu wskazała Pani, że po rozpoczęciu sprzedaży w dniu 3 stycznia nastąpiła w dniu 4 lutego realizacja szóstego etapu sprzedaży – finalizacja transakcji. Finalizacja transakcji oznacza, że klienci po negocjacjach i po prezentacji usługi zgodzili się nabyć karnet, poprosili o jego wręczenie, dokonali zapłaty i transakcja ta została ujęta w ewidencji sprzedaży. Moment dokonania finalizacji sprzedaży nie ma w danym przypadku znaczenia, gdyż zgodnie z opracowaniem Ministra Finansów „Zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w latach 2013-2014”, wysokość limitu dla podatników rozpoczynających działalność jest uzależniona „od okresu prowadzonej w tym roku sprzedaży. Przy czym limit ten należy liczyć od momentu rozpoczęcia sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych do końca danego roku podatkowego.” Rozpoczęcie sprzedaży nastąpiło już 3 stycznia 2014 r. poprzez realizację kilku pierwszych etapów sprzedaży. Ekonomiści tacy jak Philip Kotler, Gary Armstrong, John Saunders, Veronica Wong zaznaczają, że sprzedaży nie należy rozumieć jako działania w danej chwili ale długiego procesu składającego się aż z siedmiu etapów. Ponadto Minister Finansów w opracowaniu „Zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w latach 2013-2014” wskazał że: „Ponadto w przypadku podatników rozpoczynających działalność w trakcie roku podatkowego limit 20.000 zł będzie określany w proporcji do okresu prowadzenia działalności obligującej do stosowania kas rejestrujących (zaproponowano tutaj konstrukcję zbliżoną jak w art. 113 ustawy o VAT”. Opierając się na wyżej wskazanym opracowaniu Ministra Finansów należy wskazać, że nie powołuje się ono na szósty etap procesu sprzedaży, jakim jest finalizacja transakcji, dlatego zarówno etap ten jak i data jego realizacji nie ma znaczenia w omawianym przypadku.

Jeżeli rozpoczęcie działalności rozumie się jako datę jej podjęcia, od której przedsiębiorca może wykonywać pierwszą czynność prowadzącą finalnie do uzyskania korzyści finansowej a nie faktycznie ich uzyskanie, to rozpoczęcie sprzedaży należy rozumieć jako moment wykonania pierwszej czynności związanej ze sprzedażą czyli np. udostępnienie towaru lub usługi do sprzedaży a nie moment finalizacji transakcji. Rozpoczęcie (podjęcie) działalności gospodarczej zapoczątkowuje proces wykonywania działalności gospodarczej, więc rozpoczęcie sprzedaży – idąc tym samym tokiem rozumowania – zapoczątkowuje proces sprzedaży, którego jednym z kolejnych etapów jest finalizacja.

Zgodnie z punktem lb komentarza do „rozporządzenia 2012” została wyliczona proporcja kwoty 20.000 zł limitu do okresu prowadzenia działalności w celu wyznaczenia kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 „rozporządzenia 2012”. Wyliczona kwota wynosi 19.890,41 zł. Utwierdzając się w prawidłowym interpretowaniu przepisów, zwrócono uwagę na wskazaną w komentarzu zbliżoną konstrukcję art. 113 ustawy o VAT, gdzie podstawą do wyliczenia proporcji kwoty limitu jest okres prowadzenia działalności gospodarczej. Dalsza część komentarza zwraca jednak uwagę na wyliczenie limitu przy uwzględnieniu okresu prowadzenia sprzedaży, precyzując, że należy przez to rozumieć moment rozpoczęcia sprzedaży. W przytoczonym przypadku, w związku z tym, że firma świadczyła (robić coś dla kogoś) usługi (działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi) już od dnia podjęcia działalności gospodarczej, limit wskazany powyżej należy uznać za prawidłowo wyliczony pomimo że finalizacja sprzedaży nastąpiła 4 lutego.

Firma swoje zdanie motywuje tym, że przepis nie mówi o konkretnym etapie procesu sprzedaży, jakim jest moment faktycznego sfinalizowania sprzedaży.

W takim wypadku, komentarz miałby brzmienie: „Przy czym limit ten ... należy liczyć od momentu zakończenia/sfinalizowania/zaewidencjonowania pierwszej sprzedaży dla osób fizycznych ...” a nie „Przy czym limit ten należy liczyć od momentu rozpoczęcia sprzedaży ... do końca roku podatkowego.”

Posiłkować się tutaj należy definicją słownikową słów sprzedaż (odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę) i rozpoczynać (znaleźć się na początku czegoś); (dać początek czemuś).

Podsumowując, w Pani ocenie, zachowano wszystkie terminy i obowiązki, które uprawniają do ubiegania się o zwrot kwoty wydatkowanej na zakup kasy fiskalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących ma Pani prawo do wnioskowania o zwrot kwot wydatkowanych na zakup kasy fiskalnej?

Pani zdaniem, zgodnie z „ art. 3 ust. 1 pkt 2” rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. „podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2012 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.”

Ministerstwo Finansów w opracowaniu „Zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w latach 2013-2014” z dnia 12 grudnia 2012 r. wyjaśniło co następuje:

„Ponadto w przypadku podatników rozpoczynających działalność w trakcie roku podatkowego limit 20.000 zł będzie określany w proporcji do okresu prowadzenia działalności obligującej do stosowania kas rejestrujących (zaproponowano tutaj konstrukcję zbliżoną jak w art. 113 ustawy o VAT). W „rozporządzeniu 2010” do podatnika rozpoczynającego sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych stosuje się limit 20.000 zł niezależnie od tego, czy rozpoczął on działalność w pierwszym, czy czwartym kwartale roku. Zgodnie natomiast z „rozporządzeniem 2012” wysokość limitu dla podatników rozpoczynających działalność będzie uzależniona od okresu prowadzonej w tym roku sprzedaży. Przy czym limit ten należy liczyć od momentu rozpoczęcia sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych do końca danego roku podatkowego.”

Jeżeli rozpoczęcie działalności rozumie się jako datę jej podjęcia, od której przedsiębiorca może wykonać pierwszą czynność prowadzącą finalnie do uzyskania korzyści finansowych, a nie faktyczne ich uzyskanie, to rozpoczęcie sprzedaży należy rozumieć jako moment wykonania pierwszej czynności związanej ze sprzedażą czyli np. udostępnienia towaru lub usługi do sprzedaży a nie moment finalizacji transakcji.

Rozpoczęcie (podjęcie) działalności gospodarczej zapoczątkowuje proces wykonywania działalności gospodarczej, więc rozpoczęcie sprzedaży idąc tym samym tokiem rozumowania zapoczątkowuje proces sprzedaży, którego jednym z kolejnych etapów/elementów finalizacja.

Etapy sprzedaży wg uznanych na świecie ekonomistów („Marketing Podręcznik Europejski” Philip KotIer, Gary Armstrong, John Saunders, Veronica Wong, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2002, s. 944) są następujące:

• poszukiwanie klientów i ich kategoryzacja,
  

• rozpoznanie wstępne,
  

• nawiązanie kontaktu,
  

• prezentacja i demonstracja,
  

• dokonywanie obiekcji,
  

• sfinalizowanie transakcji,
  

• działania posprzedażowe.
  

Zgodnie z powyższym sprzedaż została rozpoczęta już 3 stycznia 2013 roku, a dopiero finalizacja transakcji odbyła się 4 lutego (moment ujęcia sprzedaży w ewidencji sprzedaży).

Zgodnie z punktem 1b komentarza do „rozporządzenia 2012” została wyliczona proporcja kwoty 20.000 zł limitu do okresu prowadzenia działalności w celu wyznaczenia kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 porządzenia 2012. Wyliczona kwota wynosi 19.890,41 zł. Utwierdzając się w prawidłowym interpretowaniu przepisów zwrócono uwagę na wskazaną w komentarzu zbliżoną konstrukcję art. 113 ustawy o VAT, gdzie podstawą do wyliczenia proporcji kwoty limitu okres prowadzenia działalności gospodarczej.

„Dalsza część komentarza zwraca jednak uwagę na wyliczanie limitu uwzględniając okres prowadzonej sprzedaży precyzując, że należy przez to rozumieć moment rozpoczęcia sprzedaży.” W przytoczonym przypadku w związku z tym, że firma świadczyła (robić dla kogoś) usługi (działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi) już od dnia podjęcia działalności gospodarczej limit wskazany powyżej należy uznać za prawidłowo wyliczony pomimo, że finalizacja sprzedaży nastąpiła 4 lutego.

Firma swoje zdanie motywuje tym, że przepis nie mówi o konkretnym etapie procesu sprzedaży jakim jest moment faktycznego sfinalizowania sprzedaży.

W takim wypadku komentarz miałby brzmienie: „Przy czym limit ten ... należy liczyć od momentu zakończenia/sfinalizowania/zaewidencjonowania pierwszej sprzedaży dla osób fizycznych ...”, a nie „Przy czym limit ten należy liczyć od momentu rozpoczęcia sprzedaży ... do końca roku podatkowego.”

Posiłkować się tutaj należy definicją słownikową słów sprzedaż (odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę) i rozpoczynać (znaleźć się na początku czegoś; dać początek czemuś)

Podsumowując, w Pani ocenie zachowała Pani wszystkie terminy i obowiązki, które uprawniają do ubiegania się o zwrot kwoty wydatkowanej na zakup kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy stanu faktycznego, niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan prawny obowiązujący w 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – jak wynika z zapisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 1, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z art. 2 pkt 22 ww. ustawy wynika, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obrotem natomiast, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 zdanie drugie).

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku (art.. 29 ust. 2).

Jak stanowi art. 111 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Na podstawie art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot.

Stosownie natomiast do zapisu art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. (…)

W obecnym stanie prawnym obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. Nr 1382).

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2012 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Wątpliwości Pani sprowadzają się do kwestii, czy w prawidłowym terminie nastąpiło rozpoczęcie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej a co za tym idzie, czy ma Pani prawo do odliczenia/zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r., proporcję limitu obrotu, uprawniającą do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej należy liczyć w stosunku do okresu dokonywania dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w danym roku podatkowym.

Przedstawiony opis sprawy wskazuje, że od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej wykonywała Pani czynności przygotowawcze, o charakterze reklamowym. Natomiast w dniu 4 lutego 2013 r. dokonała Pani pierwszej sprzedaży karnetów na oferowane zajęcia – jak wynika z opisu sprawy – „klienci po negocjacjach i po prezentacji usługi zgodzili się nabyć karnet, poprosili o jego wręczenie, dokonali zapłaty i transakcja ta została ujęta w ewidencji sprzedaży.” Z powyższego wynika, że uiszczone w dniu 4 lutego 2013 r. kwoty stanowią de facto zaliczkę na świadczone przez Panią usługi.

W świetle tak przedstawionego opisu stanu faktycznego nie sposób zgodzić się z Pani twierdzeniem, że sprzedaż dokonywano już od dnia otwarcia działalności. Sprzedaż – w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług – to odpłatne świadczenie usług. W opisanej sprawie – ze sprzedażą usług należy utożsamiać moment, w którym nastąpiło skonkretyzowanie transakcji – otrzymanie zaliczki w tytułu oferowanej usługi, z czym wiąże się świadczenie wzajemnego.

Wobec powyższego – w ocenie tutejszego organu – skoro proporcję limitu obrotu, uprawniającą do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej należy liczyć w stosunku do okresu świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w danym roku podatkowym, to w Pani przypadku – przy wyliczaniu tej proporcji – należy uwzględnić moment zawarcia transakcji w związku ze świadczoną usługą. Zatem – w tak przedstawionym stanie faktycznym – o ile wskazane przez Panią dane są prawidłowe, limit obrotu, uprawniający Panią do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wynosi: 331/365*20.000 = 18.136,98 zł. Tym samym, stosownie do zapisu § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r., zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej straciło moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym osiągnięty przez Panią obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, przekroczył kwotę 18.136,98 zł.

Mając powyższe na względzie, za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Pani, że prawidłowo dokonano ustalenia limitu kwoty uprawniającej do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zasady odliczenia i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 163).

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

1. złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania;
2. rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem ministra właściwego do spraw finansów publicznych;
3. posiadania przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.

W przypadku podatników, którzy zamierzają stosować do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego jedną kasę rejestrującą, zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia o miejscu instalacji kasy rejestrującej, zgodnie z przepisami dotyczącymi kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania, jeżeli zgłoszenie to zostało złożone przed terminem obowiązkowego rozpoczęcia ewidencjonowania tych kwot (§ 2 ust. 2).

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że aby możliwe było dokonanie odliczenia/zwrotu kwoty wydatkowanej z tytułu zakupu kasy rejestrującej, podatnik musi spełnić określone w nim warunki.

W świetle powyższego, mając na względzie przedstawiony opis stanu faktycznego w odniesieniu do powołanych przepisów prawa, jeżeli rozpoczęcie przez Panią ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nastąpiło później, niż od pierwszego dnia po upływie dwóch miesięcy od miesiąca, w którym osiągnięty przez Panią obrót przekroczył kwotę 18.136,98 zł, to należy uznać, że nie spełniła Pani wszystkich warunków uprawniających do zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej.

Końcowo zaznacza się, że kwestia oceny zasadności zwrotu kwoty wydatkowanej z tytułu zakupu kasy rejestrującej wykracza poza unormowania zastrzeżone w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, bowiem taka ocena może być przeprowadzona jedynie w toku prowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy miejscowo organ podatkowy pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.