Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-84/14-3/AJ
z 3 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności licencyjnych wypłacanych na rzecz szwajcarskiego rezydenta podatkowego za pośrednictwem innej spółki z siedzibą w tym państwie
– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności licencyjnych wypłacanych na rzecz szwajcarskiego rezydenta podatkowego za pośrednictwem innej spółki z siedzibą w tym państwie.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X.. (dalej: Spółka, lub X.) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła wielostronną umowę licencyjną (dalej: Umowa) z X.. z siedzibą w Szwajcarii (dalej: S CH), X.. (dalej: X.) z siedzibą w Szwajcarii oraz X.. z siedzibą w Szwajcarii (dalej: X.), na podstawie której nabyła m.in. prawo do korzystania ze znaków towarowych i nazw handlowych, a także know-how i patentów wykorzystywanych w ramach działalności prowadzonej w Polsce. Zgodnie z ustaleniami stron, opłaty z tytułu korzystania ze znaków towarowych, nazw handlowych, know-how i patentów (łącznie dalej: opłaty licencyjne) wynikające z Umowy do dnia 30 października 2013 r. wnoszone były przez X. do SCH. Podmiot ten jest prawnym właścicielem znaków towarowych oraz nazw handlowych, a w zakresie know-how i patentów właścicielem prawnym jest X.. Niezależnie od tytułu prawnego do znaków towarowych SCH w zakresie opłat licencyjnych otrzymywanych od X. pełni jedynie rolę pośrednika, przekazując je bezpośrednio do X. (właściciel ekonomiczny). Co więcej, środki finansowe otrzymywane przez SCH nie są ewidencjonowane przez ten podmiot jako przychody, a kwoty przekazywane na rzecz X. nie są traktowane jak koszty (SCH nie traktuje otrzymanych kwot jako własnych). Opłaty licencyjne stanowią natomiast przychód podatkowy X., która jest właścicielem ekonomicznym znaków towarowych, nazw handlowych, know-how i patentów wykorzystywanych przez X. oraz inne podmioty z Grupy na całym świecie.

Zarówno w X., jak i w SCH ten sam udziałowiec, którym jest X., posiada ponad 25% udziałów. Powyższy udział kapitałowy X. w X. i w SCH utrzymywany jest przez okres przekraczający dwa lata.

X. oraz SCH mają formę szwajcarskiej spółki akcyjnej - „societé anonyme”, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Szwajcarii i nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem. X. prowadzi działalność w formie szwajcarskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Szwajcarii i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wypłatą należności licencyjnych przez X. za pośrednictwem SCH na rzecz X. należności te podlegały zwolnieniu z opodatkowania na mocy uregulowań Konwencji obowiązujących od dnia 1 stycznia 2013 r. ?

Zdaniem Wnioskodawcy, należności licencyjne wypłacane na rzecz X. za pośrednictwem SCH korzystają od dnia 1 lipca 2013 r. ze zwolnienia wynikającego z art. 12 ust. 2a Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w B. dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. Z 1993 r., Nr 22, poz. 92, dalej: „Konwencja” lub „umowa polsko-szwajcarska”).

Co do zasady, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej: „updop”), podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskujący na terytorium Polski przychody z należności licencyjnych podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym (dalej: podatek „u źródła") w wysokości 20% od tych przychodów. Jednak zgodnie z art. 21 ust. 2 updop przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jednocześnie, w przypadku, gdy podmiot polski dokonuje wypłaty lub stawia do dyspozycji podmiotowi zagranicznemu należności licencyjne, to do uzyskanego z tego tytułu dochodu zastosowanie znajdują przepisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązujące między Polską a krajem rezydencji podmiotu zagranicznego otrzymującego takie należności będącego jednocześnie osobą do nich uprawnioną. W przypadku gdy podmiot otrzymujący należności i podmiot do nich uprawniony nie są tymi samymi, a dodatkowo nie są one rezydentami podatkowymi tych samych jurysdykcji, rozstrzygnięcia wymaga kwestia stosowania właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowym stanie faktycznym, z uwagi na fakt, iż podmiot otrzymujący należności (SCH) i podmiot do nich uprawniony (X.) są rezydentami Szwajcarii, zastosowanie zawsze znajdzie umowa polsko-szwajcarska.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 Konwencji należności licencyjne, powstające w Polsce, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, przy czym podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych należności (od dnia 1 stycznia 2013 r.).

Stosownie do art. 12 ust. 2a Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 2, należności licencyjne wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania tub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych jest spółką (nie będąca spółką osobową) powiązaną ze spółką wypłacającą należności licencyjne.

Zatem, aby możliwe było zwolnienie z poboru podatku „u źródła" od należności licencyjnych wypłacanych przez podmiot z Polski na rzecz podatnika podatku dochodowego w Szwajcarii spełnione muszą być łącznie następujące przesłanki:

• należności licencyjne muszą być wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce;
  
• odbiorcą należności licencyjnych powinna być osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii;
  
• osoba uprawniona do należności licencyjnych jest spółką powiązaną ze spółką wypłacającą należności licencyjne;
  
• osoba uprawniona do należności licencyjnych nie jest spółką osobową.
  
  
  

Zgodnie z ust. 3 Protokołu do Konwencji, spółkę uważa się za powiązaną z drugą spółką, jeżeli:

1. pierwsza ze wspomnianych spółek ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25% w kapitale drugiej spółki, lub
   
2. druga spółka ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25 % w kapitale pierwszej wspomnianej spółki, lub
   
3. trzecia spółka, która ma siedzibę w jakimkolwiek Państwie Członkowskim Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego ma bezpośredni minimalny udział w wysokości 25 % zarówno w kapitale pierwszej, jak i drugiej spółki.
   
   
   

W ocenie Spółki, mając na względzie powyższe oraz biorąc pod uwagę fakt, iż:

• należności licencyjne były wypłacane przez X., a więc spółkę mającą siedzibę w Polsce;
  
• odbiorcą należności licencyjnych była osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, tj. SCH (SCH jest rezydentem podatkowym Szwajcarii);
  
• osoba uprawniona do należności licencyjnych (X.) była na dzień wypłaty należności licencyjnych spółką powiązaną ze spółką wypłacającą należności licencyjne (właścicielem akcji X. jest w 100% X.);
  
• osoba uprawniona do należności licencyjnych (X.) nie jest spółką osobową, gdyż prowadzi działalność w formie spółki akcyjnej prawa szwajcarskiego;
  
  
  

- należności licencyjne wypłacane przez X. na rzecz X. za pośrednictwem SCH powinny zostać zwolnione z podatku „u źródła".

Potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska stanowią wydawane interpretacje indywidualne prawa podatkowego. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lipca 2013 r. (sygn. ITPB4/423-73/13/AM) rozstrzygał kwestię ustalenia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dla wynagrodzenia wypłacanego z tytułu korzystania z prawa autorskiego lub prawa pokrewnego bądź znaku towarowego stanowiącego pod względem prawnym i ekonomicznym własność spółki prowadzącej działalność w Stanach Zjednoczonych, które wypłacane było na rzecz pośrednika posiadającego siedzibę w Niemczech. W takim przypadku organ podatkowy uznał, iż określenie skutków podatkowych wypłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotu niemieckiego powinno nastąpić z uwzględnieniem regulacji zawartych w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania ze Stanami Zjednoczonymi, gdyż tam siedzibę dla celów podatkowych ma uprawniony odbiorca należności licencyjnych.

Reasumując stwierdził bowiem, iż „w świetle Umowy polsko-niemieckiej Agent nie jest osobą uprawnioną do należności licencyjnych wypłacanych przez Spółkę, gdyż rzeczywistym beneficjentem tych płatności jest Uprawniony, Wnioskodawca (jako płatnik) ma obowiązek pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat należności, w wysokości wynikającej z Umowy polsko-amerykańskiej (tj. 10% kwoty należności brutto). Warunkiem zastosowania tej stawki podatku jest obowiązek uzyskania od Uprawnionego certyfikatu rezydencji potwierdzającego jego siedzibę dla celów podatkowych.”

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 6 grudnia 2010 r, (sygn. IPPB5/423-607/10-2/AJ).

W kontekście powyższego Spółka pragnie dodatkowo wskazać, iż z art. 12 ust. 2a umowy polsko-szwajcarskiej nie wynika warunek, zgodnie z którym odbiorca należności licencyjnych i osoba uprawniona do należności licencyjnych mają być tymi samymi podmiotami. Przepis stawia bowiem odrębne warunki odbiorcy należności (tj. ma być rezydentem podatkowym Szwajcarii) i odrębne podmiotowi uprawnionemu do należności licencyjnych (ma być on powiązany z podmiotem dokonującym wypłaty). Zatem, nawet uznanie SCH za odbiorcę opłat licencyjnych nie wyłączy możliwości zwolnienia opłat licencyjnych ponoszonych przez X. z podatku „u źródła".

Powyższe jest zgodne z zapisami Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. W ustępie 4.2. Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji, regulującego kwestię poboru podatku od należności licencyjnych, wskazano co następuje: „Z zastrzeżeniem innych warunków nałożonych w tym artykule, ograniczenie podatku pobieranego w państwie źródła jest możliwe, gdy pośrednik, taki jak przedstawiciel lub powiernik, występuje między beneficjentem a płatnikiem, w przypadkach gdy osoba uprawniona ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie."

Z powyższego wynika zatem, iż ograniczenie poboru podatku u źródła wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy pośrednik otrzymujący płatność i osoba uprawniona są rezydentami podatkowymi tego samego kraju. Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy, na podstawie powyższego można przyjąć, iż zwolnienie przewidziane w art. 12 ust. 2a Konwencji znajdzie zastosowanie do płatności licencyjnych dokonywanych przez Wnioskodawcę do SCH (odbiorca należności licencyjnych nie będący osobą uprawnioną, będący rezydentem podatkowym Szwajcarii), mimo iż osobą uprawnioną do nich jest X..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.