2014.04.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-65/14-4/AG
z 17 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 9 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskanych z tytułu zbycia składników majątku:

wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, składników majątku o wartości od 1.500 zł do 3.500 zł, działki siedliskowej oraz należności i zobowiązań – jest prawidłowe,
w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskanych z tytułu zbycia składników majątku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 marca 2014 r. znak ILPP2/443-58/14-2/AKr, ILPB1/415-65/14-2/AG, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 kwietnia 2014 r., a w dniu 9 kwietnia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 8 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, jest czynnym podatnikiem VAT. Z podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca rozlicza się na zasadach podatku liniowego. Dla celów rozliczenia podatku prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Od 1998 roku ojciec Zainteresowanego - X, prowadził w X gospodarstwo rybackie na nieruchomości będącej jego własnością, o powierzchni ok. 3,8 ha, w tym ok. 2,40 ha powierzchni wody, w ramach którego w 2002 roku utworzył gospodarstwo agroturystyczne i świadczył usługi turystyczne. Nieruchomość zabudowana była 6 budynkami drewnianymi, rekreacyjnymi, przeznaczonymi pod krótkotrwały wynajem, o łącznej pow. 275 m², budynkiem drewnianym gospodarczym o pow. ok. 180 m² przeznaczonym na wydawanie posiłków oraz organizację spotkań integracyjnych, budynkiem socjalno-sanitarnym o pow. 180 m², budynkiem magazynowym o pow. 144 m², budynkiem gospodarczym chata kotta o pow. 120 m² oraz budynkiem smażalni o pow. ok. 60 m² i magazynu smażalni o pow. 110 m², również nabył dwa domki drewniane wykorzystywane na swoje potrzeby socjalno-bytowe. Wszystkie budynki są trwale powiązane z gruntem. Na nieruchomości znajdowały się także budowle wodne trwale związane z gruntem. Nieruchomość jest terenem ogrodzonym, oświetlonym z wieloletnimi nasadzeniami, powiązaną infrastrukturą techniczną umożliwiającą jej funkcjonowanie i prowadzenie działalności gospodarczej.

W dniu 1 stycznia 2004 r. ojciec Wnioskodawcy zawarł umowę dzierżawy ze spółką jawną działającą pod firmą X i na podstawie tej umowy oddał do użytkowania ww. nieruchomość wraz z budynkami, budowlami i rzeczami ruchomymi związanymi z działalnością agroturystyczną i gastronomiczną, z wyłączeniem działki siedliskowej ojca Wnioskodawcy o powierzchni ok. 490 m² z dwoma budynkami drewnianymi, rekreacyjnymi, trwale powiązanymi z gruntem. Spółka jawna na bazie dzierżawionej nieruchomości świadczyła usługi agroturystyczne, turystyczne i gastronomiczne.

W 2005 roku Wnioskodawca X odziedziczył w formie spadku ww. nieruchomość gruntową w X wraz z zabudowaniami i rzeczami ruchomymi, obciążoną umową dzierżawy i jako osoba fizyczna wstąpił do umowy dzierżawy jako wydzierżawiający. Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług dzierżawy wystawiał faktury wraz z należnym podatkiem VAT, a przychody z tytułu tych usług wykazywał w przychodach zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi równolegle w mieście X działalność w zakresie agencji promocji, reklamy oraz sprzedaży pomostów wodnych firmy X, zajmuje się także zarządzaniem nieruchomościami gminnymi na podstawie uzyskanej licencji państwowej, nie zajmuje się pośrednictwem handlowym w obrocie nieruchomościami.

Wnioskodawca w 2008 roku, na nieruchomości w X wybudował budynek z przeznaczeniem na cele hotelowe i gastronomiczne o łącznej powierzchni użytkowej 1069 m², w tym część hotelową o powierzchni 557 m². Część hotelowa wybudowanego budynku nie jest jeszcze zdatna do użytkowania. Budynek ten Zainteresowany w 2008 roku aneksem do umowy dzierżawy przekazał dzierżawcy - spółce jawnej do użytkowania.

Wnioskodawca nie korzystał z prawa do odliczenia naliczonego podatku w związku z budową budynku. Od daty nabycia nieruchomości minęło więcej niż 5 lat licząc od końca roku, w którym dokonano nabycia.

Od daty nabycia rzeczy ruchomych związanych z tą nieruchomością minęło więcej niż pół roku licząc od końca miesiąca, w którym dokonano nabycia.

