2014.05.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-33/14-2/TK
z 8 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 11 lutego 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (TBS) jest Spółką, której przedmiotem działania, zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. Zainteresowany może również wynajmować lokale użytkowe znajdujące się w jego budynkach.

Wnioskodawca jest właścicielem 170 samodzielnych lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 8288,8 m² udostępnianych mieszkańcom na podstawie umów najmu lokali, oraz 2 lokali użytkowych o łącznej powierzchni 76,4 m² (po 38,2 m² każdy) udostępnionych na podstawie umowy najmu. Wszystkie ww. zasoby znajdują się w 11 budynkach wielorodzinnych. W 11 budynkach znajduje się 10 kotłowni gazowych: 9 budynków ma swoją odrębną kotłownię gazową będącą jedynym źródłem ciepła dla znajdujących się w nim lokali mieszkalnych, dostarczanego przez wspólną instalację centralnego ogrzewania (CO) i instalację ciepłej wody użytkowej (CWU), 2 budynki mają wspólną jedną kotłownię gazową będącą jedynym źródłem ciepła dla znajdujących się w nim lokali mieszkalnych oraz dwóch lokali użytkowych, dostarczanego przez wspólną instalację CO i CWU. Zakupy gazu ziemnego dokonuje Zainteresowany. W jednym lokalu użytkowym prowadzony jest gabinet stomatologiczny, natomiast w drugim lokalu użytkowym prowadzony jest sklep odzieżowy. Lokale mieszkalne stanowią 99,09 % zasobów natomiast lokale użytkowe stanowią 0,91 % zasobów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy zakupie wyrobów gazowych do wymienionych kotłowni gazowych, w zakresie obsługi lokali mieszkalnych, będzie miał zastosowanie przepis prawa podatkowego opisany w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwalniający od akcyzy wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie lokali mieszkalnych znajduje zastosowanie przepis prawa podatkowego art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwalniający od akcyzy wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. W świetle art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia gospodarstwo domowe. Zdaniem Zainteresowanego, odwołać należy się zatem do jego znaczenia językowego. Zgodnie z definicją gospodarstwa domowego zawartą w Encyklopedii PWN dostępnej na stronie internetowej www.encyklopedia.pwn.pl, przez gospodarstwo domowe rozumie się zespół osób razem zamieszkujących i wspólnie utrzymujących się, w większości połączonych więzami biologicznymi i stanowiących rodziny. Do gospodarstwa domowego zalicza się również osoby niespokrewnione, ale wspólnie zamieszkujące i utrzymujące się; osoby samotne, utrzymujące się samodzielnie to jednoosobowe gospodarstwa domowe.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ww. ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Wykładnia ww. regulacji prowadzi do wniosku, że warunkiem zasadności zastosowania zwolnienia w stosunku do wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych, jest ich docelowe zużywanie m.in. przez gospodarstwa domowe.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, przedmiotem działania towarzystwa jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadzie najmu. W swoich zasobach Wnioskodawca posiada 170 lokali mieszkalnych zlokalizowanych w 11 budynkach. Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, w sprawach nieuregulowanych w rozdziale 4 ustawy stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz przepisy Kodeksu cywilnego o najmie.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, mówiąc o lokalu należy przez to rozumieć lokal służący do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, a także lokal będący pracownią służącą twórcy do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki.

Zdaniem Zainteresowanego, z powyższego wywodzić można, że lokale mieszkalne będące jego własnością służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych gospodarstwom domowym.

Mając zatem na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy zasadnym jest, że w sprawie objętej wnioskiem wyroby gazowe spalane w kotłowniach budynków w celu wytworzenia ciepła oraz wytworzenia ciepłej wody użytkowej dla lokali mieszkalnych zamieszkałych przez gospodarstwa domowe będą zużywane na cele uprawniające do zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie „wyroby gazowe” oznacza – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy – finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

‒ niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Na mocy art. 9c ust. 1 ustawy – w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy – do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy – paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (paliw silnikowych).

W tym miejscu podkreślić należy, że w myśl art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy – w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu – w tym przypadku Wnioskodawcy (TBS), zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Stosownie do art. 9c ust. 3 ustawy – jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy – sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę – może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

W myśl art. 88 ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na wyroby gazowe zostały określone w art. 89 ust. 1 i 2 ustawy. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy – stawka akcyzy dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych – wynosi 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu wyrobami gazowymi.

Na mocy art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy – zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

W myśl art. 31b ust. 6 ustawy – warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:

w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 – sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
1. 10 m³/h – gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8.000 metrów sześciennych rocznie, albo
2. 25 m³/h – gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10.650 metrów sześciennych rocznie;
w przypadku wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00 – sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
1. 10 m³/h – wyrobu gazowego propan-butan-powietrze, nie więcej niż 5.000 metrów sześciennych rocznie, albo
2. 10 m³/h - wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony, nie więcej niż 1.000 metrów sześciennych rocznie;
w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych:
1. o kodach CN 2705 00 00 i 2711 11 00,
2. o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1,
3. o kodzie ex CN 2711 29 00 w ilościach większych niż określone w pkt 2

‒ uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (TBS) jest Spółką, której przedmiotem działania, zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu. Zainteresowany może również wynajmować lokale użytkowe znajdujące się w jego budynkach. Wnioskodawca jest właścicielem 170 samodzielnych lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 8288,8 m² udostępnianych mieszkańcom na podstawie umów najmu lokali, oraz 2 lokali użytkowych o łącznej powierzchni 76,4 m² (po 38,2 m² każdy) udostępnionych na podstawie umowy najmu. Wszystkie ww. zasoby znajdują się w 11 budynkach wielorodzinnych. W 11 budynkach znajduje się 10 kotłowni gazowych: 9 budynków ma swoją odrębną kotłownię gazową będącą jedynym źródłem ciepła dla znajdujących się w nim lokali mieszkalnych, dostarczanego przez wspólną instalację centralnego ogrzewania (CO) i instalację ciepłej wody użytkowej (CWU), 2 budynki mają wspólną jedną kotłownię gazową będącą jedynym źródłem ciepła dla znajdujących się w nim lokali mieszkalnych oraz dwóch lokali użytkowych, dostarczanego przez wspólną instalację CO i CWU. Zakupy gazu ziemnego dokonuje Zainteresowany. W jednym lokalu użytkowym prowadzony jest gabinet stomatologiczny, natomiast w drugim lokalu użytkowym prowadzony jest sklep odzieżowy. Lokale mieszkalne stanowią 99,09 % zasobów natomiast lokale użytkowe stanowią 0,91 % zasobów.

Na podstawie tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Zainteresowany uważa, że przysługuje mu zwolnienie od podatku akcyzowego przy zakupie gazu do kotłowni ogrzewających lokale mieszkalne w budynkach w oparciu o art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca wskazał w art. 31b ust. 8 ustawy, co nie jest uznawane za gospodarstwo domowe w rozumieniu ustawy, jednakże ustawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia „gospodarstwo domowe”. Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że „gospodarstwo” to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast „domowy” (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Zgodnie zatem z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, aby czynności podlegające co do zasady opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00, mogły być zwolnione od akcyzy, ww. wyroby gazowe powinny być przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe (pomieszczenia mieszkalne).

Analiza sprawy wykazała, że Wnioskodawca (TBS), który jest właścicielem 170 samodzielnych lokali mieszkalnych oraz 2 lokali użytkowych udostępnianych na podstawie umowy najmu, nie mieści się w definicji gospodarstwa domowego.

Zainteresowany, nabywając wyroby gazowe i zużywając je we własnych kotłowniach dostarcza ciepło do wynajmowanych lokali mieszkalnych. W tym przypadku zużywają one ciepło wyprodukowane przez Wnioskodawcę prowadzącego działalność gospodarczą.

Zatem zużycie wyrobów gazowych przez Zainteresowanego w celu dostarczenia ciepła do wynajmowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie podlega zwolnieniu od akcyzy, o którym mowa w art. 31 b ust. 2 pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu właściwą stawką podatku akcyzowego określoną w art. 89 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że Wnioskodawca sprzedający ciepło najemcom mieszkań, nie może przy zakupie wyrobów gazowych korzystać ze zwolnienia określonego w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin