Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-117/13-2/TK
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie produkcji samochodów osobowych i pojazdów samochodowych przeznaczonych do przewozu towarów, a także samochodów specjalnego przeznaczenia: np. karetek pogotowia, pojazdów dla straży pożarnej. Zainteresowany sporadycznie dokonuje również detalicznej sprzedaży samochodów. Wnioskodawca zakupił w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego od „A” używany, przedseryjny samochód osobowy marki „B”. Samochód był używany jako samochód doświadczalny. W umowie kupna umieszczono adnotację, że jest to pojazd bez możliwości rejestracji, wykluczone jest korzystanie z niego w ruchu drogowym, a numer podwozia zostanie usunięty przed wydaniem samochodu. Zainteresowany zobowiązał się wykorzystać pojazd wyłącznie jako źródło części dla budowy samochodu pokazowego „C” w ramach projektu „Cx”. Uzgodniono cenę samochodu w wysokości 9.900,00 EUR. Do budowy samochodu pokazowego „C” zostały wykorzystane takie części pochodzące z „B” jak: silnik, skrzynia biegów, elementy podwozia i wiązki elektryczne. Reszta elementów pochodzących z „B” zostało zezłomowanych. Zgodnie bowiem z umową kupna po wykorzystaniu samochodu przez Wnioskodawcę dla celów projektu nie mógł być on sprzedany i musiał być przekazany podanej przez „A” firmie utylizacyjnej. Pozostałe części do budowy samochodu pokazowego np. karoseria są częściami seryjnymi pochodzącymi ze standardowej produkcji samochodów „V”. Zainteresowany zamierza analogicznie również w przyszłości nabywać wewnątrzwspólnotowo samochody doświadczalne produkowane w ramach koncernu z przeznaczeniem na części do wykorzystania do budowy samochodów pokazowych produkowanych przez niego marek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego w związku z dokonanym przez Wnioskodawcę nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju z przeznaczeniem go na części, tj. samochodu który nie będzie wykorzystywany do przewozu osób i nie będzie uczestniczył w ruchu drogowym Zainteresowany zobowiązany jest rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym?
2. Czy dokonanie przez Wnioskodawcę w przyszłości nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym wniosku, tj. nabycia samochodu z przeznaczeniem go na części, samochodu który nie będzie wykorzystywany do przewozu osób i nie będzie uczestniczył w ruchu drogowym, będzie podlegało opodatkowaniu akcyzą?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U.2011.108.626 j.t. z późn. zm., dalej jako „ustawa akcyzowa”) w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy akcyzowej samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Przepisy o ruchu drogowym są zawarte w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U.2012.1137 j.t. z późn. zm., dalej jako: „ustawa o ruchu drogowym”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o ruchu drogowym ustawa ta określa:

1. zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu;
2. zasady i warunki dopuszczenia pojazdów do tego ruchu, a także działalność właściwych organów i podmiotów w tym zakresie;
3. wymagania w stosunku do innych uczestników ruchu niż kierujący pojazdami;
4. zasady i warunki kontroli ruchu drogowego.
   
   

Wobec powyższego ustawa określa m.in. zasady i warunki dopuszczenia pojazdów do ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy o ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, o których mowa w ust. 3, tj. pojazdów niewymienionych powyżej, przyczep motocyklowych oraz przyczep specjalnych przeznaczonych do ciągnięcia przez ciągnik rolniczy lub pojazd wolnobieżny, jeżeli odpowiadają one warunkom określonym w art. 66.

Zgodnie natomiast z art. 71 ust. 2 ustawy o ruchu drogowym, pojazdy określone w ust. 1 są dopuszczone do ruchu, jeżeli odpowiadają warunkom określonym w art. 66 oraz są zarejestrowane i zaopatrzone w zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne, a w przypadku pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, w nalepkę kontrolną.

W myśl art. 66 ust. 1 ustawy o ruchu drogowym pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego:

1. nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu, nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę;
2. nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych;
3. nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych;
4. nie powodowało niszczenia drogi;
5. zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu;
6. nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.
   
   

Ponadto zgodnie z ust. 3a. art. 66 ustawy o ruchu drogowym, pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane przez producenta, z zastrzeżeniem art. 66a, cechy identyfikacyjne:

numer VIN albo numer nadwozia, podwozia lub ramy.

Według art. 66a ust. 1 ustawy o ruchu drogowym, cechy identyfikacyjne, o których mowa w art. 66 ust. 3a, nadaje i umieszcza producent.

W świetle powyższych przepisów ustawy o ruchu drogowym rejestracji wymagają pojazdy samochodowe, które przeznaczone są do ruchu (po drogach publicznych, w strefach zamieszkania i w strefach ruchu). Wynika to z art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 w związku z art. 71 ust. 1 ustawy o ruchu drogowym.

Obowiązek rejestracji pojazdu samochodowego jest warunkiem dopuszczenia go do ruchu. Należy zatem uznać, że obowiązkiem rejestracji nie są objęte pojazdy, które nie będą uczestniczyć w ruchu drogowym.

W świetle art. 100 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 100 ust. 4 ustawy akcyzowej, wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej w kraju podlega opodatkowaniu akcyzą w przypadku pojazdów samochodowych, które spełniają łącznie dwie przesłanki:

1. są przeznaczone zasadniczo do przewozu osób,
2. wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
   
   

Odnosząc się do stanu faktycznego, będącego przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację, należy po pierwsze wskazać, że Zainteresowany zakupił samochód przedseryjny, który będzie wykorzystywany wyłącznie jako źródło części do budowy samochodu pokazowego „C” w ramach projektu „Cx”. Nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód „B” nie będzie przeznaczony do przewozu osób.

Nabyty przez Wnioskodawcę samochód nie posiada odpowiedniej homologacji, numeru VIN, a w umowie kupna umieszczono adnotację, że jest to pojazd bez możliwości rejestracji. Skoro zatem samochód zakupiony przez Zainteresowanego nie będzie uczestniczyć w ruchu drogowym, to nie podlega on obowiązkowi rejestracji zgodnie z przepisami ustawy o ruchu drogowym. Tym samym również druga z przesłanek opodatkowania pojazdu samochodowego akcyzą nie została spełniona.

Należy ponadto zaznaczyć, że nawet gdyby Wnioskodawca chciał dopuścić samochód do ruchu, nie będzie miał takiej możliwości, ze względu na niespełnienie wymogów niezbędnych do rejestracji samochodu (np. brak numeru podwozia).

Mając powyższe na uwadze, Zainteresowany stoi na stanowisku, że nabycie wewnątrzwspólnotowe używanego, przedseryjnego samochodu osobowego, który nie będzie wykorzystywany do przewozu osób i nie będzie uczestniczył w ruchu drogowym a jest jedynie źródłem części do budowy nowego pojazdu nie podlega opodatkowania akcyzą.

W odniesieniu do drugiego pytania, uwzględniając powyższą argumentację, Wnioskodawca uważa, że również w przyszłości nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, który nie będzie wykorzystywany do przewozu osób i nie będzie uczestniczył w ruchu drogowym, a jedynie będzie źródłem części dla budowy nowego pojazdu nie będzie podlegało opodatkowaniu akcyzą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
   
   

Na mocy art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zakupił w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego od „A” używany, przedseryjny samochód osobowy marki „B”. Samochód był używany jako samochód doświadczalny. W umowie kupna umieszczono adnotację, że jest to pojazd bez możliwości rejestracji, wykluczone jest korzystanie z niego w ruchu drogowym, a numer podwozia zostanie usunięty przed wydaniem samochodu. Zainteresowany zobowiązał się wykorzystać pojazd wyłącznie jako źródło części dla budowy samochodu pokazowego „C” w ramach projektu „Cx”. Do budowy samochodu pokazowego „C” zostały wykorzystane takie części pochodzące z „B” jak: silnik, skrzynia biegów, elementy podwozia i wiązki elektryczne. Reszta elementów pochodzących z „B” została zezłomowana. Zgodnie bowiem z umową kupna po wykorzystaniu samochodu przez Wnioskodawcę dla celów projektu nie mógł być on sprzedany i musiał być przekazany podanej przez „A” firmie utylizacyjnej. Pozostałe części do budowy samochodu pokazowego np. karoseria są częściami seryjnymi pochodzącymi ze standardowej produkcji samochodów „V”. Zainteresowany zamierza analogicznie również w przyszłości nabywać wewnątrzwspólnotowo samochody doświadczalne produkowane w ramach koncernu z przeznaczeniem na części do wykorzystania do budowy samochodów pokazowych produkowanych przez niego marek.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że nabycie wewnątrzwspólnotowe używanego, przedseryjnego samochodu osobowego, który nie będzie wykorzystywany do przewozu osób i nie będzie uczestniczył w ruchu drogowym, a jest jedynie źródłem części do budowy nowego pojazdu, nie podlega opodatkowania akcyzą.