Wnioskodawca do prowadzonej ewidencji środków trwałych wpisał jedynie drewniane budynki rekreacyjne, budynek socjalno-sanitarny oraz budowle wodne związane z nieruchomością w X. Natomiast nieruchomość gruntowa, budynek drewniany gospodarczy, budynek magazynowy, budynek chat kotta, budynek smażalni, wybudowany w 2008 roku budynek hotelowo-gastronomiczny, jak i rzeczy ruchome znajdujące się na tej nieruchomości nie są wpisane do ewidencji środków trwałych i nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Z dniem 30 czerwca 2013 r. umowa dzierżawy ze spółką jawną została rozwiązana. Od 1 lipca 2013 r. Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek w zakresie usług gastronomicznych i turystycznych na nieruchomości w X. Zainteresowany prowadzi ewidencję podatkową, która pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca w 2013 roku dokonał podziału nieruchomości na funkcjonalne działki. Obecnie działka gruntu nr 1213/2 oraz 1228/1 zabudowana jest budynkiem hotelowo-gastronomicznym, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod zabudowę rekreacyjną. Działka siedliskowa 1213/8 i 1212, zabudowane dwoma drewnianymi siedliskowymi wykorzystywanymi na potrzeby własne Wnioskodawcy. Działki gruntu nr 1213/6, 1213/7, 1213/9, 1214/8 są zabudowane budynkami, które Wnioskodawca nabył w spadku w 2005 roku i wykorzystuje na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Działki nr 1214/6 i 1214/7, 1228/4 nie są zabudowane, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego teren, na którym zlokalizowane są te działki przeznaczone pod zabudowę, są to tereny wykorzystywane pod wody śródlądowe - stawy, łąki i pastwiska.

Pod koniec 2013 roku lub w pierwszym kwartale 2014 roku Zainteresowany zamierza sprzedać zespół składników materialnych jak i niematerialnych, związanych z częścią przedsiębiorstwa, prowadzoną na nieruchomości w X, który obejmuje: nieruchomość składającą się z działek nr 1213/2 oraz 1228/1, zabudowanych budynkiem hotelowo-gastronomicznym, nr 1213/6, 1213/7, 1213/9, 1228/4 (dawna 1213/5) oraz 1214/8, zabudowanych budynkami nabytymi w spadku i budowlami wodnymi (mnichy wodne pomiędzy stawami) oraz nr 1214/6, 1214/7 (dawna 1214/3), działki niezabudowane oraz rzeczy ruchome związane z prowadzoną na tej nieruchomości dotychczasową działalnością gospodarczą a także siedliskową Wnioskodawcy, a także należności i zobowiązania (spłata kredytów hipotecznych zaciągniętych w bankach X i X zaciągniętych na budowę domu). Wnioskodawca nie będzie posiadał towarów handlowych związanych z działalnością prowadzoną na nieruchomości w X na dzień sprzedaży.

Nabywca na bazie nabytej nieruchomości i rzeczy ruchomych kontynuował będzie dotychczasową działalność gospodarczą w zakresie usług turystycznych i gastronomicznych w X. Nabywca według jego oświadczenia jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy przychody uzyskane z opisanej transakcji należeć będą do przychodów zaliczanych do źródła przychodów z działalności gospodarczej wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też do przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. d) tej ustawy, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i innych rzeczy?
Czy przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości i innych rzeczy będą podlegały podatkowi dochodowemu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości gruntowej (gruntu) budynku drewnianego gospodarczego, budynku magazynowego, budynku chat kotta, budynku smażalni, wybudowanego w 2008 roku budynku hotelowo-gastronomicznego, jak i rzeczy ruchome znajdujące się na tej nieruchomości niewpisane do ewidencji środków trwałych, należeć będą do przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i innych rzeczy.

Przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości i innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. d) nie będą jednak podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychody uzyskane ze sprzedaży drewnianych budynków rekreacyjnych, budynku socjalno-sanitarnego oraz budowli wodnych, związane z nieruchomością w X, wpisanych do ewidencji środków trwałych i amortyzowanych, zdaniem Wnioskodawcy, należy zaliczyć do przychodów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca w art. 14 ust. 2 pkt 1 określił sprzedaż jakich konkretnie składników majątkowych stanowi przychód z działalności gospodarczej, wskazał na ich wspólną cechę, a mianowicie na ujęcie ich w ewidencji środków. Zatem do przychodów z działalności gospodarczej należy zaliczyć tylko te składniki majątku które są wykorzystywane w działalności gospodarczej i zostały wpisane do ewidencji środków trwałych. Składniki majątku, które nie zostały wpisane do tej ewidencji nie mogą być zaliczane do tych przychodów. Uznać należy, że przychód ze sprzedaży środka trwałego nieujętego w ewidencji nie będzie przychodem z działalności gospodarczej niezależnie od przyczyn, które spowodowały, że podatnik mimo używania takiego środka trwałego w działalności gospodarczej, nie ujął go w ewidencji.

Gdyby bowiem ustawodawca chciał uznać przychód ze sprzedaży środków trwałych za przychód z działalności gospodarczej w każdym wypadku, w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym, winien był sformułować warunek inaczej, odnosząc go do środków trwałych, które powinny być ujęte w ewidencji.

Wnioskodawca nie nabył nieruchomości w celu jej sprzedaży, uzyskał do niej prawo własności na podstawie spadku w 2005 roku.

Zatem kwoty uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, która była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy i równocześnie nigdy nie spełniała wymogów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy, a co najwyżej gdy sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego. w którym nastąpiło nabycie, przychód ten należy do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy (odpłatne zbycie nieruchomości).

Ponieważ w niniejszym stanie faktycznym odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie (2005 rok) przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) także nie wystąpi. Nie wystąpi także przychód ze sprzedaży budynku hotelowo-gastronomicznego, pomimo, że od końca roku kalendarzowego, w którym wybudowano ten budynek, nie upłynęło jeszcze 5 lat. Przychód ten bowiem nie wystąpi z tej przyczyny, że minęło więcej niż 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia gruntu, na którym wybudowany został ten budynek.

Nawet gdyby ta sprzedaż wystąpiła przed upływem 5 lat, to także nie podlegałaby podatkowi dochodowemu, a to z racji obowiązującego do końca 2006 roku przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przepisie tym ustawodawca stwierdził, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny. Ponieważ Wnioskodawca nabył w spadku nieruchomość w 2005 roku, zatem powyższy przepis ma do niego zastosowanie, bowiem nie jest to przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 (patrz art. 21 ust. 2 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej zbycie także innych składników majątku nieujętych w ewidencji środków trwałych. Ponieważ Zainteresowany nie zdecydował się na wprowadzenie innych składników majątkowych do ewidencji środków trwałych, więc do zbycia tych składników nie ma zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym zastosowanie może mieć w takim przypadku art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, a więc zbycie takiego przedmiotu przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie powoduje powstanie przychodu, o którym mowa w tym przepisie.

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym zbycie składników majątkowych nieujętych w ewidencji środków trwałych nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) także nie wystąpi.

Podatkowi dochodowemu podlegać będą wyłącznie przychody z tytułu zbycia składników majątku nieujętych w ewidencji środków trwałych, jeżeli fakt ten wynika z tego, że wartość ich nie przekraczała 3.500 zł i z tego powodu Wnioskodawca zdecydował się zaliczyć wydatki na ich nabycie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów; w takim przypadku zbycie takich składników majątku stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli ich wartość przekracza 1.500 zł.

Uzupełniając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że nie nabył nieruchomości w celu jej sprzedaży, uzyskał do niej prawo własności na podstawie spadku.

Odpłatne zbycie nieruchomości stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów, chyba że zbycie to następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Zbycie nieruchomości w wykonaniu działalności gospodarczej następuje wówczas, gdy podatnik prowadzi działalność polegającą na obrocie nieruchomościami, a więc sprzedaż dokonywana jest z pewną regularnością, powtarzalnością, w sposób profesjonalny, a w odniesieniu do nieruchomości można użyć określenia towary handlowe. Nie jest zatem sprzedażą wykonywaną w ramach działalności gospodarczej jednostkowe zbycie nieruchomości nabytej w spadku, pomimo jej wykorzystywania w działalności gospodarczej podatnika. Zatem kwoty uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, która była wykorzystywana w działalności gospodarczej podatnika i równocześnie nigdy nie spełniała wymogów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy, a co najwyżej, gdy sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, przychód ten należy do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy (odpłatne zbycie nieruchomości).

Ponieważ w niniejszym stanie faktycznym odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (2005 rok), przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) także nie wystąpi.

Nie stanowi także przychodu z działalności gospodarczej zbycie także innych składników majątku nieujętych w ewidencji środków trwałych. Ponieważ podatnik nie zdecydował się na wprowadzenie innych składników majątkowych do ewidencji środków trwałych, więc do zbycia tych składników nie ma zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy. Tym samym zastosowanie może mieć w takim przypadku art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, a więc zbycie takiego przedmiotu przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, powoduje powstanie przychodu, o którym mowa w tym przepisie.

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym zbycie składników majątkowych nieujętych w ewidencji środków trwałych nastąpi po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, przychód ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) także nie wystąpi.

Podatkowi dochodowemu podlegać będą wyłącznie przychody z tytułu zbycia składników majątku nieujętych w ewidencji środków trwałych, jeżeli fakt ten wynika z tego, że wartość ich nie przekraczała 3.500 zł i z tego powodu podatnik zdecydował się zaliczyć wydatki na ich nabycie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w takim przypadku zbycie takich składników majątku stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarcze, jeżeli ich wartość przekracza 1.500 zł.

