Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-129/13-2/TK
z 21 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych zużywanych do produkcji do produkcji alkoholu etylowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych zużywanych do produkcji do produkcji alkoholu etylowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach składu podatkowego prowadzi działalność polegającą między innymi na produkcji biokomponentów do paliw silnikowych ciekłych w postaci bioetanolu wytwarzanego z biomasy w postaci alkoholu etylowego surowego – destylatu rolniczego alkoholu surowego. Bioetanol jest sprzedawany producentowi biopaliw ciekłych na podstawie pisemnego kontraktu i dostarczany transportem kolejowym zgodnie z pisemnym zamówieniem. Do wytwarzania bioetanolu zainteresowany dokonuje zużycia wyrobów gazowych w postaci gazu ziemnego wysokometanowego grupy E o kodzie CN 2711 21 00, który w procesie produkcji służy do wytworzeniu energii cieplnej, która zasila instalację, w której produkowany jest bioetanol. W zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy istnieje techniczna możliwość ustalenia ilości wyrobów gazowych przeznaczonych do produkcji bioetanolu oraz ilości wyrobów gazowych zużytych do celów produkcji innych wyrobów, niż przeznaczone jako dodatki do paliw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wytwarzanie w zakładzie produkcyjnym Zainteresowanego biokomponentów do paliw silnikowych ciekłych w postaci bioetanolu wytwarzanego z biomasy w postaci alkoholu etylowego surowego – destylatu rolniczego alkoholu surowego jest produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, a co za tym idzie, czy zużycie wyrobów gazowych w procesie produkcyjnym tych wyrobów energetycznych korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, produkowany przez niego bioetanol, który jest następnie wykorzystywany jako biokomponent, stanowiący dodatek do biopaliw ciekłych stanowi wyrób energetyczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Definicję wyrobów energetycznych zawiera art. 86 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN. Bioetanol produkowany przez Zainteresowanego stanowi dodatek do biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy, do biopaliw ciekłych zalicza się między innymi:

1. benzyny silnikowe zawierające powyżej 5,0% objętościowo biokomponentów lub powyżej 15,0% objętościowo eterów, o których mowa w pkt 4;
2. olej napędowy zawierający powyżej 7% objętościowo biokomponentów;
3. ester, bioetanol, biometanol, dimetyloeter oraz czysty olej roślinny – stanowiące samoistne paliwa.
   
   

Art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy, zalicza do biokomponentów między innymi bioetanol. Zgodnie zaś z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 4 bioetanol to alkohol etylowy wytwarzany z biomasy, w tym bioetanol zawarty w eterze etylo-tert-butylowym lub eterze etylo-tert-amylowym. Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych. W rezultacie wytwarzania przez Wnioskodawcę bioetanolu z biomasy, który następnie sprzedawany jest jako dodatek do biopaliw ciekłych, stanowi produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. W ocenie Zainteresowanego fakt, że ustawodawca posłużył się w art. 86 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, pojęciem dodatków lub domieszek do paliw silnikowych nie stanowi przeszkody dla uznania, że wyrobem energetycznym są również dodatki lub domieszki do biopaliw silnikowych. Biopaliwa są bowiem jednym z rodzajów paliw silnikowych. Zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych. Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1b wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00. Nabywany przez Wnioskodawcę gaz ziemny wysokometanowy grupy E o kodzie CN 2711 21 00 jest wyrobem gazowym w rozumieniu wyżej powołanego przepisu ustawy o podatku akcyzowym. W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy (art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym). Definicję finalnego nabywcy zawiera art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, zgodnie z którym finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

‒ niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23d lit. a pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności. W świetle powołanych wyżej definicji Wnioskodawca nabywając wyroby gazowe, w szczególności gaz ziemny mokry skroplony o kodzie CN 2711 11 00, jest finalnym nabywcą gazowym, zaś nabycie stanowi czynność podlegającą akcyzie. Przeznaczenie takiego wyrobu gazowego do produkcji wyrobu energetycznego jakim jest bioetanol, powoduje że nabycie wyrobu gazowego korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie artykułu 31b ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby gazowe – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Na mocy art. 9c ust. 1 ustawy – w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
   1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
   
   

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy – finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

‒ niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach składu podatkowego prowadzi działalność polegającą między innymi na produkcji biokomponentów do paliw silnikowych ciekłych w postaci bioetanolu wytwarzanego z biomasy w postaci alkoholu etylowego surowego – destylatu rolniczego alkoholu surowego. Zainteresowany dokonuje zużycia wyrobów gazowych w postaci gazu ziemnego wysokometanowego grupy E o kodzie CN 2711 21 00 służącego do wytworzeniu energii cieplnej, która zasila instalację produkującą bioetanol.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy wytwarzanie w jego zakładzie produkcyjnym biokomponentów do paliw silnikowych ciekłych w postaci bioetanolu wytwarzanego z biomasy w postaci alkoholu etylowego surowego – destylatu rolniczego alkoholu surowego jest produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym oraz czy zużycie wyrobów gazowych w procesie produkcyjnym tych wyrobów korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu na kod CN.
    
    

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Stosownie do art. 93 ust. 2 ustawy, produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

W opisie sprawy Zainteresowany wskazał, że produkuje alkohol etylowy surowy.

Zatem skoro ustawodawca nie umieścił w katalogu wyrobów energetycznych alkoholu etylowego, to nie jest on wyrobem energetycznym wskazanym w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Natomiast w świetle cyt. powyżej art. 93 ust. 1 i 2 ustawy, produkowany wyrób spełnia kryteria do uznania go za alkohol etylowy.

Zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Z powyższego wynika, że co do zasady zwolnione są od akcyzy wyroby gazowe zużywane (bezpośrednio) do wyprodukowania wyrobów energetycznych.

Zainteresowany w opisie sprawy wskazał, że zużywa gaz ziemny wysokometanowy grupy E o kodzie CN 2711 21 00, który służy do wytworzenia energii cieplnej zasilającej instalację produkującą alkohol etylowy.

Zatem Wnioskodawca zużywa ten gaz ziemny do wytworzenia ciepła, które jest wykorzystywane do produkcji alkoholu etylowego a zużycie to nie może korzystać ze zwolnienia od akcyzy wskazanego w ustawie dla produkcji wyrobów energetycznych.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że wytwarzanie w zakładzie produkcyjnym Zainteresowanego alkoholu etylowego surowego nie jest produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Zużycie wyrobów gazowych do wytworzenia ciepła, które jest wykorzystywane do produkcji alkoholu etylowego nie może korzystać ze zwolnienia od akcyzy wskazanego w ustawie dla produkcji wyrobów energetycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności nie dokonano analizy przepisów ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych z dnia 25 sierpnia 2006 r. (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1164).

Dodatkowo tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.