Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1267/13/AK
z 10 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika jednostki budżetowej gminy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika jednostki budżetowej gminy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Park... jest jednostką budżetową, która została utworzona z dniem 1 lipca 2011 r. uchwałą Rady Miejskiej jako jednostka organizacyjna Gminy Miasta. Przedmiotem działania Parku jest realizacja zadań związanych z rozwojem przedsięwzięć innowacyjnych na terenie miasta - zgodnie z nadanym statutem będącym załącznikiem do uchwały. Jednostka od dnia 1 stycznia 2013 r. jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Jako jednostka budżetowa dokonuje sprzedaży opodatkowanej zgodnie art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W związku z powyższym, czy tak utworzona jednostka budżetowa wykonująca czynności opodatkowane jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. W przypadku udzielenia negatywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy jednostka budżetowa utworzona przez Gminę, wraz z tą Gminą będzie zarejestrowana łącznie jako jeden podatnik VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako jednostka budżetowa spełnia warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel rezultat takiej działalności. W rozumieniu ustawy pojęcie działalności gospodarczej obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, także wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności podlegających na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy). Definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, co pozwala na uznanie za podatników wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, przy tym występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym, niezależnie od formy, statusu i więzi prawnych. Powyższą tezę potwierdza również założenie zawarte w regulacji unijnej implementowanej przez polskiego ustawodawcę, tj. art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112AA/E Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwana dalej „Dyrektywą”), iż podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Zatem działalność gospodarcza nie musi być prowadzona w celu osiągnięcia zysku. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 738/09, zysk (przychód) jest kategorią prawa bilansowego i z punktu widzenia przyjętej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT z 2004 r. definicji podatnika to, czy wykonywane czynności przyniosły zysk jest prawnie obojętny. Pozwala to na uznanie za podatnika podatku od towarów i usług organu administracji publicznej, jako podmiotu, który nie działa w celu osiągnięcia zysku.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy, krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. Dyrektywa rozróżnia sytuacje, w których organ władzy publicznej podejmuje czynności w ramach wykonywania stricte władzy publiczne oraz podejmuje czynności w charakterze podatnika. Jeżeli ograny władzy publicznej podejmują działalność, w ramach której mogą konkurować na rynku z innymi podmiotami, wówczas w zakresie tak prowadzonej działalności są podatnikami na zasadach ogólnych. Istotą tak sformułowanych przepisów jest przede wszystkim niedopuszczenie do zakłócenia konkurencji. Zatem uznać należy, że organy publiczne są podatnikami VAT wyłącznie w sferze, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować m.in. z podmiotami prawa prywatnego. Powyższa konkluzja nie stoi w sprzeczności z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Stwierdzić należy, że jeżeli zakupy organu publicznego są dokonywane z myślą o wykorzystaniu ich dla celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (jeśli dokonując zakupów organ publiczny występuje jako podmiot cywilnoprawny, a nie jako organ władzy publicznej) to wówczas w zakresie danych zakupów organ publiczny jest i działa jako podatnik VAT. Celem Parku ... jest realizacja zadań związanych z rozwojem przedsięwzięć innowacyjnych na terenie miasta. Jednostka budżetowa została uznana za samodzielną jednostkę organizacyjną wyposażoną w podmiotowość podatkową w podatku od towarów i usług, odrębną od jednostki samorządu terytorialnego, która go utworzyła, otrzymując potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT od Naczelnika Urzędu Skarbowego. Jako jednostka budżetowa ma wyodrębnione komórki organizacyjne, które działają zgodnie z regulaminem organizacyjnym. Parkiem... kieruje powołany Dyrektor. Ten zaś działa w zakresie udzielonych przez Prezydenta Miasta pełnomocnictw oraz na podstawie planu finansowego. Dyrektor podejmuje decyzje w formie wewnętrznych zarządzeń, regulaminów, instrukcji oraz poleceń służbowych. Jest on również przełożonym służbowym wszystkich zatrudnionych w Parku... pracowników. Zadania oraz czynności realizowane są bezpośrednio przez Park..., który posiada wyodrębnione komórki organizacyjne działające według regulaminu organizacyjnego wykonując określony podział czynności i obowiązków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczący stanu faktycznego został złożony w 2013 r., oceny prawnej stanowiska dokonuje się na podstawie przepisów obowiązujących w 2013 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Gmina - w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) - wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 cyt. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy (…).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że gmina, która wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działa w charakterze podatnika VAT.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegające opodatkowaniu. Oznacza to, że w przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej podmiotu polegającej na dokonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uznawany za podatnika w zakresie tych czynności. Działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Podkreślić przy tym należy, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny – niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osoby fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie np.: zakładów budżetowych i jednostek budżetowych, jeżeli wykonują czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, działają w charakterze podatnika VAT.

Potwierdzeniem powyższego jest treść § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247 z późn. zm.), który stanowi, że zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

1. jednostkami budżetowymi,
2. samorządowymi zakładami budżetowymi,
3. jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi

– z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Jak stanowi art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Gmina i jednostki budżetowe wykonują czynności w swoim własnym imieniu (każdy). Zatem gmina nie dokonuje czynności w imieniu swoich jednostek budżetowych. Powołane przez gminę jednostki budżetowe (wyodrębnione jednostki organizacyjne) niemające osobowości prawnej prowadzą własną działalność gospodarczą wykonując czynności we własnym imieniu. Podmioty te, po przekroczeniu limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia od podatku, mają obowiązek zarejestrować się jako podatnicy VAT i uzyskać odrębny od Gminy NIP dla celów podatku od towarów i usług. Oznacza to, że gminę i jej jednostki budżetowe należy uznać za odrębnych podatników VAT.

Z treści wniosku wynika, że Park ... jest jednostką budżetową gminy, którego przedmiotem działalności jest realizacja zadań związanych z rozwojem przedsięwzięć innowacyjnych na terenie miasta. Jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i dokonuje sprzedaży opodatkowanej tym podatkiem.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że - na gruncie podatku od towarów i usług - gminę i jej jednostki budżetowe należy uznać za odrębnych podatników. W konsekwencji Park..., jako podmiot spełniający warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uznać należy za podatnika tego podatku.

Ze względu na fakt, że tutejszy organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Parku w zakresie pytania nr 1 jako prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.