Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-525/13-4/MT
z 31 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 07.05.2013 r. (data wpływu 13.05.2013 r.) oraz piśmie z dnia 17.07.2013 r. (data wpływu 19.07.2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-525/13-2/MT z dnia 11.07.2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.05.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest działalność związana z dzierżawą urządzeń rozrywkowych na terenie całego kraju. Spółka wydzierżawia urządzenia na podstawie zawartej umowy dla kontrahentów prowadzących restauracje, kluby, puby, bary na terenie Polski. Spółka zobowiązana jest do nadzoru bezawaryjnego działania urządzeń. W tym celu zawarła szereg umów współpracy z podmiotami zewnętrznymi na świadczenie usług serwisowych. W ramach świadczenia usług serwisowych pracownicy oraz właściciele firm zobowiązani są do świadczenia usług polegających na stałym nadzorze nad stanem technicznym urządzeń, wykonywanie napraw na każde żądanie Spółki, aktualizowanie oprogramowania. Ponadto Spółka upoważniła serwisantów lub upoważnionych przedstawicieli do inkasowania opłaty ryczałtowej czynszu od wydzierżawianych urządzeń od kontrahentów (właścicieli lokali). Przedstawiciele firmy serwisowej (lub jej właściciele) pobrane środki finansowe zobowiązani są przekazać do kasy Spółki do 10-ego każdego miesiąca. W celu rozliczenia się przedstawiciele lub właściciele firm serwisowych - inkasenci - przyjeżdżają do Spółki. Spółka (zleceniodawca) pokrywa koszty noclegów pracowników swoich kontrahentów firm serwisowych lub właścicieli firm serwisowych uznając je na postawie otrzymanych faktur do kosztów reprezentacji Spółki. W umowach serwisowych nie zawarto klauzuli iż Spółka będzie pokrywać koszty usług noclegowych.

Pismem z dnia 17.07.2013 r. (data wpływu 19.07.2013 r.) Wnioskodawca ponownie przedstawił stan faktyczny wskazując dodatkowo, iż faktury za usługi noclegowe są wystawiane na Spółkę, a nie na podmiot korzystający z takiej usługi. Wydatki związane z zakupem tych usług są następnie kwalifikowane do kosztów reprezentacji na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka zobowiązana jest do wystawienia PIT-8C dla firmy serwisowej - osoby na rzecz której ponosi wydatek w związku z jego skorzystaniem z usługi hotelowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki, o których mowa we wniosku nie stanowią przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 u. o p.d.o.f. dla zleceniobiorcy (właściciela firmy serwisowej) jak i jego pracowników, pomimo, iż nie pokrywa on wydatków noclegów za swoich pracowników ani za siebie. Spółka otrzymuje faktury za nocleg i reguluje je bezpośrednio z rachunku bankowego. Przychody z innych źródeł czyli takie, które nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie dotyczą przedstawionego stanu faktycznego, w którym świadczenia te są przedstawione jako nieoderwalnie związane z działalnością gospodarczą. PIT-8C jest informacją o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych przychodach z kapitałów pieniężnych, a więc mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Spółka zleceniodawca nie ma obowiązku sporządzania informacji PIT-8C zarówno w części dotyczącej właścicieli firm serwisowych jak i zatrudnionych przez firmy pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 9 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  
• inne źródła (pkt 9).
  
  

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Przy czym, ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod użytym w cytowanych przepisach pojęciem „nieodpłatnego świadczenia”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń.

Na gruncie języka polskiego „nieodpłatny” znaczy tyle co: „nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003r.). W świetle powyższego, uznać należy, iż dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu. Z powyższego wynika, iż przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością. Zauważyć przy tym należy, iż korzyść ta nie musi skutkować bezpośrednim zwiększeniem aktywów podmiotu gospodarczego. Korzyścią taką może być także zwolnienie podatnika z obowiązku wydatkowania określonych środków, co skutkuje brakiem uszczerbku w majątku podatnika jaki nastąpiłby w przypadku gdyby do takiego nieodpłatnego świadczenia nie doszło, a podatnik musiałby taką kwotę wydatkować.

Na podstawie art. 11 ust. 2 wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Natomiast art. 11 ust. 2a stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
   
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
   
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
   
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka - zleceniodawca) podpisał umowę współpracy z innym podmiotem (zleceniobiorcą) na świadczenie usług serwisowych. W ramach świadczenia usług serwisowych pracownicy oraz właściciele firm zobowiązani są do świadczenia usług polegających na stałym nadzorze nad stanem technicznym urządzeń, wykonywanie napraw na każde żądanie Spółki, aktualizowanie oprogramowania. W celu rozliczenia się przedstawiciele lub właściciele firm serwisowych - inkasenci - przyjeżdżają do Spółki. Spółka (zleceniodawca) pokrywa koszty noclegów pracowników swoich kontrahentów firm serwisowych lub właścicieli firm serwisowych uznając je na postawie otrzymanych faktur do kosztów reprezentacji Spółki. W umowach serwisowych nie zawarto klauzuli iż Spółka będzie pokrywać koszty usług noclegowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę (zleceniodawcę) wydatki - koszty noclegów na rzecz ww. podmiotów, mają dla tych podmiotów konkretny wymiar finansowy, gdyż nie spowodują uszczuplenia ich majątku, do którego musiałoby dojść, gdyby nie pokrycie przez Wnioskodawcę ww. wydatków. Tak pojmowane korzyści mają charakter przychodowy. Ponieważ ponoszone koszty noclegów finansowane są przez Wnioskodawcę (zleceniodawcę), nie zaś przez zleceniobiorcę, dlatego w tym zakresie Wnioskodawca realizuje na rzecz tych podmiotów nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w powyżej cytowanym art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym przychód ten powstaje tylko w stosunku do kontrahentów Wnioskodawcy i właścicieli firm serwisowych, albowiem to z nimi Wnioskodawca podpisał umowy o współpracy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż przedmiotowe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę nie stanowią po stronie zleceniobiorcy przychodu z innych źródeł, stanowią dla nich przychód z działalności gospodarczej, zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C dla tych podmiotów. Obowiązku tego Wnioskodawca nie ma również w stosunku do pracowników swoich zleceniobiorców, albowiem wykonują oni tylko zadania zlecone im przez swoich pracodawców.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.