Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-120/14/AK
z 14 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 4 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków na naukę języka obcego do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków na naukę języka obcego do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2000 r. Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej – stację paliw – na podstawie umowy franchisingowej podpisanej z firmą brytyjską. Spółka opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Ewidencja księgowa prowadzona jest w oparciu o księgi rachunkowe. Firma ma charakter handlowo-usługowy. Przedmiotem działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jest m.in.:

47.30.Z – Sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw,

47.19.Z – Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach,

45.20.Z – Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli,

45.32.Z – Sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli,

56.10.A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne.

Kontakty z obcojęzycznymi klientami stacji paliw wymagają znajomości języka angielskiego (najbardziej uniwersalnego i powszechnie używanego). Znajomość tego języka jest konieczna nie tylko w podstawowej obsłudze klientów, również w udzielaniu wszelkiej pomocy informacyjnej klientom dokonujących zakupu stacji (promocje). Serwisanci (obsługujący terminal znajdujący się na stacji paliw) komunikują się z prowadzącym stację w języku angielskim bądź niemieckim. Kontakty z niektórymi osobami zarządzającymi firmą wymagają znajomości języka angielskiego. Program służący do raportowania danych, w znacznej części zawiera informacje w języku angielskim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytani.

Czy w świetle art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni będzie mogła uznać za koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione na opłatę za kurs języka angielskiego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki poniesione na opłatę za kurs języka angielskiego stanowią koszt uzyskania przychodu, jako, że wydatki te mają bezpośredni wpływ na możliwość dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, a to przełoży się bezpośrednio na wysokość osiąganych przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Przez pojęcie „zachować" należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza „uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę”. Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ustawy.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie kursów językowych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z nauką języka, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie, czy:

• wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od 2000 r. Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem działalność gospodarcza w formie spółki cywilnej – stację paliw – na podstawie umowy franchisingowej podpisanej z firmą brytyjską. Spółka opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Ewidencja księgowa prowadzona jest w oparciu o księgi rachunkowe. Firma ma charakter handlowo-usługowy. Kontakty z obcojęzycznymi klientami stacji paliw wymagają znajomości języka angielskiego (najbardziej uniwersalnego i powszechnie używanego). Znajomość tego języka jest konieczna nie tylko w podstawowej obsłudze klientów, również w udzielaniu wszelkiej pomocy informacyjnej klientom dokonujących zakupu na naszej stacji (promocje). Serwisanci (obsługujący terminal znajdujący się na stacji paliw) komunikują się z prowadzącym stację w języku angielskim bądź niemieckim. Kontakty z niektórymi osobami zarządzającymi firmą wymagają znajomości języka angielskiego. Program służący do raportowania danych, na którym pracujemy w znacznej części zawiera informacje w języku angielskim.

Mając na uwadze powyższe, a w szczególności – zawarte w opisie stanu faktycznego – oświadczenie, że decyzja o podjęciu nauki języka angielskiego spowodowana była potrzebami firmy, stwierdzić należy, że opisane wydatki mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego za spełnione należy uznać kryterium celowości, wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawczynię, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.