W świetle art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Powyższe przepisy przewidują opodatkowanie określonych wyrobów w przypadku dokonania ich nabycia wewnątrzwspólnotowego. Kwestia ta nie budzi wątpliwości Zainteresowanego, który nie kwestionuje faktu dokonania tego nabycia.

Na potrzeby niniejszej interpretacji przyjąć zatem należy, że nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego miało miejsce.

Inną kwestią jest natomiast to czy po dokonaniu tego przywozu nabyty pojazd jest takim, o którym mowa w art. 100 ust. 4 ustawy, tj. de facto samochodem osobowym. W tym zakresie Spółka nie kwestionuje również tego, że nabyty (i nabywane w przyszłości) pojazdy spełniają kryterium pozytywne, (to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi).

Zainteresowany podnosi natomiast to, że ma miejsce wyłącznie z zakresu definicji „samochodów osobowych”. Przepis in fine stanowi bowiem „z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym”.

Zauważyć przy tym należy, że – poza przywoływanymi przez Spółkę przepisami udowadniającymi tezę o niepodleganiu rejestracji nabytego samochodu osobowego – art. 71 ust. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) stanowi, że właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia.

Ten obligatoryjny nakaz rejestracji nabywanych wewnątrzwspólnotowo samochodów osobowych koresponduje z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium kraju.

Przede wszystkim należy wskazać, że czym innym jest przywóz na terytorium kraju samochodów osobowych a czym innym przywóz towarów, które samochodami osobowymi (w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym z uwagi np. na stan techniczny czy przeznaczenie) – już nie są.

Taki przypadek przywozu podlega w pierwszej kolejności uregulowaniom innych przepisów. Wystarczającym jest w tym miejscu przytoczyć przepis art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1162 ze zm.), w świetle którego ilekroć w ustawie jest mowa o pojeździe wycofanym z eksploatacji – rozumie się przez to pojazd stanowiący odpad w rozumieniu przepisów o odpadach.

Kwestia przywożenia na terytorium kraju takich towarów pozostaje jednak poza zakresem merytorycznym niniejszej interpretacji.

Natomiast przywóz na terytorium kraju samochodów osobowych w celu ich rejestracji – jak słusznie zwraca uwagę Spółka – podlega przepisom ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

Powyższe jednoznacznie przesądza, że nabycie samochodu osobowego (nie odpadów) podlega rejestracji i nie jest to w świetle cyt. powyżej przepisu art. 71 ust. 7 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, kwestia wyboru lecz obowiązek nabywcy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wyłączenie z zakresu rozumienia pojęcia „samochodu osobowego” w art. 100 ust. 4 ustawy, nie dotyczy samochodów osobowych uprzednio zarejestrowanych na terytorium państw członkowskich przywożonych na terytorium kraju w celu rejestracji (nie jako odpady).

Wyłączenie to w opinii tut. Organu należy rozumieć wprost. Mając na uwadze brzmienie tego zapisu, odnosi się ono tylko do takich pojazdów, które w ogóle „nie wymagają rejestracji” (zgodnie z przepisami o ruchu drogowym) a nie dopiero w momencie wycofania ich z eksploatacji.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył wewnątrzwspólnotowo przedseryjny samochód osobowy marki „B” – jako źródło części do budowy samochodu pokazowego „C” w ramach projektu „Cx” – który używany był jako samochód doświadczalny oraz zamierza również w przyszłości nabywać wewnątrzwspólnotowo samochody doświadczalne produkowane w ramach koncernu z przeznaczeniem na części.

Wobec powyższego w niniejszym przypadku powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.

Reasumując, zarówno nabyty wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę przedseryjny samochód osobowy marki „B” jak i inne samochody osobowe, które zostaną w przyszłości nabyte wewnatrzwspólnotowo podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Stosownie do powołanych wyżej przepisów w przedstawionym opisie sprawy co do zasady przedmiotem opodatkowania będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności nie dokonano analizy przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.