Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-786/13/DK
z 10 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający, w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2013 r. (data wpływu 28 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.), oraz pismem z dnia 7 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 września 2013 r. IBPP1/443-786/13/DK, oraz pismem z dnia 7 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 24 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca otrzymał darowiznę od swojego rodzica w postaci udziału w wysokości 1/2 w nieruchomościach gruntowych stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Nabycie nastąpiło do majątku osobistego obdarowanego. Nieruchomości są podzielone i stanowią 14 działek o odrębnych numerach geodezyjnych oraz 4 odrębnych numerach ksiąg wieczystych. Wszystkie nieruchomości są położone na terenie powiatu b. (właściwość miejscowa Urzędu Skarbowego w X.). Według wypisu i wyrysu z rejestru gruntów wraz z wypisem z kartoteki budynków grunty stanowią: użytki rolne zabudowane, grunty orne, pastwiska trwałe, budynki produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa, łąki, grunty zadrzewione i zakrzewione, rowy i sady.

Zgodnie z zapisami aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego grunty leżą na terenie oznaczonym jako: ulica dojazdowa, ulice lokalne, supermarket, agrokolonia, motel, obszar zieleni urządzonej, tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy usługowej i tereny dróg wewnętrznych.

Darowizna została zwolniona od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009, Nr 93, poz. 768 z późn. zm.). Wnioskodawca jest rezydentem i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2004 r. Nr 173 poz. 1807 z późn. zm.).

Wnioskodawca (obdarowany) ze względu na swoją sytuację osobistą zamierza sprzedać te z darowanych mu działek, dla których oferty kupna uzna za dogodne w krótkiej perspektywie czasowej. Na chwilę obecną nie może zadecydować które dokładnie sprzeda. Uzyskane środki ze sprzedaży zasilą domowy budżet oraz zostaną przeznaczone na własne potrzeby mieszkaniowe. Wnioskodawca nie przeznaczy środków na prowadzenie działalności gospodarczej, a obrót nieruchomościami nie stanowi jego działalności zawodowej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że:

1. Działki otrzymał w drodze darowizny od rodzica. Część działek sprzeda, aby zasilić domowy budżet, a pozostałą część pozostawi dla swoich dzieci.
   
2. Podziału nieruchomości na 14 działek dokonano dnia 30 kwietnia 2010 r. na wniosek A. celem podziału pomiędzy rodzeństwem.
   
3. Przyczyną planowanej sprzedaży nabytych w drodze darowizny działek przez Wnioskodawcę jest konieczność zasilenia bieżącego budżetu domowego.
   
4. Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na cele konsumpcyjne i bieżące wydatki rodziny.
   
5. Przeznaczenie działek w podziale zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego:
   1. ulica dojazdowa,
   2. ulica lokalna,
   3. supermarket,
   4. agrokolonia,
   5. motel,
   6. obszar zieleni urządzonej,
   7. tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej,
   8. tereny zabudowy usługowej.
6. Przedmiotem sprzedaży będą zarówno działki niezabudowane jak i zabudowane z budynkami wybudowanymi przed nabyciem działek w drodze darowizny.
   
7. Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowych działek nie podjął żadnych działań, w szczególności „wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu”.
   
8. Na pytanie tut. organu zadane w wezwaniu z dnia 15 listopada 2013 r., „Czy w stosunku do przedmiotowych działek podjął Pan lub zamierza podjąć jakiekolwiek czynności w celu ich uatrakcyjnienia np. uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to jakie i w jakim celu?”, Wnioskodawca odpowiedział, że nie podejmował działań mających na celu uatrakcyjnienie tych działek, w tym działań specjalistycznych marketingowych o znamionach działalności gospodarczej.
   
9. Wnioskodawca w celu sprzedaży działek planuje udać się do biura nieruchomości i za pośrednictwem dokonywać sprzedaży, ponieważ jak zaznaczył - nie ma ani czasu ani wiedzy fachowej, aby samemu szukać dogodnych ofert.
   
10. W odpowiedzi na pytanie tut. organu w jaki sposób zamierza pozyskać nabywców na przedmiotowe działki, Wnioskodawca podaje, że planuje udać się do biura nieruchomości i powierzyć sprzedaż firmie specjalizującej się w transakcjach obrotu nieruchomościami.
    
11. W odpowiedzi na pytanie tut. organu „W jaki konkretnie sposób działki (i ewentualne usytuowane na nich obiekty budowlane), należące do Wnioskodawcy były i będą przez niego wykorzystywane od chwili nabycia do momentu planowanej sprzedaży (proszę podać odrębnie dla każdej działki i budynków/budowli)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że działki, które mogą być sprzedane od momentu nabycia do sprzedaży nie będą użytkowane. Jedynymi czynnościami, które Wnioskodawca może dokonać to utrzymanie obecnego stanu przez np. koszenie trawy, uprzątnięcie śmieci, etc.
    
12. W odpowiedzi na pytanie tut. organu „Czy przedmiotowe działki (i usytuowane na nich obiekty budowlane), były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, jeśli tak to jakiej i w jakim okresie? (proszę podać odrębnie dla działki i budynków/budowli)?”, Wnioskodawca odpowiedział, że nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej przez niego.
    
13. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.
    
14. W odpowiedzi na pytanie tut. organu czy działki i ewentualne budynki/budowle na nich usytuowane były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca podaje, że nie były wykorzystywane w działalności rolniczej przez niego.
    
15. Działki nie były wynajmowane, a Wnioskodawca nie otrzymywał pożytków.
    
16. W odpowiedzi na pytanie tut. organu, że jeśli na przedmiotowych działkach znajdują się obiekty budowlane to czy były one przedmiotem najmu, dzierżawy i w jakim okresie, Wnioskodawca podaje, że nie były wynajmowane.
    
17. W odpowiedzi na pytanie, że jeśli na przedmiotowych działkach w momencie sprzedaży będą posadowione obiekty budowlane to czy będą one stanowiły budynki, budowle lub ich części w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. z 2010 r. Dz.U. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) Wnioskodawca podaje, że nie ma żadnych budynków.
    
18. W odpowiedzi na pytanie czy, a jeśli tak to kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie każdego z obiektów, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca podaje, że nie nastąpiło.
    
19. W odpowiedzi na pytanie na czym to pierwsze zasiedlenie polegało, kto, komu, kiedy i na podstawie jakiej umowy wydał poszczególne budynki/budowle lub ich części, Wnioskodawca podaje, że nie nastąpiło.
    
20. Na ulepszenie tych obiektów Wnioskodawca nie ponosił wydatków wyższych niż 30% wartości początkowej obiektów.
    
21. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży oprócz wskazanych we wniosku.
    
22. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości oraz nie odprowadzał podatku VAT, ani nie rejestrował się zgłoszeniem VAT-R.
    
    

W piśmie z dnia 7 grudnia 2013 r., Wnioskodawca wyjaśnia, że przedmiotem sprzedaży będą wyłącznie działki niezabudowane. Na przedmiotowych działkach nie znajdują się żadne obiekty budowlane (budynki, budowle).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą otrzymanych od rodzica gruntów będących częścią gospodarstwa rolnego o przeznaczeniu pod zabudowę zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego bez dokonywania jakichkolwiek czynności polegających na podziale gruntu czy wykonaniu przyłączy stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT zgodnie z art. 5 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54 poz. 535 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż otrzymanych od rodzica gruntów w opisanym stanie przyszłym nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przez którą należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, zgodnie z art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ww. ustawy, a także grunty.

Nie każda czynność, stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Musi być ona objęta zarówno zakresem przedmiotowym, jak również zakresem podmiotowym ustawy o VAT. Podatnikiem, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, jest każdy podmiot, zarówno osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, który wykonuje działalność gospodarczą w sposób samodzielny, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do treści ust. 2 powołanego wyżej przepisu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na względzie treść powołanych przepisów należy wskazać, że ustawodawca, wzorem przepisów unijnych, wyraźnie powiązał pojęcie podatnika z pojęciem działalności gospodarczej, uzależniając przyznanie statusu podatnika VAT od prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza związana jest z profesjonalnym obrotem i w związku z tym powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością wykonywania (wyrok ETS w sprawie C-230/94 między Renate Ekler a Finanzamt Hamburg). Oznacza to, że celem ustawodawcy było obciążenie podatkiem od towarów i usług, z uwagi na jego charakter, podmiotów profesjonalnych. Podatek VAT jest bowiem szczególną formą podatku obrotowego pobieranego w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego realizowanego w sposób zorganizowany i ciągły.

W konsekwencji wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wówczas, gdy została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Okoliczność, że podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem musi działać w charakterze podatnika, czyli podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy. Oznacza to, że kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników VAT osoby fizyczne, które takiej działalności nie prowadzą nawet, jeśli dokonują czynności podlegających opodatkowaniu. Z uwagi na uniwersalny charakter definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o VAT podatnikiem jest każdy podmiot, który prowadzi samodzielnie określoną działalność w sposób zorganizowany i ciągły bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podatnikiem staje się także ten, kto w sferze prowadzonej działalności gospodarczej, jednorazowo wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu w okolicznościach wskazujących na zamiar częstotliwego jej realizowania, niezależnie od tego czy po wykonaniu tej jednej czynności ostatecznie zaprzestanie jej wykonywania. Przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego realizowania czynności składających się na istotę prowadzenia działalności gospodarczej. Istota częstotliwości wyczerpuje się w powtarzalności określonego działania. Bez znaczenia jest więc ilość oraz czas, w którym dokonywana jest transakcja. Oznacza to, że w każdym przypadku należy indywidualnie badać, czy intencją podmiotu wykonującego czynność, z którą łączą się skutki prawno-podatkowe, było jej wielokrotne realizowanie. W świetle powołanych argumentów nie ma podstaw, aby stwierdzić, że w przedmiotowym stanie faktycznym i przyszłym Wnioskodawca sprzedając kilka działek, dokonuje zorganizowanej dostawy nieruchomości gruntowych a tym samym występuje w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Opodatkowaniu podlega jedynie czynność zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru (gruntu), poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie (wyrok NSA W-wa z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06). Natomiast w niniejszej sprawie nie można stwierdzić, że podatnik nabył przedmiotowe grunty w celu ich odsprzedaży, ponieważ pochodzą one z majątku rodziców i zostały przekazane w drodze darowizny. Czynność ta nie oznacza więc wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Przedmiotowe działki stanowią majątek prywatny, a sprzedając je Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem. Nie można uznać zbycia takiego gruntu za częstotliwą dostawę nieruchomości a tym samym nie mieści się ono w definicji działalności gospodarczej zawartej w przepisie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowych gruntów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (por. wyrok WSA z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1688/06).

Dodatkowo, należy wziąć pod uwagę iż grunty zostały zakwalifikowane jako przeznaczone pod zabudowę nie z inicjatywy Wnioskodawcy, a Wnioskodawca nie sprzedaje gruntów zawodowo. To również przemawia za brakiem możliwości kwalifikowania tej sprzedaży jako prowadzenia działalności gospodarczej, a Wnioskodawcy jako podatnika VAT. Z punktu widzenia gospodarności, niecelowe byłoby działanie zgodnie z którym podatnik dążyłby do scalenia gruntów, aby dokonać jednokrotnej sprzedaży.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, iż opisana sytuacja dotyczy wyłącznie realizowania własnych praw własności na majątku osobistym, Wnioskodawca nie podejmuje czynności profesjonalnych na rzecz sprzedaży gruntu, nie posiada wykształcenia zawodowego ani praktyki w handlu nieruchomościami, co w konsekwencji przekłada się na brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości otrzymanych w darowiźnie od rodzica.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku niezabudowanych działek, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy sprzedaż otrzymanych od rodzica gruntów będących częścią gospodarstwa rolnego o przeznaczeniu pod zabudowę zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego bez dokonywania jakichkolwiek czynności polegających na podziale gruntu czy wykonaniu przyłączy stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca nie zakupił przedmiotowej nieruchomości lecz otrzymał ją w drodze darowizny od rodzica.

Celem podziału gospodarstwa rolnego na 14 działek dokonanego przed otrzymaniem darowizny przez Wnioskodawcę był podział nieruchomości pomiędzy rodzeństwem, jednak nie został on dokonany na wniosek Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotowe działki aby zasilić bieżący budżet domowy, środki ze sprzedaży zostaną przeznaczone na własne potrzeby mieszkaniowe. Wnioskodawca środki te zamierza przeznaczyć na cele konsumpcyjne i bieżące wydatki rodziny.

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań w celu uatrakcyjnienia przedmiotowych działek. Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowych działek do działalności gospodarczej ani rolniczej. Działki nie były też przedmiotem najmu. Jedynymi czynnościami dokonywanymi w odniesieniu do tych działek było koszenie trawy czy uprzątnięcie śmieci w celu utrzymania ich obecnego stanu.

Również skorzystanie przy sprzedaży nieruchomości z usług biura nieruchomości w tym przypadku nie przesądza, że Wnioskodawca podjął ciąg działań wskazujący na aktywność „handlową” w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, dlatego też dostawę niezabudowanych działek, o których mowa we wniosku należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży. Zatem ww. czynność sprzedaży przedmiotowych działek będzie oznaczać działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Planowana dostawa przedmiotowych niezabudowanych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT również w sytuacji, gdy przy sprzedaży Wnioskodawca skorzysta z pomocy biura nieruchomości.

Zatem sprzedaż działek otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że w stosunku do tych niezabudowanych działek Wnioskodawca nie podejmie jakichkolwiek działań zbliżonych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż otrzymanych od rodzica gruntów w opisanym stanie przyszłym nie będzie opodatkowana podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.