2014.04.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-86/14-5/MW
z 17 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2014r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 6 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2014r. (data wpływu 10 kwietnia 2014r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem stacji paliw – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2014r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony za pośrednictwem platformy ePUAP ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem stacji paliw.

Wniosek ten został przekazany do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim do załatwienia wg właściwości (data wpływu – 10 lutego 2014r.).

Wniosek został uzupełniony w dniu 7 lutego 2014r. i 10 kwietnia 2014r. w zakresie prawa do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. i Wspólnicy spółka komandytowo - akcyjna („Wnioskodawca", „Kupujący") jest polską spółką prowadzącą działalność gospodarczą w obszarach usług konsultingowych dla branży paliw oraz handlu paliwami płynnymi, podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca planuje nabyć od polskiego podatnika VAT („Sprzedawca") kilkadziesiąt stacji paliw (Wnioskodawca i Sprzedawca łącznie w dalszej części wniosku określani są jako „Strony").

Aktualnie stacje paliw, które mają być przedmiotem umowy, zlokalizowane są na nieruchomościach:

stanowiących własność Sprzedawcy
w odniesieniu do których Sprzedawcy przysługuje prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność budynków i budowli posadowionych na tym gruncie;
dzierżawionych przez Sprzedawcę.

W związku z planowaną transakcją Strony zawarły umowę przedwstępną sprzedaży „stacji paliw", w której zobowiązały się do zawarcia umowy przyrzeczonej („Umowa Sprzedaży") w formie aktu notarialnego w określonym terminie liczonym od dnia wydania pozytywnej decyzji przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumenta. Wnioskodawca przewiduje, że termin zwarcia umowy przyrzeczonej może przypadać na 01 kwietnia 2014r.

Przedmiotem umowy przedwstępnej (art. 389 kc) jest zobowiązanie do zawarcia umowy sprzedaży następujących składników majątku Sprzedającego:

prawa własności nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych niezabudowanych,
prawa własności nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych wraz z prawem własności budynków, budowli i urządzeń stacji paliw wzniesionych na tychże nieruchomościach gruntowych, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności wraz z prawem własności wyposażenia stacji paliw niezwiązanego trwale z gruntami oraz po jednym egzemplarzem dokumentacji dotyczącej każdej stacji paliw;
ogółu praw i obowiązków z umów dzierżawy, tj. wierzytelności przysługujących Sprzedającemu jako dzierżawcy na rzecz Kupującego oraz przejęcia przez Kupującego długów Sprzedającego jako dzierżawcy (wstąpienia przez Kupującego w stosunki dzierżawy na miejsce Sprzedającego jako dzierżawcy) wynikających z umów dzierżawy; wstąpienie w stosunki dzierżawy nastąpi z dniem wydania poszczególnych Stacji Paliw na rzecz Kupującego, jednak w żadnym przypadku nie później niż w terminie 60 dni od zawarcia umowy przyrzeczonej;
wyposażenia niezwiązanego trwale z gruntem oraz dokumentacji, dotyczących stacji paliw posadowionych na terenach dzierżawionych przez Sprzedającego.

Łącznie wszystkie opisane wyżej przedmioty Umowy sprzedaży nazywane są „Stacjami Paliw". Każda ze Stacji Paliw została odrębnie wyceniona w umowie przedwstępnej, jak też będzie miała swoją odrębną cenę w Umowie Sprzedaży. W odniesieniu do Stacji Paliw położonych na gruntach dzierżawionych przez Sprzedawcę, ustalona cena stanowi jednorazowe wynagrodzenie płatne Sprzedawcy za wstąpienie Wnioskodawcy w stosunki dzierżawy i nabycie w związku z tym praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy. Ceny sprzedaży poszczególnych Stacji Paliw oraz kwoty wynagrodzenia za wstąpienie w stosunki dzierżawy nie zostaną „rozbite" na poszczególne składniki (prawa i rzeczy ruchome). Część kwoty na poczet ceny nabycia Stacji Paliw została już przez Kupującego wpłacona do depozytu notarialnego. Pozostała część ceny powinna zostać wpłacona do depozytu notarialnego na trzy dni przed podpisaniem Umowy sprzedaży. W ciągu trzech dni od podpisania Umowy Sprzedaży notariusz przekaże całą cenę sprzedaży Kupującemu. Może się więc zdarzyć tak, że zawarcie Umowy Sprzedaży nastąpi w miesiącu marcu 2014r., natomiast przekazanie ceny sprzedaży z depozytu notarialnego na rzecz Sprzedawcy (uznanie rachunku bankowego Sprzedawcy kwotą stanowiącą cenę sprzedaży) nastąpi w kwietniu 2014 r. (data transakcji jest uzależniona od daty wydania decyzji UOKiK), tak więc zawarcie Umowy Sprzedaży może nastąpić także w kwietniu 2014 r., a przekazanie ceny sprzedaży z depozytu notarialnego na rzecz Sprzedawcy może nastąpić w maju 2014 r.; wskazane daty powinny zatem zostać potraktowane jako przykładowe, a istota problemu sprowadza się do rozliczenia VAT na przełomie okresu rozliczeniowego w podatku od towarów i usług). Wydanie wszystkich Stacji Paliw nastąpi najpóźniej w terminie 60 dni od dnia zawarcia Umowy Sprzedaży, zgodnie z harmonogramem uzgodnionym przez Strony.

Strony przewidują, że wydawanie poszczególnych ze Stacji Paliw będzie odbywać się sukcesywnie. Do chwili wydania poszczególnych Stacji Paliw Sprzedawca uprawniony będzie do korzystania z poszczególnych Stacji Paliw. Z chwilą wydania poszczególnych Stacji Paliw na rzecz Kupującego, na Kupującego przejdą wszelkie korzyści i ciężary związane z poszczególnymi Stacjami paliw, w tym np. obowiązek uiszczania czynszu dzierżawnego. Sprzedający, podobnie jak Wnioskodawca, ma również status podatnika VAT czynnego. Faktura dokumentująca sprzedaż Stacji Paliw zostanie wystawiona przez Sprzedawcę na rzecz Kupującego w miesiącu, w którym zostanie zawarta Umowa sprzedaży (jak wskazano wyżej, strony przewidują, ze nastąpi to do końca marca 2014 r.), nie wcześniej niż w dniu jej podpisania.

Zakładając wystawienie przez Sprzedawcę i otrzymanie przez Kupującego faktury z tytułu sprzedaży Stacji Paliw do 31 marca, mogą wystąpić dwie sytuacje:

w miesiącu wystawienia i otrzymania faktury nie dojdzie do protokolarnego odbioru wszystkich Stacji Paliw, ale w tym samym miesiącu, dojdzie do zapłaty całości ceny sprzedaży na rzecz Sprzedawcy (np. Umowa Sprzedaży zostanie podpisana 31 marca 2014r. i do uznania rachunku bankowego Sprzedawcy dojdzie w tym samym dniu, to jest 31 marca);
w miesiącu wystawienia i otrzymania faktury nie dojdzie do protokolarnego odbioru wszystkich Stacji Paliw, jak też w tym samym miesiącu nie dojdzie do zapłaty całości ceny sprzedaży na rzecz Sprzedawcy (np. Umowa Sprzedaży zostanie podpisana 31 marca 2014 r., ale do uznania rachunku bankowego Sprzedawcy dojdzie dopiero w kwietniu).

Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie problemu terminu odliczenia VAT, a nie kwestii istnienia tego prawa. W zakresie istnienia prawa do odliczenia oraz jego zakresu, Wnioskodawca złoży odrębny wniosek o interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w sytuacji, w której podpisanie Umowy Sprzedaży Stacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r., Wnioskodawcy w rozliczeniu za marzec 2014 r. będzie przysługiwało prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy w tym miesiącu faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, bez względu na datę otrzymania zapłaty przez Sprzedawcę i bez względu na daty protokolarnego przekazania Stacji Paliw?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy w sytuacji, w której podpisanie Umowy Sprzedaży Stacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r., Wnioskującemu będzie przysługiwały prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy w tym miesiącu faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, w rozliczeniu za miesiąc otrzymania całej zapłaty przez Sprzedawcę (to jest w rozliczeniu za marzec 2014 r. lub za kwiecień 2014 r., w zależności od daty uznania rachunku bankowego Sprzedawcy)?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na Pytanie nr 1 oraz na Pytanie nr 2, czy w sytuacji, w której podpisanie Umowy Sprzedaży Stacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r., Wnioskującemu w rozliczeniu za marzec będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy w tym miesiącu faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, proporcjonalnie w tej części, w jakiej kwota podatku wynikająca z faktury będzie dotyczyła tych ze Stacji Paliw, których odbiór nastąpił w miesiącu marcu 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W sytuacji, w której podpisanie Umowy Sprzedaży Spacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r., Wnioskodawcy w rozliczeniu za marzec 20l4 r. będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy w tym miesiącu faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, bez względu na datę otrzymania zapłaty przez Sprzedawcę i bez względu na daty protokolarnego przekazania tych Stacji Paliw.
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w sytuacji, w której podpisanie Umowy Sprzedaży Stacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r., Wnioskującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy w tym miesiącu faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, w rozliczeniu za miesiąc otrzymania całej zapłaty przez Sprzedawcę (to jest w rozliczeniu za marzec 2014 r. lub za kwiecień 2014 r., w zależności od daty uznania rachunku bankowego Sprzedawcy).
W przypadku negatywnej odpowiedzi na Pytanie nr 1 oraz na Pytanie nr 2, w sytuacji, w której podpisanie Umowy Sprzedaży Stacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r., Wnioskodawcy będzie przysługiwało w rozliczeniu za marzec 2014 r. prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy w tym miesiącu faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, proporcjonalnie w tej części, w jakiej kwota podatku wynikająca z faktury będzie dotyczyła tych ze Stacji Paliw, których odbiór nastąpił w miesiącu marcu 2014 r.

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem Stacji Paliw, będzie mu przysługiwało od momentu zawarcia Umowy Sprzedaży tych stacji, z tym, że odliczenie podatku będzie mogło nastąpić w rozliczeniu za miesiąc, w którym dojdzie do otrzymania faktury, która tę sprzedaż będzie dokumentowała. Zatem jeżeli podpisanie Umowy Sprzedaży Stacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r. oraz Wnioskodawca w tym samym miesiącu otrzyma fakturę potwierdzająca dokonanie sprzedaży, będzie uprawniony do odliczenia całej kwoty wynikającej z tej faktury w rozliczeniu za marzec 2014 r. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b ustawy o VAT). Przepis art. 86 ust. 2 pkt 1, do którego odwołuje się ust. 10b, dotyczy sytuacji, w których kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług lub z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Dla ustalenia zatem momentu odliczenia podatku naliczonego (okresu, w rozliczeniu za który można najwcześniej ująć podatek naliczony), konieczne jest określenie, czy i w którym okresie rozliczeniowym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej dostawy lub wykonanej usługi. Samo posiadanie faktury przez nabywcę, jeżeli w tym samym okresie rozliczeniowym lub w okresie wcześniejszym nie powstał obowiązek podatkowy, nie uprawnia jeszcze nabywcy do dokonania odliczenia podatku. Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W przedmiotowej sprawie istotny będzie przepis art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4. Należy nadmienić, iż z uwagi na charakter i przedmiot planowanej transakcji, zastosowania nie znajdzie żaden z pozostałych wymienionych przepisów szczególnych dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego. W przedmiotowej sprawie zatem podstawowe znaczenie dla powstania obowiązku podatkowego, a w konsekwencji dla wyznaczenia okresu rozliczeniowego, w którym może dojść do ujęcia podatku naliczonego, będą miały następujące zdarzenia:

po pierwsze, data dokonania dostawy Stacji Paliw, czyli data dokonania dostawy nieruchomości oraz ruchomości składających się na Stacje Paliw, jak również data wykonania usługi, czyli przejście praw i roszczeń wynikających z umów dzierżawy w odniesieniu do Stacji Paliw zlokalizowanych na gruntach dzierżawionych przez Sprzedawcę;
po drugie, data otrzymania zapłaty przez Sprzedawcę, czyli data uznania jego rachunku bankowego kwotą stanowiącą cenę sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku dostawcy Stacji Paliw znajdujących się na nieruchomościach stanowiących własność Sprzedawcy oraz w odniesieniu do których Sprzedawcy przysługuje prawo wieczystego użytkowania gruntu, o momencie dostawy można mówić z chwilą zawarcia Umowy Sprzedaży w formie aktu notarialnego. Na powstanie obowiązku podatkowego, a więc w konsekwencji także na moment powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego w chwili zawarcia aktu notarialnego dokumentującego dostawę nieruchomości wskazuje Minister Finansów w dokumencie „Zmiany w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT od 1 stycznia 2014 r." opublikowanym na stronach Ministerstwa Finansów [http://www.finanse.mf.gov.pl /vat/wyjasnienia-i-komunikaty]. Na stronie 8 tego dokumentu, Minister Finansów posługuje się następującym przykładem: „Podatnik sprzedaje (podpisanie aktu notarialnego) w dniu 5 stycznia lokal użytkowy. Zgodnie z zawartą umową notarialną wydanie tego lokalu nastąpi 20 lutego - obowiązek podatkowy powstaje w dniu 5 stycznia". Powyższy przykład jasno wskazuje, że w ocenie Ministra Finansów obowiązek podatkowy w związku ze zbyciem nieruchomości powstaje w chwili zawarcia umowy sprzedaży, która pod rygorem nieważności powinna nastąpić na piśmie. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego nabycia Stacji Paliw znajdujących się na gruntach będących własnością Sprzedawcy oraz na gruntach pozostających w użytkowaniu wieczystym Kupujący nabędzie w rozliczeniu za miesiąc, w którym dojdzie do zawarcia Umowy Sprzedaży oraz Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą dostawę/usługę. W ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia, że na Stacje Paliw, oprócz nieruchomości, składają się także rzeczy ruchome. Wskazać należy, że są to wyłącznie rzeczy oznaczone co tożsamości, których własność – podobnie jak własność nieruchomości, przejdzie na Kupującego z chwilą podpisania Umowy Sprzedaży. Zatem w przypadku tych składników zastosowanie znajdą takie same zasady jak w przypadku dostawy nieruchomości, na których umiejscowione są Stacje Paliw. W dniu zawarcia Umowy Sprzedaży dojdzie również do powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do tych Stacji Paliw, które znajdują się na terenach dzierżawionych. W tym momencie dojdzie bowiem do dostawy rzeczy ruchomych wchodzących w skład tych stacji oraz do wykonania usługi polegającej na wyrażeniu zgody na wstąpienie przez Wnioskodawcę w stosunki dzierżawy.

Ad 2.

W przypadku udzielenia negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 (a więc w przypadku stwierdzenia, że obowiązek podatkowy po stronie Sprzedawcy w związku ze sprzedażą Stacji Paliw nie powstanie w momencie zawarcia Umowy Sprzedaży w formie aktu notarialnego, co rzutuje z kolei na moment powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego po stronie Wnioskodawcy), za prawidłowe należy uznać stanowisko, że prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, będzie możliwe w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzyma zapłatę, nawet jeżeli do protokolarnego przekazania wszystkich Stacji Paliw dojdzie w miesiącach późniejszych, to jest, np. w kwietniu lub w maju. W konsekwencji więc, jeżeli do otrzymania ceny sprzedaży z depozytu notarialnego przez Sprzedawcę (uznania rachunku bankowego Sprzedawcy) dojdzie w marcu 2014 r., to Wnioskodawcy będzie przysługiwało w rozliczeniu za ten miesiąc prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej w tym samym miesiącu faktury dokumentującej transakcję sprzedaży Stacji Paliw. Z kolei jeżeli do otrzymania ceny sprzedaży dojdzie w miesiącu kwietniu, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę i otrzymanej przez Wnioskodawcę w marcu, a dotyczącej dokonanej sprzedaży, w rozliczeniu za kwiecień. Dla prawa do odliczenia i momentu jego realizacji nie będzie miała również znaczenia okoliczność, że faktura wystawiona przez Sprzedawcę nie będzie fakturą dotyczącą przedpłaty, ale dostawy towarów/wykonania usługi. Zawarcie Umowy Sprzedaży, a także wystawienie faktury z tytułu tej transakcji nastąpi przed chwilą wydania poszczególnych Stacji Paliw na rzecz Kupującego. Niezależnie od tego, kiedy zostaną wydane Kupującemu poszczególne Stacje Paliw (może dojść do sytuacji, że wydanie nastąpi w kwietniu lub maju 2014 r.), prawo do odliczenia podatku naliczonego powstanie w momencie, gdy po stronie Sprzedającego powstanie obowiązek podatkowy w związku ze zbyciem Stacji Paliw o ile jest on powiązany przez ustawę z zaistnieniem innego zdarzenia. Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b) wskazuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi kwota wynikająca z faktury dokumentującej dokonanie zapłaty przed dostawą towaru. To mogłoby sugerować, że w sytuacji, w której dojdzie do wystawienia faktury mającej dokumentować dostawę towaru przed dokonaniem tej dostawy, to kwota podatku naliczonego wynikająca z takiej faktury może zostać odliczona dopiero w miesiącu, w którym dojdzie do dostawy towarów, nawet jeśli w miesiącu wcześniejszym dojdzie do zapłaty całości ceny. Wykładnia systemowa i celowościowa wskazuje jednak, że teza taka nie znajduje podstaw. Uwzględniając art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT w zw. ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o VAT należy dojść do wniosku, że prawo do odliczenia podatku naliczonego powstanie z chwilą uiszczenia w całości zapłaty na rzecz Sprzedającego, nawet jeśli nabywca dysponuje fakturą wystawioną związku z dokonaniem sprzedaży, a nie otrzymaniem ceny sprzedaży. Przede wszystkim taka przedpłata nie stanowi odrębnej czynności opodatkowanej w rozumieniu ustawy o VAT, a jej otrzymanie przesuwa jedynie moment powstania obowiązku podatkowego. W konsekwencji może on powstać wcześniej niż w dacie dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi. Zatem jeżeli przed dokonaniem dostawy doszło do uiszczenia przedpłaty w wysokości odpowiadającej cenie sprzedaży, nie ma podstaw do wystawienia więcej niż jednej faktury. Za powyższym rozwiązaniem przemawia również zasada neutralności podatku od towarów i usług. Ogólnie zasada ta mówi, że VAT nie powinien obciążać tych podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, albowiem ciężarem „ogólnego podatku konsumpcyjnego" powinien być obciążony ostateczny beneficjent, a więc konsument jako odbiorca towaru lub usługi na ostatnim etapie obrotu gospodarczego, czyli na etapie sprzedaży detalicznej. Emanacją zasady neutralności jest prawo do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika, który nie jest konsumentem towaru lub usług, jeżeli podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny. Zauważalna jest w takim przypadku bezpośrednia relacja między dwoma podmiotami, pomiędzy którymi dochodzi odbywa się czynność opodatkowana. Podatnik-nabywca ma prawo odliczyć podatek naliczony, w momencie gdy po stronie podatnika-sprzedawcy powstaje obowiązek podatkowy. W przedmiotowej sprawie taka konfiguracja zaistnieje w momencie przekazania zapłaty z depozytu notarialnego na rzecz Sprzedającego. Z tą chwilą zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT po stronie Kupującego powstanie obowiązek podatkowy. Natomiast Kupujący w myśl art. 86 ust. 10 w zw. z art. 10b pkt 1 ustawy o VAT zyska z tą chwilą prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wartość podatku podlegająca odliczeniu będzie równa wartości przedmiotu umowy sprzedaży, co jest zgodne z art. 86 ust. 2 ust. 1 lit. b) ustawy o VAT, ponieważ Kupujący zapłaci pełną kwotę zawartą w Umowie Sprzedaży. Za przedstawionym wyżej stanowiskiem przemawia również pragmatyzm postępowania w przypadku wystawiania faktur. Z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawodawca dopuścił wystawianie faktur przed datą dokonania dostawy/wykonania usługi oraz przed otrzymaniem zaliczki, zadatku, raty lub innej płatności otrzymywanej przed dostawą towarów czy wykonaniem usługi. Zatem powszechną i absolutnie dopuszczalną sytuacją będzie wystawienie faktury z tytułu dostawy towarów, która ma zostać zrealizowana w przyszłości, na podstawie której to faktury w praktyce nabywca dokonuje zapłaty całości lub części ceny sprzedaży. W takim przypadku jednak wystawienie kolejnej faktury mającej dokumentować otrzymaną przedpłatę — w sytuacji, w której wystawiona faktura obejmuje już całą podstawę opodatkowania byłoby zupełnie nieuzasadnione. Prowadziłoby bowiem do pojawienia się w obrocie dwóch faktur: jednej dotyczącej przyszłej dostawy, drugiej dotyczącej otrzymanej przedpłaty, co w konsekwencji również obligowałoby wystawcę faktury do dwukrotnej zapłaty podatku VAT (w związku z art. 108 ustawy o VAT). Uniknięciem tego paradoksu mogłaby być korekta wystawionej faktury, ale taki wymóg odmawia racjonalizmu ustawodawcy. Trudno bowiem zakładać, że wprowadzając możliwość wystawienia faktur przed zdarzeniem, którego dotyczą, jednocześnie zmierzał do tak znacznego sformalizowania procesu dokumentowania zdarzeń gospodarczych. Stąd w ocenie Wnioskodawcy dla odliczenia podatku naliczonego nie ma znaczenia, czy wystawiona faktura dotyczy przyszłej dostawy towarów/wykonania usługi, czy też mającej nastąpić w przyszłości zapłaty. Jej otrzymanie, powiązane z powstaniem obowiązku podatkowego (na skutek dostawy/wykonania usługi lub otrzymania przez Sprzedawcę zapłaty ceny), będzie skutkowało możliwością odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym oba te warunki zostaną spełnione. Podsumowując, stwierdzić należy, że ustawodawca nie uzależnia wysokości i samego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dotyczącej tej dostawy (nawet wystawionej przed jej dokonaniem) od daty wydania przedmiotu dostawy, o ile wcześniej doszło do uiszczenia przez nabywcę zapłaty na poczet tej dostawy.

Ad 3.

W sytuacji, w której stanowisko przedstawione w pkt 1 i 2 uznane zostałoby jednak za nieprawidłowe, Wnioskodawcy będzie przysługiwało w rozliczeniu za marzec 2014 r. prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z wystawionej i otrzymanej od Sprzedawcy w tym miesiącu faktury dokumentującej sprzedaż Stacji Paliw, proporcjonalnie w tej części, w jakiej kwota podatku wynikająca z faktury będzie dotyczyła tych ze Stacji Paliw, których odbiór nastąpił w miesiącu marcu 2014 r. Oczywiście konsekwentnie prawo do odliczenia VAT w rozliczeniu za kwiecień lub maj będzie przysługiwało w odniesieniu do tej części kwoty po datku naliczonego wynikającej z otrzymanej faktury VAT, która dotyczyć będzie Stacji Paliw przekazanych odpowiednio w kwietniu i maju. W ocenie Wnioskodawcy na prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego nie będzie miał wpływu fakt, że pomiędzy datą wystawienia faktury przez Sprzedawcę a momentem przekazania niektórych ze Stacji Paliw, może upłynąć okres dłuższy niż 30 dni. Wprawdzie zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy o VAT faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi lub przed otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty, jednak jednocześnie ustawodawca nie przewidział w żadnym przepisie ustawy o VAT ograniczenia w zakresie odliczenia VAT z tego tylko powodu, że do dostawa towaru lub wykonania usługi dojdzie po upływie terminu 30- dniowego liczonego od dnia wystawienia faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Zatem zmiany w przepisach ustawy obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. powodują, że z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

podatnik jest w posiadaniu faktury, bądź dokumentu celnego dokumentujących tę transakcję.

W myśl art. 19a ustawy – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zatem generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy, wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady winien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, iż podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

W myśl art. 19 a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Po analizie wyżej wskazanych przepisów stwierdzić należy, że podatnik dokonujący odliczenia powinien mieć na uwadze dwa terminy tj. moment obowiązku podatkowego u dostawcy z tytułu dokonania sprzedaży towarów lub usług oraz moment otrzymania od dostawcy faktury bądź dokumentu celnego z tytułu nabytych lub importowanych towarów i usług.

Stosownie do art. 353^¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014r., poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Stosownie do przepisu art. 535 ustawy Kodeks cywilny, na umowę sprzedaży składają się następujące czynności: zobowiązanie sprzedawcy do przeniesienia na kupującego własności rzeczy będącej przedmiotem umowy, zobowiązanie sprzedawcy do wydania tej rzeczy kupującemu, zobowiązanie kupującego do odbioru rzeczy, zobowiązanie kupującego do zapłaty sprzedawcy ceny. Ponadto, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zobowiązanie się stron do wykonania czynności wymienionych w art. 535 Kodeksu cywilnego następuje w momencie zawarcia umowy, natomiast żaden z przepisów Kodeksu nie zakreśla wprost terminów dla wykonania poszczególnych zobowiązań wynikających z tej umowy.

Zatem strony mogą wedle własnego uznania określić termin wydania i odbioru rzeczy oraz termin i sposób zapłaty ceny bezpośrednio w treści aktu notarialnego. Jedynie moment przeniesienia własności tożsamy jest z momentem zawarcia umowy, za sprawą przepisu art. 157 Kodeksu cywilnego, który stanowi, iż przeniesienie własności nieruchomości nastąpić może jedynie niezwłocznie i bezwarunkowo (własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu). Z tego samego powodu podpisanie aktu notarialnego jest warunkiem koniecznym i zarazem wystarczającym do uznania, iż miała miejsce dostawa nieruchomości.

Należy zauważyć, iż wymienione w art. 535 Kodeksu cywilnego wydanie i odebranie rzeczy są dwiema różnymi czynnościami, które nie muszą być wykonane równocześnie (wydanie rzeczy nie musi być połączone z faktycznym objęciem rzeczy przez kupującego). Na fakt ten zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 lipca 1999 r., sygn. akt II CKN 552/98, stwierdzając m.in. „(...) Wydanie rzeczy nie jest jednoznaczne z pojęciem odbioru rzeczy przez kupującego ani też wykonanie przez sprzedawcę obowiązku wydania rzeczy nie następuje dopiero z momentem objęcia rzeczy we władanie.(...)". Zatem, dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, bez znaczenia jest to, czy i kiedy nabywca odebrał przedmiot sprzedaży, natomiast istotny jest moment, w którym nastąpiło jego wydanie (postawienie tegoż do dyspozycji nabywcy).

Wydanie towaru stanowi skutek zawarcia umowy sprzedaży, która w przypadku sprzedaży nieruchomości dochodzi do skutku pod rygorem nieważności z chwilą zawarcia aktu notarialnego.

Należy wskazać, iż przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Należy ponadto wskazać, iż czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Możliwe jest uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Nawet więc faktyczne pozostawanie nieruchomości we władaniu sprzedawcy po wyrażeniu na to zgody przez kupującego stanowi wykonanie obowiązku wydania rzeczy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje nabyć od polskiego podatnika VAT kilkadziesiąt stacji paliw. W związku z planowaną transakcją Strony zawarły umowę przedwstępną sprzedaży „stacji paliw", w której zobowiązały się do zawarcia umowy przyrzeczonej w formie aktu notarialnego w określonym terminie liczonym od dnia wydania pozytywnej decyzji przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumenta. Wnioskodawca przewiduje, że termin zwarcia umowy przyrzeczonej może przypadać na 01 kwietnia 2014r. Każda ze Stacji Paliw została odrębnie wyceniona w umowie przedwstępnej, jak też będzie miała swoją odrębną cenę w Umowie Sprzedaży. W odniesieniu do Stacji Paliw położonych na gruntach dzierżawionych przez Sprzedawcę, ustalona cena stanowi jednorazowe wynagrodzenie płatne Sprzedawcy za wstąpienie w Wnioskodawcy w stosunki dzierżawy i nabycie w związku z tym praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy. Ceny sprzedaży poszczególnych Stacji Paliw oraz kwoty wynagrodzenia za wstąpienie w stosunki dzierżawy nie zostaną „rozbite" na poszczególne składniki (prawa i rzeczy ruchome). Część kwoty na poczet ceny nabycia Stacji Paliw została już przez Kupującego wpłacona do depozytu notarialnego. Pozostała część ceny powinna zostać wpłacona do depozytu notarialnego na trzy dni przed podpisaniem Umowy sprzedaż). W ciągu trzech dni od podpisania Umowy Sprzedaży notariusz przekaże całą cenę sprzedaży Kupującemu. Może się więc zdarzyć tak, że zawarcie Umowy Sprzedaży nastąpi w miesiącu marcu 2014r., natomiast przekazanie ceny sprzedaży z depozytu notarialnego na rzecz Sprzedawcy (uznanie rachunku bankowego Sprzedawcy kwotą stanowiącą cenę sprzedaż), nastąpi w kwietniu 2014 r. (data transakcji jest uzależniona od daty wydania decyzji UOKiK), tak więc zawarcie Umowy Sprzedaży może nastąpić także w kwietniu 2014 r., a przekazanie ceny sprzedaży z depozytu notarialnego na rzecz Sprzedawcy może nastąpić w maju 2014 r.; wskazane daty powinny zatem zostać potraktowane jako przykładowe, a istota problemu sprowadza się do rozliczenia VAT na przełomie okresu rozliczeniowego w podatku od towarów i usług). Wydanie wszystkich Stacji Paliw nastąpi najpóźniej w terminie 60 dni od dnia zawarcia Umowy Sprzedaży, zgodnie z harmonogramem uzgodnionym przez Strony. Strony przewidują, że wydawanie poszczególnych ze Stacji Paliw będzie odbywać się sukcesywnie. Do chwili wydania poszczególnych Stacji Paliw Sprzedawca uprawniony będzie do korzystania z poszczególnych Stacji Paliw. Z chwilą wydania poszczególnych Stacji Paliw na rzecz Kupującego, na Kupującego przejdą wszelkie korzyści i ciężary związane z poszczególnymi Stacjami paliw, w tym np. obowiązek uiszczania czynszu dzierżawnego. Sprzedający, podobnie jak Wnioskodawca, ma również status podatnika VAT czynnego. Faktura dokumentująca sprzedaż Stacji Paliw zostanie wystawiona przez Sprzedawcę na rzecz Kupującego w miesiącu, w którym zostanie zawarta Umowa sprzedaży (jak wskazano wyżej, strony przewidują, że nastąpi to do końca marca 2014 r.), nie wcześniej niż w dniu jej podpisania.

Zakładając wystawienie przez Sprzedawcę i otrzymanie przez Kupującego faktury z tytułu sprzedaży Stacji Paliw do 31 marca, mogą wystąpić dwie sytuacje:

w miesiącu wystawienia i otrzymania faktury nie dojdzie do protokolarnego odbioru wszystkich Stacji Paliw, ale w tym samym miesiącu, dojdzie do zapłaty całości ceny sprzedaży na rzecz Sprzedawcy (np. Umowa Sprzedaży zostanie podpisana 31 marca 2014r. i do uznania rachunku bankowego Sprzedawcy dojdzie w tym samym dniu, to jest 31 marca);
w miesiącu wystawienia i otrzymania faktury nie dojdzie do protokolarnego odbioru wszystkich Stacji Paliw, jak też w tym samym miesiącu nie dojdzie do zapłaty całości ceny sprzedaży na rzecz Sprzedawcy (np. Umowa Sprzedaży zostanie podpisana 31 marca 2014 r., ale do uznania rachunku bankowego Sprzedawcy dojdzie dopiero w kwietniu).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że zgodnie z zasadą, która obowiązuje od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do odliczenia powstaje w związku z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu czynności będącej źródłem podatku naliczonego. Zatem jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności powstanie u dostawcy towarów czy usług, to u podatnika będącego odbiorcą tej czynności powstanie także prawo do odliczenia, (którego źródłem jest ta właśnie czynność). . Jednakże aby z tego prawa skorzystać zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy, musi posiadać fakturę.

Zatem co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem, że podatnik posiada fakturę lub dokument celny z których to dokumentów będzie wynikać kwota podatku. Tym samym, jeżeli podatnik nie dysponuje fakturą bądź dokumentem celnym w chwili powstania obowiązku podatkowego, moment powstania prawa do odliczenia przesuwa się na moment otrzymania faktury bądź dokumentu celnego.

Obowiązek podatkowy z tytułu dostawy nieruchomości, powstaje co do zasady, z chwilą dokonania dostawy, tj. z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy.). Nabywca uzyskuje wówczas prawną i faktyczną możliwość dysponowania nieruchomością. Jeżeli jednak przed podpisaniem tego aktu nastąpi wydanie nieruchomości, obowiązek podatkowy powstanie z tym dniem. Jeśli natomiast przed dokonaniem dostawy zostanie uiszczona całość lub część należnej zapłaty obowiązek powstanie z tą chwilą i w części otrzymanej zapłaty.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia stacji Paliw w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych Stacji powstał obowiązek podatkowy. Powstanie ono jednak nie wcześniej, niż w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę.

Zatem w sytuacji, w której podpisanie Umowy Sprzedaży Stacji Paliw nastąpi w marcu 2014 r. i Wnioskodawca otrzyma w miesiącu marcu 2014r. fakturę dokumentującą nabycie Stacji Paliw, Wnioskodawcy - bez względu na datę otrzymania zapłaty przez Sprzedawcę i bez względu na daty protokolarnego przekazania Stacji Paliw - będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktury w rozliczeniu za marzec 2014 r., pod warunkiem, że obowiązek podatkowy u Sprzedawcy powstanie w miesiącu marcu 2014r. z tytułu przedmiotowej sprzedaży.

W związku z uznaniem stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 i nr 3, które zostały postawione pod warunkiem negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 i nr 2 (pytanie nr 3), stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnego stanowiska , które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin