2014.05.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-138/14/JG
z 9 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 6 lutego 2014 r. (data otrzymania 11 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z dzierżawy (najmu) lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z dzierżawy (najmu) lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca i jego małżonek nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej. Na podstawie aktu notarialnego z 19 grudnia 2013 r. małżonkowie nabyli jeden lokal z przeznaczeniem na najem, dzierżawę. Razem z powyższym aktem została zawarta umowa dzierżawy lokalu na okres 10 lat oraz akt dotyczący oświadczenia o ustanowieniu tytułu egzekucyjnego w przypadku wypowiedzenia umowy dzierżawy. Zgodnie z zawarta umową część należności za lokal została skompensowana należnym czynszem dzierżawnym za trzy lata z góry (2014, 2015 i 2016 ). Wnioskodawca podkreślił, że negocjacje pomiędzy stronami trwały do godzin popołudniowych, do ostatniej chwili przed podpisaniem aktu. Ustępstwa sprzedającego oraz przedstawione dodatkowe dokumenty pozwoliły małżonkom podpisać umowę (wykreślenie hipoteki). W przypadku braku ustępstw do podpisania umowy by nie doszło. Małżonkowie 15 stycznia 2014 r. złożyli w urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze ryczałtowej formy rozliczenia przychodu z tytułu najmu oraz wskazali płatnika. Ponadto złożyli zeznanie PIT-28 (według stawki ryczałtowej 8,5%) i PIT-28A. Jedynym przychodem jaki uzyskali był przychód z tytułu skompensowania części należności za lokal z czynszem dzierżawnym za lata 2014, 2015 i 2016.

Pomimo tego, że przychód dotyczył okresów przyszłych 20 stycznia 2014 r. Wnioskodawca zapłacił jednorazowo podatek ryczałtowy od skompensowanej kwoty.

Wnioskodawca ponadto wskazał na przyczyny, z powodu których nie zostało złożone oświadczenie o wyborze formy podatkowej przed lub w dniu zawarcia aktu notarialnego, a mianowicie:

małżonkowie do ostatniej chwili nie wiedzieli czy dojdzie do podpisania aktu notarialnego, a jeśli tak to na jakich warunkach,
właścicielami lokalu zostali w momencie podpisania aktu tj. 19 grudnia 2013 r.,
akt notarialny był zawierany w godzinach popołudniowych prawie 350 km od miejsca zamieszkania i lokalizacji urzędu skarbowego,
uprzednio małżonkowie uzyskali informację, że jeśli wcześniej nie było żadnego przychodu a jedyny jaki uzyskali nastąpił w miesiącu grudniu, to należy złożyć oświadczenie o wybranej formie podatkowej do 20 stycznia i rozliczyć podatek w zeznaniu rocznym płatnym po złożeniu oświadczenia i PIT-28 w terminie do 31 stycznia. Oświadczenie o formie przyjętego rozliczenia składa się jednorazowo w przeciwieństwie do oświadczenia dotyczącego płatnika podatku, które składa się co rok.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że uzyskał informację, że przychód z tytułu najmu stanowi wyjątek który pozwala pomimo zastosowania ryczałtu na wspólne rozliczanie podatkowe małżonków.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił słusznie płacąc jednorazowo podatek z tytułu najmu w formie ryczałtowej, czy też nie może skorzystać z ryczałtu a należny podatek należy uwzględnić w PIT-37 płatnym do końca kwietnia?

Zdaniem Wnioskodawcy, słusznie postąpił płacąc podatek jednorazowo w formie ryczałtowej (nawet za okresy przyszłe). O wyborze formy podatkowej powiadomił urząd skarbowy składając oświadczenie przed zapłatą podatku w wymaganym terminie. Ponadto do momentu podpisania aktu nie był właścicielem lokalu więc nie mógł deklarować przyszłych przychodów i formy podatkowej z najmu lokalu, którego nie był właścicielem a tym bardziej, że do ostatniego momentu nie był pewien czy dojdzie do jego podpisania .

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku podatnika, który rozpocznie osiąganie przychodów z najmu w trakcie roku podatkowego pisemne oświadczenie o wyborze ryczałtu składa się do 20 dnia następnego miesiąca po miesiącu uzyskania przychodu ,co też uczynił.

W świetle obowiązującego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U z 2012 r. poz. 361 ze zm.) źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami z tytułu najmu (dzierżawy) – w myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy – z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu (dzierżawy) zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej przywołanego art. 11 tejże ustawy.

Stosownie do art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Natomiast zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu (dzierżawy) jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który – jak wynika z cytowanych powyżej przepisów art. 659 § 2 i 693 § 2 Kodeksu cywilnego – może być określony w pieniądzach, bądź też w świadczeniach innego rodzaju.

W przypadku gdy przedmiotem najmu (dzierżawy) nie są składniki związane z działalnością gospodarczą i umowa najmu (dzierżawy) nie została zawarta w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychody z tego najmu (dzierżawy) mogą być opodatkowane:

na zasadach ogólnych – według skali podatkowej lub,
ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Podkreślić należy, że wybór kwalifikacji i sposób rozliczania przychodów z najmu (dzierżawy), ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem (dzierżawę).

W sytuacji zatem gdy dochody przychody z najmu (dzierżawy) zostaną opodatkowane wolą podatnika ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych to zastosowanie będą miały uregulowania zawarte w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 144 poz. 930 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1a tej ustawy – osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 3 ww. ustawy).

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a przywołanej ustawy – opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu (dzierżawy) jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego (wydzierżawiającego), tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże aby powstał przychód po stronie wynajmującego (wydzierżawiającego) muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej przywołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego (wydzierżawiającego).

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

O zasadach składania wspomnianego oświadczenia stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w myśl którego – pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy – w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Jak wynika z treści art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) cytowanej ustawy – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8, 5% przychodów z najmu.

W przypadku opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych objętych wspólnością ustawową należy zauważyć, że przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Wskazuje na to treść art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zgodnie z którym – przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Przy czym w myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy – zasada, o której mowa w ust. 5 – ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

W tym celu – zgodnie z dyspozycją zawartą w treści art. 12 ust. 7 ustawy – oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6 obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ww. ustawy).

W przypadku dokonania takiego wyboru i złożenia stosownego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przez obojga małżonków w odpowiednim terminie podatnikiem będzie wyłącznie jeden z małżonków.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy – podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień – w terminie złożenia zeznania.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy – podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28) – w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

Podsumowując, warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wymaganym przez ustawę terminie. Ustawodawca w art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym wprost wskazał, że oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Tylko w przypadku terminowego złożenia stosownego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania – przychody uzyskiwane z wynajmu lokalu mieszkalnego mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%. Co istotne, podane w przepisie terminy są terminami prawa materialnego co oznacza, że są nieprzekraczalne i nieprzywracalne. Bez znaczenia pozostają przyczyny, z powodu których terminy te zostały uchybione.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 19 grudnia 2013 r. nabył lokal z przeznaczeniem na najem, dzierżawę i w tym samym czasie zawarł umowę dzierżawy lokalu na okres 10 lat. Strony skompensowały sobie część ceny za lokal z kwotą czynszu dzierżawnego należnego za trzy lata z góry. W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 498 § 1 ustawy Kodeks cywilny – gdy dwie strony są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. W myśl 498 § 2 Kodeksu – wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Potrącenie (łac. compensatio) uregulowane w przywołanym przepisie jest jednym ze sposobów na wygaśnięcie zobowiązań. Polega ono na tym, że wartość jednej wierzytelności zalicza się na poczet drugiej w rezultacie obaj wierzyciele zostają zwolnieni ze zobowiązania do wysokości wierzytelności niższej. Kwota ta jest uznana za uregulowaną między stronami, a do uregulowania pozostaje jedynie reszta wierzytelności wyższej. Potrącenie pełni funkcję zapłaty, która przejawia się tym, że dzięki potrąceniu następuje spłata dwóch długów. Potrącający, sam będąc dłużnikiem, płaci dług, wykorzystując do tego celu walor majątkowy, jakim jest przysługująca mu wierzytelność. Rezygnuje jednocześnie z dochodzenia własnej wierzytelności i umarza ją uzyskując w zamian umorzenie własnego długu. W ten sposób zaspokojone zostają dwie strony. Potrącenie jest zatem podwójną, uproszczoną zapłatą. Jego skutki prawne są równoważne ze skutkami zapłaty a zarzut potrącenia podniesiony w procesie traktowany jest jak zarzut zapłaty. W prawie polskim znane są dwa rodzaje potracenia: ustawowe – dokonane przez jednostronną czynność prawną (art. 498 Kodeksu) i umowne – dopuszczone w ramach swobody zawierania umów ( art. 3531 Kodeksu cywilnego), na warunkach, jakie strony między sobą ustaliły. W rozpatrywanej sprawie doszło do takiego właśnie potrącenia umownego.

W dniu 19 grudnia 2013 r. powstała wierzytelność z tytułu zapłaty przez Wnioskodawcę i jego małżonka ceny za nabycie lokalu mieszkalnego. W tym samym dniu zawarto umowę najmu (dzierżawy) i strony postanowiły o potrąceniu części ceny sprzedaży lokalu z czynszem za trzy kolejne lata. Oznacza to, że choć potrącenia dokonano z wierzytelnością za okresy przyszłe, to bezwzględnie należy orzec, że skutek potrącenia jest taki, jakby Wnioskodawcy i jego małżonkowi zapłacono należność czynszową za lata 2014 – 2016 w dacie potrącenia a więc 19 grudnia 2013 r. Jednocześnie należy przypomnieć o treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychodem z tytułu najmu (dzierżawy) będzie przychód otrzymany lub postawiony do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym. Skoro potrącenie jest równoważne zapłacie, to przychód z tytułu najmu (dzierżawy) został otrzymany przez Wnioskodawcę i jego małżonka 19 grudnia 2013 r. Bez znaczenia pozostaje przy tym za jakie okresy ustalono ten czynsz, bowiem przychodem z tytułu najmu (dzierżawy) jest przychód otrzymany lub postawiony do dyspozycji – nigdy należny. Prawidłowo zatem Wnioskodawca ocenił, że w 2013 r. jego przychodem była cała skompensowana kwota czynszu.

Następnie Wnioskodawca 15 stycznia 2014 r. złożył w urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze ryczałtowej formy rozliczenia przychodu z tytułu najmu stosując stawkę 8,5%. Nadto Wnioskodawca wskazał na przyczyny, z powodu których nie złożył oświadczenia o wyborze formy opodatkowania przychodu z najmu przed lub po dniu zawarcia umowy dzierżawy. Wnioskodawca złożył zeznanie PIT-28 wraz z załącznikiem PIT-28A a 20 stycznia 2014 r. zapłacił jednorazowy podatek ryczałtowy z otrzymanej kwoty czynszu za trzy lata z góry.

Tak jak już wcześniej wyjaśniono, jedną z form rozliczania przychodu z najmu (dzierżawy) rzeczy należącej do majątku prywatnego jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Aby skorzystać z takiej formy opodatkowania przychodu z najmu (dzierżawy) niezbędne jest złożenie pisemnego oświadczenia o jej wyborze – o czym stanowi wprost przepis art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Po raz wtóry należy powtórzyć, że z przepisu art. 9 ust. 4 ww. ustawy wynika jednoznacznie, że – w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego. W ocenie Wnioskodawcy podatnik, który rozpocznie osiąganie przychodów z najmu w trakcie roku podatkowego pisemne oświadczenie o wyborze ryczałtu może złożyć do 20 dnia następnego miesiąca po miesiącu uzyskania przychodu, co też uczynił. Wnioskodawca nie dostrzegł jednak dalszej części przepisu, która miała właśnie do niego zastosowanie, a mianowicie, że podatnik rozpoczynający osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu (dzierżawy) pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych składa naczelnikowi urzędu skarbowego do końca roku podatkowego jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego. Przepis art. 9 ust. 4 ww. ustawy jest jednoznaczny i nie pozostawia żadnych wątpliwości interpretacyjnych w zakresie jego rozumienia.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca nie dopełnił wymogu złożenia we wskazanym przez przepis art. 9 ust. 4 ww. ustawy terminie oświadczenia o wyborze formy opodatkowania przychodu z najmu (dzierżawy) na podstawie ryczałtu ewidencjonowanego. Wnioskodawca taki przychód z tytułu zawartej umowy najmu (dzierżawy) uzyskał w dacie zawarcia aktu notarialnego umowy najmu (dzierżawy) tj. 19 grudnia 2013 r. co zostało wyczerpująco dowiedzione powyżej, a więc w grudniu roku podatkowego osiągnął pierwszy przychód z tytułu najmu. Skoro tak to Wnioskodawca oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodu z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zobowiązany był złożyć bezwzględnie w terminie nieprzekraczalnym do końca grudnia 2013 r., czego nie dopełnił.

Wnioskodawca uczynił to dopiero 15 stycznia 2014 r. a więc po terminie wynikającym z przepisu art. 9 ust. 4 ww. ustawy, co w konsekwencji spowodowało brak możliwości rozliczenia przychodu z najmu (dzierżawy) na podstawie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wszelka argumentacja Wnioskodawcy usprawiedliwiająca brak możliwości złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania przychodu z najmu przed lub w dniu zawarcia umowy najmu tj. 19 grudnia 2013 jest nieuzasadniona. Wnioskodawca bowiem chcąc skorzystać z opodatkowania przychodu z najmu w formie ryczałtu ewidencjonowanego winien był dopełnić określonych ustawą warunków. Brak złożenia oświadczenie o wyborze formy opodatkowania Wnioskodawca nie może argumentować sytuacją, w wyniku której nie wiedział czy dojdzie do podpisania umowy najmu (dzierżawy) i na jakich warunkach a tym bardziej tłumaczyć się odległym miejscem zamieszkania od urzędu skarbowego. Zauważyć bowiem należy, że dla dokonania czynności prawnej mającej na celu złożenie oświadczenia w określonym terminie nie jest wymagana osobista wizyta podatnika w urzędzie skarbowym, gdyż nic nie stało na przeszkodzie aby za pośrednictwem poczty Wnioskodawca przesłał takie oświadczenie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Trudno również uwierzyć w kolejny argument Wnioskodawcy jakoby urząd skarbowy poinformował, że w przypadku uzyskania jedynego przychodu z najmu (dzierżawy) w grudniu oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodu z najmu w formie ryczałtu ewidencjonowanego należy złożyć do 20 stycznia czy też sugerowanie, że interpretacje podatkowe w zależności od urzędu skarbowego są różne. Wnioskodawca nie mógł uzyskać od organów podatkowych informacji, że w przypadku osiągniecia pierwszego przychodu z najmu (dzierżawy) 19 grudnia 2013 r. oświadczenie o wyborze formy opodatkowania przychodu z najmu winien był złożyć do 20 stycznia 2014 r., gdyż taka informacja jest niezgodna z prawem a przepisy prawa w tym zakresie są jednoznacznie sformułowane w treści art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie pozostawia żadnej wątpliwości co do terminów w jakich należy składać oświadczenie o wyborze formy opodatkowania. Trudno więc dać wiarę twierdzeniu Wnioskodawcy, aby urzędy skarbowe udzieliły informacji niezgodnie z prawem.

Wobec powyższych argumentacji prawnych stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo opodatkowania przychodu z najmu (dzierżawy) jaki uzyskał 19 grudnia 2013 r. na skutek zawartej umowy najmu (dzierżawy) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stosując stawkę opodatkowania 8,5%. Tym samym uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie bowiem do treści art. 9a ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 (najem, dzierżawa), są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Przepis art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

W myśl art. 8 ust. 4 ww. ustawy – oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, należy złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany, ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6, pierwszy

w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje przy zapłacie zaliczek przez cały rok podatkowy oraz przy składaniu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty,) chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek zapłaty zaliczek i składania zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tego tytułu.

Po zakończeniu roku podatnicy osiągający przychody z najmu (dzierżawy) obowiązani są do złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT-36) do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym – art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo opodatkowania przychodu z najmu (dzierżawy) jaki uzyskał 19 grudnia 2013 r. na skutek zawartej umowy najmu (dzierżawy) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stosując stawkę opodatkowania 8,5% z uwagi na niespełnienie warunków wynikających z przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Dlatego uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód należało wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 złożonym do 30 kwietnia 2014 r.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, wyłącznie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał pisemną interpretację wyłącznie dla Wnioskodawcy. Małżonek Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowaną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin