INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania ubytków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania ubytków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca produkuje cydr (CN 2206) w składzie podatkowym w Polsce. Cydr jest nabywany (kupowany) przez Zainteresowanego do składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego cysternami w postaci niegazowanej. Rozładunek nabytego cydru następuje do tanku leżakowego. Ilość (objętość) cydru jest mierzona za pomocą legalizowanego licznika, który dokonuje pomiaru przed tankiem leżakowym. Zdarza się, że ilość cydru rozładowanego do tanku leżakowego z cysterny jest inna niż ilość wskazana w dokumencie e-AD towarzyszącym cysternie jako ilość załadowana na cysternę. Do danego tanku leżakowego może zostać rozładowanych kilka partii (cystern) cydru, w rezultacie partie te są mogą być przechowywane w tym samym tanku w tym samym czasie. Kolejnym etapem procesu produkcyjnego jest przekazanie cydru na leżakownię, a w dalszej kolejności na filtrację w celu schłodzenia i nagazowania CO2 (dwutlenkiem węgla). Na filtracji mogą być dodawane do cydru również inne dodatki (np. aromaty). Następnie cydr jest transferowany do zbiorników z których jest rozlewany do opakowań jednostkowych. W odniesieniu do poszczególnych partii produkowanego cydru zdarza się, że ilość (objętość) cydru wyprodukowanego w ramach tej partii jest mniejsza od ilości, która została wzięta do dalszego przerobu (tj. przyjęta do tanku leżakowego), w rezultacie powstają ubytki cydru w trakcie produkcji. Wyprodukowany (rozlany do opakowań jednostkowych) cydr jest klasyfikowany pod kodem CN 2206 00 31. Specyfika procesu produkcji powoduje, że zdarzają się takie sytuacje, gdy proces produkcyjny nie zamyka się w ramach jednego miesiąca, np. produkcja danej partii cydru rozpoczyna się w miesiącu X, a kończy w miesiącu X + 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiony poniżej sposób obliczania ilości ubytków ponadnormatywnych cydru powstających w czasie jego produkcji przez Spółkę oraz deklarowania od niego akcyzy jest prawidłowy... W szczególności, czy przedstawiony poniżej przykład prawidłowo obrazuje algorytm obliczania ubytków ponadnormatywnych oraz akcyzy od nich...

W przypadku uznania stanowiska Spółki za nieprawidłowe Spółka wnosi o wskazanie prawidłowego sposobu obliczania ilości ubytków ponadnormatywnych cydru powstających w czasie jego produkcji przez Spółkę oraz prawidłowego sposobu deklarowania od niego akcyzy, w szczególności poprzez zobrazowanie algorytmu obliczeń dokonując przykładowych obliczeń w oparciu o przedstawione przez Spółkę poniżej przykładowe dane liczbowe dotyczące miesięcy od listopada do stycznia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych Załącznik nr 3 ustala maksymalne normy dopuszczalnych ubytków dla pozostałych napojów fermentowanych (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanek napojów fermentowanych oraz mieszanek napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienionych ani niewłączonych, objętych pozycją CN 2206 00 - zwanych dalej „wyrobami winiarskimi”.

Zgodnie z pkt II Załącznika nr 3:

„Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków przy przerobie wyrobów winiarskich pochodzących z zakupu nie mogą przekroczyć 3,0%. Przepis części I ust. 6 stosuje się odpowiednio”.

Natomiast pkt I ust. 6 Załącznika nr 3 stanowi:

„Przy produkcji wyrobów winiarskich musujących, normy ubytków ustalone w ust. 1 dla II fazy produkcji podwyższa się o 2 pkt”.

W rezultacie w odniesieniu do produkowanego przez Zainteresowanego cydru, który pochodzi z zakupu oraz jest wyrobem musującym maksymalna norma dopuszczalnych ubytków wynosi 5% ilości cydru wziętego do dalszego przerobu. Niemniej w odniesieniu do Wnioskodawcy będzie miała zastosowanie maksymalna norma dopuszczalnych ubytków ustalona przez Naczelnika Urzędu Celnego, która nie może być wyższa niż 5% ilości cydru wziętego do dalszego przerobu (dalej: „Norma Produkcyjna”).

Rozliczenie ubytków następuje za okresy miesięczne. Ubytki będą obliczane jako różnica między sumą ilości cydru wziętego do produkcji w danym miesiącu (tj. sumy cydru przyjętego do tanku leżakowego w danym miesiącu oraz znajdującego się w trakcie produkcji na początku miesiąca, np. w tanku leżakowym) a sumą ilości cydru przekazanego do magazynu wyrobów gotowych w danym miesiącu i ilością cydru pozostającą w trakcie produkcji (tj. nie rozlaną do opakowań jednostkowych) na końcu danego miesiąca - tak wyliczona ilość ubytków będzie porównywana z Normą Produkcyjną obliczoną jako % ilości cydru wziętego do dalszego przerobu w danym miesiącu (tj. cydru przyjętego do tanku leżakowego oraz znajdującego się w trakcie produkcji na początku m-ca). Od nadwyżki ubytków ponad Normę Produkcyjną będzie płacony podatek akcyzowy. Dozwolone ubytki niewykorzystane w roku obrachunkowym będą przenoszone na następny rok w rzeczywistej wysokości, jednakże nie wyższej od wysokości dopuszczalnych ubytków, obliczonych od równocześnie przenoszonych ilości napojów. Zainteresowany nie jest zobowiązany do uwzględniania w kalkulacji ubytków różnicy między ilością cydru wskazaną w dokumencie e-AD jako ilość załadowana na cysternę a ilością cydru przyjętego do tanku leżakowego (ubytek transportowy). W tym zakresie ewentualny obowiązek podatkowy ciąży na podmiocie dokonującym wysyłki cydru do składu Wnioskodawcy.

Poniższą regułę Zainteresowany zobrazuje przykładem (zakłada on, iż Naczelnik UC ustalił Normę Produkcyjną na 4%):

Listopad:

Ubytek w czasie produkcji = (180 (cydr przyjęty do tanku) + 0 (cydr w trakcie produkcji na początku m-ca)) - (162 (cydr rozlany do opakowań jednostkowych) + 10 (cydr nie rozlany do opakowań jednostkowych, tj. w trakcie produkcji)) = 8

Norma Produkcyjna = 4% x (180 (cydr przyjęty do tanku leżakowego) + 0 (cydr znajdujący się w czasie produkcji na początku miesiąca)) = 7,2

Ubytek ponadnormatywny = 8 (ubytek w czasie produkcji) - 7,2 (Norma produkcyjna) = 0,8

Akcyza od ubytku ponadnormatywnego = 0,8hl x aktualnie obowiązująca stawka akcyzy na cydr

Moment powstania obowiązku podatkowego od ubytku ponadnormatywnego - 30 listopada danego roku.

Grudzień:

Ubytek w czasie produkcji = (120 (cydr przyjęty do tanku) + 10 (cydr w trakcie produkcji na początku m-ca)) - (120 (cydr rozlany do opakowań jednostkowych) + 5 (cydr nie rozlany do opakowań jednostkowych, tj. w trakcie produkcji)) = 5

Norma Produkcyjna = 4% x (120 (cydr przyjęty do tanku leżakowego) + 10 (cydr znajdujący się w czasie produkcji na początku miesiąca)) = 5,2

Ubytek ponadnormatywny = brak, gdyż Ubytek w czasie produkcji jest mniejszy od Normy Produkcyjnej

Akcyza od ubytku ponadnormatywnego - brak

Moment powstania obowiązku podatkowego od ubytku ponadnormatywnego - brak

Styczeń:

Ubytek w czasie produkcji = (100 (cydr przyjęty do tanku) + 5 (cydr w trakcie produkcji na początku m-ca)) - (84 (cydr rozlany do opakowań jednostkowych) + 15 (cydr nie rozlany do opakowań jednostkowych, tj. w trakcie produkcji)) = 6

Norma Produkcyjna = 4% x (100 (cydr przyjęty do tanku leżakowego) + 5 (cydr znajdujący się w czasie produkcji na początku miesiąca)) = 4,2

Ubytek ponadnormatywny = 6 (ubytek w czasie produkcji) - 4,2 (Norma produkcyjna) = 1,8

Akcyza od ubytku ponadnormatywnego = 1,8h1 x aktualnie obowiązująca stawka akcyzy na cydr

Moment powstania obowiązku podatkowego od ubytku ponadnormatywnego - 30 stycznia danego roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, użyte w ustawie określenia oznaczają wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 16 załącznika nr 1 wymieniono pod kodem CN 2206 00 - pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani nie włączone.

Z kolei w poz. 16 załącznika nr 2, stanowiącego „Wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja musi odbywać się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG”, wymieniono pod kodem CN 2206 00 - pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny) mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

W myśl art. 50 ust. 5 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego przy wydawaniu zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego zatwierdza regulamin funkcjonowania składu podatkowego, który określa warunki dotyczące składu podatkowego. Zmiana regulaminu funkcjonowania składu podatkowego wymaga zatwierdzenia przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Minister Finansów korzystając z upoważnienia określonego w art. 55 ust. 1 i 2 ustawy, w rozporządzeniu w sprawie warunków prowadzenia składów podatkowych oraz ewidencji przez podmioty prowadzące składy podatkowe z dnia 24 lutego 2009 r. (Dz.U. Nr 32, poz. 231 ze zm.) określił:

1. szczegółowe warunki prowadzenia składów podatkowych, w tym dotyczące:
   1. miejsca, w którym wyroby akcyzowe będą magazynowane,
   2. regulaminu funkcjonowania składu podatkowego;
2. sposób prowadzenia ewidencji ilościowej lub ilościowo-wartościowej wyrobów akcyzowych przez podmiot prowadzący skład podatkowy oraz szczegółowy zakres danych, które powinny się znajdować w tej ewidencji.
   
   

Stosownie do § 9 ww. rozporządzenia:

1. Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję ilościową lub ilościowo -wartościową, zwaną dalej „ewidencją”, której odrębne części stanowią zestawienia danych dotyczące wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą oraz wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym, w którym prowadzona jest działalność polegająca na produkcji wyrobów akcyzowych.
2. Ewidencja powinna być prowadzona w sposób ciągły, umożliwiający identyfikację przeprowadzonych operacji gospodarczych, w szczególności czynności produkcyjnych lub związanych z obrotem wyrobami akcyzowymi oraz stanów zapasów tych wyrobów.
3. Wpisów do ewidencji dokonuje się bezpośrednio po zakończeniu czynności podlegającej wpisaniu.
4. Podmiot prowadzący skład podatkowy dokonuje zamknięcia ewidencji i jej podsumowania za każdy miesiąc kalendarzowy, nie później niż w terminie 3 dni po upływie ostatniego dnia każdego miesiąca.
5. Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzący ewidencję w formie elektronicznej przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu celnego raport z zamknięć i podsumowań ewidencji za każdy rok kalendarzowy, a na żądanie właściwego naczelnika urzędu celnego raport z zamknięć i podsumowań ewidencji za wskazane miesiące. Raport roczny należy przekazywać w terminie do dnia 31 stycznia roku kalendarzowego następującego po roku, za który raport jest przekazywany, a w przypadku raportu przekazywanego na żądanie właściwego naczelnika urzędu celnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia żądania.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca produkuje cydr (CN 2206) w składzie podatkowym w Polsce. Cydr jest nabywany (kupowany) przez Zainteresowanego do składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy cysternami w postaci niegazowanej. Rozładunek nabytego cydru następuje do tanku leżakowego. Ilość (objętość) cydru jest mierzona za pomocą legalizowanego licznika, który dokonuje pomiaru przed tankiem leżakowym. Do danego tanku leżakowego może zostać rozładowanych kilka partii (cystern) cydru, w rezultacie partie te są mogą być przechowywane w tym samym tanku w tym samym czasie. Kolejnym etapem procesu produkcyjnego jest przekazanie cydru na leżakownię, a w dalszej kolejności na filtrację w celu schłodzenia i nagazowania CO2 (dwutlenkiem węgla). Na filtracji mogą być dodawane do cydru również inne dodatki (np. aromaty). Następnie cydr jest transferowany do zbiorników z których jest rozlewany do opakowań jednostkowych. W odniesieniu do poszczególnych partii produkowanego cydru zdarza się, że ilość (objętość) cydru wyprodukowanego w ramach tej partii jest mniejsza od ilości, która została wzięta do dalszego przerobu (tj. przyjęta do tanku leżakowego), w rezultacie powstają ubytki cydru w trakcie produkcji. Wyprodukowany (rozlany do opakowań jednostkowych) cydr jest klasyfikowany pod kodem CN 2206 00 31. Specyfika procesu produkcji powoduje, że zdarzają się takie sytuacje, gdy proces produkcyjny nie zamyka się w ramach jednego miesiąca, np. produkcja danej partii cydru rozpoczyna się w miesiącu X, a kończy w miesiącu X + 1.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą zasad ustalenia strat powstających w czasie produkcji cydru oraz ich opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

W myśl art. 30 ust. 4. pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Na mocy art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Stosownie do upoważnienia określonego w art. 85 ust. 5 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (t.j. Dz.U. 2013 r., poz. 166 ze zm.) określił m.in. sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności w przypadkach rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, lub zmiany warunków technicznych i technologicznych przy dokonywaniu tych czynności, do czasu ustalenia w tych przypadkach przez właściwego naczelnika urzędu celnego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

W myśl § 4 pkt 3 ww. rozporządzenia, ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków pozostałych napojów fermentowanych (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanek napojów fermentowanych oraz mieszanek napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienionych ani niewłączonych, objętych pozycją CN 2206 00 - zwanych dalej „wyrobami winiarskimi”, w wysokości określonej w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

Zgodnie treścią punktu I ust. 3 pkt 3 Załącznika nr 3 do rozporządzenia ustanawiającego „Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów winiarskich”, wysokość ubytków należy obliczać w procentach w przypadku przerobu wyrobu winiarskiego pochodzącego z zakupu od ilości wyrobu winiarskiego wziętego do dalszego przerobu.

W opinii Spółki „Ubytki będą obliczane jako różnica między sumą ilości cydru wziętego do produkcji w danym miesiącu (tj. sumy cydru przyjętego do tanku leżakowego w danym miesiącu oraz znajdującego się w trakcie produkcji na początku miesiąca, np. w tanku leżakowym) (…)”.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że Zainteresowany nietrafnie interpretuje pojęcie „ilości wziętej do produkcji” wskazując, iż jest to „suma cydru przyjętego do tanku leżakowego w danym miesiącu”.

Z brzmienia cyt. powyżej punktu I ust. 3 pkt 3 Załącznika nr 3 do rozporządzenia ustanawiającego wynika bowiem, że wysokość ubytków oblicza się od „ilości wyrobu winiarskiego wziętego do dalszego przerobu”. Przy czym jest to specyficzny przypadek obliczania dla wyrobów winiarskich pochodzących z zakupu.

Interpretacja gramatyczna ww. zwrotu (ilość wyrobu winiarskiego wzięta do dalszego przerobu) wskazuje, że prawodawca nakazał obliczać ubytki wyłącznie od takiej ilości wyrobu, która zostaje pobrana do procesu produkcji (np. ze zbiornika magazynowego).

Z definicji produkcji alkoholu etylowego wynika bowiem, że produkcja to wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew (art. 93 ust. 2 ustawy).

Na potrzeby niniejszej interpretacji wystarczającym jest przy tym stwierdzenie, że przerób - o którym mowa w rozważanym przepisie rozporządzenia - to synonim przetwarzania przez co w ramach analizowanych przepisów nie należy odnosić się do ilości „przyjętych do magazynu” (magazynowanych) lecz pobranych do przetwarzania w ramach procesów produkcyjnych.

Stąd też nieprawidłowo zakłada Wnioskodawca, że przepisy regulujące zasady obliczania ubytków wyrobów winiarskich dają mu prawo do obliczenia procentowego ubytku od ilości określonej jako „suma cydru przyjętego do tanku leżakowego w danym miesiącu”.

Dalsza analiza przyjętego przez Spółkę sposobu obliczania tych ubytków wskazuje, że Spółka niezasadnie powiększa dozwolone ubytki przez ponowne obliczenie ich od ilości „cydru nie rozlanego do opakowań jednostkowych” (znajdującego się w toku produkcji i od których dozwolone ubytki zostały obliczone w momencie wzięcia ich do dalszego przerobu).

Z przepisów nie wynika bowiem, że Zainteresowany może w sposób dowolny obliczać tą ilość lecz ma ją obliczyć od ilości pobranej do przetworzenia co oznacza, że uzyskany w ten sposób wynik jest wynikiem ostatecznym (przepisy nie przewidują w tym przypadku ponownego obliczania ubytków od wyrobów znajdujących się w toku produkcji).

Przekroczenie w danym miesiącu ustalonej przez naczelnika urzędu celnego 4% Normy Produkcyjnej determinuje opodatkowanie ilości ponadnormatywnej, tj. ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających normy dopuszczalnych ubytków określonych przez Naczelnika UC.

Przy czym w opinii tut. Organu Wnioskodawca jest obowiązany realizować sposób ustalania wszelkich strat wg zasad określonych w zatwierdzonym przez właściwego naczelnika urzędu celnego regulaminie funkcjonowania składu podatkowego. Jest to bowiem podstawowy dokument, który reguluje zasady funkcjonowania składu podatkowego, a więc i procesów produkcyjnych oraz związanych z nimi konsekwencji podatkowych.

Podstawą do rozliczenia należnej akcyzy będą przy tym przepisy wskazujące, że przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy (art. 8 ust. 3 ustawy).

Obowiązek podatkowy - zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy - powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 9 ustawy, w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających normy dopuszczalnych ubytków, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 lit. a oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7, a także całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, z wyłączeniem ubytków i całkowitego zniszczenia, o których mowa w art. 30 ust. 3, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać deklarację podatkową, obliczać oraz wpłacać akcyzę za dzienny okres rozliczeniowy, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał ten ubytek lub powstało całkowite zniszczenie.

Reasumując, Wnioskodawca jest obowiązany realizować sposób ustalania wszelkich strat wg zasad określonych w zatwierdzonym przez właściwego naczelnika urzędu celnego regulaminie funkcjonowania składu podatkowego. Z kolei w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających normy dopuszczalnych ubytków, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest on obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać deklarację podatkową, obliczać oraz wpłacać akcyzę za dzienny okres rozliczeniowy, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał ten ubytek.

Zauważyć przy tym należy, że Wnioskodawca ma prawo do złożenia wniosku o „interpretację przepisów prawa podatkowego” w swojej indywidualnej sprawie (nie jest to interpretacja ogólna lecz indywidualna) a organ podatkowy zobowiązany jest rozpatrzyć wniosek w zakresie uregulowanym w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa, tj. wydać interpretację tych przepisów (wskazać „wzór wykładni prawa” - patrz. Komentarz do Ordynacji podatkowej 2011 B. Adamiak, J. Borkowski, R. Mastalski, J. Zubrzycki, Oficyna Wydawnicza „UNIMEX” Wrocław 2011 str. 131) mających zastosowanie nie do ogółu podatników lecz wyłącznie do jednego - składającego wniosek.

W takim zakresie tut. Organ postrzega pytanie zadane przez Zainteresowanego na gruncie przedstawionego opisu sprawy. Wskazywanie algorytmu obliczania ubytków ponadnormatywnych i należnej akcyzy za miesiące od listopada do stycznia nie mieści się w ramach ww. kompetencji tut. Organu do interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.