Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-187/14-2/ES
z 21 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości.

W wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca udzielił pożyczek pieniężnych spółce pod firmą E. sp. z o.o. której jest udziałowcem (dalej: „Umowy Pożyczki”). Według wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę E. sp. z o.o. zamierza objąć udziały w nowoutworzonej spółce prawa handlowego (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) która ma działać pod firmą C. II sp. z o.o. (ostateczna nazwa firmy może ulec zmianie) w zamian za wkład niepieniężny (aport) w formie przedsiębiorstwa E. sp.z o.o. w rozumieniu przepisu art. 55(1) kodeksu cywilnego. W skład przedsiębiorstwa wnoszonego przez E. sp. z o.o. na pokrycie udziałów obejmowanych w kapitale zakładowym C. II sp. z o.o. będą wchodzić m.in. nieruchomości budynkowe stanowiące (na dzień wniesienia aportu) własność E. sp. z o.o., a także zobowiązania z tytułu Umów Pożyczki. W następstwie powyższego zobowiązanym do spłaty pożyczek będzie C. II sp. z o.o.

Wnioskodawca nie może wykluczyć, że w dacie wymagalności Umów Pożyczki C. II sp. z o.o. nie będzie mieć wystarczających zasobów finansowych (środków pieniężnych) koniecznych do zwrotu kapitału z Umów Pożyczki i oprocentowania należnego z Umów Pożyczki. W takim przypadku Wnioskodawca dopuszcza możliwość spłat przez C. II sp. z o.o. kwoty kapitału z Umów Pożyczki i zapłaty należnego mu oprocentowania z Umów Pożyczki z wykorzystaniem instytucji świadczenia w miejsce wypełnienia (tzw. datio in solutum) uregulowanej w art. 453 kodeksu cywilnego, w drodze przeniesienia przez C. II sp. z o.o. na Wnioskodawcę własności nieruchomości stanowiących własność C. II sp. z o.o. na dzień zawarcia i wykonania datio in solutum na Wnioskodawcę, w miejsce zwrotu kwoty kapitału z Umów Pożyczki i zapłaty należnego oprocentowania.

Wskutek zawarcia umowy (porozumienia) datio in solutum w wykonaniu, którego C. II sp. z o.o. przeniesie własność nieruchomości na Wnioskodawcę w miejsce zwrotu kwoty kapitału z Umów Pożyczki i zapłaty oprocentowania należnego Wnioskodawcy z Umów Pożyczki, zobowiązanie C. II sp. z o.o. z Umów Pożyczki zostanie uregulowane (wygaśnie).

Wnioskodawca wskazuje, że według posiadanej przez niego wiedzy nie można wykluczyć, że przed datą wymagalności zobowiązania z Umów Pożyczek przedmiot aportu wniesionego przez E. sp. z o.o. do C. II sp. z o.o. zostanie następnie przeniesiony (w całości) - jako wkład niepieniężny na pokrycie udziałów, które zostaną objęte przez C. II sp. z o.o. w nowoutworzonej spółce prawa handlowego (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) która może działać pod firmą C. III sp. z o.o. (ostateczna nazwa firmy może ulec zmianie). W takim przypadku zobowiązanym do spłaty pożyczek będzie C. III sp. z o.o.

W sytuacji w jakiej w dacie wymagalności Umów Pożyczki C. III sp. z o.o. nie będzie mieć wystarczających zasobów finansowych (środków pieniężnych) koniecznych do zwrotu kapitału z Umów Pożyczki i oprocentowania należnego z Umów Pożyczki, rozliczenie zobowiązania z Umów Pożyczki może również nastąpić z wykorzystaniem datio in solutum (tj. na zasadach opisanych powyżej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku w jakim Wnioskodawca nabędzie własność nieruchomości w ramach datio in solutum i będzie wykorzystywać nabyte nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, z której przychody będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wartość początkową dla celów amortyzacji podatkowej nabytych nieruchomości Wnioskodawca powinien przyjąć w wysokości równej kwocie wierzytelności z Umów Pożyczek (kwocie kapitału i należnego oprocentowania) rozliczonych w ramach datio in solutum?

