2014.05.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-55/14/PK
z 13 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku (data wpływu 7 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 25 kwietnia 2014 r. (data wpływu 29 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w przedmiocie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych w procesach metalurgicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych w procesach metalurgicznych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 kwietnia 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 17 kwietnia 2014 r. znak IBPP4/443-55/14/PK.

We przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej „Spółka”) jest producentem wyrobów stalowych. Spółka prowadzi swoją działalność w tym zakresie w zakładzie zlokalizowanym w … . W swojej działalności Spółka oprócz wyrobów stanowiących surowce do produkcji wyrobów stalowych, wykorzystuje także różne nośniki energii m.in. wyroby gazowe w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 1b ustawy o podatku akcyzowym, w tym w szczególności gaz ziemny.

Działalność Spółki została sklasyfikowana wg PKD i wykazana w zaświadczeniu o numerze identyfikacyjnym REGON jako 2410 Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych.

Wyroby stalowe powstają w technologii pieca luku elektrycznego (ang. electric arc furnace) w trakcie wieloetapowego procesu aż do wytworzenia poszczególnych produktów.

Proces ten w swoim podstawowym zarysie przebiega następująco; do poszczególnych wydziałów huty dostarczane są surowce takie jak złom, topniki, spieniacze żużla, tlen, dodatki stopowe, nawęglacze, odlteniacze. Surowce te kierowane są do pieca łukowego gdzie za pomocą przede wszystkim energii elektrycznej (energia elektryczna z elektrod roztapia złom) lub gazu ziemnego (w palnikach paliwowo-tlenowych) w wysokiej temperaturze powstaje płynna stal, gazy procesowe, pyły i żużel.

Następnie ciekła stal wraz z dodatkami stopowymi, argonem i związkami wapnia jest kierowana do pieca kadziowego (ang. ladle metallurgical station), gdzie podlega rafinacji. Dodanie odpowiednich stopów zgodnie z chemiczną specyfikacją gwarantuje uzyskanie jednorodnej, specyficznej mieszanki wychodzącej z kadzi. Etap pieca kadziowego pochłania energię elektryczną (podgrzewając ciekłą stal do temperatury 1600°C) oraz tlen Produktami dodatkowymi tego etapu są żużel rafinacyjny (nieenergetyczny) i gaz procesowy.

Oczyszczona, ciekła stal trafia - w ramach początku procesu ciągłego odlewania stali - do stalowni skąd wydostaje się w formie jednorodnego strumienia płynnej stali. Na tym etapie występują kadź odlewnicza, kadź pośrednia i krystalizatory. Z kadzi odlewniczej ciekła stal kierowana jest do kadzi pośredniej, która zapewnia ciągłość odlewu stali. Z kadzi pośredniej ciekła stal trafia do komory, gdzie oscylują chłodzone wodą formy miedziowe o przekroju kwadratowym. Następnie w komorze natryskowej (krystalizator) powierzchnia ciekłej stali jest schładzana wodą, tworząc solidną formę z ciekłym wnętrzem. Na etapie ciągłego odlewania stali zużywa się niewielkie ilości energii elektrycznej. Tak sformowany kęs (staliwo) trafia do pieca gazowego, gdzie utrzymywana jest odpowiednia temperatura (ok. 1200°C). Następnie, kęs jest poddawany walcowaniu, co nadaje mu odpowiednie właściwości i strukturę. Na tym etapie gaz (przede wszystkim gaz ziemny) jest niezbędny do zasilania pieca gazowego oraz stosunkowo niewielkie ilości energii elektrycznej (głównie do zasilania silników maszyn walcowni). W walcowni powstają produkty, takie jak walcówka, czy pręt.

Kolejne etapy produkcji to: prostowanie, przeciąganie, wykańczanie na wydziałach wykańczalni wraz z obróbką, cięciem, gięciem, celem uzyskania finalnych produktów stalowych odpowiadających specyfikacji wymaganej na etapie dystrybucji i sprzedaży. W celu uproszczenia, w dalszej części wniosku, a w szczególności w pytaniu, Spółka na określenie powyższego procesu - tj.: czynności od momentu dostarczenia do huty surowców koniecznych do produkcji do momentu uzyskania gotowego wyrobu stalowego będzie posługiwać się określeniem „Proces”.

Powstające w wyniku wyżej opisanego Procesu finalne produkty stalowe będące w asortymencie Spółki to przykładowo:

walcówka gładka w kręgach:
walcówka żebrowana w kręgach
walcówka gładka i żebrowana prostowana
pręty zbrojeniowe żebrowane
pręty okrągłe
płaskowniki, kątowniki
zbrojenia budowlane

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisany powyżej (w stanie faktycznym) Proces mieści się w pojęciu „proces metalurgiczny” i w efekcie zużycie przez Spółkę wyrobów gazowych w tym Procesie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31 b ust 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym Proces produkcji wyrobów stalowych mieści się w dyspozycji pojęcia „proces metalurgiczny” i w efekcie zużycie przez Spółkę wyrobów gazowych w tym Procesie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.UE.L.2003.283.51) (dalej „Dyrektywa Energetyczna”) w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugie zastrzega, ze jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, tj. do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do wyrobów gazowych, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 31b ust. 1 pkt 4. Zgodnie z tym przepisem, zużycie wyrobów gazowych m.in. w procesach metalurgicznych korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego.

Jednocześnie, ani Dyrektywa Energetyczna, ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają bezpośredniej definicji „procesu metalurgicznego”. Ustalenie zaś zakresu znaczeniowego tego pojęcia ma istotne znaczenie dla oceny, czy zużycie wyrobów gazowych, w tym gazu ziemnego i gazów procesowych, w danym procesie przemysłowym będzie korzystało ze zwolnienia z akcyzy. Brak definicji legalnej „procesów metalurgicznych” w Dyrektywie Energetycznej oznacza, ze państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, muszą dokonać implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz mieć wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego.

Spółka stoi na stanowisku, że pojęcie „procesu metalurgicznego” powinno być rozumiane jako całość procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu.

Stanowisko to podzielił Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP dotyczącej wykorzystania w metalurgii węgla i koksu w kontekście zastosowania zwolnienia z akcyzy (a więc w sytuacji analogicznej do będącej przedmiotem niniejszego wniosku), wskazując, ze „pod pojęciem „proces metalurgiczny” należy rozumieć całość czynności, niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych.” W cytowanej interpretacji wskazano, ze wykorzystanie wyrobów w procesach „w wyniku których powstały opisane finalne produkty stalowe stanowiły zużycie tych wyrobów węglowych w procesach metalurgicznych”.

W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej zastosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą, produktów energetycznych (w tym gazu ziemnego i gazów procesowych) zużywanych w procesach metalurgicznych powinny być interpretowane w zgodzie z Preambułą Dyrektywy. Zgodnie z motywem 22 Preambuły: „Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych niejako paliw, a także procesy mineralogiczne.” Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje więc ze produkty uważane za mające podwójne zastosowanie realizują cel dyrektywy, gdy są wyłączone z opodatkowania. Doprecyzowane zostało przy tym wyraźnie w treści przepisów (art. 2 pkt 4 lit. b)), że za takie podwójne zastosowanie uważane są w szczególności procesy metalurgiczne.

Takie podejście prawodawcy unijnego nie może dziwić. Prawodawca ten zdaje sobie bowiem sprawę ze specyficznych uwarunkowań przemysłu metalurgicznego, który z istoty swej działalności poddany jest szczególnej konkurencji w wymiarze globalnym, a jednocześnie jest kluczowy z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa poszczególnych państw. Z tego właśnie względu prawodawca zastosował podejście, zgodnie z którym akcyza, według Dyrektywy Energetycznej, nie jest w ogóle wymagana.

