Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-164/14/PC
z 2 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego znaku towarowego (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego znaku towarowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest wspólnikiem w osobowej spółce prawa handlowego z siedzibą w Polsce (dalej: ,,SPV”). W przyszłości Spotka planuje nabyć od SPV znak towarowy w rozumieniu art. 120 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej, zarejestrowany i posiadający prawo ochronne zgodnie z przepisami Ustawy PWP (dalej: „Znak towarowy”). Znak towarowy zostanie zakupiony z uwzględnieniem jego aktualnej wartości rynkowej, w oparciu o wycenę dokonaną przez rzeczoznawcę majątkowego. SPV wystawi z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki fakturę VAT. SPV odprowadzi należny podatek VAT do urzędu skarbowego. Spółka odliczy naliczony z tej faktury podatek VAT. Spółka zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki zakupiony Znak towarowy.

Po wprowadzeniu Znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, jego wartość początkowa zostanie ustalona w oparciu o cenę nabycia z faktury VAT wystawionej przez SPV.

Możliwe jest, że po transakcji sprzedaży Znaku towarowego, a przed dokonaniem zapłaty przez Spółkę na rzecz SPV za nabyte aktywo, dojdzie do połączenia Spółki oraz SPV - która zostanie wcześniej przekształcona w kapitałową spółkę prawa handlowego z siedzibą w Polsce (dalej: „Przekształcona SPV”). Nastąpi to w drodze przejęcia całości majątku Przekształconej SPV przez Spółkę, która będzie spółką przejmującą, czyli spółką, która będzie kontynuować działalność. W tej sytuacji dojdzie między innymi do wygaśnięcia zobowiązania Spółki tytułu transakcji nabycia Znaku towarowego na skutek tzw. „konfuzji” tj. połączenia w rękach tej samej osoby (Spółki) prawa (wierzytelności Przekształconej SPV wobec Spółki) i korelatywnie sprzężonego z nim obowiązku (zobowiązania Spółki wobec Przekształconej SPV).

Połączenie Wnioskodawcy z Przekształconą SPV nastąpi przed upływem terminu do dokonania korekty, o którym mowa w art. 89b ust. 1 Ustawy VAT tj. 150 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze dokumentującej transakcję sprzedaży Znaku towarowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 oraz art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku nabycia w drodze umowy sprzedaży Znaku towarowego Spółka będzie uprawniona do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego Znaku towarowego, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawo to zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki, tj. od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakupiony zostanie Znak towarowy (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zakupu Znaku towarowego, Spółka będzie uprawniona do wprowadzenia Znaku towarowego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w miesiącu, w którym zostanie zakupiony Znak towarowy.

Spółka będzie uprawniona do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Znaku towarowego począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Znak towarowy zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1410 – dalej „Ustawa PWP”), znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa – w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania tego znaku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Procedurę uzyskania tego prawa rozpoczyna zgłoszenie znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, a kończy, w przypadku spełnienia wymaganych warunków, wydanie przez Urząd Patentowy decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy. Prawo ochronne na znak towarowy podlega wpisowi do rejestru znaków towarowych. Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej „updop”), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16b ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1410),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
   
   

W celu ustalenia znaczenia pojęcia wskazanego w treści art. 16b ust. 1 pkt 6 updop „prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej” należy odnieść się do art. 6 ust. 1 Ustawy PWP.

Stanowi on, że na warunkach określonych w tej ustawie udzielane są:

• patenty,
• dodatkowe prawa ochronne na wynalazki,
• prawa ochronne na wzory użytkowe,
• prawa ochronne na znaki towarowe,
• prawa z rejestracji na wzory przemysłowe,
• prawa z rejestracji na topografie układów scalonych,
• prawa z rejestracji na oznaczenia geograficzne.
  
  

Ponadto przepis art. 16b ust. 1 updop wskazuje obligatoryjne przesłanki do uzyskania prawa do amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z jego treścią, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, licencje i know - how, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.
  
  

Przepisy updop przewidują wejście podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji poprzez wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika.

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej, co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej.

Spółka nabędzie Znak towarowy, zarejestrowany i posiadający prawo ochronne zgodnie z przepisami Ustawy PWP, w drodze umowy sprzedaży. Zdaniem Spółki, w momencie nabycia Znaku towarowego, spełnione zostaną wszystkie przesłanki do wprowadzenia tego prawa do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki oraz do rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Rzeszowie z dnia 15 listopada 2011 r. o sygn. akt I SA/Rz 649/11 Sąd wskazał, że „za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, że możliwe jest amortyzowanie praw ochronnych na znaki towarowe wniesione aportem”.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 25 sierpnia 2010 r. o sygn. akt II FSK 627/09, w wyroku NSA z dnia 27 maja 2009 r. o sygn. akt II FSK 181/08, w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 28 czerwca 2011 r. o sygn. akt I SA/Po 210/11, a także w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 13 września 2012 r. o sygn. akt I SA/Gl 1021/11.

Należy ponadto podkreślić, że zgodnie z przywołanym powyżej orzecznictwem sądowym, uzyskanie prawa ochronnego na znak towarowy, nie będzie stanowić jego „wytworzenia” przez Spółkę. Znak towarowy zostanie bowiem przez Spółkę skutecznie nabyty w drodze umowy sprzedaży.

W wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 25 października 2012 r. o sygn. akt 1 SA/Rz 755/12 Sąd wskazał, że „nabycie może mieć charakter nabycia pierwotnego jak również nabycia pochodnego. Z nabyciem pierwotnym mamy do czynienia w sytuacji, kiedy brak jest poprzednika prawnego osoby uzyskującej prawo i klasycznym przykładem takiego nabycia będzie uzyskanie jakiegoś prawa w drodze prawnokształtującej decyzji właściwego organu (np. uzyskanie drogi koniecznej, pozwolenie na broń). Nabycie zaś pochodne występuje wtedy, kiedy dany podmiot uzyskuje prawo w drodze przejścia tego uprawnienia z innego podmiotu. Przepis art. 16b ust. 1 updop nie rozróżnia, czy nabycie, o którym w nim mowa ma mieć charter nabycia pierwotnego czy też pochodnego. Uprawnia to do wniosku, ze terminem tym objęte będą oba rodzaje nabycia. Z okoliczności przedstawionego przez spółkę zdarzenia nie wynika, aby prawo do wspólnotowego znaku towarowego miało być przez spółkę wytworzone”.

W orzecznictwie wskazuje się ponadto na wyniki wykładni celowościowej w powyższym zakresie. W wyroku WSA w Gliwicach z dnia 13 września 2012 r. o sygn. akt I SA/G1 1021/11 wskazano, że „celem przepisu art. 16b ust. 1 updop jest umożliwienie każdemu podatnikowi, który nabył wymienione w tym przepisie wartości niematerialne i prawne, dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Ustawodawca tamuje taką możliwość wyłącznie w przypadku wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych”.

W ocenie Spółki wnioski płynące z powyższych wyroków - pomimo, że w części odnoszą się do nabycia znaku towarowego w drodze wniesienia aportu do spółki - zachowują swoją aktualność również w powyższej sprawie.

Ponadto, Spółka pragnie wskazać, że jej stanowisko w powyższej kwestii potwierdzają również organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2013 r., znak: IBPBI/2/423-791/13/AP.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nabyty Znak towarowy Spółka będzie mogła wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu, w którym Znak towarowy zostanie przez nią nabyty.

Zgodnie z treścią art. 16h ust. 1 pkt 1 updop odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym rozpoczęcie amortyzacji przedmiotowego Znaku towarowego nastąpi od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawo ochronne na Znak towarowy zostanie wprowadzone do wskazanej powyżej ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie ocen prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje nabyć od SPV znak towarowy w rozumieniu art. 120 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej, zarejestrowany i posiadający prawo ochronne zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1410). Znak towarowy zostanie zakupiony z uwzględnieniem jego aktualnej wartości rynkowej, w oparciu o wycenę dokonaną przez rzeczoznawcę majątkowego. SPV wystawi z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki fakturę VAT. Spółka zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki zakupiony Znak towarowy. Po wprowadzeniu Znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, jego wartość początkowa zostanie ustalona w oparciu o cenę nabycia z faktury VAT wystawionej przez SPV.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 i 2 ustawy prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa – w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 powołanej ustawy). Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania tego znaku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Procedurę uzyskania tego prawa rozpoczyna zgłoszenie znaku towarowego w Urzędzie Patentowym. Wydanie decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy następuje po sprawdzeniu przez Urząd Patentowy, czy są spełnione ustawowe warunki wymagane dla uzyskania prawa (art. 144 Prawa własności przemysłowej). Podlega ono wpisowi do rejestru znaków towarowych (art. 149 tej ustawy). Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy (art. 150 tej ustawy).

Stosownie do treści do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przepis art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 16b ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1410),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Do praw wskazanych przez ustawodawcę w treści art. 16b ust. 1 omawianej ustawy należą m.in. wymienione w pkt 6 tego przepisu - „prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej”. W celu ustalenia znaczenia tego pojęcia należy odnieść się do art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej. Stanowi on, że na warunkach określonych w tej ustawie udzielane są:

• patenty,
• dodatkowe prawa ochronne na wynalazki,
• prawa ochronne na wzory użytkowe,
• prawa ochronne na znaki towarowe,
• prawa z rejestracji na wzory przemysłowe,
• prawa z rejestracji na topografie układów scalonych,
• prawa z rejestracji na oznaczenia geograficzne.
  
  

Przepis art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje obligatoryjne przesłanki do uzyskania prawa do amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, licencje i know - how, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują wejście podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji poprzez wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 16a - 16b omawianej ustawy).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej (Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009, pod red. W. Nykiela i A. Mariańskiego, s.598).

Biorąc pod uwagę treść powołanych wyżej przepisów, prawo ochronne na znak towarowy mieści się w kategorii praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, w przypadku nabycia prawa ochronnego na znak towarowy - dojdzie do nabycia prawa, które może stanowić wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (do nabycia prawa określonego w ustawie - Prawo własności przemysłowej).

W tym miejscu należy podkreślić, że przepis art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala na zaliczenie do wartości niematerialnych i prawnych praw ochronnych do znaków towarowych, które już na dzień nabycia posiadają na mocy prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego szczególną ochronę prawną, a w związku z tym są wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z treścią art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Rozpoczęcie amortyzacji przedmiotowego Znaku towarowego nastąpi więc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawo ochronne na Znak towarowy zostanie wprowadzone do wskazanej powyżej ewidencji.

Reasumując, Spółka uzyska uprawnienie do rozpoznania jako koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego na Znak towarowy, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawo ochronne zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Stanowisko Spółki należy uznać więc za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych numerami 2 i 3, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.