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku w jakim Wnioskodawca nabędzie własność nieruchomości w ramach datio in solutum i będzie wykorzystywać nabyte nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, z której przychody będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wartość początkową dla celów amortyzacji podatkowej nabytych nieruchomości Wnioskodawca powinien przyjąć w wysokości równej kwocie wierzytelności z Umów Pożyczek (kwocie kapitału i należnego oprocentowania) rozliczonych w ramach datio in solutum.

Zgodnie z brzmieniem art. 22g ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem art. 22g ust. 2-18 Ustawy PIT, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Za cenę nabycia uznaje się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 Ustawy PIT).

Ustawa PIT nie przewiduje żadnych szczególnych regulacji w omawianym zakresie. W konsekwencji należy uznać, iż wartość początkową nieruchomości nabytej w drodze datio in solutum Wnioskodawca powinien ustalić zgodnie z regulacją ogólną tj. art. 22g ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT w cenie nabycia tej nieruchomości. Ceną nabycia będzie natomiast, zgodnie z art. 22g ust. 3 Ustawy PIT, kwota należna zbywcy,czyli równowartość wierzytelności pożyczkowej spłaconej nieruchomością. Nie ulega bowiem wątpliwości, że w takiej sytuacji kwotą należną zbywcy nieruchomości z tytułu przeniesienia jej własności jest kwota równa spłacanej pożyczce.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w praktyce organów podatkowych.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym „wartość początkową w zakresie nabytego przez spółkę udziału w budynku w drodze datio in solutum należy przyjąć w oparciu o cenę nabycia.

Zgodnie z treścią art. 453 Kodeksu Cywilnego, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązania wygasa, tzw. świadczenia w miejsce wypełnienia/wykonania (datio in solutum). Wskutek zawarcia umowy o świadczenie w miejsce wypełnienia dłużnicy (nabywcy wierzytelności) uzyskali uprawnienie do spełnienia świadczenia w miejsce zapłaty ceny za nabywaną od spółki wierzytelność. W rezultacie Spółka zamiast otrzymać cenę w wysokości 10.000.000,00 zł uzyskała prawo własności udziałów w Użytkowaniu wieczystym gruntu i w Budynku.

Tym samym zobowiązanie do zapłaty ceny za wierzytelność wygasło, a Spółka nabyła użytkowanie wieczyste gruntu oraz Budynek.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 ustawy PIT w przypadku odpłatnego nabycia środka trwałego wartość początkową ustala się na podstawie ceny nabycia. Zatem wartość świadczenia (prawa użytkowania wieczystego i budynku) spełnionego w miejsce wykonania pierwotnego świadczenia (zapłaty ceny za wierzytelność) należy ustalić w oparciu o wysokość ceny, z zapłaty której zwolnili się w drodze datio in solutum nabywcy wierzytelności tj. 10.000.000,00 zł. Kwota ta stanowi cenę, za jaką Spółka nabyła w drodze datio in solutum 74.64% łącznie w użytkowaniu wieczystym gruntu oraz w Budynku.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 grudnia 2010 r„ sygn. IPPB1/415-913/10-4/ES).

Jak wyraźnie podkreślił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie „wartość początkową w zakresie nabytego przez spółkę udziału w budynku w drodze datio in solutum należy ustalić w oparciu o cenę nabycia.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 grudnia 2010 r., sygn. IPPB1/415-913/10-4/ES).