W tym kontekście prawodawca uwzględnił znaczenie nośników energii w hutnictwie, których opodatkowanie negatywnie oddziaływałoby na zdolność europejskiego przemysłu metalurgicznego do rywalizacji z hutnictwem spoza Europy, gdzie nośniki energii są znacznie łatwiej dostępne i przez to tańsze. Zatem to wyłączenie wpisuje się w istotę polityki i integracji europejskiej, dla której to integracji podwalinę stanowiło zawiązanie w 1952 r. a następnie przekształcenie w poprzedniczkę Unii Europejskiej, tj. w Europejską Wspólnotę Gospodarczą, historycznej Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali

Tym samym, za zgodną z celem Dyrektywy Energetycznej i całego prawodawstwa unijnego należy uznać wprowadzenie wyłączenia akcyzowego w odniesieniu do „procesów metalurgicznych”, które rozumiane być musi jako uwzględnienie szczególnej roli przemysłu metalurgicznego z punktu widzenia najbardziej elementarnych interesów i polityki Unii Europejskiej.

Takie ujęcie wymusza w efekcie, stosując wykładnię prowspólnotową, zgodną z celami Dyrektywy, interpretowanie pojęcia „procesu metalurgicznego” jako całości procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu.

Takie odwołanie się do celu przemysłu metalurgicznego, jakim jest wytwarzanie produktów jest istotne także z tego względu, ze w szczególności hutnictwo stali stosuje dwie odrębne i wzajemnie wykluczające się technologie:

technologię wielkiego pieca, obejmującą produkcję wyrobów stalowych przede wszystkim z rudy żelaza,
technologię pieca elektrycznego, obejmującą produkcję wyrobów stalowych ze złomu.

Wspólne dla tych technologu są z kolei dalsze procesy, a więc walcowanie, przeciąganie, itd.

Stąd tez za prawidłowe należy uznać podejście polskiego ustawodawcy polegające na wprowadzeniu do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia „proces metalurgiczny” bez jego ograniczania definicją, która mogłaby być wobec uwarunkowań technologicznych zbyt wąska, a przez to ograniczająca istotę zwolnienia z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy, które powinno znaleźć zastosowanie niezależnie od wykorzystanej technologii.

Poparcie dla powyższych konkluzji odnajdujemy także w zasadach wykładni językowej. W literaturze specjalistycznej „Metalurgią” nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977). Zgodnie zaś ze Słownikiem Języka Polskiego „metalurgia” to „dział przemysłu zajmujący się produkcją metali”. Z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych Z tej pespektywy, procesy, które mają miejsce w hutach Spółki, a które są przedstawione w stanie faktycznym niniejszego wniosku, jako że są związane z produkcją metali, stanowią „procesy metalurgiczne”.

Jak wskazał Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w powoływanej interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP, w której zaaprobowana została szeroka interpretacja pojęcia „procesu metalurgicznego” na gruncie ustawy o podatku akcyzowym: „Zgodnie z definicją zawartą w publikacji „Technologia ogólna: podstawy technologu mechanicznych” pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.”

Z uwagi na to, ze przepisy Dyrektywy Energetycznej stanowią punkt wyjścia dla porządków krajowych wszystkich państw członkowskich, wskazówkę, jak rozumieć i stosować pojęcie „procesów metalurgicznych” może stanowić także sposób implementacji wyłączenia produktów energetycznych podwójnego zastosowania, w tym wypadku produktów wykorzystywanych w procesach metalurgicznych, z zakresu regulacji Dyrektywy Energetycznej w innych krajach członkowskich, szczególnie tych, które były państwami założycielskimi zarówno Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, a także wyrosłych na jej gruncie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i w efekcie Unii Europejskiej, a przy tym są podobnie jak Polska krajami z rozbudowanym przemysłem ciężkim. Dlatego, poniżej Spółka odniesie się w szczególności do przypadków Niemiec i Francji, które wprowadziły w swoich ustawodawstwach definicje procesu metalurgicznego.

Niemcy dokonały implementacji art. 2 ust 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit b Podatkowego Kodeksu Energetycznego. Przepisy te przewidują własną definicję „procesów metalurgicznych” W świetle tych postanowień procesy metalurgiczne oznaczają:

Wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. żelaza i stali);
Kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji;
Obróbka i powlekanie metalu.

Definicja ta obejmuje więc pełny proces produkcji metali.

Z kolei w prawodawstwie francuskim akt wykonawczy wydany w celu implementacji norm unijnych w zakresie opodatkowania akcyzą produktów energetycznych stanowi, że produkty energetyczne uważa się za mające podwójne zastosowanie, gdy są wykorzystywane w celach grzewczych oraz gdy ich spalanie jest niezbędne do uzyskania innych produktów, które będą wykorzystywane w tych celach. Procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów, wyszczególnione poniżej:

Brykietowanie węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcja syntetycznego grafitu;
Prażenie lub spiekanie rudy metalu, łącznie z rudą siarczkową;
Produkcja koksu;
Produkcja stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza;
Obróbka rud metali nieżelaznych, produkcja metali i stopów nieżelaznych;
Produkcja stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym;
Wytapianie ołowiu i stopów zwierających ołów;
Wytapianie metali żelaznych i ich stopów;
Wytapianie metali nieżelaznych i ich stopów;
Mechaniczna obróbka metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie;
Chłodzenie szybkie, wyżarzanie, hartowanie metali i stopów metali;
Ogrzewanie i procesy przemysłowe przeprowadzane z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania.

Powyższa definicja także obejmuje pełen proces niezbędny do produkcji metali.

Warto przy tym zauważyć, ze szereg innych państw członkowskich (zarówno z tzw. piętnastki, jak tez państw członkowskich, które w ostatnim stuleciu dołączyły do Unii Europejskiej), aby zdefiniować „procesy metalurgiczne” odwołało się do klasyfikacji statystycznej wynikającej z postanowień Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskie (Dz.U.UE. L.1990.293.1 ze zm.) (dalej „Rozporządzenie NACE z 1990 r.” lub „NACE Rev. 1”) lub zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U.UE.L.2006.393.1 ze zm.) (dalej „Rozporządzenie NACE z 2006 r” lub „NACE Rev 2”).

Zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez „procesy metalurgiczne” rozumie się procesy prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów Dl klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla,
27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza
27 41 Produkcja metali szlachetnych
27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie;
27 43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów 27.43.23.00, 27.43.26.00 i 27.43.29.00;
27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 27.44.25.00 włącznie;
27.45 Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.30, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (kod 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 00 90), 27.45.30.37, 27.45.30.43 (kody 8108 90 10, 8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.47 (kod 8110 90 00). 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 29 00, 8112 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00. 8112 99 10, 8112 99 30 i 8112 99 80) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Ponadto, odesłanie do klasyfikacji statystycznej NACE w zakresie definiowania pojęcia „procesów metalurgicznych” znajduje się również w prawodawstwie Rumunii (odesłanie do kodu 24 NACE Rev. 2), jak i Bułgarii (odesłanie do kodu DJ 27 NACE Rev 1). W prawodawstwie czeskim „procesy metalurgiczne” zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE Rev. 1. W szczególności, zgodnie z czeskimi przepisami akcyzowymi „procesy metalurgiczne” obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE.

Podsumowując, jakkolwiek różną technikę legislacyjną zastosowały poszczególne kraje, które zdecydowały się zdefiniować pojęcie „procesy metalurgiczne” to można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

wprowadzające definicję opisową - w tych przypadkach wyraźnie widać, że poszczególne kraje starały się pokryć definicją pełne spektrum procesów, aż do wytworzenia wyrobów przemysłu metalurgicznego,
odwołujące się do klasyfikacji działalności - w tych przypadkach już samo odwołanie do klasyfikacji działalności, której istotą jest wytworzenie określonych produktów sprawia, że definicja procesów metalurgicznych zawiera całość procesów zachodzących wewnątrz przedsiębiorstwa metalur

wadzanie takich definicji legalnych, to jednak podejście, które zastosowała Polska, chociaż prowadzi do tożsamych wniosków, co do szerokiego zakresu zastosowania, to jest tym właściwsze, że nie rodzi ryzyka, że wprowadzona definicja nie jest wystarczająco szeroka, np. jako efekt postępu technologicznego nieuwzględnionego w historycznie stworzonych definicjach procesu metalurgicznego.

Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Polska klasyfikacja PKD jest bowiem oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 24 PKD i odpowiednio 24 NACE Rev. 2 obejmuje:

wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,
wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu.

W szczególności:

24 10. Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych Podklasa ta obejmuje:

obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,
produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formach podstawowych,
produkcję żelazostopów,
produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo.
produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,
produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali.
produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych,
produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,
produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali,
produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,
produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco, produkcję ścianek szczelnych (grodzie) i kształtowników spawanych,
produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Podklasa ta nie obejmuje:

produkcji prętów poprzez ciągnienie na zimno, sklasyfikowanej w 24.31.Z.

24.20.Z Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali Podklasa ta obejmuje:

produkcję rur bez szwu o kołowym lub niekołowym przekroju poprzecznym, otrzymanych z półwyrobów o kołowym przekroju poprzecznym, do dalszej obróbki przez walcowanie na gorąco, wytłaczanie na gorąco lub z wykorzystaniem innego procesu obróbki na gorąco, lub z półproduktu, który może być sztabą lub kęsem, otrzymanymi przez walcowanie na gorąco lub odlewanie ciągłe,
produkcję rur bez szwu, nawet precyzyjnych, otrzymanych z półwyrobów walcowanych na gorąco lub wytłaczanych na gorąco poddanych dalszej obróbce, poprzez ciągnienie na zimno lub przez walcowanie na zimno rur o kołowym przekroju poprzecznym, oraz poprzez ciągnienie na zimno jedynie rur o niekołowym przekroju poprzecznym i profilów drążonych,
produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym przekraczającym 406,4 mm, formowanych na zimno z walcowanych na gorąco wyrobów płaskich i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, włączając kształtowniki zamknięte,
produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym o kołowym przekroju poprzecznym, przez formowanie ciągłe na zimno lub gorąco arkuszy walcowanych i wyrobów płaskich walcowanych na zimno lub gorąco produktów walcowanych na zimno i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, i o niekołowym przekroju poprzecznym poprzez formowanie do kształtu na zimno lub gorąco z walcowanych na zimno lub gorąco arkuszy spawanych wzdłużnie, włączając kształtowniki zamknięte,
produkcję spawanych rur precyzyjnych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym, przez formowanie na zimno lub gorąco taśm walcowanych na zimno lub gorąco oraz spawanych wzdłużnie, i przekazywanych jako spawane lub poddanych dalszej obróbce poprzez ciągnienie na zimno, walcowanie na zimno lub formowanie do kształtu rur o niekołowym przekroju poprzecznym,
produkcję płaskich kołnierzy i kołnierzy z pierścieniami kutymi w procesie walcowania na gorąco płaskich wyrobów ze stali,
produkcję spawanych doczołowo łączników, takich jak kolanka i reduktory, przez kucie walcowanych na gorąco stalowych rur bez szwu,
produkcję elementów gwintowanych i pozostałych stalowych łączników rurowych.

Podklasa ta nie obejmuje:
produkcji rur bez szwu, ze staliwa odlewanego odśrodkowo, sklasyfikowanej w 24.52.Z.

24.31. Z Produkcja prętów ciągnionych na zimno Podklasa ta obejmuje:

produkcję stalowych sztab, prętów i pozostałych wyrobów ze stali poprzez ciągnienie na zimno, szlifowanie lub łuszczenie.

Podklasa ta nie obejmuje:

produkcji drutów poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.34.Z.

24 32.Z Produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno Podklasa ta obejmuje:

produkcję walcowanych płaskich wyrobów ze stali, powlekanych lub niepowlekanych, w zwojach lub w postaci płaskich taśm, o szerokości < 600 mm, poprzez powtórne walcowanie na zimno płaskich wyrobów walcowanych na gorąco lub z prętów stalowych.

24.33.Z Produkcja wyrobów formowanych na zimno Podklasa ta obejmuje:

produkcję otwartych kształtowników stalowych poprzez kształtowanie stopniowe w walcowniach lub przy pomocy prasy wyrobów walcowanych płaskich stalowych,
produkcję formowanych i składanych na zimno arkuszy profilowanych (żeberkowanych) i płyt wielowarstwowych.

24.34.Z Produkcja drutu Podklasa ta obejmuje:

produkcję drutów ze stali poprzez ciągnienie na zimno stalowych prętów Podklasa ta nie obejmuje:
produkcji sztab i pełnych kształtowników ze stali, poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.31 .Z,
produkcji wyrobów wykonanych z drutu, sklasyfikowanej w 25.93.Z.

24 41 Z Produkcja metali szlachetnych Podklasa ta obejmuje:

poprzez oczyszczanie rudy i złomu metali szlachetnych, nawet obrobionych plastycznie,
produkcję stopów metali szlachetnych,
produkcję półproduktów z metali szlachetnych,
produkcję metali nieszlachetnych platerowanych srebrem,
produkcję metali nieszlachetnych lub srebra, platerowanych złotem,
produkcję złota, srebra lub metali nieszlachetnych, platerowanych platyną lub metalami z grupy platynowców,
produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,
produkcję laminatów z folii z metali szlachetnych. Podklasa ta nie obejmuje:
produkcji miedzi, sklasyfikowanej w 24.44.Z,
odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A, 24.54.B,
produkcji biżuterii z metali szlachetnych, sklasyfikowanej w 32 12.Z.

24 42.A Produkcja aluminium hutniczego Podklasa ta obejmuje:

produkcję aluminium z tlenku glinu,
produkcję aluminium z rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu aluminium,
produkcję stopów aluminium,
produkcję półproduktów aluminiowych. Podklasa ta nie obejmuje:
odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.42.B Produkcja wyrobów z aluminium i stopów aluminium Podklasa ta obejmuje:

produkcję drutów z aluminium, poprzez ciągnienie.
produkcję tlenku glinu,
produkcję folii aluminiowej służącej do pakowania,
produkcję laminatów z folii aluminiowej, która stanowi podstawowy składnik wyrobu.

Podklasa ta nie obejmuje:

odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54 B

24.43.Z Produkcja ołowiu, cynku i cyny Podklasa ta obejmuje:

produkcję ołowiu, cynku, cyny z rud,
produkcję ołowiu, cynku, cyny w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu ołowiu, cynku i cyny,
produkcję stopów ołowiu, cynku i cyny, produkcję półproduktów z ołowiu, cynku i cyny, produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie, produkcję folii cynkowej.

Podklasa ta nie obejmuje:

odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.44.Z Produkcja miedzi Podklasa ta obejmuje:

produkcję miedzi z rud
produkcję miedzi w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu miedzi,
produkcję stopów miedzi,
produkcję drutu i taśmy miedzianej do bezpieczników,
produkcję półproduktów z miedzi,
produkcje kamienia miedziowego,
produkcję drutów z miedzi, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.46.Z Wytwarzanie paliw jądrowych Podklasa ta obejmuje:

produkcję uranu z blendy smolistej i pozostałych rud,
wytapianie i rafinację uranu.

24.5 Odlewnictwo metali

Grupa ta obejmuje wytwarzanie półwyrobów i różnorodnych odlewów w procesie odlewniczym.

Grupa ta nie obejmuje odlewnictwa wyrobów finalnych, takich jak:

kotły i grzejniki, sklasyfikowanego w 25.21.Z,
artykuły gospodarstwa domowego, sklasyfikowanego w 25.99.Z.

