Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-756/13-7/KC
z 12 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12.08.2013 r. (data wpływu 14.08.2013 r.), uzupełnionym w dniu 4.11.2013 r. (data wpływu 6.11.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 25.10.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 30.10.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia składników majątkowych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 4.11.2013 r., złożonym w dniu 4.11.2013 r. (data wpływu 6.11.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 25.10.2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez D. X. z siedzibą w N. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest produkcja, sprzedaż oraz dostawa komponentów do napojów oraz zintegrowanych rozwiązań dla przemysłu spożywczego.

W chwili obecnej, Spółka wraz z innym podmiotem z grupy mającym siedzibę w Polsce rozważają nabycie od zewnętrznego kontrahenta tj. Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca lub Zbywający) jego aktywów, wykorzystywanych do prowadzenia działalności
gospodarczej w zakresie produkcji surowców dla przemysłu spożywczego.

W ramach planowanej transakcji przedmiotem nabycia mają być składniki majątkowe obejmujące zarówno aktywa materialne (np. urządzenia techniczne, maszyny, sprzęt komputerowy, samochody itp.), jak i aktywa niematerialne (np. informacje o charakterze handlowym i informacyjnym — receptury, dane o produktach, kontrahentach, dostawcach, surowcach i pracownikach, znak towarowy Wnioskodawca, przenaszalne autorskie prawa majątkowe itd.). Nabyciem objęty zostanie zespół wszystkich należących do majątku Zbywającego środków trwałych, które służą do realizacji zadań gospodarczych prowadzonych obecnie przez Zbywającego tj. produkcji oraz dystrybucji surowców dla przemysłu spożywczego. Znacznie większa część składników majątku Zbywającego zostanie przeniesiona na inny podmiot z Grupy (D. Polska sp. z o.o.). Natomiast, do Spółki przeniesione zostaną jedynie niektóre informacje o charakterze handlowymi produkcyjnym, tj. takie jak: (i) receptury, (ii) dane o kontrahentach, (iii) dostawcach, (iv) surowcach oraz (v) procedury weryfikacji jakości.

Jak zaznaczono, pomimo, iż sprzedaż wskazanego majątku zostanie przeprowadzona w ramach jednej transakcji, nabywcą tego majątku obok Wnioskodawcy będzie też D. Polska Sp. z o.o., m.in. do innego podmiotu z Grupy (D. Polska Sp. z o.o.) przeniesieni zostaną wszyscy pracownicy Zbywającego, w przypadku których D. Polska Sp. z o.o. stanie się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy oraz przejmie prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę, zawartych między tymi pracownikami a Zbywającym. Na Wnioskodawcę przejdą jedynie pojedyncze składniki majątku Zbywającego obejmujące wartości niematerialne i prawne, głównie licencje, znak towarowy i know-how. Spółka nie nabędzie w ramach transakcji żadnych wierzytelności i zobowiązań Zbywającego.

Nabycie składników majątkowych nastąpi po cenie odpowiadającej ich wartości rynkowej. Zbywający nie wyodrębnił w strukturze organizacyjnej swojego przedsiębiorstwa odrębnej jednostki organizacyjnej (tj. w szczególności działu, wydziału, oddziału), odpowiedzialnej za prowadzenie działalności w zakresie produkcji/dystrybucji surowców dla przemysłu spożywczego.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Niemczech. Analogiczny wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej został złożony przez: Zbywającego (który zadał pytanie, czy sprzedaż składników majątkowych Zbywającego będzie stanowiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o VAT] oraz czy będzie stanowiło transakcję podlegającą opodatkowaniu VAT), a także D. Polska Sp. z o.o., (który zadał pytanie, czy będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktury dokumentującej nabycie składników majątkowych wystawionej przez Zbywającego oraz do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie przez Wnioskodawcę wskazanych w stanie faktycznym składników majątkowych od Zbywającego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) w związku z faktem, że będzie ono podlegać opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nabycie w/w składników majątku Zbywcy nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC w związku z faktem, że będzie ono podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT jako towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, należy uznać, iż planowana transakcja nabycia składników majątkowych od Zbywającego za wynagrodzeniem mieści się w zakresie powyższych regulacji i z tego względu należy ją zakwalifikować do katalogu czynności podlegających opodatkowaniem VAT.

Stosownie do art. 28b ust.1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniami nie mającym zastosowania w niniejszym przypadku.

W związku z powyższym, opisaną w stanie faktycznym transakcję nabycia przez Wnioskodawcę niektórych składników majątkowych Zbywającego (licencje, znak towarowy oraz know-how), należy potraktować jako opodatkowaną VAT transakcję świadczenia usług, dla których miejscem świadczenia jest zagranica .

Należy zaznaczyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wprowadza wyłączenie stosowania przepisów ustawy o VAT m.in. w stosunku do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Ani Ustawa o VAT ani ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa. W konsekwencji, zgodnie z ugruntowaną praktyką w tym zakresie, należy odwołać się do definicji legalnej przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl tego przepisu, za przedsiębiorstwo rozumie się zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

W świetle powołanej definicji, w skład przedsiębiorstwa wchodzą takie składniki materialne i niematerialne, które w sposób zorganizowany służą prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. Okolicznością determinującą możliwość uznania określonego zespołu składników za przedsiębiorstwo jest zatem takie ich zorganizowanie, żeby zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami majątkowymi w taki sposób, że zbywany zespół tych składników będzie w stanie posłużyć do kontynuowania określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że aby mówić o transferze przedsiębiorstwa, przenoszone składniki majątkowe muszą umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki. Jednocześnie, katalog składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie jest zamknięty, o czym świadczy użyte w art. 55¹ KC formułowanie „w szczególności”. Oznacza to, iż przepis ten nie wymienia wszystkich elementów składowych, których wystąpienie gwarantuje istnienie przedsiębiorstwa.

