Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-19/14-2/TK
z 22 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu 23 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dokumentu dostawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dokumentu dostawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pośredniczącym podmiotem węglowym. W związku z nowelizacją ustawy o podatku akcyzowym z dnia 12 lipca 2013 r. Zainteresowany zwraca się z prośbą o wyjaśnienie faktu związanego z zakupem wyrobów węglowych przez obywateli Czech. Mają oni prawo do nabycia wyrobów węglowych w ramach zwolnienia z zapłaty podatku akcyzowego, jednak jest to dostawa wewnątrzwspólnotowa i jaką należy wpisać podstawę prawną na dokumencie dostawy w tabeli 5 w kolumnie 4 w sytuacji, kiedy Czech zakupuje wyrób węglowy wywozi swoim pojazdem a jak w sytuacji, kiedy chciałby aby wywiezione to było pojazdem sprzedającego. Czy sprzedający wywożąc wyroby węglowe musi posiadać dodatkowe zezwolenia, czy wystarczy dokument dostawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką należy wpisać podstawę prawną w tabeli 5 w kolumnie 4 (przeznaczenie uprawniające do zwolnienia) dokumentu dostawy w przypadku zakupu wyrobów węglowych i jego wywozu pojazdem obywatela Czech a jaką w przypadku zakupu wyrobów węglowych przez obywatela Czech a wywożone pojazdem sprzedającego?

Zdaniem Wnioskodawcy, do 20 września 2013 r. stosowano podstawę prawną w stosunku do obywateli Czech - dostawa wewnątrzwspólnotowa na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Na szkoleniu które odbyło się w Urzędzie Celnym w Wałbrzychu w dniu 28 października 2013 r. ustalono, aby wpisywać, że następuje zwolnienie z zapłaty podatku akcyzowego jako - przeznaczenie uprawniające do zwolnienia na dokumencie dostawy tabela 5 kolumna 4 - zużycie przez gospodarstwo domowe na podstawie art. 3la ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ nie jest wiadome czy Czesi te wyroby węglowe wywożą z Polski czy też nie i powinno się ich traktować jak Polaków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Pod poz. 19 tego załącznika został wymieniony węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN 2701.

Pod poz. 20 wyżej wskazanego załącznika został wymieniony węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych o kodzie CN 2702.

Z kolei pod poz. 21 ww. załącznika został wymieniony koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN 2704 00.

W myśl art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

– niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Na mocy art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, ze zm.), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 217), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

W myśl art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust 1 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy z dnia 16 września 2013 r. (Dz.U z 2013 r., poz. 1108) określił m.in. wzór dokumentu dostawy wyrobów węglowych stanowiący załącznik nr 2 do tego rozporządzenia.

W punkcie 5 stanowiącym wykaz wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy będących przedmiotem sprzedaży w kolumnie 4 należy wskazać przeznaczenie uprawniające do zwolnienia - zużycie przez gospodarstwo domowe lub .

W punkcie 6 wyjaśnień do ww. dokumentu dostawy wskazano, że kolumnę 4 wypełnia pośredniczący podmiot węglowy sprzedający wyrobny węglowe lub finalny nabywca węglowy, który wystawił dokument dostawy.

Pod symbolem  wskazano, że w punkcie tym należy określić przeznaczenie, inne niż zużycie przez gospodarstwo domowe, uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Zatem w kolumnie 4 punktu 5 dokumentu dostawy wyrobów węglowych należy wpisać wyłącznie przeznaczenie uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, gdy wystawi dokument dostawy, który obok pozostałych wymaganych elementów zawiera - w punkcie 5, stanowiącym wykaz wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy będących przedmiotem sprzedaży, w kolumnie 4 - przeznaczenie uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

Z uwagi na fakt, że tut. Organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.