Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-596/13-2/JG
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok podatkowy Spółki trwa od 1 listopada do 31 października roku następnego. Ostatni rok podatkowy Spółki trwał zatem od 1 listopada 2012 r. do 31 października 2013 r. (dalej: „FY12”).

Spółka jest wyłącznym dystrybutorem na terenie Polski ostrzy, skalpeli i rękojeści chirurgicznych (dalej: „Towary”) produkowanych przez firmy takie jak X Ltd. i Y Ltd.

Wydatki związane z nabyciem Towarów spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, jako wydatki niemogące stanowić kosztów podatkowych. Jednocześnie, koszty te stanowią u Spółki bezpośrednie koszty uzyskania przychodów (koszty sprzedanych towarów), które Spółka rozpoznaje w rachunku podatkowym w powiązaniu z przychodem z tytułu sprzedaży Towarów.

Przed 1 listopada 2013 r. Spółka nabyła Towary, z których część została sprzedana w okresie przed 31 października 2013 r., tj. w trakcie FY12 lub w latach wcześniejszych.

W rezultacie, w odniesieniu do tych Towarów Spółka zaliczyła koszty związane z ich nabyciem do kosztów podatkowych FY12 (lub odpowiednio lat poprzednich).

Na dzień złożenia niniejszego wniosku w odniesieniu do części z przedmiotowych kosztów zaliczonych do kosztów podatkowych w FY12 lub latach wcześniejszych Spółka nie uregulowała kwot wskazanych na fakturach dokumentujących ich poniesienie. Równocześnie, w stosunku do części z tych kosztów terminy płatności ustalone pomiędzy Spółką a kontrahentami upłynęły przed 1 listopada 2013 r., a w stosunku do pozostałej części po 31 października 2013 r., tj. po zakończeniu FY12.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym w odniesieniu do kosztów sprzedanych Towarów, które zostały rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w FY12 lub w latach wcześniejszych, nie będą miały zastosowania przepisy art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym w odniesieniu do kosztów sprzedanych Towarów, które zostały rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w FY12 lub w latach wcześniejszych, nie będą miały zastosowania przepisy art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż do końca FY12 Spółka była zobowiązana do stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.

Powyższe stanowisko Spółka opiera na następujących argumentach.

W celu przeciwdziałania zatorom płatniczym, ustawą zmieniającą, od 1 stycznia 2013 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został wprowadzony art. 15b. Przepisy art. 15b obligują podatników do odpowiedniego skorygowania kosztów uzyskania przychodów (albo ewentualnie przychodów podatkowych) w przypadku, gdy nie uregulują oni w określonym terminie kwoty zobowiązania, którego wartość uprzednio zaliczyli do kosztów uzyskania przychodu.

Niemniej jednak, w art. 17 ustawy zmieniającej legislator zawarł przepisy przejściowe, w myśl których podatnicy, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed 1 stycznia 2013 r. oraz zakończy się po 31 grudnia 2012 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.

Innymi słowy, dla roku podatkowego niepokrywającego się z kalendarzowym, który przypadł na przełomie lat 2012/2013, podatnicy stosują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego stanu faktycznego, należy zauważyć, że art. 17 ustawy zmieniającej będzie miał zastosowanie w analizowanej sprawie, bowiem w przypadku Spółki, FY12 (zakończony rok podatkowy):

• jest inny niż kalendarzowy (tj. trwał od 1 listopada 2012 r. do 31 października 2013 r.),
• rozpoczął się przed 1 stycznia 2013 r. (tj. rozpoczął się 1 listopada 2012 r.),
• zakończył się po 31 grudnia 2012 r. (tj. zakończył się 31 października 2013 r.).
  
  

W rezultacie, do rozliczeń za FY12 Spółka powinna stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. Ponieważ przepisy ww. ustawy w ówczesnym brzmieniu (oraz w brzmieniu wcześniejszym) nie zawierały art. 15b, regulacje art. 15b nie mają zastosowania do kosztów podatkowych rozpoznanych przez Spółkę w FY12 (ani w latach poprzednich).

Podejście takie jest prezentowane również przez Ministra Finansów w interpretacjach indywidualnych. Dla przykładu, w interpretacji z 23 sierpnia 2013 r. (nr IBPBI/2/423- 637/13/SD), działając z upoważnienia Ministra Finansów, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odnosząc się do obowiązku stosowania przepisów art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez Spółkę powstałą z przekształcenia Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (SP ZOZ), której pierwszy rok obrotowy trwa od 12 grudnia 2012 r. do 31 grudnia 2013 r. uznał m.in., że: „Zgodnie z art. 17 ww. ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, u których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2013 r. oraz zakończy się po dniu 31 grudnia 2012 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

W świetle powyższych przepisów, w przedmiotowej sprawie, w myśl cytowanego powyżej art. 17 ww. ustawy, regulacje zawarte w art. 15b ustawy opdop, będą miały zastosowanie dopiero od dnia 1 stycznia 2014 r., a więc od kolejnego (następnego) roku podatkowego Spółki”.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, w kwestii braku zastosowania przepisów art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do kosztów sprzedanych Towarów zaliczonych do kosztów podatkowych FY12 lub w latach poprzednich kluczowy jest fakt, iż zostały one rozpoznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodów w FY12 lub latach poprzednich. Bez znaczenia są natomiast terminy płatności zobowiązań z nimi związanych, nawet gdyby te przypadały po 31 października 2013 r., tj. po FY12.

Na prawidłowość takiego podejścia wskazuje również m.in.;

• treść interpretacji z 1 lipca 2013 r. (nr IBPBI/2/423-404/13/JD) wydanej z upoważnienia Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której Dyrektor stwierdził m.in., że: „(...) przepisy art. 15b ustawy o pdop należy stosować do tych kwot wynikających z faktury lub innego dokumentu, które zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów od dnia 01 stycznia 2013 r. Zatem, jeżeli kwota wynikająca z faktury lub innego dokumentu zostanie zaliczona do kosztów uzyskania przychodów przed dniem 01 stycznia 2013 r., wówczas nowe regulacje nie będą miały zastosowania, nawet wtedy, gdy termin płatności przypada w 2013 r.”;
  a także
• wyjaśnienia umieszczone przez Ministra Finansów pod adresem www.finanse.mf.gov.pl/wynik/-/asset_publisher/JLwo/content/zatory-platnicze-skutki-w-podatkach-dochodowych (Zatory płatnicze – skutki w podatkach dochodowych), w których Minister Finansów odnosząc się do obowiązku stosowania przepisów art. 15b do kosztów podatkowych na przełomie lat podatkowych stwierdził m.in., że: „Jeżeli kwota wynikająca z faktury lub innego dokumentu zostanie zaliczona do kosztów podatkowych przed dniem 1 stycznia 2013 r., wówczas nowe regulacje nie będą miały zastosowania, nawet wtedy, gdy termin płatności przypada w 2013 r.”.
  
  

Reasumując, zdaniem Spółki, do kosztów sprzedanych Towarów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów Spółki w FY12 lub w latach poprzednich nie mają zastosowania przepisy art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nawet jeśli termin płatności zobowiązania za dostawę takich Towarów przypadał po 31 października 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.