Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-306/14/AP
z 6 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 11 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 5 czerwca 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, sprzedaży nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 czerwca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym z dnia 19 marca 2009 r. „A-M” Spółka z o.o. nabyła, tytułem wniesienia aportu przez „J” Spółka z o.o., budynki „O.” i „Z.” w miejscowości K. wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Ww. nieruchomość została nabyta bez podatku od towarów i usług na podstawie aktu notarialnego i faktury – niepodlegająca opodatkowaniu. Czynność została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Aktem notarialnym z dnia 3 stycznia 2014 r. Spółka dokonała zbycia tej nieruchomości. Na dzień dostawy na przedmiotowej nieruchomości zostały poniesione wydatki na ulepszenie położonych na niej obiektów, w stosunku do których Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W dniu 2 stycznia 2014 r. strony transakcji złożyły zgodne oświadczenie adresowane do US właściwego dla nabywcy, powołując się przy tym na art. 43 ust. 10 i 11 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, że dla tej transakcji wybierają opodatkowanie dostawy według stawki 23%.

W związku z powyższym Spółka, jako następca prawny „A-M” Spółka z o.o., w dniu 3 stycznia 2014 r. dokonała sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkami, składając notariuszowi złożone do Urzędu Skarbowego oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowaniu tej transakcji stawką 23%.

Po przeanalizowaniu wykładni przepisów i stanu faktycznego w tym zakresie, Spółka stwierdziła, że do transakcji powinna zastosować przepis „art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a”, w związku z tym nie może w tym przypadku mieć zastosowania przywołany w złożonym do US oświadczeniu art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ślad za tym, przed notariuszem zostało złożone oświadczenie w formie aktu notarialnego, że sprzedający odstępuje od oświadczenia złożonego w dniu 2 stycznia w zakresie opodatkowania wyżej opisanej sprzedaży stawką 23%. Spółka udokumentowała dostawę fakturą VAT „zw” na podstawie „art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując dostawy nieruchomości wraz z wieczystym użytkowaniem gruntu nabytej według wyżej opisanego stanu faktycznego Spółka prawidłowo zastosowała w stosunku do tej dostawy zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie „art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a”, uznając, że błąd podczas składania oświadczenia przed notariuszem sporządzającym akt notarialny i złożenie oświadczenia w Urzędzie Skarbowym o rezygnacji ze zwolnienia na podstawie błędnie zastosowanego przepisu, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10, nie zwalnia podatnika z prawidłowego udokumentowania transakcji dostawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonał dostawy nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, przy nabyciu których w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało mu obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie poniósł wydatków na ich ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej z dnia nabycia.

Spółka przywołała treść art. 43 ust 1 pkt 10a ustawy, po czym stwierdziła, że możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu uwarunkowana jest wystąpieniem łącznie warunków wskazanych w lit. a i lit b. Podniosła, że przytoczony przepis ma w pełni zastosowanie do stanu faktycznego w odniesieniu zbycia ww. nieruchomości. W związku z powyższym złożenie oświadczenia na skutek błędnej interpretacji stanu faktycznego jest bez wpływu na prawidłowe udokumentowanie dostawy. Zdaniem Spółki, oświadczenie złożone wadliwie do urzędu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 nie może być stosowane i nie wywołuje skutków podatkowych dla tej transakcji. Prawidłowo udokumentowana dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie „art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje art. 29a ust. 8 ustawy, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka jest następcą prawnym spółki z o.o., która w 2009 r. otrzymała aportem dwa budynki wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Wniesienie aportem ww. nieruchomości zostało udokumentowane fakturą VAT, ale nie podlegało opodatkowaniu. Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie ww. budynków, lecz nie przekroczyły one 30% ich wartości początkowej. W styczniu 2014 r. zbyła ww. nieruchomość opodatkowując transakcję wg stawki 23%, gdyż strony transakcji złożyły naczelnikowi US oświadczenie, że rezygnują z przysługującego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnienia od podatku. Po przeanalizowaniu przepisów Spółka doszła do wniosku, że nie mogła skorzystać z wynikającego z art. 43 ust. 10 ustawy wyboru opodatkowania, wobec czego złożyła przed notariuszem oświadczenie, że odstępuje od oświadczenia złożonego do US i udokumentowała sprzedaż fakturą VAT „zw”.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że o ile – jak wskazano w opisie stanu faktycznego – transakcja wniesienia aportem do Spółki przedmiotowych budynków i prawa wieczystego użytkowania gruntu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, sprzedaż przez Spółkę tych budynków nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Sprzedaż podlegała jednak zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przy nabyciu budynków Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a poniesione wydatki na ich ulepszenie nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej.

W konsekwencji, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są te budynki – uwzględniając treść art. 29a ust. 8 ustawy – również podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie ww. przepisu.

Wobec powyższego, strony transakcji nie miały prawa do rezygnacji ze zwolnienia i wyboru jej opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Tym samym, oświadczenie złożone przez Spółkę do urzędu skarbowego nie wywołuje skutków prawnych, a transakcja prawidłowo została udokumentowana fakturą VAT „zw”.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.