24 51.Z Odlewnictwo żeliwa Podklasa ta obejmuje:

odlewnictwo półwyrobów z żeliwa,
odlewnictwo odlewów z żeliwa szarego,
odlewnictwo odlewów z żeliwa sferoidalnego,
odlewnictwo wyrobów z żeliwa ciągliwego,
produkcję rur i złączek odlewanych z żeliwa.

24.52.Z Odlewnictwo staliwa Podklasa ta obejmuje:

odlewnictwo półwyrobów ze staliwa,
odlewnictwo części ze staliwa,
produkcję rur i złączek ze staliwa,
produkcję rur bez szwu w procesie odlewania odśrodkowego.

24 53 Z Odlewnictwo metali lekkich Podklasa ta obejmuje:

odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.”
odlewnictwo części z metali lekkich.

24.54. Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi Podklasa ta obejmuje:

odlewnictwo części z miedzi,
odlewnictwo części ze stopów miedzi.

24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane Podklasa ta obejmuje:

odlewnictwo części z metali ciężkich,
odlewnictwo części z metali szlachetnych,
odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Należy zatem stwierdzić, że także w zakresie ewentualnego odwołania się do PKD, jako krajowego odbicia unijnej klasyfikacji działalności jaką jest NACE, występuje zbieżność stosowania zwolnienia akcyzowego z celami dyrektywy, w zakresie w jakim interpretują je także inne kraje członkowskie wskazane powyżej.

Stanowisko o prawidłowości odwołania się do rozumienia pojęcia „procesy metalurgiczne” prezentowanego w innych aktach prawnych, wobec braku definicji legalnej pojęcia w przepisach ustawy o podatku akcyzowym, potwierdził także Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w cytowanej już powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP wskazując, że: „przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia „procesy metalurgiczne”, nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych.

Zasadnym jest jednak w tym zakresie - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - odwołanie się do definicji sformułowanej i innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz.1885) czy tez do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).”

Podsumowując, brak w Dyrektywie Energetycznej definicji procesów metalurgicznych oznacza, ze prawodawca unijny nie zamierzał tego pojęcia zawężać, czy tez modyfikować. Pozostaje to w oczywistej korelacji z wykładnią celowościową roli przedmiotowego wyłączenia z punktu widzenia znaczenia przemysłu metalurgicznego dla bezpieczeństwa i gospodarki europejskiej. W efekcie, implementując, postanowienia Dyrektywy Energetycznej co do celu, państwo członkowskie powinno zastosować możliwie szerokie rozumienie tego pojęcia.

W rezultacie. Spółka stoi na stanowisku, ze przeprowadzany przez nią Proces opisany w stanie faktycznym stanowi proces metalurgiczny, o którym mowa w przedmiotowych przepisach. Analogiczne rozumienie procesu metalurgicznego zaaprobował Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w cytowanej już powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r nr IBPP4/443-667/13/BP. W konsekwencji, zużycie przez Spółkę wyrobów gazowych w procesach metalurgicznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31 b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy za finalnego nabywcę gazowego uznaje się podmiot, który:

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11b ust. 1 w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;
powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 13 podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Stosownie zaś do art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka wytwarza m.in. takie produkty jak

walcówka gładka w kręgach:
walcówka żebrowana w kręgach
walcówka gładka i żebrowana prostowana
pręty zbrojeniowe żebrowane
pręty okrągłe
płaskowniki, kątowniki
zbrojenia budowlane

Produkty te powstają w technologii pieca luku elektrycznego w trakcie wieloetapowego procesu aż do wytworzenia poszczególnych produktów. Proces ten w swoim podstawowym zarysie przebiega następująco; do poszczególnych wydziałów huty dostarczane są surowce takie jak złom, topniki, spieniacze żużla, tlen, dodatki stopowe, nawęglacze, odlteniacze. Surowce te kierowane są do pieca łukowego gdzie za pomocą przede wszystkim energii elektrycznej (energia elektryczna z elektrod roztapia złom) lub gazu ziemnego (w palnikach paliwowo-tlenowych) w wysokiej temperaturze powstaje płynna stal, gazy procesowe, pyły i żużel.

Następnie ciekła stal wraz z dodatkami stopowymi, argonem i związkami wapnia jest kierowana do pieca kadziowego, gdzie podlega rafinacji. Dodanie odpowiednich stopów zgodnie z chemiczną specyfikacją gwarantuje uzyskanie jednorodnej, specyficznej mieszanki wychodzącej z kadzi Etap pieca kadziowego pochłania energię elektryczną (podgrzewając ciekłą stal do temperatury 1600°C) oraz tlen Produktami dodatkowymi tego etapu są żużel rafinacyjny (nieenergetyczny) i gaz procesowy.

Oczyszczona, ciekła stal trafia - w ramach początku procesu ciągłego odlewania stali - do stalowni skąd wydostaje się w formie jednorodnego strumienia płynnej stali Na tym etapie występują kadź odlewnicza, kadź pośrednia i krystalizatory Z kadzi odlewniczej ciekła stal kierowana jest do kadzi pośredniej, która zapewnia ciągłość odlewu stali. Z kadzi pośredniej ciekła stal trafia do komory, gdzie oscylują chłodzone wodą formy miedziowe o przekroju kwadratowym. Następnie w komorze natryskowej (krystalizator) powierzchnia ciekłej stali jest schładzana wodą, tworząc solidną formę z ciekłym wnętrzem. Na etapie ciągłego odlewania stali zużywa się niewielkie ilości energii elektrycznej. Tak sformowany kęs (staliwo) trafia do pieca gazowego, gdzie utrzymywana jest odpowiednia temperatura (ok. 1200°C). Następnie, kęs jest poddawany walcowaniu, co nadaje mu odpowiednie właściwości i strukturę. Na tym etapie gaz (przede wszystkim gaz ziemny) jest niezbędny do zasilania pieca gazowego oraz stosunkowo niewielkie ilości energii elektrycznej (głównie do zasilania silników maszyn walcowni). W walcowni powstają produkty, takie jak walcówka czy pręt.

Wnioskodawca wskazał również, że kod PKD prowadzonej działalności gospodarczej to 2410Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia „procesy metalurgiczne”, nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Powyższa Klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2, wprowadzonej rozporządzeniem (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (dziennik Urzędowy UE L 393/1 z dnia 30 grudnia 2006).

Zgodnie z wyjaśnieniami do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. zawartymi w Dziale 24 produkcja metali obejmuje:

wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,
wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

W skład powyższego wchodzi m.in.:

produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych;
produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali;
produkcja pozostałych wyrobów ze stali poddanej wstępnej obróbce;
produkcja prętów ciągnionych na zimno;
produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno;
produkcja wyrobów formowanych na zimno;
produkcja drutu.

Tym samym zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do „procesów metalurgicznych” jest bardzo rozległy.

Ponadto do określenia pojęcia „procesy metalurgiczne” należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicja zawartą w publikacji „Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych” pod red. Aleksandra Góreckiego – procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Tym samym na podstawie powyższego pod pojęciem „proces metalurgiczny” należy rozumieć całość czynności, niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych.

Mając powyższe na uwadze, przedstawiony przez Wnioskodawcę proces produkcji wyrobów stalowych, klasyfikowany do PKD 2410Z - w którym następuje wytapianie stali, jej rafinacja (wraz z dodatkami stopowymi) oraz odpowiednie jej formowanie - pozwala uznać, że proces ten mieści się w pojęciu procesów metalurgicznych, o których mowa w ustawie o podatku akcyzowym, objętych zwolnieniem z akcyzy w oparciu o art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Mając powyższe na uwadze użycie wyrobów gazowych, nabytych przez Wnioskodawcę z zastosowaniem zwolnienia do opisanych procesów metalurgicznych nie będzie stanowiło użycia tych wyrobów do celów innych niż zwolnione. Zatem użycie to nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin