Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-788/13-6/JK4
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) uzupełniony pismem z dnia 13 lutego 2014 r. (data nadania 13 lutego 2014 r., data wpływu 17 lutego 2014 r.) na wezwanie z dnia 31 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-788/13-2/JK4 (data nadania 31 stycznia 2014 r., data odbioru 6 lutego 2014 r.) oraz pismem z dnia 10 marca 2014 r. (fax - data nadania 10 marca 2014 r., data wpływu 10 marca 2014 r., za pośrednictwem poczty - data nadania 11 marca 2014 r., data wpływu 13 marca 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 10 marca 2014 r. w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych wniosku o  wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu po stronie osób zatrudnionych na postawie umów zlecenia i umów o dzieło – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu po stronie osób zatrudnionych na postawie umów zlecenia i umów o dzieło.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 31 stycznia 2014 r. Nr IPPB4/415-788/13-2/JK4 (data nadania 31 stycznia 2014 r., data odbioru 6 lutego 2014 r.) tut. organ wezwał do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia dodatkowej opłaty do tut. organu, uzupełnienie danych sposobie zwrotu opłaty, doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytania Nr 1 oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego w odniesieniu do przeformułowanego pytania Nr 1.

Pismem z dnia 13 lutego 2014 r. (data nadania 13 lutego 2014 r., data wpływu 17 lutego 2014 r.) uzupełniono wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ wezwał telefonicznie w dniu 10 marca 2013 r. Wnioskodawcę (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie zapytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego w odniesieniu do sformułowanego pytania.

Pismem z dnia 10 marca 2014 r. (fax - data nadania 10 marca 2014 r., data wpływu 10 marca 2014 r., za pośrednictwem poczty - data nadania 11 marca 2014 r., data wpływu 13 marca 2014 r.) uzupełniono wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zawierać z osobami fizycznymi umowy cywilnoprawne. Będą to umowy zlecenie oraz umowy o dzieło. W ramach umów zlecenia ww. osoby będą wykonywać określone w nich czynności, a w ramach umów o dzieło zamówione dzieła.

W związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z umów, o których mowa powyżej, Wnioskodawca zamierza nabyć i udostępnić tym osobom ww. składniki majątkowe, które będą jej własnością, tj. samochód osobowy, laptop lub telefon komórkowy. To, że zlecone czynności oraz zamówione dzieła są wykonywane przy użyciu (za pomocą) wskazanych wyżej składników majątkowych, będzie literalnie wynikać z treści przedmiotowych umów. Innymi słowy, w każdej z umów będzie zawarty odrębny zapis, zgodnie z którym Wnioskodawca będzie zobowiązany do wydania ww. wskazanym osobom powyższych składników majątkowych w celu wykonania umów, a przyjmujący zlecenie (wykonawca dzieła) będzie miał prawo do ich używania. Należy zaznaczyć, że udostępniony przez Wnioskodawcę samochód osobowy, laptop lub telefon komórkowy będzie używany przez przyjmującego zlecenie (wykonawcę dzieła) w celu wykonywania obowiązków wynikających z zawartych z Wnioskodawcą umów, tj. stanowią one narzędzia, za pomocą których będą wykonywane zlecenia lub zamówione dzieła przez przyjmującego zlecenie (wykonawcę dzieła).

Osoby przyjmujące zlecenie oraz wykonawcy dzieł będą korzystać z samochodu osobowego, laptopa oraz telefonu komórkowego wyłącznie w celach służbowych. Wskazane wyżej rzeczy zostaną udostępnione osobom przyjmującym zlecenie i wykonawcom dzieł, czyli koszty ponosić będzie Wnioskodawca. Ponadto zlecone czynności oraz zamówione dzieła są wykonywane przy użyciu (za pomocą) wskazanych wyżej składników majątkowych, literalnie wynikają z treści przedmiotowych umów.

Ponadto, zleceniobiorcy oraz wykonawcy dzieł nie będą świadczyć usług na rzecz Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z zaistniałą sytuacją, tj. korzystaniem przez przyjmujących zlecenie (wykonawców dzieł) z przedmiotów należących do Wnioskodawcy, takich jak samochód osobowy, laptop lub telefon komórkowy, w celu wykonywania obowiązków wynikających z zawartych z Wnioskodawcą umów, powstanie po ich stronie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić zaliczki na podatek?
2. Czy wydatki, które Wnioskodawca poniesie na nabycie tych składników majątkowych (samochodu osobowego, laptopa lub telefonu komórkowego) w celu udostępnienia ich przyjmującym zlecenie (wykonawcom dzieł) będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu po stronie osób zatrudnionych na postawie umów zlecenia i umów o dzieło (pytanie Nr 1).

Natomiast wniosek w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie Nr 2) został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zaistniałą sytuacją, po stronie przyjmujących zlecenie (wykonawców dzieł) nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić zaliczki na podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy ustawodawca wyróżnił jako osobne źródło przychodów działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej,
   
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy lub administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2 określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Zatem przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentu świadczenia wzajemnego).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć pod tym pojęciem. W celu ustalenia jego znaczenia, w tym m.in. dla celów podatkowych, zasadne jest sięgnięcie w pierwszej kolejności do reguł wykładni gramatycznej. Należy zatem odwołać się do znaczenia jaki ten zwrot ma w języku potocznym. Zgodnie z wykładnią gramatyczną odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy natomiast rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawierać z osobami fizycznymi umowy cywilnoprawne. Będą to umowy zlecenie oraz umowy o dzieło. W związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z umów, Wnioskodawca zamierza nabyć i udostępnić tym osobom ww. składniki majątkowe, które będą jej własnością, tj. samochód osobowy, laptop lub telefon komórkowy. To, że zlecone czynności oraz zamówione dzieła są wykonywane przy użyciu (za pomocą) wskazanych wyżej składników majątkowych, będzie literalnie wynikać z treści przedmiotowych umów. Innymi słowy, w każdej z umów będzie zawarty odrębny zapis, zgodnie z którym Wnioskodawca będzie zobowiązany do wydania ww. wskazanym osobom powyższych składników majątkowych w celu wykonania umów, a przyjmujący zlecenie (wykonawca dzieła) będzie miał prawo do ich używania. Osoby przyjmujące zlecenie oraz wykonawcy dzieł będą korzystać z samochodu osobowego, laptopa oraz telefonu komórkowego wyłącznie w celach służbowych.

Należy stwierdzić, że w przypadku udostępnienia przez Wnioskodawcę osobom przyjmującym zlecenie oraz wykonawcom dzieł, samochodów osobowych, laptopów oraz telefonów komórkowych wyłącznie w celach służbowych, nie sposób uznać, że osoby te uzyskują przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby te uzyskiwałyby nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu, gdyby korzystały z tych przedmiotów dla celów prywatnych, natomiast Wnioskodawca ponosiłby koszty takiego korzystania w całości lub w części.

Należy bowiem podkreślić, że w sytuacji:

• gdy składniki majątkowe wykorzystywane są jako narzędzie pracy (służą tylko celom służbowym) – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, związane z ich udostępnieniem i eksploatacją, nie stanowią przychodu osób przyjmujących zlecenie oraz wykonawców dzieł z tytułu nieodpłatnych świadczeń,
  

• gdy składniki majątkowe służą osobistej korzyści osób przyjmujących zlecenie oraz wykonawców dzieł i realizacji ich prywatnych celów – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, związane z ich udostępnieniem i eksploatacją, stanowią przychód osób przyjmujących zlecenie oraz wykonawców dzieł w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Organ wyjaśnia zatem, że jeśli istotnie jak stwierdza Wnioskodawca, samochód osobowy, laptop oraz telefon komórkowy, których właścicielem jest Wnioskodawca, wykorzystywane będą w celu wykonywania obowiązków wynikających z zawartych umów, wyłącznie w celach służbowych, to brak jest podstaw do stwierdzenia, że w takiej sytuacji po stronie osób przyjmujących zlecenie oraz wykonawców dzieł powstanie przychód. W związku z powyższym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie – 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.