Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-122/14-5/WS
z 29 kwietnia 2014 r.

Zmieniona przez interpretację nr S-ILPB2/415-122/14/17-S/WS w trakcie porządkowania

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia składników majątku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków oraz odpłatnego zbycia składników majątku, a także podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków.

Wniosek w odniesieniu do pytania nr 2 nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 9 kwietnia 2014 r. nr ILPB2/415-122/14-2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 9 kwietnia 2014 r., skutecznie doręczono dnia 11 kwietnia 2014 r., natomiast w dniu 15 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczynią jest osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT („Wnioskodawczyni”). Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim. Małżonek Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT („Małżonek Wnioskodawczyni”). Pomiędzy Wnioskodawczynią a Małżonkiem Wnioskodawczyni istnieje ustawowy ustrój majątkowy (wspólność majątkowa). Obecnie, Wnioskodawczyni i Małżonek Wnioskodawczyni planują zawrzeć umowę w formie aktu notarialnego na podstawie której zniesiona zostanie między małżonkami ustawowa wspólność majątkowa, a zatem między małżonkami będzie istniała rozdzielność majątkowa. Następnie, w drodze umowy zawartej między małżonkami dojdzie do podziału majątku małżeńskiego (wzajemnych rozliczeń między małżonkami). Między małżonkami nie ma przewidzianych dopłat/spłat, będzie jedynie podział majątku wspólnego. Podział zostanie dokonany w ten sposób, że majątek otrzymany przez małżonków nie będzie równy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, przepisów ustawy o PIT oraz ustawy o podatku od spadków i darowizn nie stosuje się w przypadku nierównego podziału majątku małżeńskiego w wyniku zniesienia wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. w sytuacji gdy Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego otrzyma więcej niż Małżonek Wnioskodawczyni?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku jaki przypadł na własność Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego (poprzez zniesienie wspólności majątkowej małżeńskiej) kosztami uzyskania przychodu będą wydatki jakie zostały poniesienie na nabycie tych składników w trakcie trwania wspólności majątkowej w pełnej wysokości?
   
   

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Natomiast w zakresie pytania nr 1 w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn, w dniu 9 kwietnia 2014 r. wydane zostały interpretacje indywidualne nr ILPB2/415-122/14-3/WS i ILPB2/436-30/14-2/WS.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku, jaki przypadł na własność Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego (poprzez zniesienie wspólności majątkowej małżeńskiej), kosztami uzyskania przychodu będą wydatki jakie zostały poniesienie na nabycie tych składników w trakcie trwania wspólności majątkowej w pełnej wysokości.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 [ustawy o PIT].

W świetle art. 46 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, w sprawach które nie są uregulowane w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, jak też do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i działu spadku, tj. art. 1035 i nast. Kodeksu Cywilnego. Natomiast art. 1035 Kodeksu Cywilnego odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 195 i nast. Kodeksu Cywilnego), co oznacza przekształcenie się bezudziałowej wspólności ustawowej we wspólność w częściach ułamkowych. Małżonkowie od chwili ustania wspólności ustawowej mają równe udziały w majątku, z możliwością innego ukształtowania wysokości udziałów w warunkach przewidzianych w art. 43 § 2 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. W miejsce zatem trzech majątków (majątek wspólny i dwa majątki osobiste) powstają dwa majątki, z których każdy obejmuje dotychczasowy majątek osobisty każdego z małżonków oraz przysługujący mu udział ułamkowy w dotychczasowym majątku wspólnym.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, obecnie Wnioskodawczyni oraz Małżonek Wnioskodawczyni planują zawrzeć umowę w formie aktu notarialnego na podstawie której zniesiona zostanie między małżonkami ustawowa wspólność majątkowa na rzecz rozdzielności majątkowej. Następnie, na podstawie umowy zawartej między małżonkami, dojdzie do podziału majątku małżeńskiego (wzajemnych rozliczeń między małżonkami). Oznacza to, że każdy z majątków osobistych małżonków (teoretycznie) zwiększy się o wartość przysługujących im udziałów w dotychczasowym majątku wspólnym. W stosunku zatem do składników majątku wspólnego, które w wyniku tego podziału wejdą w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni będzie przysługiwało wyłączne prawo własności (względnie współwłasności). Innymi słowy, pomimo że składniki te zostały nabyte ze środków wspólnych (z majątku wspólnego), to ich wyłącznym właścicielem będzie Wnioskodawczyni.