Jednocześnie, jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku należy stwierdzić, że w przypadku planowanej przez Spółkę transakcji nie można mówić - zarówno w odniesieniu do stanu istniejącego przed jak i po transakcji - o samoistnej zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Należy podkreślić, że z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nabywa jedynie wartości niematerialne i prawne Zbywającego (m.in. licencje, znak towarowy, know-how), planowana transakcja nabycia od Zbywającego zespołu aktywów nie prowadzi do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, którego stopień samodzielności oceniany z perspektywy możliwości prowadzenia przez Wnioskodawcę niezależnej działalności w zakresie produkcji/dystrybucji surowców spożywczych, mógłby uzasadnić jego uznanie za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że w ramach planowanej transakcji nie zostaną przeniesione wierzytelności związane z działalnością przedsiębiorstwa Zbywającego, które zostały expressis verbis wymienione w kodeksowej definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55¹ KC. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe stanowi dodatkową i jednocześnie niezależną przesłankę uniemożliwiającą uznanie zbywanych aktywów za przedsiębiorstwo w rozumieniu ww. przepisu KC.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego, zorganizowana część przedsiębiorstwa jest zespołem składników
majątkowych:

• materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, istniejącym w ramach danego przedsiębiorstwa,
  
• wyodrębnionym organizacyjnie, wyodrębnionym finansowo,
  
• mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa.
  
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na fakt, iż w/w warunki nie zostaną spełnione, planowana przez Spółkę transakcja nabycia składników majątkowych nie będzie mogła zostać uznana za przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w ustawie o VAT, integralnym składnikiem majątku wydzielanego jako zorganizowana część przedsiębiorstwa są zobowiązania. Tymczasem w przypadku sprzedaży aktywów Zbywającego - mocą decyzji stron - zobowiązania Zbywającego oraz przysługujące mu wierzytelności związane z prowadzoną działalnością, nie zostaną przeniesione na rzecz Wnioskodawcy, lecz pozostaną własnością Zbywającego. Należy wskazać, że art. 2 pkt 27e ustawy o VAT nie zawiera - w przeciwieństwie do powołanej wyżej definicji przedsiębiorstwa - jedynie przykładowego wyliczenia składników majątku tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, lecz wskazuje elementy, których wyodrębnienie jest warunkiem koniecznym jej istnienia. Brak wyodrębnienia zobowiązań z majątku przedsiębiorstwa Zbywającego oraz ich przeniesienia na Spółkę wraz z pozostałymi składnikami majątku stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, argument przemawiający za tym, że masa majątkowa, która będzie przedmiotem zbycia nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych.

Po drugie, przenoszone składniki majątku Zbywającego (m.in. licencje, znak towarowy, know-how) nie będą tworzyć po stronie Spółki zespołu składników majątkowych, który będzie zdolny do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Jak wskazano powyżej, Spółka, w wyniku nabycia składników majątku Zbywającego, nie będzie mogła - wyłącznie przy użyciu nabytych przez siebie aktywów Wnioskodawca - prowadzić działalności produkcyjnej czy dystrybucyjnej bez korzystania z własnych aktywów lub dodatkowo nabytych bądź wydzierżawionych składników majątku. W rezultacie, jako że na skutek planowanej transakcji przenoszone składniki majątku nie będą stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego dotychczasowe zadania gospodarcze, nie zostanie spełniony warunek konieczny dla uznania przedmiotowej transakcji za przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Po trzecie, wskazać należy, że składniki majątkowe, które mają zostać przeniesione na Spółkę nie charakteryzują się żadnym stopniem wyodrębnienia w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Zbywającego. Wyodrębnienie organizacyjne w rozumieniu powołanej definicji z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako dział, oddział, wydział itp. Jak już wskazała Spółka, w ramach przedsiębiorstwa Zbywającego żadna taka jednostka organizacyjna nie została wyodrębniona.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku prowadzenia przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa odrębnej księgowości, pozwalającej na niezależne ustalenie wyniku finansowego tej jednostki, tj. w sytuacji, gdy poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie tej jednostce przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań, związanych z jej działalnością. Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać zatem samodzielności finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ale wiąże się ze sporządzaniem odrębnego od reszty przedsiębiorstwa sprawozdania finansowego. Jednakże, w sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie jest prowadzona żadna odrębna księgowość dla części przedsiębiorstwa Zbywającego oraz jest ustalany jeden wspólny wynik finansowy, obejmujący całość działalności prowadzonej przez Zbywającego.

Dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymagane jest także wyodrębnienie funkcjonalne, tj. zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo, które samodzielnie realizuje zadania gospodarcze, do realizacji których służy w istniejącym przedsiębiorstwie, co - jak wskazano powyżej - nie będzie mieć miejsca w omawianym przypadku.

W konsekwencji należy uznać, że w analizowanym przypadku przedmiotem odpłatnego zbycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, a jedynie odrębne składniki majątku Zbywającego, które stanowią wartości niematerialne i prawne (m.in. licencje, znak towarowy, know-how).

Uwzględniając powyższe, w opinii Wnioskodawcy, nabywany zespół składników majątkowych nie będzie przedsiębiorstwem ani zorganizowaną jego częścią, w związku z czym w odniesieniu do planowanej transakcji nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który wyłącza z opodatkowania VAT zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W związku z powyższym transakcję należy potraktować jako odpłatne świadczenie usług, którego miejscem opodatkowania zgodnie z art. 28b ustawy o VAT będzie terytorium Niemiec.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pytania dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.