W aspekcie przestawionych faktów zbycie działki siedliskowej oraz należności i zobowiązań nie wiąże się z naliczeniem podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskanych z tytułu zbycia składników majątku:

wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, składników majątku o wartości od 1.500 zł do 3.500 zł, działki siedliskowej oraz należności i zobowiązań – jest prawidłowe,
w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,
jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich zbycia nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cyt. ustawy, spełnione winny zostać, co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w działalności gospodarczej.

Natomiast aby przychód uzyskany ze sprzedaży innych składników rzeczowych mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) cyt. ustawy, spełniona winny zostać przesłanka braku odpłatnego zbycia ww. składników w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem z działalności gospodarczej – w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

środkami trwałymi,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak, między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Należy przy tym wskazać że fakt, że nieruchomość czy inny składnik majątku nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na kwalifikację przychodu uzyskanego ze zbycia tego składnika do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku spełniających kryteria uznania ich za środki trwałe, ale nieujętych w stosownej ewidencji. Dlatego dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, że zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, a w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej (w tym przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi). Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że sprzedaż – wykorzystywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych –składników majątku – z wyłączeniem działki siedliskowej – spełnia warunki pozwalające uznać uzyskane w jej wyniku przychody, za osiągnięte ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Dlatego też przychód ze sprzedaży składników majątku – zarówno tych ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jak i nieujętych w tej ewidencji – wykorzystywanych w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej. Dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych podatkiem dochodowym od osób fizycznych wraz z pozostałymi dochodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej.

Podsumowując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że przychody uzyskane ze sprzedaży składników majątku wpisanych do ewidencji środków trwałych i amortyzowanych, należy zaliczyć do przychodów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Prawidłowym jest również uznanie, że przychód z ww. źródła powstaje także w związku ze zbyciem składników majątku nieujętych w ewidencji środków trwałych a wykorzystywanych w prowadzonej działalności, których wartość była wyższa niż 1.500 zł ale nie przekraczała 3.500 zł.

Właściwym jest także uznanie przez Wnioskodawcę sprzedaży dwóch domków drewnianych – wykorzystywanych przez Zainteresowanego na własne potrzeby siedliskowe i jednocześnie niewykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej – za sprzedaż, z której przychód zaliczany jest do źródła, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy, tj. do źródła odpłatne zbycie nieruchomości.

W związku z faktem, że Wnioskodawca nabył ww. domki drewniane w 2005 roku, dochody uzyskane z ich sprzedaży nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na fakt, że odpłatne zbycie tych nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie w drodze spadku.

Ponadto, prawidłowym jest uznanie, że zbycie należności i zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą nie wiąże się z powstaniem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wskazać bowiem należy, że należności – rozumiane jako przychód należny, a więc uwzględniony przy ustaleniu podstawy opodatkowania (art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy) – w momencie sprzedaży będą obojętne podatkowo.

Natomiast zobowiązania przeniesione na kupującego nie stanowią aktywów. W przypadku sprzedaży zobowiązań – jako części składowej sprzedawanego majątku przedsiębiorstwa – następuje zwolnienie sprzedającego z obowiązku ich uregulowania. Sprzedaż zobowiązań, które zostały uwzględnione w cenie sprzedaży składników przedsiębiorstwa, nie skutkuje jednak powstaniem dla sprzedającego powstaniem przychodu z działalności gospodarczej, odpowiadającego wartości przejętego długu.

Natomiast nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że przychody uzyskane ze sprzedaży składników majątku, jak i rzeczy ruchomych, niewpisanych do ewidencji środków trwałych, należeć będą do przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i innych rzeczy, a także że przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości i innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i lit. d) nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie.

W przedmiotowej sprawie uznać bowiem należy, że odpłatne zbycie wszystkich składników majątku mających związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, niezależnie od faktu jak długo Zainteresowany dany składnik majątku posiada, powoduje powstanie przychodu ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z treścią powołanego przez Wnioskodawcę w opisie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) cytowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 roku, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w całości - jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny. Natomiast w myśl art. 21 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.

Należy jednak zauważyć, że przytoczone przez Wnioskodawcę ww. przepisy nie mają w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ – jak już wskazano – przychody uzyskane ze sprzedaży wymienionych we wniosku składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej – mimo tego, że nie wszystkie uwzględniono w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, a nie do źródła o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy.

W omawianej sytuacji uznać należy, że sprzedaż ww. składników majątku związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę w X działalnością gospodarczą jako wykorzystywanych w tej działalności, będzie zaliczana do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług, wniosek został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin