Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-58/14-4/TW
z 2 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.) uzupełnionym w dniach 17 stycznia 2014 r. oraz 31 marca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów gazowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobów gazowych.

Pismami z dnia 15 stycznia 2014 r. oraz 28 marca 2014 r. uzupełniono wniosek m.in. w zakresie stanu faktycznego, zadanych pytań oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W znowelizowanej ustawie na gaz ziemny jest zwolnienie od akcyzy jeśli gaz będzie przeznaczony na cele grzewcze w gospodarstwach domowych.

W ustawie nie ma jednak definicji gospodarstwa domowego. Za gospodarstwo domowe uznaje się pomieszczenie mieszkalne służące do zamieszkania.

Budynek Wnioskodawcy (dalej: Wspólnota Mieszkaniowa) jest wielomieszkaniowy a dostarczany gaz służy do ogrzania budynku przez własną kotłownię. Kocioł w kotłowni typu „B” o mocy 225 KW jest oszczędny – kondensacyjny. Zainteresowany zużywa gaz wysokometanowy „GZ-50”. Zamówiona moc umowna to 11 m³/h. Średnie roczne zużycie gazu to 17000-22000 m³.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, ze budynek składa się z 53 lokali mieszkalnych (gospodarstwa domowe) oraz z 3 lokali użytkowych (dwa sklepy: spożywczy i obuwniczy oraz kawiarnia). Budynek o powierzchni użytkowej 2143,50 m² w tym lokale użytkowe o powierzchni 397,40 m²

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy nabywany przez Wspólnotę Mieszkaniową gaz wykorzystywany do ogrzewania opisanych pomieszczeń podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym? W jaki sposób należy obliczyć zużycie gazu w lokalach użytkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do zwolnienia od akcyzy tylko gospodarstw domowych (53 lokale mieszkalne – gospodarstwa domowe).

Całość (akcyza i zwolnienie) obliczyć proporcjonalnie do powierzchni lokali użytkowych, uwzględniając zużycie gazu i moc zamówioną przez Wspólnotę Mieszkaniową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie „wyroby gazowe” oznacza – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W poz. 28 załącznika nr 1 wymieniono pod kodem CN 2711 – gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

‒ niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W tym miejscu podkreślić należy, że zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu – w tym przypadku Spółdzielni, zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu wyrobami gazowymi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Wspólnota mieszkaniowa) nabywa gaz ziemny wysokometanowy „GZ-50”, który służy do ogrzania budynku przez własną kotłownię. Średnie roczne zużycie gazu to 17000-22000 m³.

Opisany we wniosku budynek składa się z 53 lokali mieszkalnych (gospodarstwa domowe) oraz z 3 lokali użytkowych (dwa sklepy: spożywczy i obuwniczy oraz kawiarnia).

Na mocy art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 – sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

1. 10 m3/h – gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8.000 metrów sześciennych rocznie, albo
2. 25 m3/h – gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10.650 metrów sześciennych rocznie.

Zatem w zależności od rodzaju i grupy gazu ziemnego, sprzedaż gazu finalnemu nabywcy gazowemu w ilościach nieprzekraczających powyższych limitów, jest zwolniona od akcyzy.

Natomiast w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy, jest uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Powyższe warunki różnicuje zatem ilość nabywanych wyrobów gazowych.

Natomiast kwestia przeznaczenia – w tym przypadku wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe – wynikająca z uregulowań art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy koresponduje dodatkowo z przepisem art. 31b ust. 8 ustawy. Stanowi on, że na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

W opinii Wnioskodawcy, tylko zużycie gazu do ogrzania gospodarstw domowych korzysta ze zwolnienia. Biorąc pod uwagę fakt, że średnie roczne zużycie gazu to co najmniej 17000 m3 stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Odnośnie obliczania ilości gazu podlegającego zwolnieniu i gazu z zapłaconą akcyzą należy stwierdzić, że dane te mogą zostać obliczone szacunkowo. Uwzględniając przy tym ww. przepisy stwierdzić należy, że ilość wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwa domowe, tj. na lokale użytkowe, Wnioskodawca powinien określić proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.