Wobec tego, Wnioskodawczyni uważa, że kosztami uzyskania przychodu w podatku PIT - w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku jakie przypadły Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego (poprzez zniesienie wspólności majątkowej małżeńskiej) - będą wydatki jakie zostały poniesienie na nabycie tych składników w trakcie trwania wspólności majątkowej w pełnej wysokości.

Wnioskodawczyni wskazuje również, że w takiej samej sprawie, WSA w Poznaniu wydał w dniu 31 stycznia 2013 r. nieprawomocny wyrok w sprawie o sygn. akt I SA/Po 828/12, w którym stwierdzono m.in. że z uwagi na to, że wskazane składniki majątkowe zostały nabyte w czasie trwania wspólności majątkowej na zasadach tzw. współwłasności łącznej, nie można określić, który z małżonków w jakim procencie poniósł wydatki na ich nabycie. Z tego względu w razie podziału majątku wspólnego należy przyjąć, że koszty są związane z danym przedmiotem, który przypadł małżonkowi w związku ze zniesieniem wspólności ustawowej. W konsekwencji wydatki (koszty) na nabycie tych składników, które zostały poniesione w trakcie trwania wspólności, związane są z określonymi składnikami majątku, które po zawarciu intercyzy oraz podziale majątku wspólnego (dorobkowego) mają podlegać odpłatnemu zbyciu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni i Małżonek Wnioskodawczyni planują zawrzeć umowę w formie aktu notarialnego na podstawie której zniesiona zostanie między małżonkami ustawowa wspólność majątkowa, a zatem między małżonkami będzie istniała rozdzielność majątkowa. Następnie, w drodze umowy zawartej między małżonkami dojdzie do podziału majątku małżeńskiego (wzajemnych rozliczeń między małżonkami). Między małżonkami nie ma przewidzianych dopłat/spłat, będzie jedynie podział majątku wspólnego. Podział zostanie dokonany w ten sposób, że majątek otrzymany przez małżonków nie będzie równy – Wnioskodawczyni otrzyma więcej niż małżonek.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec rozszerzeniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Za datę nabycia składników majątku, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), jeżeli wartość otrzymanych w wyniku podziału rzeczy, mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka rzeczy przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części rzeczy, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni na skutek podziału majątku małżeńskiego (wzajemnych rozliczeń między małżonkami), otrzyma więcej niż małżonek.

W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawczynię rzeczy w części przekraczającej udział jaki przysługuje mu w majątku dorobkowym małżeńskim, nastąpi w dniu zawarcia umowy między małżonkami, dotyczącej podziału majątku małżeńskiego. Z uwagi na to, że podziałowi temu nie będą towarzyszyć dopłaty i spłaty, należy uznać że nabycie to będzie miało charakter nieodpłatny.

W konsekwencji przy sprzedaży tych składników – przed upływem terminów o których mowa w art. 10 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Wnioskodawczyni nie może uwzględnić kosztów uzyskania przychodów od części nabytej na skutek podziału majątku małżeńskiego, czyli od części przekraczającej udział jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym, skoro żadnych kosztów związanych z ich nabyciem nie poniósł.

Zainteresowana może jedynie uwzględnić jako koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione na nabycie składników majątku w trakcie trwania wspólności majątkowej, odnoszące się do części nabytej w trakcie trwania tej wspólności.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodu w podatku PIT - w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku jakie przypadły na własność Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątki wspólnego (poprzez zniesienie wspólności majątkowej małżeńskiej) będą wydatki jakie zostały poniesione na nabycie tych składników w trakcie trwania wspólności majątkowej w pełnej wysokości, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.