Zdaniem Wnioskodawcy skutki podatkowe po stronie Wnioskodawcy (na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych - sposób ustalenia wartości początkowej dla celów amortyzacji podatkowej nabywanych nieruchomości budynkowych) związane z zastosowaniem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym instytucji datio in solutum będą takie same jak w przypadku zastosowania instytucji potrącenia (kompensaty) wzajemnych wierzytelności, tj. wierzytelności Wnioskodawcy o zwrot należności z Umów Pożyczki z wierzytelnością C. II sp. z o.o. (C. III sp. z o.o.) o zapłatę . ceny sprzedaży nieruchomości, w przypadku sprzedaży nieruchomości przez C. II sp. z o.o., (C. III sp. z o.o.) na rzecz Wnioskodawcy, czy też wzajemnych rozliczeń pomiędzy ww. podmiotami dokonywanymi z wykorzystaniem środków pieniężnych, tj. zapłata ceny przez Wnioskodawcę i uregulowanie zobowiązania z Umów Pożyczki przez C. II sp. z o. o. (C. III sp. z o.o.).

Mając na uwadze powyższe, należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W celu ustalenia wartości początkowej budynku należy sięgnąć do regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałym.

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się – w razie nabycia w drodze kupna – cenę ich nabycia.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca udzielił pożyczek pieniężnych spółce pod firmą E. sp. z o.o. której jest udziałowcem. Według wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę E. sp. z o.o. zamierza objąć udziały w nowoutworzonej spółce prawa handlowego (sp. z o.o.) która ma działać pod firmą C. II sp. z o.o. (ostateczna nazwa firmy może ulec zmianie) w zamian za wkład niepieniężny (aport) w formie przedsiębiorstwa E. sp. z o.o. Nie można wykluczyć, że przed datą wymagalności zobowiązania z Umów Pożyczek przedmiot aportu wniesionego przez E. sp. z o.o. do C. II sp. z o.o. zostanie następnie przeniesiony (w całości) - jako wkład niepieniężny na pokrycie udziałów, które zostaną objęte przez C. II sp. z o.o. w nowoutworzonej spółce prawa handlowego (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) która może działać pod firmą C. III sp. z o.o. (ostateczna nazwa firmy może ulec zmianie). W takim przypadku zobowiązanym do spłaty pożyczek będzie C. III sp. z o.o.

W sytuacji w jakiej w dacie wymagalności Umów Pożyczki C. III sp. z o.o. nie będzie mieć wystarczających zasobów finansowych (środków pieniężnych) koniecznych do zwrotu kapitału z Umów Pożyczki i oprocentowania należnego z Umów Pożyczki, rozliczenie zobowiązania z Umów Pożyczki może również nastąpić z wykorzystaniem datio in solutum (tj. na zasadach opisanych powyżej).

W niniejszej sprawie dłużnik Wnioskodawcy, w celu zwolnienia ze zobowiązania, zamiast środków pieniężnych może przekazać Wnioskodawcy nieruchomość.

Instytucja świadczenia w miejsce wypełnienia (datio in solutum) została uregulowania w art. 453 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się ze zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Umowa datio in solutum ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne.

Planowana przez strony czynność stanowi pewne uproszczenie działań, które podjąłby podatnik w celu nabycia przedmiotowej nieruchomości. Gdyby bowiem dłużnik dysponował środkami pieniężnymi, to spełniłby swoje zobowiązania wobec podatnika, a ten z kolei uzyskałby środki na zakup nieruchomości.

Charakteru tego „wydatku” nie może dyskwalifikować fakt uproszczenia rozliczenia stron, dokonanego w jednej transakcji, stosownie do art. 453 kodeksu cywilnego. Wysokość tego wydatku stanowić będzie ta część kwoty zadłużenia, która na skutek przeniesienia na Wnioskodawcę nieruchomości ulegnie wygaśnięciu. Jest to bowiem rodzaj ceny, jaką podatnik „płaci” za otrzymaną nieruchomość.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wartość początkową nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w drodze datio in solutum należy ustalić w oparciu o cenę nabycia tj. wartość wierzytelności, która wygasa w wyniku przeniesienia własności na Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia

2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.